Όταν 30 σχεδόν άνθρωποι έχουν ξυπνήσει από τα άγρια χαράματα και έχουν διανύσει από λίγα ως πολλά χιλιόμετρα για να φτάσουν σε ένα επιμορφωτικό κέντρο, θυσιάζοντας το Σαββατοκύριακό τους, με σκοπό να μάθουν μερικά πράγματα χρήσιμα για τη δουλειά τους, περιμένεις τουλάχιστον αυτοί που έχουν αναλάβει το ρόλο του επιμορφωτή να έχουν αν μη τι άλλο, στοιχειώδη σεβασμό για το χρόνο αυτών των ανθρώπων και τον κόπο τους. Πόσο μάλλον όταν καλοπληρώνονται από κοινοτικά και κρατικά κονδύλια για το έργο τους.
Οι συγκεκριμένοι 30 άνθρωποι σήμερα δεν στάθηκαν τυχεροί. Σε αντίθεση, με άλλους συνεπιμορφούμενους συναδέλφους τους, τράβηξαν το λάθος χαρτί, τον λάθος άνθρωπο.
Ανερμάτιστος, απροετοίμαστος, ανοργάνωτος, χωρίς συνοχή λόγου και σκέψης, έλεγε αυτονόητα πράγματα, διάβαζε τις φωτοτυπίες που μοίρασε, δεν απάντησε στα ερωτήματα, φλυαρούσε άσκοπα, περιαυτολογούσε, και έσπρωξε 30 ανθρώπους από την αρχική δυσάρεστη έκπληξη, σε "μαθητική" παραβατικότητα (γράψιμο στα θρανία και αλλού, παίξιμο με κινητά, βλέμματα απελπισίας και αλληλοκατανόησης, ψιθυρίσματα, γελάκια, χασμουρητά, κοπάνες).
Βγαίνοντας και ανταλλάσσοντας πια εντυπώσεις, μείναμε με μια αίσθηση αναδρομικού θυμού εναντίον του και εναντίον μας που δεν ξεχάσαμε τους καλούς μας τρόπους και την κακώς εννοούμενη "συμπόνοια" προς την ανεπάρκεια και την πνευματική αβελτηρία.
Οι συγκεκριμένοι 30 άνθρωποι σήμερα δεν στάθηκαν τυχεροί. Σε αντίθεση, με άλλους συνεπιμορφούμενους συναδέλφους τους, τράβηξαν το λάθος χαρτί, τον λάθος άνθρωπο.
Ανερμάτιστος, απροετοίμαστος, ανοργάνωτος, χωρίς συνοχή λόγου και σκέψης, έλεγε αυτονόητα πράγματα, διάβαζε τις φωτοτυπίες που μοίρασε, δεν απάντησε στα ερωτήματα, φλυαρούσε άσκοπα, περιαυτολογούσε, και έσπρωξε 30 ανθρώπους από την αρχική δυσάρεστη έκπληξη, σε "μαθητική" παραβατικότητα (γράψιμο στα θρανία και αλλού, παίξιμο με κινητά, βλέμματα απελπισίας και αλληλοκατανόησης, ψιθυρίσματα, γελάκια, χασμουρητά, κοπάνες).
Βγαίνοντας και ανταλλάσσοντας πια εντυπώσεις, μείναμε με μια αίσθηση αναδρομικού θυμού εναντίον του και εναντίον μας που δεν ξεχάσαμε τους καλούς μας τρόπους και την κακώς εννοούμενη "συμπόνοια" προς την ανεπάρκεια και την πνευματική αβελτηρία.
7 comments:
Aυτό το έργο το χω δει και διαρκώς με τον εαυτό μου θυμώνω που δε σηκώνομαι πάνω να του/της πω "ρε κολοκύθα δε φτάνει που τα πήρες χωρίς να ντρέπεσαι, πρέπει να σ' ακούμε να τα διαβάζεις κιόλας;"
Το έχουμε ξαναδεί το έργο πολλές φορές δυστυχώς,αλλά μ'αρέσει ο θυμός σου που αναρτήθηκε έτσι "εν θερμώ" να προβλέψω πως την επόμενη φορά θα βρεθεί κάποιος να τους πεί "βρε ουστ και σεις και η απορροφητικότητα σας"?
Με ξέρεις καλά, giorgo. Γιατί; Σου μοιάζω ε; Από αντανακλαστικά δεν πάω καλά, λόγω κεκτημένης ευγένειας.
Meril, εγώ δεν κρατιέμαι για πολύ, σήμερα είχα καλή παρέα και...παρασύρθηκα από την ευγένεια και την αγωγή των συναδέλφων μου...
Κι ο Θερσίτης ήταν σε άλλο τμήμα, δυστυχώς, που έχει πιο γρήγορα αντανακλαστικά.
Υπόσχομαι να τον καλοϋποδεχτώ με διπλή οργή και ?γένεια, όταν προσέλθει επί τα εμά εδάφη. Ήμουν πιο τυχερός αλήθεια.
Όμως, μην απελπίζεσαι, γυριστρούλα. Απλώς οργίσου με τον τρόπο μου και ετοιμάσου για αύριο. Καμιά πλέον υπομονή.
Σ' εμάς έγινε λόγος για δυσλεξικούς και πετάχτηκε ένας επιμορφούμενος αμόρφωτος και είπε: Πολλοί το κάνουν, για να γλιτώσουν τις εξετάσεις. Και γέλασε με ικανοποίηση.
Άραγε επειδή τα παιδιά είναι δυσλεξικά; Ή επειδή τους έπιασε τους μπαγαμπόντηδες;
Εσύ, θεέ της εκπαίδευσης, ελέησε αυτόν τον κλάδο. Πάρε κοντά σου όσο περισσότερους μπορείς σήμερα!
Γεια σου μέριλ με τον κολοκύθα σου. Αμιμητη! Μας έκανες να γελάσουμε!
Θα το χρησιμοποιήσω. Promise
Επάνω τους παιδιά! Οι κατεργάρηδες να κάτσουν στον μπάγκο τους, κι οι... κολοκύθες στα μποστάνια τους!
Χθες πέρασε ευγενικά να μας χαιρετήσει! Μάλλον να δει αν επιβιώσαμε τελικά ήθελε...
Post a Comment