Το φετινό θέμα της έκθεσης δέχεται ήδη τα πυρά των φιλολόγων, και όχι μόνο, για λόγους πολιτικούς και ιδεολογικούς, κυρίως. Και από μεριάς της Π.Ε.Φ, για μια…ασάφεια σε ένα ερώτημα (αν έπρεπε, λέει, να τεκμηριωθεί η απάντηση, αν είναι δυνατόν!)
Εγώ θα αρχίσω από αλλού. Ονομάτων επίσκεψις: Τι θα απαντούσε ένας καλός γνώστης της ελληνικής γλώσσας, αν τον ρωτούσαμε τι είναι η αυτομόρφωση; Πιθανότατα ότι είναι η μόρφωση που αποκτάμε μόνοι μας, χωρίς δασκάλους και σχολεία. Από το διάβασμα βιβλίων, από την παρακολούθηση του τύπου, ηλεκτρονικού και έντυπου, από την επαφή με το κοινωνικό σύνολο, τα ταξίδια, τις επιστήμες, την τέχνη και τον πολιτισμό, γενικά.
Αν απαντούσε ότι αυτομόρφωση είναι η επαγγελματική κατάρτιση, η επιμόρφωση, το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας κλπ, θα του λέγαμε ότι συγχέει τους όρους. Άλλο αυτομόρφωση, άλλο επιμόρφωση ή κατάρτιση, αν και όλα αυτά ανήκουν στο γενικότερο όρο, της Δια βίου μάθησης.
Εδώ, στο κείμενο που δόθηκε στους μαθητές, είναι φανερό ότι τραβήχτηκε στα όριά του ο όρος αυτομόρφωση (μάλλον ως συνήθης τεχνοκρατική μεταγραφή ξένου όρου, στα πλαίσια της εκπαίδευσης ενηλίκων), για να συμπεριλάβει και όλα τα άλλα, που παρέχονται από οργανωμένους φορείς, κρατικούς ή ιδιωτικούς. Λες και η κατάρτιση, η επιμόρφωση δεν είναι παρά ατομικό ζήτημα, μια επιλογή όποιου δεν θέλει να υστερήσει πνευματικά και επαγγελματικά στους σύγχρονους καιρούς.
Το ζήτημα εδώ όμως δεν είναι μόνο αμιγώς πολιτικό, όπως το είδαν όσοι σχολίασαν το θέμα. Κατά πόσο δηλαδή χειραγωγούνται οι μαθητές να αποδέχονται ότι θα είναι απασχολήσιμοι και αναδομήσιμοι, ανάλογα με τις ορέξεις του καπιταλιστικού συστήματος.
Καλώς ή κακώς, την κοινωνία της αγοράς επιλέγει κι αυτός ο λαός και σχεδόν όλοι οι άλλοι, οπότε οφείλουν να προσαρμόζονται σε αυτά που ζητάει. Δεν γίνεται να έχεις καπιταλιστική οικονομία και εσύ να ζητάς να μην διέπεται η ζωή σου και το επάγγελμά σου από τους νόμους της αγοράς. Υπήρξαν, και υπάρχουν ακόμη, κάποιες νησίδες εναλλακτικές, έχουν κόστος όμως, έχουν άλλο τρόπο ζωής, χωρίς αυτήν την καταναλωτική αφθονία, με προστατευτισμό, με ενδοστρέφεια. Αυτό θέλουμε; Μακάρι, να μπορέσουμε να προχωρήσουμε τόσο μπροστά ως κοινωνία και ως άνθρωποι και να προκρίνουμε άλλο μοντέλο ζωής από τον ανθρωποφάγο καπιταλισμό. Μέχρι τότε όμως, και η κατάρτιση και η προσαρμογή στους νόμους της αγοράς είναι εκ των ων ουκ άνευ. Κι ας μην βαυκαλίζουμε τα παιδιά με τις φρούδες ελπίδες ότι θα βγαίνουν από ένα πανεπιστήμιο, έχοντας σπουδάσει πχ θεωρία της επιστήμης και η αγορά θα τους στρώνει το κόκκινο χαλί να περάσουν. Άλλο οι σπουδές, παιδιά μου, που θα σας ανοίξουν το μυαλό, την ψυχή, τα φτερά κι άλλο το πώς θα χρησιμοποιήσετε τις γνώσεις σας, την ψυχή, τα φτερά σας, για να κερδίσετε μια θέση σ’ αυτή την εκ προοιμίου ανταγωνιστική παγκόσμια κοινωνία. Εκεί και μια κατάρτιση ταχύρρυθμη, πχ στο πώς κρατάς μια αγροτοτουριστική επιχείρηση, μπορεί να σου δώσει εφόδια να γίνεις ένας μορφωμένος επιχειρηματίας, που θα πάει μπροστά τον τόπο του, την πατρίδα του, αντί να περιμένει στη γωνία να τον διορίσουν καθηγητή στη θεωρία της επιστήμης.
