Το facebook και οι αντιρρησίες του.

Τι σας έχω σήμερα! Δυο κείμενα δυο κοριτσιών. Φοιτήτριες και οι δύο εδώ στην Αθήνα αντάλλαξαν τα παρακάτω κείμενα, όταν η μία αποφάσισε να διαγραφεί από το facebook και ενημέρωσε την άλλη, που απάντησε σχεδόν αμέσως. Πρόχειρα και τα δύο, σαν κι αυτά τα ηλεκτρονικά γράμματα που ανταλλάσσονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς καθημερινά σε όλη την κυβερνοχώρα. Κι όμως...ακριβώς επειδή δεν έχουν καμιά επιτήδευση ύφους, δεν προορίζονται για δημοσιοποίηση, διασώζουν τη φρεσκάδα της νεανικής ματιάς, το πάθος, τη ζωντάνια. Μας βάζουν λιγάκι στα άδυτα ενός φοιτητικού δωματίου, στην καθημερινότητα αυτής της γενιάς, που μεγάλωσε μπροστά σε οθόνες και γαλουχήθηκε στην τεχνολογία, από τα πρώτα της βήματα.
Πολλοί τους θεωρούν ακοινώνητους, κλεισμένους σε εικονικούς κόσμους, άβουλους και αδιάφορους για ό,τι συμβαίνει γύρω τους. Προβλέπουν γι' αυτούς δυσοίωνοι κονδυλοφόροι ότι θα αποτελέσουν τα ιδεώδη εξαρτήματα μιας οργουελιανής κοινωνίας.


Μα, αν μπορούν και γράφουν έτσι, αν μπορούν να βάζουν τόση ψυχή, τόση ουσία σε ένα απλό γραμματάκι "του ποδαριού", αν μπορούν να προβληματίζονται, να αμφισβητούν, να αντιδρούν σε ό,τι μοιάζει να κυριαρχεί απόλυτα στο κόσμο τους, γιατί να μην νιώθουμε κι εμείς λίγο πιο ήσυχοι, λίγο πιο δικαιωμένοι;
(Σας το έλεγα εγώ, είναι καλή γενιά...)




