Σήμερα τα πρωτάκια μου μου έφεραν χριστουγεννιάτικες ιστορίες χειροποίητες και πολύ νόστιμες.
Τις απολαύσαμε καθισμένοι γύρω από το δέντρο της τάξης. Την ιδέα μας την έδωσε ο Ντίκενς με το απόσπασμά του που έχουν τα Νεοελληνικά Κείμενα. Και φυσικά δεν αρκέστηκαν σ' αυτό. Μόλις είχα χαλαρώσει και απολάμβανα τις ιστορίες με τα καλικαντζαράκια, τους Άι Βασίληδες καιτους γερο- παράξενους, αποφάσισαν να μου ρίξουν το μπαλάκι: -Εσείς δεν θα μας πείτε καμιά ιστορία; Είναι να μη σου τύχουν περίεργα πρωτάκια, γιατί έτσι και σου τύχουν, πρέπει να έχεις πρόχειρες ιστορίες για ώρα ανάγκης. -Να σας πω τι κάναμε όταν δεν μας έδιναν αρκετά λεφτά στα κάλαντα; Καλό ακούστηκε. Όλοι ήθελαν να μάθουν. Προφανώς από αγνή φιλομάθεια. -Τι κάνατε; Τι κάνατε; -Λέγαμε τα σατιρικά κάλαντα της Άνδρου:
"Να φαν οι γάτες τα χερνά
κι οι ποντικοί τη γλύνα
και τα μικρά ποντ'κόπουλα
να γλείψουν τη λαήνα"
-Μπλιαχ! Ποιος τα έτρωγε αυτά τα χερνά; -Τι είναι η γλύνα; Τώρα τι σόι ανδριωτάκια είναι αυτά που δεν έχουν δει χερνό και δεν ξέρουν ότι η καλύτερη φουρτάλια και οι νοστιμότεροι κουραμπιέδες γίνονται με γλύνα; Αχ, σε λίγο δεν θα λειτουργούν πια αυτά τα σατιρικά κάλαντα!
-Και μετά τι γινόταν;
-Μας κυνηγούσανε με ό,τι βρίσκανε πρόχειρο να μας δείρουνε.
-Μπορούμε να τα λέμε κι εμείς;
-Ναι, αρκεί να μην πείτε ποιος σας τα έμαθε.
Αν και...για να λειτουργήσει σωστά, θα πρέπει να τους καταραστείτε να τους φάνε οι γάτες το σουφλέ με τα τέσσερα τυριά και την καρμπονάρα.
Καλού κακού πάντως, δώστε κάτι παραπάνω στους καλαντιστές, χωριανοί.
22 comments:
Ανεστασια καλησπερα, τα παιδακια δεν φταινε, ακομα και οι παπουδες αν εχουν γρουνια, δεν τ'αφηνουν να συμμετεχουν σε τετοια ''σπορ'' και ουτε τους λενε αν κανουν γλυκα με γλυνα και φουρταλιες, μη τυχον και αηδιασουν, εδω του ψηλου φιλου μας η κορη δεν πηγαινε στον καμπο γιατι ειχε...........χορτα που .....................τσιμπαγαν, τοτε, σκεψου τωρα, οι περισοτεροι απο τους γονεις των ''παιδιων'' σου, την βγαζουν στην Λιθοδομη και στο Σεντρο, παει η παλια οικιακη ''οικονομια'' και εκπαιδευση, ειμαστε στην εποχη, του γρηγορου, του ευκολου και του αγευστου, εμεις και οι μετεπειτα φταιμε για τετοια φαινομενα, α-γνωσιας, γευσεων και υλικων.
Φτιαξε, λουζα με φασολακια, εχεις στο καταψυκτη???