Η ουσιαστική ένστασή μου εμένα στο θέμα της έκθεσης, είναι ότι παραγνωρίζει το ρόλο του πρώτου συνθετικού αυτο-, δηλαδή της προσωπικής ευθύνης για την ουσιαστική μόρφωση, που δεν μπορούν να σου δώσουν ούτε τα σχολεία, όποιας βαθμίδας, ούτε οι δάσκαλοι, ούτε οι φορείς, αν δεν μάθεις να αναπνέεις μαζί της κάθε μέρα της ζωής σου. Αν δεν μάθεις να αντλείς μόρφωση από ό,τι καλό ευδοκιμεί στη χώρα σου και στον κόσμο: βιβλία, ιδέες, ανθρώπους, τέχνη, ζωή…ναι, ναι ακόμη κι από τον έρωτα που έλεγε και κάποια ψυχή χθες, σχολιάζοντας το θέμα!
Αυτή είναι η πολιτική μου ένσταση: Κανείς επιμορφούμενος ή καταρτιζόμενος ή απασχολήσιμος δεν θα γίνει ποτέ πιόνι και ενεργούμενο κανενός συστήματος, αν γηράσκει αεί αυτο…διδασκόμενος και αυτομορφούμενος.
18 comments:
Νομίζω πως σαν καλή φιλόλογος αλλά και σκεπτόμενο άτομο που είσαι έδωσες ήδη το στίγμα αυτού του θέματος...
τι να πρωτοπεί κανείς; πως άλλο είναι η επιμόρφωση και άλλο ή αυτομόρφωση; Αλήθεια , τι όρος είναι αυτός , Χριστέ μου;Αυτισμός Γυριστρούλα , αυτισμός...
Και φυσικά το πολιτικό κομμάτι της υπόθεσης ...τι ωραία που κυλάει το ποτάμι της παγκοσμιοποίησης και μας παρασύρει και μας πάει ντουγρού κατά τη χαβούζα!!!!
Από τα θέματα τύπου "Είχα δυο αγάλματα περίφημα..."-Μακρυγιάννης ή το άλλο περίφημο "Ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών..."-Σαμαράκης , φτάσαμε στην αυτομόρφωση...
καλά πάμε!!!!
Μόλις άκουσα το θέμα σκέφτηκα πως εδώ ο κόσμος καίγεται κι'αυτοί χτενίζονται (οι τεχνοκράτες που αποφασίζουν για τα θέματα και κατά συνέπεια και για τον προβληματισμό που θ'ακολουθήσει) είμαστε της εποχής Γυριστρούλα που ο χαρακτηρισμός τεχνοκράτης ήταν βρισιά, έχουν αλλάξει πολλά από τότε αλλά τελικά αυτό παραμένει μια "σταθερή αξία" εννοείται πως σε όσα λές για την ατομική ευθύνη είμαι απόλυτα σύμφωνος μαζί σου.
