Ήτανε μια φορά μια τηλεόραση. Είχε, όπως κάθε σοβαρή τηλεόραση, τουλάχιστον μια ξανθιά παρουσιάστρια με εκπομπή δική της. Μόνο που αυτή η ξανθιά δεν ήταν σαν τις άλλες. Δεν έφερε στην εκπομπή της μαϊντανούς κι άλλα φρέσκα χορταράκια, ούτε κουνιστούς και κουνιστές να σε πιάνει ναυτία και εμετός. Έβαλε ένα μεγάααλο τραπέζι και μάζεψε γύρω γύρω, έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου παιδείας, μερικούς εκπροσώπους της Ένωσης καθηγητών και δασκάλων, λίγους καθηγητές και δασκάλους απλούς, δυο τρεις εκπροσώπους των ομοσπονδιών γονέων και κηδεμόνων, κάνα δυο γονείς σκέτους και έκανε...ΔΙΑΛΟΓΟ. Μίλησαν για την παιδεία, έτσι όπως παρέχεται μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα. Για τα προβλήματα, τις προτάσεις, τα σχέδια, τα όνειρα. Δεν τσακώθηκαν. Δεν υψώθηκαν ούτε για μια στιγμή οι τόνοι, ούτε τα έριξε ο ένας στον άλλον όλα τα στραβά, ούτε αμφισβήτησαν οι γονείς τους δασκάλους, οι δάσκαλοι το Υπουργείο, το Υπουργείο τις ενώσεις δασκάλων. Δεν ακούστηκαν οι λέξεις: "προσχηματικός διάλογος", "αδιέξοδη πολιτική", "πάγια αιτήματα", "αναβάθμιση της παιδείας", "αδιάλλακτη πολιτική", "υποκινούμενες μειοψηφίες". Αντίθετα ακούστηκαν ζηλευτά, εύηχα, κεντημένα ελληνικά, αντάξια ανθρώπων μορφωμένων, κατάλληλα να διδάσκουν λόγο και ήθος σε μεγαλύτερους και μικρότερους.
Μίλησαν και για την αξιολόγηση σαν να ήταν το πιο φυσικό πράγμα στο σχολείο. Δέχθηκαν ότι ακόμα κι ο τρισκατάρατος επιθεωρητισμός ήταν προτιμότερος από το τίποτα, την αδιαφορία για το τι συμβαίνει μέσα στις κλειστές τάξεις. Έψαξαν μαζί τρόπους να γίνει το σύστημα καλύτερο, να βοηθάει στη βελτίωση του καθηγητή και του σχολείου. Η Ένωση καθηγητών μάλιστα μίλησε για σχέδιο αξιολόγησης που είχε υποβάλει, το οποίο γίνεται αντικείμενο επεξεργασίας από το Υπουργείο, σε συνεργασία με αυτήν. Οι αλλαγές συντελούνται σε μακροχρόνια βάση, προκύπτουν από συναινετική διαδικασία και δεν σπεύδουν οι ιθύνοντες να ανατρέψουν το σύμπαν, μόλις αλλάξει η κυβέρνηση ή ο υπουργός. Και το πιο απίστευτο: Πίσω από αυτό το κλίμα υπάρχει και η συναίνεση κορυφής των κομμάτων σ' αυτή την παραμυθένια χώρα! Τα έχουν βρει στο θέμα της παιδείας και προχωράνε μαζί!
Μη με τσιμπάτε, δεν ονειρεύομαι ξύπνια!
Αυτά όλα τα τα είδα με τα μάτια μου και τα άκουσα με τα αυτιά μου! Στο ΡΙΚ Κύπρου, στην εκπομπή ΣΥΝ και ΠΛΗΝ.
Και ζήλεψα τόσο πολύ!
13 comments:
Αν δεν ήξερα πόσο σοβαρή είσαι, δεν θα σε πίστευα! Τόσο έχω πεισθεί ότι αυτή η κακορίζικη κακομοιριά που δέρνει το ελληνικό τοπίο είναι... αναπόφευκτη...
Νάσαι καλά Γυριστρούλα μου που δείχνεις το εφικτό "άλλο"!
...μέχρι το τέλος νόμιζα πως δεν ζούσα στην ίδια χώρα με σένα γυριστρούλα μου.
Όμως δεν σε καταλαβαίνω, αντί να είσαι περήφανη που έχουμε περιβαλλοντική και οικολογική συνείδηση για τα καθημερινά χορταράκια και μαϊντανούς που καλλιεργούμε εσύ μας την λες και από πάνω...!! αχ αχ :((
Αξιοκρατία, αξιοκρατία αυτό είναι το πρώτο αν όχι και το μοναδικό στοιχείο που μπορεί να μας σώσει.
