Σήμερα του αγίου Δημητρίου, με αφορμή και την καινούρια ανάρτηση του vagnes, ας μιλήσουμε για φίλους. Τι είναι φίλος; Κάποιος χθες βράδυ μου είπε ότι τα μπλογκ του θυμίζουν παλιά λευκώματα: τι εστί φιλία, τι έρως; Γιατί όχι; Ποτέ άλλωστε δεν είχα δικό μου λεύκωμα.
Φίλος λοιπόν δεν είναι ούτε ο παλιός, ούτε ο καινούριος, ούτε ο κολλητός, ούτε ο μακρινός και χαμένος. Δεν είναι καν αυτός που γελάει και κλαίει μαζί σου και προπαντός αυτός που γελάει με σένα και κλαίει για σένα (από τα γέλια).
Ακόμα δεν είναι αυτός που οργανώνει μια ολόκληρη παράσταση παρωδίας του Οιδίποδα, στο ρεβεγιόν των Χριστουγέννων, στο σπίτι σου, χωρίς να έχεις ιδέα και ξαφνικά βρίσκεσαι μπροστά κι εσύ και οι καλεσμένοι σου σε δύο "τραγωδούς" με σεντόνια και, θεέ μου φύλαγε, λόγια. Φίλος δε λέγεται ούτε καν αυτός που στα τεσσαρακοστά τόσα σου γενέθλια έρχεται ανεμίζοντας ολόχαρος το βιβλίο "όνειρο στην εμμηνόπαυση". Κι ενώ έχει ήδη υπονομεύσει το χαρακτήρα της βραδιάς με συνωμοτική οργάνωση απαγγελίας ποίησης δια στόματος ποιητού "ο θεός να τον κάνει".
Κι ακόμα μην το ξεχάσω. Φίλος δεν είναι μόνο ο υπέροχος συνομιλητής, ο οξυδερκής και ενημερωμένος και καλός δάσκαλος πνευμάτων αντιλογίας.
Μπορεί όμως πάλι να είναι αυτός που ενώ εξελίχθηκε και προχώρησε πολύ, δεν άφησε στιγμή την ψυχή του ενέχυρο.
Μήπως όμως είναι φίλος αυτός που δακρύζει μια βραδιά που έχει φεγγάρι ή που ξέρει ότι είσαι εκεί όταν ζορίζουν τα πράγματα και είναι εκεί όταν θέλεις να μιλήσεις με τη σιωπή σου;
Φίλος είναι ο φίλος, ο αγαπημένος, με την αρχαία έννοια της λέξης. Είναι επίθετο και κολλάει σε πολλά ουσιαστικά πλάσματα, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, ταυτότητας, ομοιότητας, ετερότητας.
Ένα τέτοιο ουσιαστικό πλάσμα της ζωής μου γιορτάζει σήμερα και του αφιερώνω το τραγούδι του Ντύλαν, από τη λίστα, που μου έχει τραγουδήσει υπέροχα τόσες φορές με την κιθάρα του.
ΥΓ: Στη φωτογραφία, το στέκι μας, το Δόλωμα, που σας έλεγα, λίγο πριν το πετροβολήσουν.
17 comments:
Γλυκιά κι αγαπημένη μου, ΦΙΛΗ μου καλή, τα είπες όλα τόσο όμορφα... Να είσαι καλά και να χαίρεσαι τον τρυφερό Δημήτρη σου..
Δος του φιλιά και ευχές και από μένα :)
Και.. πόσο λυπάμαι και ζηλεύω που δεν ήμουνα στη βραδιά του Μαρωνίτη και του ¨Ομηρου... σπάνιες πια οι ευκαιρίες να "ζήσεις" τα κλασικά έργα.. σπουδαία η μεταφορά της συγκίνησής σου!
Καλώς τηνε! Σ' ευχαριστώ, και για τις ευχές και για τα σχόλια. Πάλι ένας φίλος ήταν η αιτία που πήγα στο Μαρωνίτη, ο Σταμάτης. Δεν είχα πάρει είδηση εγώ. Αν όλα είναι καλά στο σπίτι μέχρι την επόμενη Τετάρτη, να έρθεις, θα συνεχιστεί για κάμποσες εβδομάδες η ανάγνωση.
Σήμερα εκεί που προσπαθούσα να βάλω τάξη στο σπίτι βρήκα το “περί φιλίας” του Κικέρωνα. Διάβασα βιαστικά μερικές σελίδες, το αναφέρω για τη σύμπτωση. gyristroula2 θέλεις να γίνουμε φίλες; Χρόνια πολλά στο Δημήτρη. Επιστρέφω στα σκονισμένα δωμάτια μου.
