Η βασιλόπιτα της γιαγιάς της Ανεζιώς

Μια και κάποιοι στην μπλογκοπαρέα μας μοιράζουν "φέτες ουρανό", ζήλεψα κι εγώ και λέω να σας μοιράσω φέτες από βασιλόπιτα. Τώρα που περιμένω να "ανεβεί", θα αποκαλύψω το μυστικό της οικογενειακής βασιλόπιτας, φερμένης από τα "ξένα" που δούλευαν οι γιαγιάδες και οι προγιαγιάδες μας, προσαρμοσμένο λίγο στα σύγχρονα δεδομένα:
Πρώτα πιάνουμε το προζύμι με 2 φακελάκια μαγιά, 1 φλ. χλιαρό γάλα και αλεύρι όσο σηκώσει, για να γίνει ένας πηχτός χυλός. Το αφήνουμε σκεπασμένο με ένα αντρικό ρούχο (κρίσιμη λεπτομέρεια) να ανεβεί για περίπου μισή και παραπάνω ώρα. Θα το καταλάβουμε αν έχει κάνει τρυπούλες. Εντωμεταξύ δουλεύουμε στο μίξερ 1 βιτάμ, λίγο ελαιόλαδο (1 φλ του καφέ περίπου), 3 ποτήρια ζάχαρη, 8 αυγά, 1/2 φλ γάλα, ξύσμα λεμόνι πορτοκάλι μανταρίνι, ΦΡΕΣΚΑ, λίγο ρακάκι, μαχλέπι κοπανισμένο. Όταν δουλευτούν καλά, τα ανακατεύουμε με το ανεβασμένο προζύμι και ρίχνουμε αλεύρι λίγο λίγο (παίρνει συνολικά περίπου 1 κιλό από το κίτρινο, αυτό που είναι για τσουρέκια, μπορεί όμως να πάρει και λίγο περισσότερο), μέχρι να γίνει ένα μίγμα σαν του κέικ και λίγο πιο σφικτό. Ρίχνουμε εκεί μέσα ένα πιάτο βαθύ αλευρωμένες σταφίδες, ένα νόμισμα και το αδειάζουμε σε λαδωμένο στρογγυλό ταψί, κανονικό σε μέγεθος. Ανάβουμε το φούρνο (όχι τον αερόθερμο) σε θερμοκρασία περίπου 50 βαθμούς, να είναι ευχάριστα χλιαρός και βάζουμε μέσα το ταψί μας. Τώρα θέλει υπομονή, είναι βαρύ το μίγμα και αργεί να ανεβεί . Μπορεί και 2 ώρες και παραπάνω να κάνει. Θα το καταλάβουμε από την όψη ότι ανέβηκε, μην περιμένουμε και να χυθεί από το ταψί. Θα το τραβήξουμε έξω, θα το αλείψουμε ΓΡΗΓΟΡΑ με κτυπημένο αυγό, θα του ρίξουμε σουσάμι και θα γράψουμε ΓΡΗΓΟΡΑ με ασπρισμένα αμύγδαλα το έτος (εδώ συνήθως τα κάνω θάλασσα, όλοι αυτό περιμένουν για να τους φτιάξει τη μέρα, το απροσδιόριστο έτος της πίτας μου). Μετά θα το κλείσουμε στο φούρνο και θα βάλουμε τη θερμοκρασία στους 180 να ψηθεί. Θέλει καμιά ώρα, αλλά μόλις πάρει το χρώμα που θέλουμε, το ανοίγουμε, κάνουμε το κόλπο με το μαχαίρι κι αν είναι ακόμα υγρό, το σκεπάζουμε καλά με αλουμινόχαρτο και συνεχίζουμε το ψήσιμο, μέχρι να βγει στεγνή η λάμα. Όταν κρυώσει το τυλίγουμε σε μεμβράνη και το κόβουμε όταν πρέπει. ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΔΕΝ ΤΣΙΜΠΟΛΟΓΑΜΕ ΤΑ ΑΜΥΓΔΑΛΑΚΙΑ, giorgo, OYTE ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ! Καλή πρωτοχρονιά, φίλοι μου!