Εμείς πάλι στην Παλούμπα της Αρκαδίας σατυρικά κάλαντα δεν έχουμε, οπότε η παρέα της γιαγιάς μου πασάλειβε τους τοίχους των σπιτιών που δεν έδιναν αρκετά χρήματα για τα κάλαντα με ό,τι λογής χριστουγεννιάτικο γλυκό έπεφτε στα χέρια τους. Αλλά σήμερα μόνο κάτι Γυριστρούλες τα συμπαθούν κάτι τέτοια αγ(ρ)ιόπαιδα. Δυστυχώς.
Παρακολουθώ το blog σας αρκετό καιρό. Πήρα την πρωτοβουλία να σχολιάσω τη συγκεκριμένη ανάρτηση, γιατί πραγματικά συγκινήθηκα από αυτή την τόσο ζεστή ατμόσφαιρα τάξης, που σπανίζει πια στις μέρες μας. Μακάρι να είχαν όλοι οι εκπαιδευτικοί την ευκαιρία να ζουν τέτοιες μικρές στιγμές μεγαλείου.
(Καλημέρα Μήτσο! Χάσε κόσμο εδώ, απορώ που έχω ίντερνετ. Από το καλοκαίρι στο χειμώνα σε μισή μέρα!)
Να΄τανε μόνο η κόρη του ψηλού που την τσιμπάνε τα χόρτα! Κι η δική μου ίδια είναι, της έφερνα γλαράκια και ζήνες να παίξει και φοβόταν! (ΜΌΛΙΣ ΕΓΙΝΕ ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟ UPS ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΜΗΤΣΟΟΟ!)
Aurora, η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν το σκότωσα αυτό το αγυιόπαιδο μέσα μου και δεν χάνει ευκαιρία να σκάει μύτη. (Τώρα περιμένει να το στρώσει για να πάρει τους δρόμους)
Ανώνυμε, σε ευχαριστώ. Ευτυχώς, αυτές οι καλές στιγμές στις τάξεις του ελληνικού σχολείου δεν σπανίζουν. Είναι πολύ δύσκολο, όταν έχεις να κάνεις με παιδιά, να μη σου χαρίσουν ωραίες στιγμές.
Τασία καλημέρα!!!Καλή ξεχιονιά!!!έτσι δεν έλεγαν οι παλαιότεροι?Εγώ θυμάμαι ακόμα άλλο ένα στίχο,μετά τη έλεγαν ,όπου σέρφες=κατσαρίδες.Ωραίες οι αναμνήσεις και η παράδοση.Γι αυτό η αδερφή μου και εγώ,κάθε χρόνο τους λέμε τα βυζαντινά κάλαντα του νησιού μας,που τα περιμένουν πάντα με χαρά.Καλό μεσημέρι.
Καλησπέρα Ε.Α.Χ (ξέχασα ποια είσαι εσύ, θύμισέ μου).
Δεν το έχω υπόψη μου αυτό που αναφέρεις. Εμείς εδώ στο Κόρθι λέμε τον "Άι Βασίλη" με πολλούς στίχους και πολλές παραλλαγές. Έχω καταγράψει ό,τι άκουσα από τους παλιούς.
Καλό ξεχειμώνιασμα!
Καλό χειμώνα Τασία και καλά Χριστούγεννα να'χετε.
Φαντάζομαι τι θα κάνει στο νησί...ακόμη κι εδώ στην τσιμεντούπολη χιόνισε!!!!
όσο για τις διακοπές ρεύματος , μην σκιάζεσαι...σε λίγο θα μας το κόψει και μας η ΔΕΗ λόγω απεργίας...
Ζέστα ήρθε... ο,τι πρέπει για κρύες -γενικά και ειδικά- μέρες
Τα κάλαντά σου τα θυμάμαι
μου τα χες αφήσει σχόλιο στο ακροθιγώς
Κάν' τα ανάρτηση ξανά έχουν πολύ ενδιαφέρον
Εμ, βέβαια, με τέτοιες αναρτήσεις, πώς θέλατε να μην έρθουν και τα κρύα;
( Χερνά, χερνά...μα τι είναι αυτά και όλα τα ξεχνά;)
Βρε, παιδιά, όμως, δεν είναι πονηρό αν δε σας δίνουν αρκετά να λέτε και τα σατιρικά. Είναι τόσο ωραία, που όλοι θα θέλουν να τ' ακούσουν, οπότε δε θα δίνει κανείς!!