Αλλά ποιός να το προτείνει αφού οι άξιοι κοιμήθηκαν και αφήσαν τους ανάξιους να κυβερνήσουν και μάλιστα κάθε τέσσερα χρόνια στους ίδιους και στους ίδιους δίνουν ξανά ψήφο εμπιστοσύνης...
αχ αχ :((
Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέυοια πράγματα; Πού ακούστηκε να γίνεται διάλογος για κάτι τόσο ασήμαντο όπως η παιδεία; Τς τς τς... Τι χωρα είναι αυτή η Κύπρος! Η Ελλάδ είναι χώρα! Εδώ! Που δε γίνεται ποτέ τίποτα όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά για δικό μας καλό, για να μην κουράζοννται τα μυαλουδάκια μας με τόσο ασήμαντα θέματα!!! Άσχοληθείτε όλοι με το τι θα βάλει ο Sakis στη Eurovision βρε να δω αν θα κουραστείτε ποτέ...!
Εμένα πάντως, λορελάη, μου κάνει εντύπωση γιατί κανείς δεν αναφέρεται στα της Κύπρου και αλληθωρίζουμε προς σκανδιναβικές ή άλλες εξωτικές εκπαιδευτικές πραγματικότητες. Ας κοιτάξουμε πρώτα λίγο στη γειτονιά μας, στους ομόγλωσσους και ομοαίματους αδελφούς μας.
vagnes, κι εγώ δεν πίστευα στ' αυτιά μου και να φανταστείς δεν βλέπω πολύ τηλεόραση, πόσο μάλλον Κύπρου! Τυχαία έπεσα πάνω στην εκπομπή.
Δεν ξέρω όμως πια, φίλε μου, τι μπορεί να μας σώσει. Κάθε μέρα που περνάει, και στο θέμα της παιδείας, φέρνει μια καινούρια οπισθοδρόμηση. Φαντάσου τώρα, με αυτά τα δεδομένα, να μετράει ο βαθμός του απολυτηρίου για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια! Θα κλάψουνε μανούλες και παιδιά.
Αθανασία, νωρίς νωρίς μπήκες στο νόημα, παιδί μου! Μη γελιέσαι αυτοί που αφήνουν εσάς σ' αυτό το χάλι, έχουν φροντίσει να δώσουν την καλύτερη δυνατή παιδεία στα παιδάκια τους και οι πιο...ακροαριστεροί από αυτούς. Κλείνουν τα δημόσια σχολεία και τα πανεπιστήμια, κάθε τρεις και λίγο, αρνούνται κάθε αξιολόγηση και έλεγχο και μετά θα σας λένε αγράμματους. ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ, μόνο αυτό έχω να σου πω...
Θα αλλάξουν τα πράγματα και στην Ελλάδα Gyristroula μου, θα αλλάξουν και θα το δεις. Ηδη ο κόσμος έχει βαρεθεί πολλά από όσα γίνονται και το δείχνει. Οσο δυσκολεύουν τα πράγματα τόσο πιο πολλοί να συνειδητοποιούν ότι η αλλαγή κάποιων πραγμάτων είναι μονόδρομος. Είμαστε λίγα χρόνια πίσω, αλλά θα τα αλλάξουμε.
Το ότι βλέπεις τηλεόραση σε καθιστά στα μάτια μου ύποπτη. Το ότι βλέπεις επιστημονική φαντασία σε καθιστά διπλά ύποπτη.
Τι θα γίνει η έρημη η δημόσια εκπαίδευση; Ποιος ξέρει;
Ndn
Πόσο καλή ακούγεται η σιγουριά σου! Και το πιο καλό είναι ότι σε πιστεύω. Και γιατί από μακριά βλέπεις καθαρότερα και γιατί...εσύ βλέπεις ούτως ή άλλως.
θερσίτη, τώρα τελευταία φροντίζω να μην απορρίπτω εντελώς την τηλεόραση. Χθες βράδυ για παράδειγμα είδα μια εκπομπή αφιέρωμα στον Καποδίστρια με τον κατά τα άλλα αντιπαθή σε μένα-κι όχι μόνο, υποθέτω- Βερέμη, που άξιζε. Είναι κρίμα να μην ενισχύουμε τις καλές προσπάθειες, γιατί έτσι επικρατούν οι φελλοί και οι μαϊντανοί, στο όνομα της θεαματικότητας.
Γυριστρούλα,
Δεν ξέρω αν έχεις πάει στην Κύπρο... γιατί δεν είναι μόνο οι εκπομπές της τηλεόρασης κάπως... διαφορετικές από τις δικές μας... είναι ΟΛΑ διαφορετικά (προς το καλύτερο).
