Friday, May 21, 2010

Ακούγοντας ένα τραγούδι της Σύμης



Μια στροφή του καραβιού κι έχεις όλη τη θέα του λιμανιού ξαφνικά μπροστά σου. Δεν προλαβαίνεις παρά μόνο ένα α! Κυκλώνεσαι από την ομορφιά, και αυτή η αιχμαλωσία δε λύνεται ποτέ, όσο μακριά και να πας, όσα χρόνια και να περάσουν.



Μια παλιά κασέτα με βιολιά, που προχθές έγινε cd, ήταν αυτή τη φορά το εισιτήριο επιστροφής:
"Παερμιωτάκι μου χρουσό βάλε τους μαμουτζάδες
και πάνε και χαιρέτα μου ούλους τους βουτηστάδες
καλό παερμιωτάκι μου βλέπε με να βουτήσω
σαράντα ‘ργιες στη θάλασσα και να σε λουτουργήσω"
Παερμιωτάκι, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ο Πανορμίτης, ο άγγελος φύλακας του νησιού της Σύμης. Δεν ξέρω αν μπορείς να βρεις κάπου αλλού τέτοιο τρυφερό υποκοριστικό για τον ψυχοπομπό- χάρο που εδώ γίνεται το συντροφάκι των σφουγγαράδων και τους "βλέπει" να βουτάνε στα σκοτεινά βάθη της θάλασσας, της ίδιας εκείνης θάλασσας που βούταγε κι ο Νηρέας ο όμορφος,ο ομηρικός.


Περπάταγα στους δρόμους πρωί πρωί, αφήνοντας βαλίτσες μισάνοιχτες σ’ ένα μικρό σπίτι με ένα δωμάτιο και 2 σοφίτες. (Το πιο μικρό και το πιο αγαπημένο σπίτι που είχα ποτέ. )Περπάταγα και διαλυόμουν μέσα στην ομορφιά του τοπίου, της θάλασσας, του οικισμού. Μια αρχιτεκτονική, αστική και παραδοσιακή συγχρόνως, ανοιχτόκαρδη, φωτεινή, πολύχρωμη. Σκαλιά ατελείωτα, πέτρινα καλντερίμια, βοτσαλωτές αυλές κι από παντού να πετιούνται παιδιά ξυπόλητα, αληθινά αγριμάκια ελεύθερα. Πώς θα είναι αυτά τα παιδιά μέσα στην τάξη άραγε;

Στο σχολείο στην αρχή τα δαιμόνια συμιακάκια μιλάγανε με όλους τους ιδιωματισμούς της τραγουδιστής τους ντοπιολαλιάς, για να μην καταλαβαίνουμε λέξη εμείς οι δάσκαλοι και να σπάνε πλάκα με το απελπισμένο ύφος μας.
«Καλέ κυρία, τιν που κάμνεις;» « Πού κάισαι;» «Μη με βρίτζεις, δάσκαλε, ένι φταίω!» «Μωωωωρή, κοράκι!» Μέχρι να καταλάβω ότι το κοράκι είναι το κορίτσι, βρίτζω σημαίνει μαλώνω και το μωωωωρή δεν είναι βρισιά, περάσανε λίγες... δύσκολες μέρες. Μετά που ξεσκόλισα στα συμιακά, απολάμβανα αυτή τη γλώσσα και ανακάλυπτα μέσα της πανάρχαιους ξεχασμένους ήχους, όπως την προφορά του θ ως th, που καταργήθηκε από την ελληνιστική εποχή περίπου και επιβίωσε στην πετhεριά, τη συμιακή πεθερά, που την ακούω τώρα δα στο τραγούδι με τα παινέματα του γάμου.

