Sunday, March 27, 2011

Καλό ταξίδι μπαρμπα- Δημητρή


Ο μπαρμπα-Δημήτρης, το Δημητρί, όπως τον λέγαμε, ήταν ο δικός μας μπακάλης. Είχαμε, βλέπεις, την τύχη να μεγαλώσουμε σε μια εποχή που όλες οι συναλλαγές γίνονταν μεταξύ προσώπων, όχι μεταξύ προϊόντων, ραφιών και ταμείων. Τότε ο Γιαλός ήταν πολύ μακριά από το χωριό μας και έπρεπε να μείνουμε εκεί όλη τη μέρα, γιατί τα σχολεία εκείνη την εποχή δεν λειτουργούσαν μόνο έξι ώρες τη μέρα, πέντε μέρες την εβδομάδα. Ήμασταν, λοιπόν, εμείς τα "μακρινά παιδιά" της Αλαμανιάς και της Αγιά Μαρίνας, οι καθημερινοί πελάτες του μπαρμπα- Δημητρή, είχαμε δεν είχαμε να ψωνίσουμε. Πηγαίναμε εκεί στον χωριανό μας και ήταν σαν να βρίσκαμε άσυλο στο μαγαζί του. Αφήναμε τις βαριές σάκες, τα ψώνια από άλλα μαγαζιά, καθόμασταν στις καρέκλες και ακούγαμε τα αστεία και τα πειράγματά του. Γιατί το Δημητρί ήταν ο πιο κεφάτος μπακάλης όλων των εποχών. Πιο πολύ ενδιαφέροταν να σου πιάσει κουβέντα και να σου πει ιστορίες από τα παλιά, παρά να σου πουλήσει κάτι. Εμένα πάντα άρχιζε να μου λέει για τη "μελαχρινή", τη μάνα μου, που σε ένα γλέντι Πρωτομαγιάς, στο χωράφι μας, έχυσε μια ολόκληρη νταμιζάνα κρασί, για να μην το πιουν και μεθύσουν κι άλλο. Το φύσαγε και δεν κρύωνε, για 40 χρόνια, που το άτιμο, η μελαχρινή, τους ξεγέλασε ότι τέλειωσε το κρασί και είχε ποτίσει με αυτό όλο το στάβλο, μέχρι στα υποδήματα του πατέρα μου είχε ρίξει και έτσι μάλλον αποκαλύφθηκε...το έγκλημα.
Ευτυχώς όμως ο μπαρμπα-Δημητρής το χόρτασε το κρασάκι, το γλέντι και τις παρέες, γι' αυτό τώρα ταξιδεύει ευχαριστημένος για τον άλλο κόσμο, έχοντας ξοδέψει όλη τη χαρά της ζωής, την αγάπη, την καλοσύνη σ' αυτόν εδώ τον προσωρινό.
Δεν θέλω να κλείσω αυτόν το μικρό αποχαιρετισμό, χωρίς να θυμηθώ πόση εντύπωση μου έκανε η σχέση του με τον παραγιό του τον Ρομπέρτο, που τον είχε στο μαγαζί από τον πρώτο καιρό που ήρθαν μετανάστες στο νησί και δεν τηρούσε την "απόσταση" που είχαμε και έχουμε όλοι ως προς τους ξένους, ακόμα κι αν δεν είμαστε εχθρικοί απέναντί τους. Με τον Ρομπέρτο έκανε παρέα, καλαμπούριζαν και πειράζονταν σαν παλιόφιλοι και δεν είναι τυχαίο που αυτό το παιδί είναι πια δικός μας άνθρωπος και όχι ξένος.
Είχε κι αυτός την τύχη να βρεθεί στο ίδιο άσυλο που βρεθήκαμε κι εμείς, οι μικροί "εσωτερικοί μετανάστες" του Γιαλού.
Καλό σου ταξίδι, μπαρμπα- Δημητρή.
Θα σε θυμόμαστε...

5 comments:

Δημήτρης Σπυρόπουλος said...

θεωρώ πως είστε ευτυχείς όλες και όλοι εσείς που είχατε την προνομία ( γιατί περί προνομίας πρόκειτα) να γνωρίσετε τέτοιους συμπολίτες σας. Ας είναι η θύμησή του διαρκής για εσάς, ιδιαίτερα στις μέρες μας, που λείπουν διαρκώς οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Θεωρώ την ανάρτησή σου σπουδαία και θέλω να σου καταθέσω πως φαντάστηκα την κουβεντούλα σας και πήρα δύναμη. Σε ευχαριστώ καλή μου συναδέλφισσα. Την καλημέρα μου στο κ. Δ/ντή!!!

dimitris said...

ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙ...

Anonymous said...

Ο θειος Δημητρης ηταν απο τους λιγους μεγαλυτερους σε ηλικια χωριανους που ολοι τον ηξεραν με το ονομα του και "εκανε" με ολους, μικρους και μεγαλους! Οπως ειπατε εζησε την ζωη του στο μεγαλειο της! Χαρηκε αυτα που εκανε. Μακαρι να φτασουμε και εμεις εκει που εφτασε εδω στην γη και να φυγουμε οπως εφυγε και εκεινος γεματος χαρα και με την ικανοποιηση για οσα προσφερε στον τοπο, στους δικους του και σε οσους τον γνωριζαν.

Καλο Ταξιδι εκει που πας ψηλα Μπαρμπα Δημητρη! Να μας προσεχεις.

gyristroula2 said...

Νομίζω ότι αξίζει να προστεθούν τα σχόλια των Κορθιανών στο fb, για να μη χαθούν:
Giannoulis Laoudis Ήμουν τόσο σίγουρος πως θα γράψεις κάτι που χθές το απόγευμα έψαχνα το blog σου. Μεγάλη απώλεια ο "κμπάρος" όπως συνήθιζε να αποκαλεί αυτούς που πείραζε. Άνθρωπος με τεράστιο χιούμορ και χαμόγελο. Άνθρωπος ζωντανή ιστορία για εμάς τους νεότερους. Ήταν από τις τελευταίες "μορφές" της αγοράς του Κορθίου. Αιωνία η μνήμη του...

Anastasia Skordou Aκριβώς έτσι, Γιαννούλη. Γιατί όποιος σου φερθεί καλά όταν είσαι παιδί περνάει το "τεστ" , για να μείνει για πάντα "δικός σου".

Eirhnh Ntinh Τασουλα ποσο λυπηθηκα!!! Γραφικη φιγουρα του γιαλου!!! Πανε ολοι οι παλιοι , φευγουν ενας ενας σιγα σιγα τι κριμα!!!

Stefanos Drakos KALO TAKSIDI MPARPA- DHMHTRH :(

Demetrius Giannisis Oloi oi kalloi feugoun siga-siga, theos sixoreston, aionia tou i mnimi.......

ειρηνη βουραζερη tasia me syginhses.oxi mono geitonas kalos tosa xronia sto gialo alla k san deyteros pateras.

Augoustis Vourazeris kalo taksidi file. tha mas lipsoun ta asteia sou.na zisoun oi dikoi sou na se thimounte

meril said...

Καλό του ταξίδι

...και τυχεροί όλοι εσείς που τον γνωρίσατε....

Cyber Sex

  Όταν πρωτομπήκε στο ίντερνετ, εκεί στα μισά της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, σκέφτηκε ότι είχε μια ωραία ευκαιρία να βελτι...