Κυνηγώντας στα αρχαία ελληνικά.

Ἔχων τις δύο κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ᾿ ἄγραν συνελάμβανέ τι, ἐκ τούτου μέρος καὶ τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς μὲν ἐξιὼν παρ᾿ ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ δὲ οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος ἔφη πρὸς αὐτόν· «Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ μέμφου, ἀλλὰ τὸν δεσπότην, ὃς οὐ πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν.» Οὕτω καὶ τῶν παίδων οἱ ῥᾴθυμοι οὐ μεμπτέοι εἰσίν, ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως ἄγωσιν.

Μόνο σε ένα μικρό κειμενάκι αρχαίο τόσα παράξενα και θαυμαστά κρυμμένα: Σκυλιά κυνηγάρικα και άλλα του σαλονιού κοπρόσκυλα. Τα σκυλιά και το κυνήγι βρίσκουν τους αρχαίους δεσμούς τους. Ο κυνηγός με το λαθροθήρα επιτέλους χωρίζουν τα τσανάκια τους. Αλλά και οι πολιτικοί με το δικό τους κυνήγι, την άγρα ψήφων, στρογγυλοκάθονται στις αρχαίες λέξεις απτόητοι.
Μαζί και τα παράπονα των καλών πολιτών που φέρνουν το φαΐ στο σπίτι εναντίον των χαραμοφάηδων, που δε φταίνε αυτοί, το κράτος-μπαμπάς φταίει που τους κακόμαθε. Κι ο κόπος που πάει μαζί με τον πόνο, ο κόπος πονάει, δεν είναι αραλίκι, καλοπέραση και τρυφηλή ζωή και κότα.
Ψάχνοντας ξετρυπώνεις κι έναν δεσπότη χωρίς τη μίτρα του, αλλά το ίδιο δεσποτικό και επιβλητικό. Παραδίπλα τα αιώνια κακομαθημένα παιδιά των αιώνιων χαζομπαμπάδων και χαζομαμάδων, που τα έχουν μη βρέξει και μη στάξει.Ράθυμα τα λέγανε τότε τα "αραχτά και λάιτ", "τα ζώα μου αργά" και "κούλαρε δικέ μου" τεμπελόσκυλα.
Παρακάτω συναντάς και προτάσεις μομφής στο ίδιο πακέτο με αμέμπτου διαγωγής και αμέμπτου ηθικής αλλοτινά πρόσωπα, σαν τις κυρίες εκείνες που, μέρες που είναι, νήστευαν και το λάδι. Ναι, ακόμη και τη νηστεία μπορείς να βρεις κρυμμένη εδώ τόσα χρόνια πριν από το χριστιανισμό, μαζί με εστιατόρια, συνεστιάσεις και εστιάσεις.
Το μόνο που δεν πρέπει να βρεις, δια ροπάλου κυνηγών και θηρευτών, είναι τα συνηρημένα, τα κατηγορούμενα, τις υπογεγραμμένες και τις δασείες.
Γιατί ο παππούς ο Αίσωπος έχει βάλει τα σκυλιά να δαγκώνουνε αυτούς που θέλουν να πάρουν από τα παιδιά τα αρχαία παραμύθια και να τα δώσουν στη γραμματική να τα φάει.

(Αφιερωμένο στον καλό μου συνάδελφο που του έχω κατακλέψει το υπέροχο μπλογκάκι του.)