Tuesday, October 9, 2007

Παρεπόμενα της διαδοχής

Δεν είμαι με το Γιώργο, ούτε το Βαγγέλη, πόσο μάλλον με το ΠΑΣΟΚ και τη διαδοχή του αρχηγού του. Είμαι μ' αυτούς τους άγνωστους ή ανώνυμους, μπλόγκερς και μη, που εδώ και πολύ καιρό συζητάνε πολιτικά με αφορμή όλο αυτό. Πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, τόσοι άνθρωποι συζητάνε τόσο ουσιαστικά για την πολιτική. Πρώτη φορά ξεδιπλώνονται τόσο σημαντικές θέσεις, προβληματισμοί, οράματα. Πού ήταν κρυμμένοι όλοι αυτοί; Γιατί άφησαν τους "ξύλινους", τους βλάκες, τους διαπλεκόμενους και τυχοδιώκτες να κάνουν παιχνίδι σ' αυτό τον τόπο; Ποιος μπορεί να εκφράσει αυτούς τους σκεπτόμενους ανθρώπους, ποια στέγη να τους στεγάσει; Το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη που πίσω από όλη αυτή την ωραία αγωνία, βλέπεις τη δίψα της εξουσίας και τίποτε άλλο; Δεν μας το κρύβουν άλλωστε, αν είχαν πάρει την εξουσία, κανείς δεν θα μίλαγε για τίποτε. Η Αριστερά σε όλες τις εκδοχές της με το λόγο του '50, άντε του '70 (στην περίπτωση του ΣΥΝ) που λες τίποτε δεν έτρεξε πάνω σ' αυτό τον πλανήτη από την εποχή του Μπρέζνιεφ ή του Γκορμπατσόφ στην καλύτερη περίπτωση;
Δεν πάω σε άλλα κόμματα, καμία προκατάληψη προς θεού, αλλά ο λόγος που αναπτύσσεται αυτό το διάστημα είναι λόγος αριστερός σε όλο το φάσμα του, από την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, μέχρι τις πολύ πρωτοπόρες θέσεις των κινημάτων και των διανοητών.
Ρε, παιδιά, ένα κόμμα για όλους αυτούς! Εδώ είχαν κόμμα οι οπαδοί του κυνηγιού αν δεν κάνω λάθος!

4 comments:

giorgos_st said...

Ένα κόμμα που θα προσπαθήσει ν' απαντήσει στα αιτήματα των καιρών, στις αγωνίες των νέων, που θα πάψει επιτέλους να χαϊδεύει τα αυτιά του "παντοδύναμου " λαού, που θα θεωρεί αυτονόητα τα ανθρώπινα δικαιώματα των μειονοτήτων και των μεταναστών, που θα στηρίζει τους αδύναμους απέναντι στους δυνατούς, ένα κόμμα που δεν θα έρθει με την ισχύ του παντογνώστη να εφαρμόσει έτοιμες λύσεις αλλά με την αγωνία εκείνου που ψάχνει τις λύσεις. Ένα τέτοιο κόμμα πόσο έτοιμη είναι η κοινωνία μας να το ακούσει? Εδώ και πολλά χρόνια είναι τα επουσιώδη που μας απασχολούν, τα δήθεν και τα ευτελή…Γυριστρούλα φοβάμαι πως τα "καλύτερα παιδιά κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι"…

gyristroula2 said...

Ας υπάρξει επιτέλους κάτι που να μην επενδύει στη βλακεία και στο συμφέρον και ίσως, πού ξέρεις, μπορεί να πάψουμε να είμαστε βλάκες και συμφεροντολόγοι!

loyk said...

Η ανθρωπινη φυση,ειναι αυτη που αγγιζει και καταρακωνει τα παντα,ειναι αυτη που εχει καταστρεψει το ιδιο το σπιτι μας,τη γη.
Αυτη ειναι που κατεστρεψε και τις ιδεες εκει που εφαρμοστηκαν.
Τις ιδεες,της ανθρωπιας,εκει που πανω απ΄΄ολα ειναι ο ανθρωπος ,φιλοι μου,για τις ιδεες αυτες που εδωσαν τη ζωη τους εκατομυρια.
κομμα σαν κι΄΄ αυτο που ψαχνεται, δεν μπορει να υπαρξει,στις παγωμενες και βρωμικες μερες μας.
Στη καρδια μας ομως και στα ονειρα μας θα υπαρχει παντα το κομμα που θελουμε,αυτο κανεις δεν μπορει να μας το στερησει.

gyristroula2 said...

Δεν είναι η ονειρική ουτοπία που ψάχνω, φίλε loyk, απλώς κάτι μου να υποτιμά λιγότερο τη νοημοσύνη μας, τον κοινό νου, και να μην αποκλείει τη δυνατότητα να προχωρήσουν λίγο προς τα μπρος πέντε πράγματα. Αυτό μόνο.

Με τον Μάνο Λοΐζο, το 1979

  Στον Άη Γιώργη στου Φαράλη, είδα το Μάνο Λοΐζο, τον Απρίλιο του 1979. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και είχε έρθει με την παρέα του Γιώργου του Δ...