Σγουράκι, δεν βλέπεις τι γίνεται; Εδώ προφανώς μεταφράστηκε λάθος ένας ξένος όρος, κανείς δεν μπήκε στον κόπο να αναρωτηθεί τι εννοούμε στα ελληνικά λέγοντας αυτομόρφωση και οι της εξεταστικής επιτροπής ουσιαστικά το βρήκαν έτοιμο. Καθηγήτρια πανεπιστημίου σου λέει ο άλλος, σαφέστατο κείμενο, επιστημονικά τεκμηριωμένο, σε ποιον δεν θα αρέσει; Και να σου πω και κάτι; Για τα παιδιά βολικό ήταν, τα καθοδήγησε, ήταν σε συνάφεια με το θέμα της έκθεσης, βοήθησε πιστεύω και τους αδύνατους να πιάσουν πιο εύκολα τη βάση.
Τα άλλα είναι για μας που βλέπουμε λίγο παραπέρα.
Πάντως και η απίστευτη...μεγαλοσχημοσύνη και απεραντοσύνη των παλιών θεμάτων που ήθελαν σεντόνια δοκιμιακού λόγου δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο. Μην κοιτάς που ήσουν καλή...:)
Γιώργο, μάλλον οι νέοι "εκλεκτοί" επέδειξαν ιδεολογική συμμόρφωση με τη νέα τάξη πραγμάτων.
Βρήκαν κάτι ταιριαστό στο πνεύμα των καιρών.
Έλα μωρέ κακέ, να πούμε και μια καλή κουβέντα στα παιδιά που τα κατάφεραν να εκφράσουν το στίγμα της κυβέρνησης!
Μακάρι Γυριστρούλα μου , να ναι έτσι , όπως τα λες
Εγώ πάλι πιστεύω ότι τον χαμηλώνουμε τον πήχυ τόσο πολύ που σε λίγο θα ρθει και θα γίνει ένα με το χώμα...
Την αγάπη μου
Πώς μπορεί κάποιος που κάνει πράξη την αυτομόρφωση στη ζωή του με τον δικό του τρόπο, να γίνεται ταυτόχρονα πιόνι-στρατιωτάκι μιας παρτίδας σκάκι?
Ήταν λίγο οξύμωρο, ομολογουμένως...και αν μη τι άλλο κατευθυνόμενο...
Ή αλλιώς θα έλεγα πως έθιγε δύο ξεχωριστά για μένα ζητήματα, που η ταύτισή τους μόνο σύγχυση και εσφαλμένα μηνύματα μπορεί να μεταδώσει...
Γιατί άλλο πράγμα η αυτομόρφωση, η δια βίου μάθηση που, όπως πολύ σωστά είπατε, χτίζεται μέσω του σχολείου, των σχέσεων, της τέχνης, των εμπειριών κλπ και άλλο πράγμα η συνεχής κατάρτιση που αναγκάζεται να αναζητά ένας άνθρωπος του σήμερα στην προσπάθειά του να επιβιώσει. Σ'αυτή τη δεύτερη διάσταση μάλιστα θίγονται θέματα που δε θα 'πρεπε. Ο νέος παρουσιάζεται σαν ένα πιόνι του συστήματος που τρέχει από δω, τρέχει από κει, κάνει 2-3 δουλειές ταυτόχρονα και ενσαρκώνει τον δούλο της καπιταλιστικής μας κοινωνίας. Έλεος!
Πραγματικά σκέτο μπέρδεμα για το διαγωνιζόμενο υποψήφιο φοιτητή.
"Να γράψω άραγε για τα ταξίδια, τα χόμπυ μου, τις φιλίες μου, τις εφημερίδες και τα περιοδικά που μου αρέσει να διαβάζω, τη θεατρική παράσταση στην οποία συμμετείχα...ή μήπως θα βγω εκτός θέματος?"
Αδράνεια ακόμη και στην υποτιθέμενη ελεύθερη έκφραση του λόγου...αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα...
