Ο μήνας που μας έρχεται μεθαύριο ανύποπτος για όσα περνάμε, προστακτικός και γεμάτος συμβολισμούς, ανθεστήριους, εγερτήριους, ερωτικούς, δεν ξέρω τι υποδοχή περιμένει.
Να έρθουμε, καλέ μου να σε προϋπαντήσουμε, δε λέω, αλλά, να...μας κατέχει ακόμα χειμώνας ανελέητος και μάλλον ήρθε για να μείνει μαζί μας για πολύ, θέλουμε δε θέλουμε.
Σου χρωστάμε, δε λέω, τους έρωτές μας και τις πιο φωτεινές μέρες τους. Τους αγώνες και τα μεγάλα όνειρα, τις μεγάλες ουτοπίες και τις πορείες τις ακούραστες, με φωνές και σημαίες, που συντρόφεψαν τη νιότη μας. Τα καλύτερα μας έχεις δώσει, στο αναγνωρίζω. Μόνο που πολλά από αυτά μαδήσανε και μαράθηκαν σαν τα στεφάνια σου. Εφήμερα τα άνθη σου,εκλεκτέ μας, κι όσο πιο πολύ σε γιορτάσαμε, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να συνηθίσουμε ακάλεστοι στη γιορτή σου. Ίσως, αν τότε είχαμε αποστρέψει το πρόσωπο από τη σαγήνη σου και μέναμε δεμένοι στο κατάρτι μας, όταν μας καλούσες να πετάξουμε με τα φτερά σου, τώρα θα ήταν πιο εύκολο να ζούμε στα χαμηλά που μας ρίξανε.
Μα πάλι, αν δεν σε είχαμε γευτεί έτσι ανεπιφύλαχτα, πώς θα μπορούσαμε να μένουμε ακόμη ξάγρυπνοι στο πέρασμά σου; Μας άφησες την αγρύπνια, Μάη μου. Μέσα στη λεηλατημένη χώρα μας, μέσα στις μαργωμένες ζωές μας, μέσα σε προδομένα όνειρα και αδιέξοδα, προσωπικά και συλλογικά, εμείς, τα παιδιά σου, αγρυπνούμε και περιμένουμε τον ερχομό σου.
18 comments:
ωρε Αναστασια καλησπερα σου, σαν αγροτονεανιδα θα ξευρεις οτι τον μαη ερωτευονται τα γαιδουρια και παντρευονται οι βασιλεις, να σου θυμισω οτι το παρα ποδας τελειωσε και ετοιμασου για νεους αγωνες, με τον μουστακια η χωρις αυτον, σε χρειαζομαστε...................
Να σου πω πως γράφεις πολύ άμεσα και με συγκινείς...
Είναι σπουδαίο το χάρισμα που χεις - keep walking...και καλή Πρωτομαγιά
καλή μου, απαντάει ο Σαραντάρης σε όσα λες:
"H ἄνοιξη εἶναι μία παρθένα ποὺ δὲν τὴν ξέραμε
Καὶ ὅλους μᾶς φίλησε μὲ θάρρος προτοῦ τὸ ζητήσουμε
Τώρα ἀγκαλιάζει τὸν ἄνεμο καὶ κάνει σὰν τρελὴ
Κι ἀναγκάζει κι ἐμᾶς νὰ τὸν ἀγαπήσουμε"
έχουμε μάθει ν' αγαπάμε και τους ανέμους.. δεν έχουμε;:)
(επιτέλους έχω πάλι υπολογιστή!)
Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΜΑΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ!
ΟΛΟ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥΣ!
ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΟΥ ΛΕΩ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΦΡΟΝΗΣΗ.
Ας είναι ο Μάης άλλη μια ένδοξη κόκκινη σελίδα στην ιστορία μας!
Μπορεί να κεδίσουμε, μπορεί και να χάσουμε. Σημασία όμως έχει ο αγώνας.
και σ αυτό είμαστε μαθημένοι χωρίς προπόνηση, διότι υπάρχει ένα γονίδιο που λέγεται Έλληνας.
Το έχουμε όλοι;
Θα φανεί στο χειροκρότημα!
Δημητρό, δεν φταίει ο μουστάκιας, μωρέ, που δεν με έχετε. Είναι μάλλον που είμαι...πολλών μαΐων κι άμα έχουν δει πολλούς μάηδες τα μάτια σου...
Άσε που κι εγώ Μάη ερωτευόμουν! Χαχαχαχα!
Σγουράκι,καλημέρα! Καλή μας πρωτομαγιά! Έλα, εδώ έχουμε γλέντι στην πλατεία, με βιολιά και μεζεδάκια από τα χεράκια μας. Ξέρω...ξέρω,όχι πολύ επαναστατικό με την τυπική έννοια...
