Wednesday, May 11, 2011

Για ένα φωτεινό κορίτσι που δίνει πανελλήνιες



Πρώτη μέρα πανελληνίων αύριο. Σε άκουσα λίγο αγχωμένη στο τηλέφωνο: "δεν ξέρω αν έχω προετοιμαστεί επαρκώς", "δεν έχω μάθει τίποτε απέξω", "τι με συμβουλεύετε να κάνω;". Επιστράτευσα το γνωστό όπλο που πάντα βρίσκει το στόχο του με τους εφήβους, το χιούμορ. "Δεν μπορείς να το αποφύγεις, επομένως απόλαυσέ το", "γράψε ένα κείμενο που να το χαρείς εσύ η ίδια πρώτα απ' όλα, διάβασέ το σαν να μην είναι δικό σου και απόλαυσέ το." Πώς να σου πω πως αυτή η...ανορθόδοξη συμβουλή θα έπρεπε να είναι ο βασικός στόχος του μαθήματος της γλωσσικής έκφρασης και ό,τι άλλο σου δόθηκε ως τώρα, ετοιματζίδικα σχεδιαγράμματα, υλικό προς αποστήθιση, προκάτ πρόλογοι και επίλογοι, μασημένες και αφυδατωμένες εκφράσεις, παρακμιακές, πολιτικώς ορθές απόψεις, δεν είναι παρά εμπόδια, οδοφράγματα, που στήθηκαν για να μπλοκάρουν τη δική σου σκέψη, το δικό σου λόγο.
Μη μας κάνεις τη χάρη να κρατήσεις ούτε δευτερόλεπτο τα υπέροχα φτερά σου κλειστά. Τα έφτιαξες την ώρα που εμείς σε νομίζαμε κοτόπουλο και σε μαθαίναμε να μπαίνεις πίσω από φράχτες και σύρματα. Γιατί, να ξέρεις, φωτεινό κορίτσι, οι σκοτεινοί καιροί και οι σκοτεινοί άνθρωποι φοβούνται τα μεγάλα φτερά, τα μεγάλα πετάγματα. Κρατάνε τα κλωσσοπουλάκια στα χαμηλά, ηττημένα, φοβισμένα, ανήμπορα να σηκωθούν έστω μισό εκατοστό πάνω από την προδιαγεγραμμένη πορεία, φροντίζουν να πετσοκόψουν ό,τι μπορεί να απειλήσει την ασφάλεια του κοτετσιού, μυαλό, ζωντάνια, αντίρρηση, χαρά της ζωής, δύναμη.
Ευτυχώς, πολλοί γλιτώνουν. Με την ανθεκτικότητα των πλασμάτων που γεννήθηκαν για τα ψηλά, ξεγελάνε τους φύλακες, κλώθουν τα γερά πανιά για τα ταξίδια, την ώρα που καμώνονται ότι ευτυχία είναι να τσιμπάς καλαμπόκι και μικρά σκουληκάκια στο χώμα.
Κι εμείς οι δάσκαλοι, που μας ορίσανε να σας κρατάμε χαμηλά, ξέρουμε τι κάνετε και κρυφοκαμαρώνουμε την αληθινή σας φύση, σαμποτάρουμε, όσο μπορούμε, τους φράχτες του μυαλού και της ψυχής σας και περιμένουμε τη μέρα που θα καταλάβετε πόσο ψηλά μπορείτε να πετάτε.
Καιρός, λοιπόν, κοριτσάκι, να σου πω την αλήθεια: Αυτά που τώρα βλέπεις μπροστά σου μεγάλα και αξεπέραστα, είναι εκεί μόνο για να δοκιμάσουν τα φτερά σου. Και να χαθούν από μπροστά σου, μόλις τα αγγίξει η "εκλεκτή συγκίνηση" των υψηλών πτήσεων.
Καλή αρχή στο ωραίο ταξίδι!

13 comments:

Κατερίνα said...

Υπέροχο το κείμενο... Είναι αυτά ακριβώς τα λόγια που θα ήθελα να πω στους μαθητές μου... :)

Καλή επιτυχία στο φωτεινό κοριτσάκι και σε όλα τα παιδιά :)

gyristroula2 said...

Ευχαριστώ πολύ, Κατερίνα! Καλή επιτυχία στους μαθητές σου!

Δημήτρης Σπυρόπουλος said...

Mου άρεσε πολύ το κείμενό σου καλή μου συναδέλφισσα. Πάντα τέτοια. Χαιρετισμούς από τον Μαραθώνα έχεις εσύ κι ο Κώστας.

marilise said...

Υπέροχο , το δανείστηκα και γω και το διάβασα στην κόρη μου πριν λίγο

το μόνο που χρειάζονται είναι να νοιώθουν νικητές ....
σε ευχαριστούμε γυριστρούλα καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά !!!!!!

Θανασης Ξ. said...

Μπράβο Γυριστρούλα. Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδά...

Θερσίτης said...

Επιτυχία στα παιδιά μας και δη στα λιγότερα προνομιούχα, γιατί χρειάζονται την αποκατάσταση.

gyristroula2 said...

Κάτι έγινε τελευταία με τον blogger και σβήστηκαν σχόλια και απαντήσεις, που είχαν δημοσιευτεί κανονικά.

gyristroula2 said...

Επιτυχία στα παιδιά μας και δη στα λιγότερα προνομιούχα, γιατί χρειάζονται την αποκατάσταση.
θερσίτης

gyristroula2 said...

Μπράβο Γυριστρούλα. Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδά...
θανάσης Ξ.

gyristroula2 said...

Δημήτρη, πολλά χαιρετίσματα κι από μας. Καλή επιτυχία και στους δικούς σου μαθητές.

gyristroula2 said...

marilise, σ΄ευχαριστώ κι εγώ και εύχομαι καλή δύναμη στην κόρη σου και σε όλα τα παιδιά.

gyristroula2 said...

Θανάση, να 'σαι καλά και να προσέχεις το δικό σου αστεράκι.

gyristroula2 said...

Θερσίτη μου, ελπίζω να τα πήγαν καλά, παρά τα αρνητικά σχόλια ορισμένων, νομίζω ότι τα θέματα ήταν απολύτως συμβατά με τη σχολική πραγματικότητα. Όποιος τα έβαλε έχει διδάξει το μάθημα, δεν είναι ούφο.

Με τον Μάνο Λοΐζο, το 1979

  Στον Άη Γιώργη στου Φαράλη, είδα το Μάνο Λοΐζο, τον Απρίλιο του 1979. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και είχε έρθει με την παρέα του Γιώργου του Δ...