Προεκλογικό παραμύθι από άλλη ζούγκλα

Σ΄ένα μεγάλο και πυκνό δάσος, μπορείς να το πεις και ζούγκλα, πήγανε για κυνήγι μια μέρα δυο ιθαγενείς, ο Μάου και ο Μίου. Αυτοί οι δυο είχανε πάντα τελείως διαφορετικές απόψεις για όλα: τα όπλα, τους στόχους, τις τεχνικές, το πώς θα γδάρουν τα θηράματα, το πώς θα τα μαγειρέψουν και πότε θα τα φάνε... Κυνηγούσαν λοιπόν ο καθένας με τον τρόπο του και δεν έμπαινε ο ένας στα χωράφια του άλλου. Ξάφνου, ακούνε φωνές, τρέχουν και τι να δουν, η ωραία Μία, το κορίτσι που και οι δυο ήθελαν και της πήγαιναν τα καλύτερα θηράματα, στα νύχια του λιονταριού! Ορμάει ο Μίου πρώτος στο λιοντάρι και αμέσως ο Μάου ορμάει σ' αυτόν: "Βρε άχρηστε, πού πας; Έτσι το πιάνουν το ακόντιο; Τίποτα δεν θα πετύχεις και θα δώσεις ψεύτικες ελπίδες στο κορίτσι. Βρε συ, για να τη σώσεις πρέπει να την πείσεις να αγωνιστεί να πάρει το λιοντάρι στα χέρια της, όλα τα θύματα των λιονταριών πρέπει να σωθούν μόνα τους, εμείς μόνο θα τα καθοδηγούμε τι να κάνουν. Έτσι μόνο θα φτιάξουμε μια ζούγκλα χωρίς λιοντάρια και τα κορίτσια θα περπατάνε αμέριμνα σ' αυτήν και οι μελισσούλες θα πετάνε από λουλούδι σε λουλούδι..." " Μα θα τη χάσουμε! Θα τη φάει το λιοντάρι! Έλα μαζί μου να τη σώσουμε και βλέπουμε μετά!" απαντάει ο καημένος ο Μίου και προσπαθεί να ξεφύγει και να τρέξει προς τα κει.
Θα προλάβει να βγάλει το κορίτσι από τα νύχια του λιονταριού;

Θα το ξέρουμε σε λίγες μέρες.
Μέχρι τότε, αν η λογική σας δεν συμφωνεί με το νόμο της ζούγκλας, τόσο το χειρότερο γι' αυτήν.