Καθώς περιμένουμε την κάθοδο των βορείων, εμείς εδώ οι "μαραγκιασμένες ψυχές" του νότου, σας στέλνουμε ένα μικρό ρεγάλο, έτσι για να σας γλυκάνουμε λίγο...
Καλή αντάμωση, φίλοι...
Πρόλογος
Σαραντάρης Γιώργος
Kόβεται η δική μας αναπνοή,
χάνεται ο χρόνος, παιδιά·
σε φωνή μοιάζει
που ζύγωσε
μας προσπέρασε
μα δεν ακούστηκε,
κι ένας από μας, ο πιο καλός,
ελπίζει ακόμα
αλλά ντρέπεται να το πει...
8 comments:
Τα βαρβαρικά φύλα του βορρά πως θα πατήσουν το κόκκινο χαλί της υποδοχής με τα λασπωμένα πόδια τους?
Αχ, κι εμένα πονά ο λαιμός τρέχει η μύτη κλαίνε τα μάτια
Τι θα κάνω η πτωχή....
Άσε που έτσι μου ρχεται να θυμώσω αλλά επειδή βαριέμαι (χώρια η κυταρίτιδα και οι ρυτίδες)
βουτάω το κέρασμα και τρέχω....
Γιώργο, τι να κάνουμε; Οι κάθοδοι δεν διακρίνονταν ποτέ για τα αέρινα βήματα με τα γυάλινα γοβάκια, παρ' όλα αυτά την είχαν πάντα τη γοητεία τους!
Μεριλού, κάνε τα αδύνατα δυνατά να είσαι περδίκι, δεν έχεις άλλη επιλογή!
Γυάλινα γοβάκια? προχωρημένο το βρίσκω! Λες?
Προσπαθώ μωρέ προσπαθώ.....
Να δω το Γιώργο με ...γυάλινο γοβάκι και τι στον κόσμο
Γυριστρούλα μου, περιμένουμε βοριάδες και νοτιάδες μαζί! πολύ άγριο μου φαίνεται το καιρικό φαινόμενο! :))
Γιώργο, κάτι έχω να σου δανείσω για την περίσταση... ε, θα περισσεύει λίγο το κουντεπιε σου, αλλά το εφφέ σου θα το κάνεις... :)))
Κι εσένα Μέρη, σε περιμένουμε όχι μόνο υγιή, αλλά και με... δεκαπεντάποντο!!! κανόνισε! :)))
Βλέπω η παρέα είναι στο σωστό πνεύμα. Καλός οιωνός! Ο θερσίτης μας λείπει, αλλά μόλις καταλαγιάσουν κι οι δικοί του άνεμοι, θα μας έρθει.
λορελάη, οι νότιοι είμαστε συντριπτική πλειοψηφία, αλλά η μία και μοναδική γνήσια εκ βορρά μπορεί να μας συντρίψει και γυάλινα γοβάκια και λοιπά, καθότι βράχος. Ααααα ξέχασα κάτι δυτικούς εξ αγχιστείας, βοσκούς, ψαράδες και λοιπές συμπαθείς παραγωγικές τάξεις!
Ακόμα και αν έρθουν με γοβάκια μέσα σε τζέτ και μυρίζουν πράσινο σαπούνι το θέμα είναι αν θα βρούνε εμάς εδώ-όπως λέει και ο στίχος χάνεται ο χρόνος.Αν συναντηθούμε ομως,θα 'χει πολύ ενδιαφέρον...
Post a Comment