Όσο για μας, τους μακρινούς και ξκένους, κανείς δε θα μας τα στείλει, τις μέρες που έρχονται, με κανένα βιντεάκι χάντμέιντ;
Αχ βρε φιλενάδα... τυχερά που είναι τα μικρά σου.........
Άντε, καλά Χριστούγεννα λοιπόν!!!
Σγουράκι, καλημέρα, καλές γιορτές επίσης!
Δεν κατέβηκαν κάτω τα χιόνια μόνο στα βουνά έχει! :(((( και τα περίμενα πώς και πώς!
Μου κόβεται και το ρεύμα και το ίντερνετ συνέχεια, αλλά μ΄αρέσει.
μεριλάκι, καλημέρα!
Τι θα γίνει θα βρεθούμε στην Αθήνα τουλάχιστον; Μου έχετε λείψει πολύ.
Χαχαχα! Διονύση, κι εσύ ιδέα δεν έχεις από χερνά! Για να ζυγώνουμε σιγά σιγά οι του νεοελληνικού να καταγράφουμε τα τελευταία δείγματα του προπαγκοσμιοποιημένου...και να τα δοκιμάζουμε. (Το για να επιτονισμένο γιατί είναι προτρεπτικό στο ανδριώτικο ιδίωμα)
Λορελάη, επίσης καλές γιορτές, αν και θα τα ξαναπούμε, ελπίζω.
Τυχερή κι εγώ,καλή μου. Δεν φαντάζεσαι πόσο...
Λοιπόν Αναστασία, δεν έχετε μόνο εσείς χερνά και γλύνα!Έχουμε και μεις στον τόπο μου και πρόλαβα και τη σφαγή του γουρουνιού του γείτονα που με το λίπος του κάναμε τσιγαρήθρες(φαντάζομαι πως στην Άνδρο τις λέτε κάπως αλλιώς!).Επίσης δεν είχαμε σατυρικά κάλαντα, αλλά είχαμε τις επισκέψεις στα σπίτια την Πρωτοχρονιά για να κάνουμε ποδαρικό!Τι κρίμα που τα σημερινά παιδιά δεν εχουν τέτοιες ή έστω άλλες αναμνήσεις...
Παναγιώτα, σίσιρα τα λέμε, δεν ξέρω πώς γράφονται, ξέρω μόνο πως είναι πολύ νόστιμα όσο και βλαβερά!
Για μας εδώ όλα όσα αναφέρονται στα σατιρικά κάλαντα είναι πολύτιμες τροφές, χοιρινά, λάδι (λαήνα) και υπάρχουν ακόμη στα κατώγια μας, ευτυχώς!
Πρέπει επομένως αυτό με το σουφλέ και την καρμποναρα, να γίνει έμμετρο, ώστε να αποτελέσει τα εναλλακτικά σύγχρονα κάλαντα !!..
Καλημέρα Γυριστρούλα...
Θανάση, σε χάσαμε εσένα τελευταία! Έτσι, λίγο να ξαλεγράρουμε μωρέ, δεν θα μας κλέψουν αυτοί και τη χαρά της ζωής.
Τα ζηλεύουμε για πολλούς λόγους αυτά τα πρωτάκια,μα κυρίως γιατί έχουν τέτοια καθηγήτρια!
Καλή ιδέα να ψάξουμε κι εμείς για σατιρικά κάλαντα του νησιού μας...
Α, καλώς τα τα Κυπριωτάκια μας! Εσείς κι αν δεν έχετε τίποτα να ζηλέψετε, ούτε καθηγητές, ούτε παράδοση, ούτε παιδεία.
Post a Comment