Monday, May 19, 2008

Παλιά μου τέχνη!

Πολλή κατήφεια, σκεπτικισμός, βαριά κουλτούρα... Δυσοίωνα πράγματα...
Είπα να σας ξεκουνήσω λίγο με τον γνωστό σας παλιό καλό τρόπο.
Για, να κάνουμε παιχνίδι με το αγαπημένο μου συρτό!

8 comments:

vagnes said...

διαγνωση σωστη,
συνταγη αλανθαστη,
φαρμακο ανευ παρανεργειων,
ειμαι μεσα,

χαθηκες ομως, πως να το κρυψω αλλωστε

Λορελάη said...

Όποιος είναι μέσα στον χορό, ένα τραγούδι ξέρει:

Ας κρατήσουν οι χοροί,
και θα βρούμε αλλιώτικα,
στέκια επαρχιώτικα, βρε!
ώσπου η σύναξις αυτή,
σαν χόρός αλλιώτικος να ξεδιπλωθει!

Μέσα είμαστε όλοι, Γυριστρούλα μου, με χορούς κυκλωτικούς κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς...

σιγά μη κάνουμε πίσω...:))))

meril said...

Έλα γεια σου!
Που βάλαμε κάτω το κεφάλι....
Άιντε λοιπόν!

gyristroula2 said...

Καλώς τους καλώς τους!
vagnes, σε διαβάζω κάθε μέρα ανελλιπώς, άλλο αν δεν προλαβαίνω πάντα να σχολιάζω, θα γίνει κι αυτό, μόλις σταματήσει το πολύ τρέξιμο των ημερών.
λορελάη μου και μέριλ, μου αρέσει που δεν θέλετε πολύ να εξοκείλετε προς λιγότερο υψηλές πνευματικές αναζητήσεις. Πάλι θα πουν οι giorgos, θερσίτης ότι σας παρασύρω, θα δείτε!

vagnes said...

...θα ήθελα διακαώς πάντως να συμμετάσχεις στο παιχνίδι που έχω ανεβάσει...δεν θα το κλείσω αν δεν απαντήσεις...

Λορελάη said...

Γυριστρούλα μου, ποιος είπε ότι ο καβοντορίτικος συρτός είναι λιγότερο υψηλή πνευματική αναζήτηση από τον Κάφκα;;;;;;
Πες μου να τον δείρω! :)))))))
(δεν κάνω πλάκα. τι πιο υψηλό αγαθό -πνευματικό, κοινωνικό και ό,τι άλλο θες- και μάλιστα για την Ελλάδα του σήμερα, από τον κυκλωτικό χορό;;;...)

Βραχονησίδα said...

Mαζί κι εγώ. Σε όλα. Μοιάζουμε να έχουμε ξεχάσει τον κύκλο της χαράς που σε στηρίζει και σε απελευθερώνει και τον βλέπουμε μόνο σαν κλοιό που σφίγγει γύρω μας. Μπράβο gyristroula έσπρωξες ελαφρά το αερόστατο κι άλλαξε ρότα.

gyristroula2 said...

Είδες, vagnes, δεν σου χαλάω χατήρι. Ετοιμάσου τώρα να βρεις κι εσύ το σωστό.
Αχ, λορελάη, τώρα μόλις μπήκαν κάτι φαλτσέτες ξανά στις θήκες! Σωτήρα μου!
Φιλιοσάκι μου καλό! Τι να σε κεράσω εσένα; Κανένα ροβυθοκεφτεδάκι μήπως;
Θυμάσαι;
Αυτή τη χαρά, κορίτσι μου, να τη φυλάμε φυλακτό, όπου τη βρίσκουμε. Αβγάτεψαν τα σκοτάδια γύρω μας.

Με τον Μάνο Λοΐζο, το 1979

  Στον Άη Γιώργη στου Φαράλη, είδα το Μάνο Λοΐζο, τον Απρίλιο του 1979. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και είχε έρθει με την παρέα του Γιώργου του Δ...