Σγουρό καλημέρα!
Μπαίνουμε σε ΑΛΛΗ εποχή κι αυτό όσο πιο γρήγορα το χωρέσει το μυαλό μας, τόσο το καλύτερο. Τίποτε από όσα ξέραμε- καλά ή κακά- δεν θα μείνει το ίδιο, όπως το ξέραμε.
Από κει και πέρα, μπορούμε να δούμε τι μέλλει γενέσθαι. Μόνο από κει και πέρα...
Οπτασία μου,καλημέρα,
Πόσο χαίρομαι να σε βλέπω στον ανεμόμυλο!
Έχεις δίκιο ως προς το ότι αυτομόρφωση και κατάρτιση δεν είναι καθόλου το ίδιο πράγμα, όπως το εννοεί το κείμενο της έκθεσης. Η μόρφωση,η παιδεία, όπως λέγαμε χθες με μια καλή μου φίλη και συνάδελφο, είναι προϋπόθεση, για την επιμόρφωση ή την κατάρτιση. Δεν μπορεί η κατάρτιση να την υποκαταστήσει,γιατί τότε ο καταρτιζόμενος γίνεται εξάρτημα των αναγκών της αγοράς, άγεται και φέρεται άβουλος και αδύναμος από αυτές. Αν όμως έχει στέρεη παιδεία, η κατάρτιση μπορεί να τον βοηθήσει ίσα ίσα να κατοχυρώσει την ανεξαρτησία του, την αυτοδυναμία του, να αξιοποιήσει προς όφελός του και προς όφελος της κοινωνίας, τη γνώση, τις δεξιότητες, τα ταλέντα του.
Κάναμε το σφάλμα ως εκπαιδευτικό σύστημα, όχι μόνο να μην σας δώσουμε την καλύτερη παιδεία που θα μπορούσαμε ή που αξίζετε, αλλά και να δαιμονοποιήσουμε στα μάτια σας την κατάρτιση, την αναγκαία προσαρμογή στις απαιτήσεις της οικονομικής πραγματικότητας. Σας είπαμε ότι αρκούν οι ακαδημαϊκοί τίτλοι, οι θεωρητικές γνώσεις, δεν σας είπαμε ότι αυτά απευθύνονται μόνο σε μια "κρατικοδίαιτη" "αυτιστική" οικονομία, που δεν παράγει τίποτα και το μόνο που ονειρεύεται είναι ένας "διορισμός".
Καλώς ή κακώς, αυτό μας τελείωσε. Σας τελείωσε.
Κρίνετέ μας αυστηρά, απορρίψτε μας, έχετε κάθε δικαίωμα, αλλά δείτε αλλιώς τα πράγματα. Έχετε μεγάλες, τεράστιες δυνατότητες, είστε καλή γενιά, το φωνάζω εδώ και χρόνια.
Μπορείτε να κάνετε αυτό τον τόπο να ανθίσει, αν ξεκολλήσετε από το βάλτο που σας ρίξαμε.
Συνέχεια....
Ως προς τις εξετάσεις τώρα, ως θέμα δεν ήταν δύσκολο. Σου έδινε μπούσουλα να στηριχθείς. Φυσικά δεν σε συνέφερε, το έχω πει κατ' επανάληψη στους μαθητές μου, να αμφισβητήσεις τα δεδομένα του θέματος, γιατί αυτό θα σε πήγαινε αλλού και πιθανότατα εκτός θέματος. Κι εδώ, δεδομένη ήταν η έννοια αυτομόρφωση. Στους τρόπους όμως μπορούσες να βάλεις και αυτά που λες, εκτός από αυτά που υποδείκνυε το κείμενο. Άλλωστε 600 λέξεις έπρεπε να γράψεις, δεν θα εξαντλούσες τα πάντα. Ο μαξιμαλισμός των φροντιστών παγιδεύει τους μαθητές, που νομίζουν ότι μπορούν να γράψουν διατριβή σε 4 παραγράφους (2 πρόλογος- επίλογος). Επιλογή κάνεις αυτών που εσύ επιλέγεις ως σημαντικά, να βάλεις εν προκειμένω σε δύο παραγράφους (οι άλλες δύο απαντούν στο α΄ ζητούμενο).
