Sunday, September 21, 2008

Εν αναμονή


Καθώς περιμένουμε την κάθοδο των βορείων, εμείς εδώ οι "μαραγκιασμένες ψυχές" του νότου, σας στέλνουμε ένα μικρό ρεγάλο, έτσι για να σας γλυκάνουμε λίγο...
Καλή αντάμωση, φίλοι...

Πρόλογος
Σαραντάρης Γιώργος



Kόβεται η δική μας αναπνοή,
χάνεται ο χρόνος, παιδιά·
σε φωνή μοιάζει
που ζύγωσε
μας προσπέρασε
μα δεν ακούστηκε,
κι ένας από μας, ο πιο καλός,
ελπίζει ακόμα
αλλά ντρέπεται να το πει...

8 comments:

giorgos_st said...

Τα βαρβαρικά φύλα του βορρά πως θα πατήσουν το κόκκινο χαλί της υποδοχής με τα λασπωμένα πόδια τους?

meril said...

Αχ, κι εμένα πονά ο λαιμός τρέχει η μύτη κλαίνε τα μάτια

Τι θα κάνω η πτωχή....

Άσε που έτσι μου ρχεται να θυμώσω αλλά επειδή βαριέμαι (χώρια η κυταρίτιδα και οι ρυτίδες)
βουτάω το κέρασμα και τρέχω....

gyristroula2 said...

Γιώργο, τι να κάνουμε; Οι κάθοδοι δεν διακρίνονταν ποτέ για τα αέρινα βήματα με τα γυάλινα γοβάκια, παρ' όλα αυτά την είχαν πάντα τη γοητεία τους!
Μεριλού, κάνε τα αδύνατα δυνατά να είσαι περδίκι, δεν έχεις άλλη επιλογή!

giorgos_st said...

Γυάλινα γοβάκια? προχωρημένο το βρίσκω! Λες?

meril said...

Προσπαθώ μωρέ προσπαθώ.....

Να δω το Γιώργο με ...γυάλινο γοβάκι και τι στον κόσμο

Λορελάη said...

Γυριστρούλα μου, περιμένουμε βοριάδες και νοτιάδες μαζί! πολύ άγριο μου φαίνεται το καιρικό φαινόμενο! :))

Γιώργο, κάτι έχω να σου δανείσω για την περίσταση... ε, θα περισσεύει λίγο το κουντεπιε σου, αλλά το εφφέ σου θα το κάνεις... :)))
Κι εσένα Μέρη, σε περιμένουμε όχι μόνο υγιή, αλλά και με... δεκαπεντάποντο!!! κανόνισε! :)))

gyristroula2 said...

Βλέπω η παρέα είναι στο σωστό πνεύμα. Καλός οιωνός! Ο θερσίτης μας λείπει, αλλά μόλις καταλαγιάσουν κι οι δικοί του άνεμοι, θα μας έρθει.
λορελάη, οι νότιοι είμαστε συντριπτική πλειοψηφία, αλλά η μία και μοναδική γνήσια εκ βορρά μπορεί να μας συντρίψει και γυάλινα γοβάκια και λοιπά, καθότι βράχος. Ααααα ξέχασα κάτι δυτικούς εξ αγχιστείας, βοσκούς, ψαράδες και λοιπές συμπαθείς παραγωγικές τάξεις!

Φώτης Κ. said...

Ακόμα και αν έρθουν με γοβάκια μέσα σε τζέτ και μυρίζουν πράσινο σαπούνι το θέμα είναι αν θα βρούνε εμάς εδώ-όπως λέει και ο στίχος χάνεται ο χρόνος.Αν συναντηθούμε ομως,θα 'χει πολύ ενδιαφέρον...

Με τον Μάνο Λοΐζο, το 1979

  Στον Άη Γιώργη στου Φαράλη, είδα το Μάνο Λοΐζο, τον Απρίλιο του 1979. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και είχε έρθει με την παρέα του Γιώργου του Δ...