Πώς τα κατάφερα να "φύγω" αλήθεια από αυτό το μέρος; Σχεδόν με μαχαίρι έκοψα το γερό σχοινί που μας έδενε. Νόμιζα... Τίποτε δεν ξέχασα, τίποτε δεν ξεπέρασα. Το ακούω τώρα δα με το τραγούδι:
"Εσύ ΄σαι το καράβι κι εγώ η βάρκα σου
ρίξε μου παλαμάρι να 'ρθω στην μπάντα σου"

Εξόριστη στον τόπο μου, εξόριστη στη μεγάλη πόλη δέκα χρόνια τώρα, δεμένη κρυφά και δυνατά με το νησί που μου χάρισε τρία από τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής μου και που δεν είναι τυχαίο που το νοσταλγώ τώρα που πάνε και σκοτεινιάζουν οι καιροί και οι άνθρωποι.

Του παερμιώτη τάσσου του πολύ κερί και λάδι τάσσω και γω τη νιότη μου που δεν την τάζουν άλλοι

Κάποτε θα το ξεπληρώσουμε το τάμα, Παερμιώτη, βλέπε μας εσύ τώρα να βουτάμε σαράντα οργιές στα βαθιά.

18 comments:

kimon said...

Έτσι είναι τα ωραία μέρη που έτυχε να μπούμε στο χώρο τους για λίγο. Έτσι μείνανε και σε μένα τα 3 καλύτερα χρόνια στην Τήνο.
Κι εδώ καλά είναι, δεν λέω, αν θέλεις παντού είναι καλά, αρκεί να μπορείς να βγάλεις βόλτα ένα μικρό κομματάκι απ' τα όνειρά σου στο μοβ, όταν ο ήλιος βασιλεύει πίσω απ τη Καππαριά!

dimitris said...

Γιοκαμ ανεστασια, κουραγιο.

quartier libre said...

@
του έταξα κι εγώ του Παερμιώτη
και πήγα με τα πόδια από τη χώρα στο γιαλό, ως τη μονή του.
βουνά ανέβηκα, βουνά κατέβηκα.
νύχτα μέσα στη νύχτα.
ώρες εννιά βαδίζοντας,
χωρίς σταματημό.

να είστε καλά για το όμορφο που γράψατε !

giorgos_st said...

Η μνήμη ειναι ο βηματισμός μας για να βαδίζουμε φίλη μου...να σαι καλά να βαδίζεις...

Χαρ. Αλβερτος said...

@ KIMON
ΤΗΝΟΣ - ΚΑΠΠΑΡΙΑ!
ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ! ΠΑΣ ΚΑΙ ΚΟΛΥΜΠΟΝΤΑΣ ΑΠ' ΤΟ ΣΤΕΝΟ!

-----------

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΥΡΙΣΤΡΟΥΛΑ!
ΚΑΛΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ Σ' ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΓΙΑΛΟ!

gyristroula2 said...

Κίμωνα, ο τόπος που έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει, δεν μπορεί να συγκριθεί με κανέναν άλλον, όχι μόνο θετικά, αλλά και αρνητικά. Μεγάλη κουβέντα, ανοίγω Σαββατο μεσημεριάτικα...

gyristroula2 said...

Ανεστασία, γιόκαμ, αυτή είναι η σωστή σειρά, Μήτσο. Κι όχι κουράγιο, αγάντα!

gyristroula2 said...

quartier libre,
καλώς ήρθες στον ανεμόμυλο!
Ωραία διαδρομή έκανες. Έχεις ζήσει κι εσύ στο νησί;

gyristroula2 said...

Γιώργο, βαδίζουμε λες; Μου αρέσει η αισιόδοξη ματιά σου, πάντως...

gyristroula2 said...

Ταξιδευτή,μην του βάζεις ιδέες και τον ψάχνουμε στις θάλασσες!
Καλό τριήμερο, επίσης!

meril said...

Αυτές οι γλωσσικές ιδιαιτερότητες.....
Να σου αφήσω ένα δικό μου κομμάτι τέτοιας μνήμης;(σιγά μην περιμένω απάντηση...)

