Saturday, May 3, 2008

ΠΑΡΑΜΥΘΙ- ΜΕΡΟΣ Β΄



http://anemomylos2.blogspot.com/2008_03_01_archive.html

Το θυμάστε εκείνο το παραμύθι;
Ε, λοιπόν είχε τόση πέραση που μου ζήτησαν να το κάνω σίριαλ ή έστω να γράψω ένα δεύτερο μέρος. Χαλάω εγώ χατίρια;

Παραμύθι να ξαναρχινήσει λοιπόν!

............
Κι εκεί που λέτε που τα πέντε νησάκια μας καλοπερνούσαν και τρώγαν κι έπιναν, μια μικρή όμορφη πετρούλα πάνω στο πρώτο, το μεγάλο γαλάζιο νησί, τα καμάρωνε και λαχταρούσε να πέσει κι αυτή στη θάλασσα να γίνει βράχος, ν' απλωθεί και να πάει μαζί με τ' άλλα, με τον άνεμο και το κύμα αγκαλιά.
Πήγαινε μέχρι την ακτή, έβαζε το πέτρινο ποδαράκι στο νερό, μα το μεγάλο γαλάζιο νησί της έλεγε: "Πού πας καημένη, δεν κάθεσαι εδώ στα ζεστά σου, άγριο το πέλαγο κι εσύ είσαι μια πέτρα καλομαθημένη και θα σε πάρουν τα κύματα και θα σε πάνε γραμμή στον πάτο!" Ή άλλοτε πάλι: "Ε, τι θέλει μια καθώς πρέπει πέτρα με πιάνο και γαλλικά στις θάλασσες και τα πελάγη;"
Τι να κάνει κι η πετρούλα μας, έμενε στη θέση της και κοίταζε τα άλλα νησιά να στροβιλίζονται με γέλια και καμώματα κι αυτή παραπονεμένη ήτανε.
Ώσπου μια μέρα, μια καλή και πανέμορφη (προπαντός αυτό) ξανθιά νεράιδα βγήκε από τα κύματα και της είπε: "Μικρή μου πετρούλα, δεν έχεις ακούσει την παροιμία, πέτρα που κυλάει μαλλί δεν πιάνει; Τι κάθεσαι εκεί και κοντεύεις να βγάλεις ρίζες; Πάμε να πάρεις το βάπτισμα του νερού, να γίνεις βραχονησίδα, να σε ταξιδεύουν τα νερά, να σε τραγουδάνε οι φάροι και τα ναυτόπουλα και να πολεμάνε για σένα χώρες και πολιτείες;"
Και με το ραβδάκι της έκανε την πέτρα μας να κυλήσει (like a rolling stone, που λέει κι ένα παλιό λαϊκό τραγουδάκι) και πλαφ να πέσει στη θάλασσα!
Α, τι χαρές που κάνανε τα άλλα νησιά! Ήτανε βλέπεις η βραχονησίδα μας στέρεη και γερή να ακουμπάς στις φουρτούνες και να μη ζαλίζεσαι και ήξερε πιο πολύ από όλους να αφήνει τις ιστορίες των ναυαγών, που έρχονταν πάνω της, να ακούγονται, χωρίς να τις ζαλίζει με πολλές πολλές ερωτήσεις.
Ακόμα και το γαλάζιο νησί τη δέχτηκε σιγά σιγά στον κύκλο τους, με μια μικρή σπρωξίτσα του μικρού πορτοκαλοκίτρινου, είναι η αλήθεια. Το πράσινο όμως, που δεν την είχε δει να πέφτει στο νερό, χωμένο όπως ήταν στα κιτάπια του, την τριγύριζε όλο απορία και ρωτούσε τα άλλα πού βρέθηκε αυτή η εκλεκτή βραχονησίδα κι από πού κρατάει η σκούφια της. Μέχρι τη νονά της, την πανέμορφη νεράιδα ρώτησε, μα αυτή γέλασε και βούτηξε στα κύματα, η σκληρή.
Ποιος θα πάει τώρα μέχρι το πράσινο νησί να του πει το μυστικό να ησυχάσει;
Πέστε του να αναφωνήσει μόλις τη δει: "spiritus ubi vult spirat" Είναι τα μόνα νησιά που καταλαβαίνουν αυτή την παράξενη γλώσσα σε όλη τη θάλασσα!

ΥΓ Οι φωτογραφίες του μωρού από τη βάφτιση, ευγενική προσφορά φίλου αναγνώστη από τη Θεσσαλονίκη. Τον ευχαριστώ πολύ και γι' αυτές και για τις υπέροχες μουσικές που μου στέλνει (όπως το σάουντρακ του il postino που δεν το έβρισκα πουθενά αλλού). Μόλις μπορέσω θα τις ανεβάσω, για να τις μοιραστώ μαζί σας

19 comments:

Λορελάη said...

χαχαχαχα είσαι φοβερή παραμυθατζού!!!!!!!! (αν και σκληρή νεράιδα...)
Θέλω κι άλλο Πανέμορφη μας νεραϊδούλα!!!!!!!!

meril said...

