Friday, November 21, 2008

Πάμε να ανασάνουμε;

Μια ενημερωτική πρόταση από μένα για τις δύο επόμενες σαββατοκυριακάτικες εξόδους σας. Όχι, δεν με πήρανε στο Αθηνόραμα, είπα να παινέψω λίγο το σπίτι μου. Και τους σπιτικούς μου.Γιατί οι άνθρωποι που δουλεύουμε καλά μαζί, είναι οικογένειά μας, οικείοι, με την πιο ωραία απόχρωση της λέξης. Μια από αυτούς, η άξια συνάδελφός μου, η Αλίκη, η μουσικός μας. Πέντε χρόνια σχεδόν μαζί, διοργανώσαμε όμορφες γιορτές, χαρήκαμε μουσικές, τραγούδια, είδαμε τους μαθητές μας να τραγουδάνε, να έχουν μαζί τους όλη μέρα φλογέρες σαν να είναι μολύβια, να αναπτύσσουν δεξιότητες εξόριστες από τα σχολεία της παπαγαλίας και της χρησιμοθηρίας. Μια μουσικός που διδάσκει μουσική, όχι απλώς ιστορία της μουσικής ή κολυβογράμματά της, όπως συνηθίζεται.
Ας τη γνωρίσουμε λοιπόν και ως μουσικό, εκτός σχολείου, με το συγκρότημά της, την ΑΝΑΣΑ. Οικείο όνομα για μας, μα και οικεία ανάγκη.




8 comments:

Λορελάη said...

Πολύ μου αρέσει η ιδέα! Να πάμε!

Διονύσης Μάνεσης said...

Καλή επιτυχία!
Πάντα με πολλή χαρά ακούμε για συναδέλφους που γεμίζουν χρώμα το σχολικό γκρι.

meril said...

Καλή επιτυχία στη συνάδελφό σου

Να πάτε και να περάσετε ΄όμορφα

giorgos_st said...

Να πάτε ν'ανασάνετε, ουφ να ξεκουραστώ και γω!

vagnes said...

...να πάτε να πάτε και να τα μαγνητοσκοπήσετε για να τα δούμε και να τα ακούσουμε και εμείς, αν θέλετε να ανακτήσουμε την ανάσα μας και μεις οι πτωχοί περιφερειακοί συγγενείς.

Θερσίτης said...

Πώς να μη ζηλεύω τέτοιους συναδέλφους; Μπορείς να μου πεις;Είσαι ή όχι πολύ τυχερή;

gyristroula2 said...

λορελάη, από σένα περιμένω το πράσινο φως.
διονύση, ακριβώς έτσι, εσύ ξέρεις καλά τι σημαίνει τούτο το πράμα. μεριλού, τι ωραία να ερχόσουν κι εσύ!
γιώργο, πού ακριβώς αναφέρεσαι στην Ανάσα ή στις χαρές της μαναξιάς;
vagnes, μη μου βάζεις δύσκολα. Έλα εκδρομή, εμείς πώς ερχόμαστε για σας;
Ναι, μωρέ θερσίτη μου, είμαι πολύ τυχερή, γι' αυτό θα είναι πιο δύσκολο...μετά.
Εσύ έχεις γνωρίσει ήδη τρεις συναδέλφους μου, αν θυμάμαι καλά,οπότε καταλαβαίνεις το κλίμα που υπάρχει. Πού να σου λέω τι έγινε στη γιορτή του Πολυτεχνείου φέτος...
Για μια, κατά τη γνώμη μου, καλή γιορτή, αλλά όχι τίποτε το εξαιρετικό, με έκαναν να νιώσω, όπως δεν ένιωσα ούτε στιγμή, τότε με εκείνη τη μοναδική γιορτή που λέω στα θρανία. Σαν καλή μαθήτρια που την επαινούν οι δάσκαλοί της. Υπέροχο συναίσθημα για μένα. Απωθημένο αγιάτρευτο. Ξέρεις...

ΓΙΑΝΝΗΣ said...

ΓΙΑ ΣΑΣ...ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΑΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΖΑΓΟΡΑΙΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ...ΑΝΔΡΙΩΤΙΣΣΑ...
.......ΛΕΕΙ..ΑΝΤΕ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΠΑΝΙΑ ΑΠΟΨΕ ΠΟΥ ΧΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟ ΜΠΑΤΣΙ......ΚΤΛ.ΚΤΛ...

ΑΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΒΡΩ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΟΣ ! ! ! ! ! !

Με τον Μάνο Λοΐζο, το 1979

  Στον Άη Γιώργη στου Φαράλη, είδα το Μάνο Λοΐζο, τον Απρίλιο του 1979. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και είχε έρθει με την παρέα του Γιώργου του Δ...