Saturday, March 13, 2010

Κυνηγώντας στα αρχαία ελληνικά.



Ἔχων τις δύο κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ᾿ ἄγραν συνελάμβανέ τι, ἐκ τούτου μέρος καὶ τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς μὲν ἐξιὼν παρ᾿ ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ δὲ οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος ἔφη πρὸς αὐτόν· «Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ μέμφου, ἀλλὰ τὸν δεσπότην, ὃς οὐ πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν.» Οὕτω καὶ τῶν παίδων οἱ ῥᾴθυμοι οὐ μεμπτέοι εἰσίν, ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως ἄγωσιν.

Μόνο σε ένα μικρό κειμενάκι αρχαίο τόσα παράξενα και θαυμαστά κρυμμένα: Σκυλιά κυνηγάρικα και άλλα του σαλονιού κοπρόσκυλα. Τα σκυλιά και το κυνήγι βρίσκουν τους αρχαίους δεσμούς τους. Ο κυνηγός με το λαθροθήρα επιτέλους χωρίζουν τα τσανάκια τους. Αλλά και οι πολιτικοί με το δικό τους κυνήγι, την άγρα ψήφων, στρογγυλοκάθονται στις αρχαίες λέξεις απτόητοι.
Μαζί και τα παράπονα των καλών πολιτών που φέρνουν το φαΐ στο σπίτι εναντίον των χαραμοφάηδων, που δε φταίνε αυτοί, το κράτος-μπαμπάς φταίει που τους κακόμαθε. Κι ο κόπος που πάει μαζί με τον πόνο, ο κόπος πονάει, δεν είναι αραλίκι, καλοπέραση και τρυφηλή ζωή και κότα.
Ψάχνοντας ξετρυπώνεις κι έναν δεσπότη χωρίς τη μίτρα του, αλλά το ίδιο δεσποτικό και επιβλητικό. Παραδίπλα τα αιώνια κακομαθημένα παιδιά των αιώνιων χαζομπαμπάδων και χαζομαμάδων, που τα έχουν μη βρέξει και μη στάξει.Ράθυμα τα λέγανε τότε τα "αραχτά και λάιτ", "τα ζώα μου αργά" και "κούλαρε δικέ μου" τεμπελόσκυλα.
Παρακάτω συναντάς και προτάσεις μομφής στο ίδιο πακέτο με αμέμπτου διαγωγής και αμέμπτου ηθικής αλλοτινά πρόσωπα, σαν τις κυρίες εκείνες που, μέρες που είναι, νήστευαν και το λάδι. Ναι, ακόμη και τη νηστεία μπορείς να βρεις κρυμμένη εδώ τόσα χρόνια πριν από το χριστιανισμό, μαζί με εστιατόρια, συνεστιάσεις και εστιάσεις.
Το μόνο που δεν πρέπει να βρεις, δια ροπάλου κυνηγών και θηρευτών, είναι τα συνηρημένα, τα κατηγορούμενα, τις υπογεγραμμένες και τις δασείες.
Γιατί ο παππούς ο Αίσωπος έχει βάλει τα σκυλιά να δαγκώνουνε αυτούς που θέλουν να πάρουν από τα παιδιά τα αρχαία παραμύθια και να τα δώσουν στη γραμματική να τα φάει.

(Αφιερωμένο στον καλό μου συνάδελφο που του έχω κατακλέψει το υπέροχο μπλογκάκι του.)

8 comments:

Χαρ. Αλβερτος said...

- ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ;
- ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΓΕΛΙΑ ΑΝΤΗΧΕΙ
- ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΗ Η ΠΛΑΣΗ;
- ΓΙΑΤΙ Η ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΙΟΡΤΑΣΙ;

- ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΕΝΟΣ ΣΚΛΑΒΟΥ.
- ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΕΝΟΣ ΑΥΘΑΔΗ ΧΑΡΟΚΟΠΟΥ.
- ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ.

....................
.........................

- ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΤΕ
- ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ, ΟΛΑΚΕΡΟΙ ΑΙΩΝΕΣ
- ΟΣΟ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΛΑΓΟΙ
- ΑΛΕΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΧΕΛΩΝΕΣ
- ΟΣΟ ΘΑ 'ΧΟΥΝ ΨΑΡΙΑ ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ
- ΟΣΟ ΟΙ ΕΡΗΜΟΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΜΜΟ
- ΤΟΣΟ ΘΑ ΖΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΚΑΚΑΣΧΗΜΟΣ
- ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΤΕΤΡΑΠΕΡΑΤΟΣ
- ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΙΕΡΟΣΥΛΟΣ
- ΣΚΛΑΒΟΣ ΑΠ' ΤΗ ΣΑΜΟ.

- ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΑΥΣΤΗΡΟΙ ΙΕΡΟΔΙΚΑΣΤΕΣ
- ΤΟΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝΕ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΤΕΙ
- ΑΠ' ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ.
- ΑΠΟ ΤΟ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΤΟΥ ΝΟΥ
- ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ.
- ΓΙΑΤΙ ΟΣΑ ΚΙ ΑΝ ΧΑΡΙΣΕ ΣΕ ΜΑΣ
- ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ 'ΡΘΟΥΝ ΘΑ ΧΑΡΙΣΕΙ!

του ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΡΙΒΙΖΑ,

του... παραμυθα!

Anonymous said...

Πολύ όμορφο.
Δυστυχώς η γραμματική δεν τρώει μόνο τα παραμύθια αλλά και τα ίδια τα παιδιά.

gyristroula2 said...

Καλημέρα, ταξιδευτή! Ωραία η συνεισφορά σου. Ο Τριβιζάς άξιος απόγονος του Αισώπου.

gyristroula2 said...

Aurora, έτσι που τα έχουμε καταφέρει, έχει φαγωθεί η ομορφιά των πιο όμορφων αντικειμένων της διδασκαλίας ημών των φιλολόγων. Αυτά που δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να τα αγαπήσεις και να ασχοληθείς μαζί τους, την ιστορία, τη γλώσσα, τη λογοτεχνία, εμείς τα κακοσυστήνουμε διαρκώς, εγκλωβισμένοι στη διδακτέα ύλη, στο αναλυτικό και στον εγγενή σχολαστικισμό μας.
Τελείωνε γρήγορα σε χρειαζόμαστε, καλά λέει ο δάσκαλός σου...

Λορελάη said...

Με τι να πρωτοχαρώ;
Με το ότι θυμήθηκα τα αρχαία μου, και διάβασα το κείμενο χωρίς να χρειαστώ μετάφραση -νάναι καλά εκείνοι που με έμαθαν;
Με το ότι ξαναθαύμασα την εκπληκτική συντακτική και νοηματική τους οικονομία;
Με το θαυμάσιο ξεδίπλωμα νοημάτων και προεκτάσεων από μια ΑΞΙΑ εκπαιδευτικό, που ξέρει να επιλέγει την ουσία από τον τύπο;
Ή με το πολύ ωραίο ποίημα του Ο.Αλεξάκη στο πλάι;

Νάσαι καλά Αναστασία μου. φιλιά!

sgouro said...

Τον χοντρόσκυλό σου τον Τζο που τον εντάσσεις; Στα κοπρόσκυλα ή στα κυνηγιάρικα;
Χι,χι,χι...

gyristroula2 said...

λορελάη, μου αρέσει πολύ να ακούω να μιλάνε θετικά για τα αρχαία ελληνικά άνθρωποι εκτός του φιλολογικού λόμπι, γιατί έχουν τον τρόπο να μας δείχνουν την ουσία, αυτό που οι ίδιοι αγαπήσανε, μπας και σταθούμε ικανοί, τουλάχιστον, να κάνουμε λιγότερους να τα μισήσουν.

gyristroula2 said...

σγουρό! Ο Τζο χοντρός!!! Απλώς μαλλιαρός είναι ο καημενούλης, αφού τι τρώει, μόνο ό,τι κινείται κι ό,τι πετάει! Μη σου πω ότι και τα ψάρια δεν τον χαλάνε καθόλου! Αλλά αυτά δεν παχαίνουν...

Cyber Sex

  Όταν πρωτομπήκε στο ίντερνετ, εκεί στα μισά της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, σκέφτηκε ότι είχε μια ωραία ευκαιρία να βελτι...