Είσαι απίστευτη! Απίστευτη!
Αχ, ατό σου το ραβδάκι το μαγικό όλα τα αλλάζει (μα και βέβαια είναι μια πανέμορφη νεράιδα(

gyristroula2 said...

Μπράβο κορίτσια, προσέξατε ακριβώς το πιο σημαντικό μήνυμα του παραμυθιού, πως η νεράιδα ήταν πανέμορφη. Όπερ έδει δείξαι! Καλημέρες!

giorgos_st said...

Κοπελιά το χεις!!! (αφού δεν το είπε η Μέρη το λέω εγώ) εδώ γελάσαμε μέχρι δακρύων χτες το βράδυ, μιά παράμετρο μόνο δεν έπιασες, πως το γαλάζιο νησί τον τελευταίο καιρό εξ'αιτίας της μπρογκοαπασχόλησης της βατραχονησίδας όλο και περισσότερο μένει αμαγείρευτο,ασιδέρωτο,σχεδόν σε εγκατάληψη...

Βραχονησίδα said...

Ευχαριστώ-ευχαριστώ-ευχαριστώ! Τι παραμύθι! Τι σημειολογία! Μετά απ'αυτά που λέει και γράφει μεταμόρφωσέ τον παρακαλώ ΓΙΑ ΛΙΓΟ σε κολοκύθα ή μάλλον σε φυτό μουστάρδας να δει!!!

gyristroula2 said...

Είδες, φιλιοσάκι;;Όχι μόνο γλώττα λανθάνουσα, αλλά και ανορθογραφούσα. Εγ-κατάληψη βιώνει ο δυστυχής. Τι τον έχει καταλάβει εντός; Τι;; Πάντως όχι το κίτρινο λουλούδι της μουστάρδας!
Κι εγώ σας ευχαριστώ, νησάκια μου!

meril said...

Κάποιος παραπονιέται;(έλα να κάνεις, Γιώργο, παρέα σε κάποιον εδώ που όλο μου γκρινιάζει)
Πάντως μπράβο που απόδωσες τα σωστά
Φιλενάδα καλή συνέχεια...

giorgos_st said...

Λοιπόν αποφασίστε η χαριτωμενιές θα κάνετε ή αυστηρή φιλολογική κριτική, δεν γίνεται να πατάτε σε 2 βάρκες, ιεροεξετάστριες...
Μέρη μάλλον και συ παρα-μελείς.. για ν'ακους δικαιολογημένα παράπονα... μετέφερε την κατανόηση μου.

vagnes said...

... καλοσωριζω τα νεα νησακια και τα παλια λιμανια που καλοδεχονται αφιξεις...
.....ενας σκοπελος

gyristroula2 said...

Μέριλ, διαβλέπω...κατά φύση συμμαχίες , όπως πάει, εντός και εκτός...θαλάσσης. Και ημείς άδομεν!
Για να συνασπιζόμεθα, κορίτσια!
giorgo, δεν σου κάνουμε κριτική ηρέμησε, λέμε μόνο πόσο ωραία λάθη κάνεις, μεστά νοήματος. Να τώρα, αυτό το "μετέφερε", πώς να μη μας αρέσει, που μας θυμίζει εκείνο το "επέστρεφε", το πιο ωραίο λάθος της ποίησης!
vagnes, καλέ μου ηπειρώτη, όλο και προεκτείνεσαι προς τις θάλασσές μας κι εσύ! Καλοδεχούμενος!

giorgos_st said...

Ειναι πολύ τολμηρές οι φωτογραφίες του μωρού σχεδόν sexy.

meril said...

Σχεδόν sexyq
Τον αφιλότιμο το φωτογράφο....
Διότι το μωρό μωρό είναι....

gyristroula2 said...

Ίδιο η νονά του, το σκασμένο!

giorgos_st said...

βάλε και καμία αντίστοιχη της νονάς!!!

gyristroula2 said...

Αμφισβητούμε και τα παραμύθια τώρα; Είπαμε είναι πανέμορφη!

Θερσίτης said...

Τέλειωσα μόλις το γάλα μου και μου διάβασε η νταντά το παραμύθι. Εδώ στο Φανάρι οι φραντζέζες νταντάδες είναι πολύ αυστηρές. Κάτι κατάλαβα πως θέλει να πει το παραμυθάκι, αλλά πρέπει να ετοιμάσω τις ασκήσεις στα γερμανικά μου. Στα έξι μου θα δώσω για μίτελστούφε. Ξέρετε, εμείς οι Φαναριώτες.

gyristroula2 said...

Ωωωω, μας τιμά η παρουσία σας, νέε μου, όπως και να 'χει! Καλημέρα!

NdN said...

Κάπου έχασα κάποια επεισόδια. Ελπίζω να πέρασες καλά τις διακοπές του Πάσχα και σου έχω προσκλησούλα για έλα παιχνιδάκι!

Καλό βράδυ!

gyristroula2 said...

Καλώς το το ξενιτεμένο μας! Καλά πέρασα, φαντάζομαι εσύ καλύτερα. Καλημέρα. Έρχομαι!

Cyber Sex

  Όταν πρωτομπήκε στο ίντερνετ, εκεί στα μισά της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, σκέφτηκε ότι είχε μια ωραία ευκαιρία να βελτι...