Γυριστρούλα καλημέρα. Μπαίνουμε λες σε ΑΛΛΗ εποχή. Και πρέπει να το επικροτώ αυτό; Που κάποιοι ΑΛΛΟΙ αποφάσισαν για μένα; να μην μιλήσω για την έκπτωση και την φτήνια;Να συναινέσω με την σιωπή μου ή την συγκατάβασή μου; Και εν πάση περιπτώσει ποιος με ρώτησε γι' αυτήν την ΑΛΛΗ εποχή;
Επίτρεψέ μου να βλέπω ότι αυτή η ΑΛΛΗ εποχή έτσι όπως μας την ετοίμασαν και μας την σερβίρουν είναι για τα μπάζα!!!!
(κάνε μια βουτιά και για μένα...σνιφ,κλαψ,θλιψ...στις Κρεμμύδες , κατά προτίμηση)
Η των ονομάτων επίσκεψις...σκέψης σοφός οδηγός ( και εκ τούτου απλός).
Λένε πως τώρα, στις δύσκολες μέρες που έρχονται, θα ξαναρχίσουμε τις επισκέψεις. Μακάρι:-)
Αναστασία μου καλημέρα. είμαι ΄σ'ένα τρελό τρέξιμο αυτόν τον καιρό γι' αυτό δεν με πολυβλέπεις εδώ.
Για το θέμα των εξετάσεων τώρα, που το έ΄μαθα σήμερα από σένα, δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν πολιτικού χαρακτήρα ενστάσεις. Φαντάζομαι ότι το να τεθεί ένα κείμενο προς σχολιασμό, δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνήσεις με το περιεχόμενό του στο σύνολό του. Νομίζω ότι αυτή η δοκιμασία ελέγχει πέραν της γλωσσικής ικανότητας και την κριτική σκέψη. Προφανώς το κείμενο της κυρίας Κωροναίου είναι κακό και λανθασμένο, γιατί συγχέει τις έννοιες αυτομόρφωση και επιμόρφωση. Αλλά αυτό μπορούν να το επισημάνουν και να το σχολιάσουν τα παιδιά. Έτσι δεν είναι; Τα υπόλοιπα ζητήματα περί συνεχούς επιμόρφωσης, προσαρμογής στις τεχνολογικές και εργασιακές εξελίξεις κ.λ.π. σωστά τα θέτει σε γενικές γραμμές. Αν καταλαβαίνω καλά, τα παιδιά στο "άρθρο για την εφημερίδα " πρέπει να αναπτύξουν τη δική τους σκέψη, με ΑΦΟΡΜΗ το κείμενο που τους δόθηκε. Άρα πού είναι το πρόβλημα;
φιλιά!
Σγουρό, δεν αρκεί να δυσανασχετούμε και να διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας. Αυτά κάναμε κι εμείς οι παλαίμαχοι 30 χρόνια στην εκπαίδευση και κάθε χρόνο το δημόσιο σχολείο κατέβαινε κι άλλο ένα σκαλί. Δουλειά, εγρήγορση, έμπρακτη αντίσταση στην αγραμματοσύνη, μάχες χαρακωμάτων με τη γραφειοκρατία και την αρτηροσκλήρυνση κάτι τέτοια σαν κι αυτά που έχεις αρχίσει να στήνεις στο σχολείο σου, σγουρό μου. Τα άλλα είναι για εκτόνωση.
σγουρό πάλι,
μη κλαις βρε χαζό, ακόμα ζακετούλα,χαλί, κουβερτούλα, δεν άρχισα μπάνια.
