Τώρα που κατακαθίζει λίγο ο κουρνιαχτός με την απόπειρα αυτοκτονίας του Χ. Ζαχόπουλου, αναρωτιέμαι πόσο σκληρό παιχνίδι έχει γίνει και η πολιτική σ' αυτό τον τόπο. Πόσο σκληροί έχουμε γίνει κι εμείς οι θεατές της πολιτικής αρένας. Είναι η πρώτη φορά που ένας πολιτικός βγαίνει στο μπαλκόνι του και βουτάει στο κενό. Και απ' ό,τι μαθαίνουμε, πήγε να το ξανακάνει λίγο πριν στο νοσοκομείο. Που θα πει, όχι απόφαση της στιγμής. Αυτό κάπως ελαφριά το πήραν όλοι. Τα Μέσα σαν να ήταν μια απλή παραίτηση, άρχισαν να το αναλύουν από όλες τις πλευρές και τις προεκτάσεις. Ροζ, κίτρινο, μαύρο, όλα τα χρώματα τουρλού τουρλού, ο καλός μύλος τα αλέθει όλα. Εικασίες, ανασκαφές σε προσωπικά δεδομένα, περίπου βεβαιότης για ατασθαλίες και σκάνδαλα. Η δικαιοσύνη φυσικά δεν μπορεί παρά να ασχοληθεί επισταμένως.
Τι περίμενες να γίνει; Θα μου πείτε. Να πέσει η λήθη πάνω από το πεσμένο σώμα του; Να μην ψάξουν; Να μην τιμωρήσουν την ηθική αυτουργό; Μόνος ηθικός αυτουργός σε αυτοκτονία είναι αυτός που βάζει πιστόλι στον κρόταφο και λέει: "πέσε", ο εκβιασμός δεν οδηγεί σώνει και καλά σε αυτοκτονία, αλλιώς θα είχε αυτοκτονήσει το σύμπαν.
Αλίμονο αν κάθε φορά που τελείωνε μια παράνομη σχέση με επεισοδιακό και απειλητικό τρόπο έφταναν οι ενεχόμενοι σε αυτοκτονία, δεν θα είχαμε τότε τόσο μεγάλα ποσοστά απιστίας.
Από την άλλη, αυτός ο άνθρωπος έφτασε στο σημείο να θέσει τέρμα στη ζωή του, πιθανόν όχι μόνο για αυστηρά προσωπικούς λόγους, αλλά και γιατί φοβήθηκε αποκαλύψεις πολιτικών σκανδάλων. Πιθανόν, όχι βέβαιο. Ακόμα κι αυτό δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε. Την ευθιξία ενός ανθρώπου για θέματα προσωπικής ζωής. Για "ηθικό παράπτωμα", όπως ο ίδιος λέει. Μα, και στην αντίθετη περίπτωση, που κρύβονται σκάνδαλα και διαφθορά πίσω από αυτή την απόπειρα, κάποιος να πει ότι επιτέλους σ' αυτό τον τόπο ένας ντράπηκε και έκανε χαρακίρι. Ένας, στους τόσους που ανερυθρίαστα εδώ και χρόνια λυμαίνονται το δημόσιο πλούτο και καταχρώνται την εξουσία. Για μένα, ο συγκεκριμένος έχει ήδη αθωωθεί, ό,τι και να έκανε. Διότι πολύ επόνεσε.
Τι περίμενες να γίνει; Θα μου πείτε. Να πέσει η λήθη πάνω από το πεσμένο σώμα του; Να μην ψάξουν; Να μην τιμωρήσουν την ηθική αυτουργό; Μόνος ηθικός αυτουργός σε αυτοκτονία είναι αυτός που βάζει πιστόλι στον κρόταφο και λέει: "πέσε", ο εκβιασμός δεν οδηγεί σώνει και καλά σε αυτοκτονία, αλλιώς θα είχε αυτοκτονήσει το σύμπαν.
Αλίμονο αν κάθε φορά που τελείωνε μια παράνομη σχέση με επεισοδιακό και απειλητικό τρόπο έφταναν οι ενεχόμενοι σε αυτοκτονία, δεν θα είχαμε τότε τόσο μεγάλα ποσοστά απιστίας.
Από την άλλη, αυτός ο άνθρωπος έφτασε στο σημείο να θέσει τέρμα στη ζωή του, πιθανόν όχι μόνο για αυστηρά προσωπικούς λόγους, αλλά και γιατί φοβήθηκε αποκαλύψεις πολιτικών σκανδάλων. Πιθανόν, όχι βέβαιο. Ακόμα κι αυτό δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε. Την ευθιξία ενός ανθρώπου για θέματα προσωπικής ζωής. Για "ηθικό παράπτωμα", όπως ο ίδιος λέει. Μα, και στην αντίθετη περίπτωση, που κρύβονται σκάνδαλα και διαφθορά πίσω από αυτή την απόπειρα, κάποιος να πει ότι επιτέλους σ' αυτό τον τόπο ένας ντράπηκε και έκανε χαρακίρι. Ένας, στους τόσους που ανερυθρίαστα εδώ και χρόνια λυμαίνονται το δημόσιο πλούτο και καταχρώνται την εξουσία. Για μένα, ο συγκεκριμένος έχει ήδη αθωωθεί, ό,τι και να έκανε. Διότι πολύ επόνεσε.
3 comments:
Τα προσωπικά αδιέξοδα των επωνύμων,είναι ακριβώς ίδια με των ανωνύμων και εξ ίσου σεβαστά,η διαχείρηση του δημόσιου χρήματος και της εξουσίας είναι άλλο,η τηλεοπτική ανθωποφαγία είναι επίσης άλλο και η ανθρώπινη ιδιοτέλεια έχει κι' αυτή το ρόλο της.Δεν χρείαζεται να γίνουμε δικαστές αλλά βοηθά να τα ξεκαθαρίζουμε στο κεφάλι μας.
Ο λαός μας λέει "όπως έστρωσε θα κοιμηθεί". Θα είχε εν μέρει αθωωθεί στη συνείδήσή μου αν έβγαινε ο ίδιος πρώτα και τα παραδεχόνταν. Πριν γίνουν γνωστά στον Καραμανλή. Μόλις κατάλαβε ότι δεν θα είχε καμία ολύτως στήριξη την έκανε. Για τέτοια γενναιότητα και λεβεντιά μιλάμε. Ανθρωποι-σκουπίδια που νέμονται εξουσία και μόλις την χάσουν αποδυκνύουν ότι ο "βασιλιάς είναι γυμνός"...
giorgo, με όλα αυτά ασχολούμαστε καθημερινά, έχει αλλοτριωθεί τόσο το αισθητήριό μας που θεωρούμε μια αυτοκτονία μέρος του όλου σκηνικού; Αυτό εμένα με τρόμαξε, το πόσο στο ντούκου πέρασε αυτό το γεγονός.
grammatea, δεν θεωρώ την πράξη της αυτοκτονίας ηρωική, ούτε εξιλεωτική αυτή καθεαυτή, αλλά δεν μπορώ να τον βάλω αυτόν στην ίδια μοίρα με όλους αυτούς που χρόνια τώρα κάνουν τα ίδια και δεν χάνουν ούτε γραμμάριο θράσους.
Post a Comment