ΜΠ
March 16 at 9:11pm



Σε λίγα λεπτά θα ‘χω καταργήσει το λογαριασμό μου στο facebook. Δεν ξέρω αν ήταν λάθος, άλλα χαίρομαι που συνειδητοποίησα γρήγορα σχετικά ότι δεν αρμόζει σε έστω λίγο λογικά άτομα να ασχολούνται με τέτοιες αηδίες...
Ας ξυπνήσουμε όλοι επιτέλους! Πόσο χρόνο μας τρώει το facebook καθημερινά; Πόσα άλλα πράγματα ισχυριζόμαστε ότι" δεν προλαβαίνουμε" να κάνουμε, ενώ έχουμε τον άπλετο χρόνο να κατασκοπεύουμε τις ζωές των άλλων στις εντελώς χαζές αυτές σελίδες;
Νομίζουμε ότι ανοίγουμε τους κοινωνικούς μας ορίζοντες... Α ναι; Πρόκειται μήπως κάποιος που" κάνατε add" στο φαν να σας μιλήσει , όταν σας πετύχει στο δρόμο; Έμένα αυτό δε μου συνέβη. Χειρότεροι είναι όσοι περιμένουν να βρουν το σύντροφο τής ζωής τους. Εδώ, ρε φίλε; Μα είναι δυνατόν; Ακόμη μεγαλύτερα θύματα είναι όσοι λένε:" Έλα μωρέ... για πλάκα"... όπως εγώ! Λάθος κύριοι! Δεν είναι καθόλου πλάκα! Σύντομα εθίζεσαι, ώσπου να πεις κύμινο έχεις κολλήσει, μπροστά από αυτή την οθόνη, πληρώνοντας κάθε μήνα τη συνδρομή, για να κατασκοπεύσεις πού θα βγει ο τάδε απόψε, με ποιον τα ‘χει, τι ζώδιο είναι ή να δίνεις αναφορά πχ: τώρα τρώω, αύριο φεύγω για 5ημερη( Big Brother... George Όργουελ... διαβάστε το...)
Επιπρόσθετα, έχουμε όλοι την πεποίθησή ότι εξελισσόμαστε. Όταν όμως δίνεις με κάθε φωτογραφία σου τροφή για σχόλια, με κάθε αναφορά για την προσωπική σου ζωή τη δυνατότητά ο κάθε άσχετος να εμπλέκεται σ' αυτήν και να έχει δικαίωμά έκφρασης γνώμης, όταν επίσης προβάλλεις τον εαυτό σου με έναν ψεύτικο τρόπο, όταν δίνεις μία εικόνα προς τα έξω αναζητώντας αναγνώριση, τότε είσαι ο πιο οπισθοδρομικός και πιο υποδουλωμένος απ' όλους! Δεν είσαι ελεύθερος ούτε στο ελάχιστο. Φακελώνεσαι! Και αυτό πολλές φορές είναι πολύ μα πάρα πολύ επικίνδυνο. Πάρτε για παράδειγμά το εξής: πριν λίγο καιρό έφτιαξα έναν ψεύτικο λογαριασμό. Μάζεψα άτομα άσχετα που δε γνώριζα καν... και φαντάζεστε πόσα έμαθα; Πόσα στοιχεία μάζεψα; Από το πού θα βγουν το βράδυ, σε ποιο club συχνάζουν, ποιους κολλητούς έχουν, αν είναι σε σχέση ή όχι, μέχρι τι φαγητό προτιμούν, πού σπουδάζουν κλπ. Κάντε και εσείς το πείραμα. Φαντάζεστε να πέσουν τα στοιχεία σας σε λάθος χέρια; Και πού ξέρω αν είναι παρανοϊκός ο άλλος; Αν θέλει το καλό η το κακό μου; Γιατί να του δίνω στοιχεία λοιπόν; Είναι στις μέρες μας να εμπιστεύεσαι; Αν λοιπόν στο μέλλον δεις τη φωτογραφία που είχες τραβήξει στη Σκιάθο στην παράλια, κάτω από λεζάντα που να γράφει «τηλεφώνησέ μου αν νιώθεις μόνος» μην παραξενευτείς! Μη γελάτε! Δεν είναι καθόλου αστείο! Έχει ξαναγίνει αυτό... και ω, ναι φίλε μου, οι φωτογραφίες όπως και όλα τα στοιχεία σου φακελώνονται στα αρχεία του facebook ακόμη και αν τα αλλάξεις ή αν καταργήσεις το λογαριασμό. Και μετά βλέπουμε κάτι σούργελα να φωτογραφίζονται προκλητικά ή έστω αισθησιακά, δείχνοντας ό, τι μπορούν και διαθέτουν. Μα χάθηκαν οι έξυπνοι άνθρωποι, ρε γμτο;
Το facebook για μένα μόνο να αποπροσανατολίσει μπορεί . Δε μιλάω για όλους... μα οι περισσότεροι βυθίζονται μέρα με τη μέρα σε αυτό το θεσμό που τους χλευάζει και εκείνοι το δέχονται. Κάνουμε φίλους με ένα κλικ, αντί να βγούμε μία βόλτα με την παρέα μας, κερνάμε ποτά με ένα κλικ, αντί να πάμε στο μπαράκι τής γειτονιάς. Στέλνουμε ένα ψυχρότατο μα οικονομικότατο " χρονιά πολλά", αντί να πάρουμε τηλέφωνο. Ακουμπάμε τον άλλον!( βλέπε poke...) Έλεος!!! Απαντάμε σε ηλίθια quiz αναζητώντας τον ίδιο μας τον εαυτό, αναζητώντας το είναι μας και την επιβεβαίωσή ότι υπάρχουμε. Παίζουμε παιχνίδια, και καλά αυτό! Αλλά παίζουμε με ψεύτικα pets! Δηλαδή έλεος! Κλικ από δω κλικ από κει και μαζεύουμε χρήματα για να πάρουμε εκείνο το υπέροχο κολιέ στο γατάκι μας! Μα είμαστε σοβαροί; Ο καπιταλισμός σε όλο του το μεγαλείο! Αν σάς το έλεγαν ποτέ, δε θα ξεσπούσατε σε τρανταχτά γέλια; Από αξίες; Εμπορευματοποίηση, χρήμα, εκμετάλλευση... Αμ’ το άλλο πού το πας; Τόσο πολύ μας έχουν κάνει πλύση εγκέφαλου, που δεν θέτουμε το μυαλό μας στη στοιχειώδη λειτουργία, ώστε να καταλάβουμε πως, όταν σου λένε «κάλεσε 30 φίλους στο group και τότε θα έχεις το νέο chat που δεν κολλάει, έγχρωμο φαν, μουσική στη σελίδα σου κλπ», προφανώς μας δουλεύουν κατάμουτρα! Ή το άλλο mail περί διαγραφής από facebook. Πολύ είχα γελάσει! Ο σκοπός; Να μαζευτούμε πολλοί, πολλές διευθύνσεις δηλαδή και να τις συλλέξουν οι κύριοι διαφημιστές, εκπληρώνοντας τους στόχους τους.
Μη δέχεστε άλλο να αποτελείτε υποχείριο. Γίνετε κύριοι του εαυτού σας. Αποκτήστε ισχυρή προσωπικότητά και κάντε τη διαφορά. Πείτε όχι στο σύστημα αυτό που μας αποβλακώνει, αν θέλετε. Και στο κάτω κάτω... ΌΧΙ!!! Δε με νοιάζει τι κάνει ο Γιάννης ή πού θα πάει διακοπές η Μαρία ή με ποιον τα έφτιαξε η Άννα. Κοιτάζω μόνο τον εαυτό μου. Δεν αφήνω κανέναν να επέμβει στην προσωπική μου ζωή ούτε να έχει ποτέ πρόσβασή σε αυτή και καλώ όποιον θέλει να έχει επαφές μαζί μου να βρει άλλον αληθινό και όχι ψεύτικο τρόπο. Είμαι κάθετη στο σύστημα αυτό και το δηλώνω έμπρακτα: ΔΕΝ θα υποστηρίξω ΆΛΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ! Εσείς είστε διατεθειμένοι να συνεχίσετε να την υποστηρίζετε;