Υ.Γ. Υπάρχει gyristroula1; Οι gyristroules είναι πολλαπλές; Μπορώ να διαλέξω νούμερο; Αν ήθελα να μιμηθώ το ψευδώνυμο σου θα ήμουν: spitogata5
boul- boul, πατριωτάκι, πολύ χαίρομαι που μου έρχεσαι για πρώτη φορά έτσι σκονισμένη και φουριόζα με μια τέτοια πρόταση. Είμαι πάντα ανοιχτή σε τέτοιες προτάσεις και δεν έχω σταματήσει να κάνω φίλους στα 18. Ίσα ίσα μερικούς από τους καλύτερους τους έχω κάνει μετά τα 40 και μάλιστα μέσω του διαδικτύου και των μπλογκ.
Το gyristroula σκέτο ήταν το πρώτο μου μπλογκικό ονοματάκι, αλλά ενώ είχα ανοίξει τον anemomylo σκέτο,πριν από λίγα χρόνια, έγραψα μερικά κειμενάκια και μετά τον βαρέθηκα, επανήλθα και ΔΕΝ θυμόμουν κωδικούς και τέτοια. Έτσι αντέγραψα εκείνα τα κείμενα και επέστρεψα ως gyristroula2 και anemomylos2. Καλή συνέχεια στις δουλειές σου.
"Φίλος είναι ο φίλος..."
Α βρε κοπελιά....
Να τον χαίρεσαι το φίλο σου
και μεις εσένα
Να είσαι καλά και να τον χαίρεσαι τον Δημήτρη!
Πολύ ωραιο το κειμενάκι για τους φίλους. Το είχα γράψει και παλιότερα, θα το ξαναγράψω και στον vagnes που έθιξε και αυτός το θέμα, φίλος είναι αυτός που χαίρεται με την χαρά σου σαν να ήταν δική σου.
Καλά να περάσεις!!
Κι εγώ εσάς, μεριλάκι, κι εσύ να χαίρεσαι τον δικό σου Δημήτρη.
ndn, σ' ευχαριστώ, ξενιτεμένο μας, χρόνια πολλά και σε σένα, λόγω πολιούχου. Αξίζει να σου πω ότι το καλοκαίρι έμαθα πως σε μια ανασκαφή ενός βυζαντινού τάφου στο κάστρο μας, βρέθηκε ένα φιαλίδιο με αγιασμό από τον άγιο Δημήτρη της Θεσσαλονίκης. Είδες, τότε είχαμε πάρε δώσε. Τώρα;
Gyristoula2 Λύκειο πήγες στην Αντρο; Στο Γυαλό; ή Αθήνα; στη Χώρα έκανες κάποια τάξη; για πες....
Ναι, δύο τάξεις τις τελευταίες του λυκείου τις έκανα στη Χώρα. Αποφοίτησα το 77. Σου λέει κάτι;
Κρυβε χρόνιαααα κρύβε χρόνιααααα
Μπλε, γαλανά μάτια;
πράσινα
Σε ξέρω, με ξέρεις!
α στο καλό! Στείλε μου email παιδί μου, θα με σκάσεις!
...φιλος ειναι αυτος που αυτα που λεει τα εννοει κιολας και αυτο φαινεται στις πραξεις του...
...γιατι ολοκληρωμενος φιλος δεν ειναι αυτος που μιλαει ή γραφει ωραια αλλα αυτος που πραττει συμφωνα με αυτα που γραφει και λεει, φιλος ειναι ο διπλανος μας αν ειναι Ανθρωπος κι αν εμεις εχουμε ανοικτα τα ματια να τον δουμε και να τον αναγνωρισουμε...
Ολες οι ευχες μου, για το φιλο σου και σενα
Σε κάθε σχέση αγάπης κι εγώ το πιστεύω, vagnes, οι πράξεις έχουν τον πρώτο ρόλο, αλλά να...μερικές φορές και τα λόγια πράξεις είναι. Το να πεις πχ ένα Όχι σε μια κρίσιμη στιγμή ή ένα Ναι, μια καλή κουβέντα σε κάποιον που την έχει ανάγκη ή μια "κακή" σε κάποιον που δεν έχει συνηθίσει να την ακούει, είναι πράξη φιλίας.
Post a Comment