Συνήθως "σνομπάρουμε" και τους Κύπριους και την Κύπρο... κάτι σαν "επαρχιώτες", "επαρχία"... και αυτοί οι "επαρχιώτες" σε αυτή την "επαρχία" έχουν κάνει θαύματα... στην δημόσια διοίκηση, στην παιδεία, σε "καθημερινές" συμπεριφορές... ένα κράτος που ΔΟΥΛΕΥΕΙ, καί όπου η "απλή λογική" δεν είναι είδος εν ανεπαρκεία...
Βλέπεις... οι "κατακτητές" Αγγλοι, όπου και αν πήγαν (Κύπρος, Ινδία κλπ.) άφησαν πίσω τους τα ...ίχνη τους.
Στο πρώτο μου ταξείδι στην Κύπρο, κατά την επιστροφή μου, είχα ανάμικτα συναισθήματα χαράς και μελαγχολίας... χαράς επειδή διαπίστωσα ότι οι έλληνες ΜΠΟΡΟΥΝ τελικά... μελαγχολίας γιατί έφευγα από μιά ΑΛΛΗ Ελλάδα και γύριζα στο δικό μας χάλι...
Δεν έχω πάει, Σχολιαστή. Και τώρα που το λες πρέπει να το προγραμματίσω. Δεν ξέρω αν φταίνε οι Άγγλοι, αλλά βλέπω τις διαφορές αυτές και στους Κυπρίους γνωστούς και φίλους που έχω. Μια εποχή μάλιστα τους έβρισκα καριερίστες και αριβίστες και τώρα με τόση αναξιοκρατία και ανεντιμότητα που μας περιβάλλει, αντιλαμβάνομαι πόσο υγιής ήταν αυτή η τάση τους.
Πολύ της Αγγλοσαξωνικής κουλτούρας μου είσαστε, σ'εμένα απλά αρέσει να ακούω τη λαλιά τους.
Κι εμένα, Γιώργο. Και τα ελληνικά τους, προπαντός αυτά...
Για να κάνεις διάλογο, πρέπει να έχεις μάθει τι σημαίνει διάλογος. Διάλογος σημαίνει να μάθεις να ακούς προπάντων. Διάλογος σημαίνει να μην κραυγάζεις. Διάλογος σημαίνει να μην τον θεωρείς "δημοκρατικό" πρόσχημα. Διάλογος σημαίνει να σέβεσαι το συνομιλητή σου. Διάλογος σημαίνει να προτάσσεις τη λογική έναντι του συναισθήματος. Διάλογος σημαίνει να μην πιστεύεις οτι μόνον εσύ έχεις δίκιο και όλοι οι άλλοι άδικο. Διάλογος σημαίνει οτι είσαι δημοκράτης, όχι στα λόγια μόνο, αλλά και στην πράξη. Διάλογος σημαίνει να δέχεσαι οτι το κράτος δεν είσαι εσύ, και η διακυβέρνηση δεν είναι λάφυρο σου για τέσσερα χρόνια να κάνεις ό,τι θέλεις. Διάλογος σημαίνει οτι... Και πολλά άλλα, που πιθανόν δεν μπορώ να τα σκεφτώ. Η "κουλτούρα" διαλόγου είναι είδος εν ανεπαρκεία σ' αυτή τη χώρα. Οι "Κωλοέλληνες", κατά Σαββόπουλο, "με παππούδες ληστές", ξέρουν μόνο τη λογική του τσαμπουκά και του κουμπουριού. Άρα τι περιμένεις; Δεν ξέρω αν οι Άγγλοι αποικιοκράτες έμαθαν αυτά στους "αδελφούς" Κυπρίους. Τα "" δεν έχουν το χαρακτήρα του ανάδελφου, αντίθετα, πάλι καλά που μας καταδέχονται να μας θεωρούν αδελφούς. Εκείνο που ξέρω σίγουρα οτι "στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει ελπίς".
Kαλώς μας ήρθες, συνάδελφε. Πολύ σωστές διαπιστώσεις. Ευτυχώς όμως ο διάλογος μπορεί να διδαχθεί από μας στην τάξη. Και στα πλαίσια του μαθήματος, όταν αφήνουμε όλες τις απόψεις να ακουστούν, όταν ακούμε πραγματικά και μαθαίνουμε και στα παιδιά τι σημαίνει ακούω πραγματικά. Και εφαρμόζοντας ως υπεύθυνοι τμήματος το νόμο που προβλέπει μια ώρα το μήνα συνεδρίαση ανά τμήμα. Εκεί μπορούμε να τους μάθουμε τι σημαίνει διάλογος θεσμικά, ποιοι είναι οι κανόνες του, πώς πειθαρχούμε σ' αυτούς στην πράξη. Είναι πολλά που μπορούμε να κάνουμε σ' αυτό το θέμα, νομίζω.
Post a Comment