Σας σκέφθηκα, αγαπητοί μου αναγνώστες. Οι περισσότεροι μέσα στο χάος της πόλης και της πολιτικής, ακούτε για εξεταστικές και προανακριτικές, για Βατοπέδια και βαλτονέρια και είπα λίγη θάλασσα να τους φέρω, λίγο βράχο, κανένα βοτσαλάκι, μια ανεπαίσθητη αλμύρα να σας γαργαλήσει τη μύτη, λίγο φλοίσβο να καθαρίσει η ψυχούλα σας από το σάλο των ημερών.
Βρήκα λίγο χρόνο από το μαγείρεμα για το Β΄γύρο των ελιών (παλιά μου τέχνη) και πήγα προς τη γνωστή παραλία της περιοχής μου, της Γριάς το Πήδημα. Αχ, δεν αντέχω ούτε τα πονηρά χαμογελάκια που υποπτεύομαι ότι έχετε τώρα, γι' αυτό σας λέω γρήγορα ότι η ονομασία αυτή δόθηκε πολύ πριν αποκτήσει η λέξη την βωμολοχική της εκδοχή. Πάνω στο βράχο αυτόν ανέβηκε και πήδηξε μια γριά που είχε τύψεις, γιατί πρόδωσε το κάστρο στους Τούρκους ή στους Σαρακηνούς, κατά άλλη εκδοχή.
Τελοσπάντων, τότε που ήταν της μόδας οι τύψεις και τα πηδήματα άνευ εισαγωγικών.
ΥΓ: Η τελευταία φωτογραφία με τα βοτσαλάκια να παραδοθεί σ'αυτούς που άφησαν εκεί τα αρχικά τους το καλοκαίρι. Εκεί είναι και σας περιμένουν. Δεν έσβησαν.
16 comments:
Ηθελα να την εβλεπα απο κοντα... οχι τη γιαγια, ουτε το πηδημα της προς θεου... για την παραλια μιλω φυσικα
εισαι απιθανη...
vagnes! Περίμενε! Τα βοτσαλάκια τα είδες;
Και βέβαια θα τη δεις από κοντά, αυτό σου έλειπε!
Αλίμονό μου αν δεν καταφέρω να σε πείσω να έρθεις, εδώ κοντεύει να με πείσει ο ndn να πάω στο Βέλγιο και σε κείνο το παγομπάρ στο Λονδίνο!
Ποιάς Γριάς και ποιό πήδημα? Πέρυσι το πάσχα δεν είδα τίποτα, ούτε Γριές ούτε πηδήματα.
Ασε και το άλλο, πως γίνεται να μαγειρεύει κάποιος, και να κάνει και τουρισμό? Εκτος αν το πήδημα και η γριά είναι στην αυλή σου! Ε δεν είναι... γι'αυτό μην πιστεύετε τις φωτογραφίες! Εκτός κι αν η γριά φούνταρε φέτος με τόσα που γίνονται...
Είσαι μια στο καρφί και μια στο πέταλο, γυριστρούλα. Από την ασχήμια στην εμορφιά κι από κει πάλι στην ασχήμια. Τυχερή με τις εύκολες μετακινήσεις.
Γιώργο, θερσίτη, τυχαίο είναι το γυριστρούλα κι ο ανεμόμυλος, νομίζετε; Αχ, πάλι το ξεχάσατε!
Βρε παιδί μου,
τι μανία που έχουν να αντιστέκονται εκείνα τα αγαπημένα άσπρα βοτσαλάκια πάνω στο βράχο. Αυτά δεν κουβαλάνε καμία τύψη, φαίνεται..
Τώρα...για σένα, τι να υποθέσω: ορειβατικές ικανότητες προδίδει η φωτό των βότσαλων ή τηλεφακό σούπερ; ( όχι πως το ένα αποκλείει το άλλο, δηλαδή..)
Πάντως, λέω, αν είχαμε κι εμείς εδώ στο...κλεινόν (ΧΑ!) άστυ ένα βραχάκι και μία θάλασσα να το σμιλεύει, μπορεί λιγότερο γκρινιάρηδες να προκύπταμε..
( Εντάξει, εντάξει, είμαι εκτός θέματος - εντός πόλης,όμως, δυστυχώς..)
Καληνύχτα
To kαλοκαιρακι μας αφησε εδω και καιρο Γυριστρουλα,σε ευχαριστουμε ομως που μας το θυμιζεις εστω και μεσα απο τις φωτογραφιες σου.