Εικοσι ενούς χρονώ κορίτσι είμαι σε μονοθέσιο στα Αστερούσια
Τα παιδάκια έντεκα και μια εγώ δώδεκα να ρθει να γίνει κύκλος
Πόσα ζήσαμε μαζί;
Ατελεύτητα θα
Θα μπορούσα να διηγούμαι και να διηγούμαι.........
και μια φορά το μάθημα στην τρίτη τάξη ήτανε το λιοντάρι της Νεμέας
και σηκώνεται το κοπέλι συγγνώμη το παιδί θέλω να πω απάνω κι αρχίζει
"....κι εμόνταρε (ν)του(το λιοντάρι),και τοτεσας του δίνει ο Ηρακλής μια λαχτιά(ένα χτύπημα )...."

Χίλια χρόνια έχουνε περάσει από τότε και το θυμούμαι ακόμη!

gyristroula2 said...

μεριλού, καλημέρα!
Κι εμείς κάπως έτσι το λέμε το επιτίθεμαι: μουντάρω. Θα σε μουντάρω,με μούνταρε.
Τι ωραία που το πρόλαβες αυτό στο σχολείο. Εγώ τώρα αν χρησιμοποιήσω ιδιωματισμούς στο σχολείο, κάποιοι δεν θα καταλάβουν και- το χειρότερο- κάποιοι θα κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.

Χαρ. Αλβερτος said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΓΥΡΙΣΤΡΟΥΛΑ!

... ΟΥΤΕ ΚΑΝ... ΝΑ ΤΟΝ ΨΑΧΝΕΤΕ,
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΝΑ... ΧΑΘΕΙ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ :)

ΤΙ ΝΑ... ΤΟΝ ΚΑΝΕΤΕ ΕΝΑΝ ΑΝΤΑΡΤΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ; :))

... ΔΙΚΙΟ ΔΕΝ ΕΧΩ kikom; :)

ΥΓ.
http://www.youtube.com/watch?v=
G6uZUxmi8dk&feature=player_embedded

ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΙ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΣΟΙ... ΕΧΟΥΝ... ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΡΙΣΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ!

ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ, ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΟΥ "ΚΟΡΟΙΔΕΥΕ" ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΘΕΤΕΣ ΤΗΣ, ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ! ΟΙ ΙΔΙΚΤΗΤΕΣ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ!

-"ΣΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΤΟΠΟ, ΜΑΗ ΜΗΝΑ ΒΡΕΧΕΙ."

Χαρ. Αλβερτος said...

... 300 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ, ΠΕΡΙΠΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΟΣΟ ΣΧΕΔΟΝ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ(ΔΛΔ. ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ...) ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΣΧΕΔΟΝ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ ΠΕΡΑΣΜΕΝΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ...

δήμητρα♥♥♥q said...

Tι όμορφες εικόνες.

Κι εκεί που περπατούσα χτες με τις μικρές μου ανάμεσα απ' τα δέντρα σκεφτόμουν πως παντού υπάρχει ομορφιά. Αλλά η ομορφιά δε φτάνει να υπάρχει, πρέπει μαζί της να συμπορεύεται η ικανότητα να την ανακαλύπτεις...

gyristroula2 said...

Καλημέρα,ταξιδευτή
Ο Κίμωνας έχει διαφυγές μέσω της τέχνης του, αρκεί να το συνειδητοποιήσει και δεν θα έχει ανάγκη να χαθεί στις θάλασσες. Όσο για τις τράπεζες και τα δις θα μου επιτρέψεις να μη θέλω σε αυτή την ανάρτηση να ασχοληθώ. Είμαι ακόμη στη Σύμη και δεν θέλω να επιστρέψω.

gyristroula2 said...

melv@ki, τι ωραία έκπληξη!
Και συμπατριώτισσα και συνάδελφος! Φρόντισε να βρεθούμε και εκτός διαδικτύου, αν μπορείς!

δήμητρα♥♥♥q said...

Aχ, αχ, αχ.... δεν το είδα το σχόλιο πιο πριν! Ναι βέβαια, θα ήθελα πολύ να βρεθούμε κι εκτός διαδικτύου! Αν μου πεις και πού μπορώ να σε βρώ!

Cyber Sex

  Όταν πρωτομπήκε στο ίντερνετ, εκεί στα μισά της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, σκέφτηκε ότι είχε μια ωραία ευκαιρία να βελτι...