Monday, June 29, 2009

Το βιβλίο ενός φίλου με υποδέχεται στο σπίτι μου


Αχ τι ωραία!
Να επιστρέφεις στο νησί σου με ανάμικτα συναισθήματα και αμιγή λαχτάρα να γίνεις ένα με το γαλάζιο νερό, και να βρίσκεις ένα δεματάκι!
Προσεκτικά τυλιγμένο, με ωραία γράμματα το όνομά σου, και ο αποστολέας ένας διαδικτυακός φίλος, που μόνο η γεωγραφική απόσταση συντηρεί τον επιθετικό του προσδιορισμό.
Ταξίδι χωρίς τέλος , ο τίτλος του βιβλίου που περιέχει το δέμα. Αυτή κι αν είναι μια υπόσχεση που μου χρειάζεται!
Στο εσώφυλλο η αφιέρωση. Α, αυτή η συγκίνηση όμως δεν μου χρειάζεται καθόλου!
Υπέροχα λόγια, θεραπευτικά για μια δασκάλα που ίσως στέρησε πολλά ταλέντα από τη λογοτεχνία, προσπαθώντας να προαγάγει τη συμμόρφωση προς τας υποδείξεις των παντός είδους εξεταστών.
Παίρνω το βιβλιαράκι στη δροσιά της αυλής και το φυλλομετρώ με υπόκρουση τριζονιών και ανυπόμονων γάτων για χάδια κι αγκαλιές.
Λόγια απλά και καθαρά, με "αντιποιητική" εντιμότητα, τόσο ταιριαστά στο δημιουργό τους, που θα τα αναγνώριζα και χωρίς την υπογραφή του.
Μου θύμισαν εκείνα τα τραγούδια της θετής μου πατρίδας, που έτσι αστόλιστα και λιτά ανοίγουν κύκλους και καρδιές.
Να ένα μικρό δείγμα γραφής:


Η ΝΩΧΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Με εξοργίζει
η τεμπελιά των λέξεων,

σε λίγο θα μας ζητάνε
και επίδομα νωχέλειας,
οι φυγόπονες!

Αναζητώ μερικές λέξεις
εργατικές,
προκομμένες, δουλευταρούδες,
να με βοηθήσουν

να δομήσω

ένα στοιχειώδες συναίσθημα,
μια υποτυπώδη ανέγερση
ανθεκτικών στίχων,

αξιοθαύμαστων,
έστω αξιοπρόσεκτων.

Αυτές απτόητες,

συνεχίζουν ν' απολαμβάνουν,
με εκνευριστική αδιαφορία,
εξωτικές διακοπές
στις πολυσέλιδες
των λεξικών ξαπλώστρες.


Δεν θα αποκαλύψω το όνομά σου, φίλε μου. Το αφήνω σε σένα αυτό. Θα σου πω μόνο ότι το δώρο σου με υποδέχτηκε υπέροχα, την πρώτη βραδιά μιας νέας εποχής.
Σ' ευχαριστώ.

3 comments:

vagnes said...

ΑΚΟΜΑ ΑΓΑΘΟΣ

ρε συ ο Γιάννης,
είναι ακόμη αγαθός,

εγώ
του μίλαγα χτες
για κομπίνες
κι αυτός
όλο στην ποίηση
με γύρναγε.


...να είσαι καλά φίλη μου και καλό σου καλοκαίρι.
Αργά μπήκα στο σπιτικό σου, χαμένος μέσα στη δουλείά που χρόνο πολύτιμο ροκανίζει απ τη ζωή μου και χαρά μικρού παιδιού πήρα απ την αφιερωση σου.
...από τα αγαπημένα μου είναι αυτό που διάλεξες να βάλεις.
Σ ευχαριστώ

gyristroula2 said...

Αχ, vagnes,πού είσαι; Ο ανεμόμυλος έχει αράξει δίπλα στο κύμα και ξεπλένει τη φτερωτή του. Αφού το παραδέχτηκες, να το ομολογήσω κι εγώ, εσύ είσαι ο αποστολέας του δώρου και του βιβλίου. Σ' ευχαριστώ, φίλε!

vagnes said...

...έχω αράξει και γω στο υγρό το στοιχείο,
ένας μήνας πάει τώρα πια
με ασταμάτητες βροχές με κεραυνούς βροντές και αστραπές.
Έσείς διακοπές κι εμείς διακοπές ρεύματος, λες και εκτίουμε ποινές.


γυριστρούλα,
μου έδωσες τους χάρτες (σελ 56)
για να μπορέσω να ανακαλύψω την πηγή που με ξεδιψάει (σελ 77)
Σ ευχαριστώ

Με τον Μάνο Λοΐζο, το 1979

  Στον Άη Γιώργη στου Φαράλη, είδα το Μάνο Λοΐζο, τον Απρίλιο του 1979. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και είχε έρθει με την παρέα του Γιώργου του Δ...