Λορελάη, ΝΑΙ! Και τους ανέμους και τους ποιητές. Μας έλειψες:)
Καλέ μου ταξιδευτή κι εσύ οπαδός του Μαΐου. Δεν αμφέβαλλα καθόλου.
Κίμωνα, εσύ ακόμα επί των επάλξεων του Μαΐου, μπορεί να μεταμορφώνεις τη γκρίζα πραγματικότητα σε κόκκινη με τα χρώματά σου. Σε ζηλεύω, να ξέρεις...
Ο Μάης έρχεται εμείς πάλι είμαστε εδώ να τον (υπο)δεχτούμε;
Αισιοδοξώ πως κάτι έχει μείνει μέσα μας
κομμάτι μνήμης από Μάηδες
να βοηθήσει ν' αντέξουμε; να διώξουμε; και τούτον το χειμώνα κι όσους ακομα έρχονται
μεριλάκι,πού είσαι συ;
Ελπίζω να ανασυντάσσεις δυνάμεις κατά της χειμερινής επέλασης!
Φιλιά!
Καλημέρα σε σένα και στο Μάη, "το λε το λένε τα πουλιά τον Μάη τον πιο όμορφο καιρό για δυό, τους νιούς τρελλένει η άνοιξη γλυκιά" λέει ο Μπακιρτζής, έχω μιά άρνηση μωρέ φιλενάδα να συμμετέχω σ'αυτή την "εθνική κατάθλιψη", μιά ρακή παραπάνω και θα περάσει κι'αυτό.
Καλημέρα και σε σένα, Γιώργο μου, καλό μήνα για αύριο. Όχι κατάθλιψη,οργή που σιγοβράζει εγώ εισπράττω από τον κόσμο και φόβο για το αβέβαιο αύριο. Με μια ρακή δεν γιατρεύονται αυτά, σύντεκνε, μόνο που το τελευταίο που μας χρειάζεται μαζί με τα λεφτά που χάνουμε, είναι να χάσουμε και τη χαρά της ζωής. Αύριο λοιπόν γιορτάζουμε στην πλατεία με ντόπια βιολιά και μεζεδάκια των γυναικών Κορθίου. Ο καλύτερος αγώνας από δω κι εμπρός είναι να γίνουμε ξανά "κοινότητα", να οργανώσουμε τη ζωή μας σε άλλη βάση,λιγότερη ιδιωτική.
Αυριο όλοι στη πορεία στις Κρεμύδες. Μαζί θα φωνάξουμε και θα διαδηλώσουμε για τα νέα μέτρα.
Όπου και να είμασταν κανείς δεν θα μας άκουγε εξάλλου!
Μόνο μια Γυριστρούλα θα μπορούσε να υποδεχτεί έτσι τον Μάϊο!
Ένιωσα να μας παρασύρεις κι εμάς μαζί σου(πώς τα καταφέρνεις αλήθεια;)στο ταξίδι της προσμονής και της αγρύπνιας...
Καλό μήνα, Γυριστρούλα μου!
Υ.Γ. Το ποίημα αφιερωμένο
Η πληγωμένη 'Άνοιξη
Η πληγωμένη 'Άνοιξη τεντώνει τα λουλούδια της
οι βραδινές καμπάνες την κραυγή τους
κι η κάτασπρη κοπέλα μέσα στα γαρίφαλα
συνάζει στάλα-στάλα το αίμα
απ' όλες τις σημαίες που πονέσανε
από τα κυπαρίσσια που σφάχτηκαν
για να χτιστεί ένα πύργος κατακόκκινος
μ' ένα ρολόι και δυο μαύρους δείχτες
κι οι δείχτες σα σταυρώνουν θα 'ρχεται ένα σύννεφο
κι οι δείχτες σα σταυρώνουν θα 'ρχεται ένα ξίφος
το σύννεφο θ' ανάβει τα γαρίφαλα
το ξίφος θα θερίζει το κορμί της
Μ.Σαχτούρης
Κίμωνα, ο καθείς και τα όπλα του. Νομίζω πως κάποιοι σαν εσένα είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν τη μεγάλη εμβέλεια των δικών τους όπλων, που τα κρύβουν επιμελώς.
Mόνο μια φιλόλογος σαν κι εσένα θα μπορούσε να επιλέξει ένα ποίημα τόσο αντίστοιχο με το πνεύμα της ανάρτησης και των ημερών , Εύα. Σ' ευχαριστώ πολύ.
Post a Comment