Α.Δ
March 16 at 10:20pm



Χμμμ.. Μπορώ να πω πως βρήκα πολύ ενδιαφέροντα και σωστά τα όσα έγραψες. Και μπήκα στον πειρασμό να σου απαντήσω όχι για να διαφωνήσω μαζί σου σε κάτι, άλλα για να παραθέσω κατά μία έννοια μια.. λίγο διαφορετική οπτική γωνία. Όλα αυτά τα.." ολισθήματα" που προανέφερες ( η έκθεσή προσωπικών δεδομένων, η εκμετάλλευσή τους, η απουσία προσωπικής ζωής λόγω τις εικονικής σαχλαμάρας που προσφέρει το internet, το ότι έχουμε καταντήσει όλοι λίγο πολύ" ηδονοβλεψίες") είναι και θα είναι πάντα οι παγίδες που κρύβει το internet είτε αυτό λέγεται facebook, είτε myspace είτε hi5- ή... Ίσως το facebook απλώς να το έκανε με πιο μαζικό και οργανωμένο τρόπο.
Και τώρα θα μου πεις και ποια είναι η λύση; Θα βγάλουμε το pc απ την πρίζα; Νομίζω πως αυτό θα ήταν ίσως το ίδιο αφελές με το να εξαφανίσουμε τα μαχαίρια από τη συρταριέρα, στη σκέψη ότι θα πετύχουμε κανέναν ξώφαλτσα! Και το μήλο πώς θα το κόβουμε; Με το πιρούνι; Ίσως η χρυσή τομή να κρύβεται.... εκεί που αρχίζει η αληθινή δύναμη του ανθρώπου, στο να γνωρίζει πώς να χρησιμοποιεί την τεχνολογία, χωρίς να τον χρησιμοποιεί αυτή...
Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το facebook, για να ανακαλύψεις συμμαθητές σου, παλιούς φίλους ή ακόμα ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα. Με ένα μοναδικά εύκολο και άμεσο τρόπο, που μόνο το internet μπορεί να σου προσφέρει. Κι αυτό να είναι η αφορμή για να αξιοποιήσεις όσα ανακάλυψες σε μια..." τρισδιάστατη" καφετέρια με αληθινά ανθρώπινα όντα, χωρίς καλώδια!
Τώρα το αν θα επιλέξεις να δημοσιοποιήσεις το... ΑΝ έχεις σχέση.. και με ΠΟΙΟΝ και ΠΟΥ πήγες το Σαββατόβραδο και ΤΙ συζητάς με τις κολλητές σου και βγάλεις στη φόρα τις απολύτως προσωπικές σου φώτο... Ή αν έχεις επιλέξει να περνάς τα 3/4 της μέρας σου σ’ αυτό, τότε ίσως εκεί στο πρόσωπο του facebook να ανακαλύψεις έναν απειλητικό Μεγάλο Αδερφό. Όμως, για να είμαι ειλικρινής, δεν πιστεύω πως καμία ιστοσελίδα έχει τη δύναμη να εισβάλει στη ζωή σου, παρά μόνο αν της ανοίξεις εσύ τη χαραμάδα. Το internet δεν είναι ούτε απειλή, ούτε παιδική χαρά. Είναι ό, τι ακριβώς είσαι ΕΣΥ στη δουλειά, στη σχολή σου, στο δρόμο, στο σχολείο, στην καφετέρια. Όπως δεν λες στον παππού στο λεωφορείο τα εσώψυχα σου για το βλάκα το Μήτσο που σε παράτησε, έτσι δεν ενημερώνεις και το facebook γι’ αυτό. Όμως αν ο ίδιος παππούς θελήσει να μοιραστεί μαζί σου τις μαρτυρίες του από τον πόλεμο, ( ξέρεις τώρα πώς είναι οι παππούδες στα λεωφορεία... αφορμή για κουβέντα ψάχνουν) ίσως τον ακούσεις με ενδιαφέρον. Την ίδια στάση μπορείς να κρατήσεις κι απέναντι στο" διαδικτυακό οργασμό πληροφορίας". Πάρε ό,τι έχει να σου δώσει...

ΥΓ1 Τις ευχαριστώ πολύ και τις δύο, αν και μόνο από τη μία πήρα την άδεια γι' αυτή τη δημοσίευση.
ΥΓ2 Εκφράζω την αγανάκτησή μου και τον καημό μου, γιατί και τα δύο ήταν γραμμένα σε γκρίκλις και είδα κι έπαθα να τα μεταγράψω (έμαθα και για τους μετατροπείς, όμως, να είστε καλά, κορίτσια μου)