Υ.Γ ααα οσο για το μερος που μας διηγησε,εχω δει και ενα σχετικο video απο το ΄΄μενουμε Ελλαδα΄΄αν θυμαμε καλα.
Διονύση, είδες που μας περιμένουν τα βότσαλα που αφήσαμε το καλοκαίρι; Δεν σου έφτιαξε τη διάθεση μια τέτοια...ανταπόκριση; Πάντα δεν είχες την απορία τι γίνονται μόνα τους εκεί στην παραλία; Τι ορειβατικές ικανότητες, καλέ, ένα βραχάκι ήτανε! Οι μόνες ικανότητες που έχω εγώ είναι να κάνω τσουλήθρα σε μια κατηφορική αμμουδιά εκεί πέρα. Το σπορ μου!
loyk, είναι μόνο 2 ώρες από την Αθήνα και 1 από το λιμάνι. Μην το ξεχνάς!
Γυριστρούλα μη μασάς!
Άστους να λένε.... εσύ στο ύψος σου!
(αχ, βρε δε θα ρθω;)
Καλώς το και μου έλειψε! Μεριλάκι, μην μ' αφήνετε μόνη εσύ κι η λορελάη, ο Γιώργος απογειώνεται, όταν λείπετε!
Από την προηγούμενη εβδομάδα δε κάνω διάλλειμμα ούτε για μεσημεριανό γιατί αύριο υπάρχει ένα συνέδριο που συμμετέχω. Σταμάτησα λοιπόν να κλείσω εισητήριο για το επόμενο ταξίδι μου και να κάνω μια βόλτα στα blogs και πέφτω στον ευφάνταστο τίτλο, ο οποίος βέβαια διακαιολογήθηκε πληρως στη συνέχεια...και βλέπω θάλασσα! Δεν λέω καλό και το ποτάμι στο Λονδινάκι, αλλά σαν τη θάλασσα δεν έχει. Και ειδικά την ελληνική θάλασσα!
Θα έρθω και εγώ να τη δω από κοντά gyristroula μου, όχι σύντομα, αλλά θα έρθω, το υπόσχομαι!
Αστον άπιστο Θωμά να λέει Γυριστρούλα μου. Εγώ και την γριά και το πήδημά της έχω δει (μα όνομα κι αυτό... :)))) αλλά από μακριά όλες τις φορές που πήγα, γιατί ως φαίνετια η γριά πηδώντας ξεσήκωσε μεγάλη φουρτούνα που δεν λέει να σταματήσει, κι όλο κύματα ίσαμε κει πάνω έχει αυτή η παραλία... :))
φιλιά φιλιά
και επειδη εμεις τα Λειβαδιανα παιδια ειμαστε κοινωνικα και γυριστραδικα (ειχα μπει πολλες φορες στην σελιδα σας)ανταποδιδω την επισκεψη και ευχομαι τα καλυτερα τα ομορφοτερα τα γλυκητερα!
με βαση και λιμανι το νησι μας να ειμαστε παντα μαζι και μπορουμε να καταφερουμε πολλα.
φιλακια πολλα
Κουερινη-Ανυση Μαρια
Ndn, ναπολιτάνε φίλε μου, αλίμονό σου αν δεν έλθεις. Θα κάνω broadcast (έτσι δεν το λέμε;) τη φουρτάλια σου να τηγανίζεται!
λορελάη, μας έλειψες πολύ. Αυτή η Γριά πράγματι, πολύ κουνίστρα, σαν εκείνα τα αριστοφανικά γραΐδια, που το νου τους τον έχουν όλο στα...άλματα. Είναι όμορφη όμως ε;
Μαρία, συμπατριώτισσα, καλώς μας ήρθες! Πού να το φανταστώ ότι μπαίνεις και δεν κάθεσαι να σε κεράσω ένα ρακί; Δεν φαντάζεσαι πόσο μου άρεσαν εκείνες οι παλιές φωτογραφίες που έχεις αναρτήσει.
δεν τις αναρτω εγω αλλα η boul-boul που ειναι και η οικοδεσποινα του blog μας!
ευχαριστω παντως! και το ρακι καλοδεχουμενο!
Θα σας μάθω, σιγά σιγά. Τώρα που σας βρήκα...
Post a Comment