Διονύση μου καλέ, πολλά θα ξαναρχίσουμε θα δεις...
Εγώ ξαναδιαβάζω τις Δοκιμές του Σεφέρη. Ιαματικές πηγές, αδελφάκι μου...
Αγγέλα μου, ωραία τρεξίματα πήρε το μάτι μου. Μπράβο!
Το θέμα, όπως είδε δεν έθετε ερώτημα ως προς την έννοια αυτομόρφωση. Επομένως έπρεπε να θεωρηθεί δεδομένος ο ορισμός του κειμένου, αν δεν ήθελαν να βρεθούν εκτός θέματος. Αν άρχιζαν να γράφουν δηλαδή, γιατί η αυτομόρφωση δεν είναι επιμόρφωση ή κατάρτιση, δεν θα απαντούσαν στα συγκεκριμένα ζητούμενα με τον περιορισμό λέξεων που έχουν.
Τελικά, όπως λέω και παραπάνω,για τα παιδιά τυπικά δεν ήταν κακό ή δύσκολο θέμα, τους έδινε μπούσουλα, μπορούσαν να τον ακολουθήσουν και να τον εμπλουτίσουν ανάλογα. Για μας τους... λιγότερο ανύποπτους είναι το θέμα.
Καλή δύναμη σε ό,τι παλεύεις!
Καλημέρα Γυριστρούλα..
Επί του φιλολογικού ζητήματος δηλώνω μαύρα μεσάνυχτα, εγώ είμαι της εποχής όπου 'από αρχαιοτάτων χρόνων ο άνθρωπος, κλπ κλπ :))))))
Θα ήταν πιο χαριτωμένο, πάντως, εάν έβαζαν κάτι για την αυτο-βελτίωση που είναι σαφώς πιο τρέντι στις Αμερικές (αυτοϋπνωση, αυθυποβολή,κλπ):)))
Το πολιτικό φόντο, που κυλούσε κάτω απ' τις λέξεις, ήταν εξίσου ενδιαφέρον. Η σύγχρονη τάση Αναστασία, δεν είναι ίσα-ίσα να συνδέσουμε την παιδεία με την αγορά;; Αυτό που λες εσύ, να προετοιμάσουμε τα παιδιά, πως το πτυχίο τους είναι γνώση, μόρφωση, καλλιέργεια, αλλά δεν θα στρώσει το κόκκινο χαλί κλπ, είναι ακριβώς το αντίθετο. Μάλλον είναι πολύ 'κομμουνιστικό' ή τουλάχιστον 'εκτός καπιταλισμού'.
Και βέβαια, θα μου πεις τώρα, οι λέξεις μας νοιάξανε;
Είναι διάχυτη μια θλίψη Αναστασία κι ένας πανικός. Θλίψη, γιατί υπάρχει η αίσθηση της αδικίας, πως τιμωρούνται τελικά πάλι εκείνοι που δεν έφταιγαν σε τίποτε. Πανικός, κυρίως από μεριά του πολιτικού συστήματος, που πρόδηλα παλεύει με νύχια και με δόντια άλλη μια φορά να σώσει το τομαράκι του.
Είναι μεγάλη κουβέντα, αλλά πέραν μιας διαχείρισης (καλής κακής θα δείξει), υπερβάσεις δεν είδαμε ακόμη, και δεν ξέρω κι αν θα δούμε (και εννοώ, από κανέναν, ούτε απ' την αριστερά, ούτε απ' το κέντρο ούτε απ' τη δεξιά)..
Θανάση, καλησπέρα,
Ξέρεις, υπάρχει μια παρεξήγηση...
Ούτε η αγορά είναι μόνο αυτό που μας λένε ή αυτό που γνωρίζουμε εδώ στην Ελλάδα. Υπάρχουν επιχειρήσεις που πληρώνουν καλά και επιδιώκουν να έχουν στελέχη με ευρύτητα μόρφωσης, με αισθητική καλλιέργεια, με κοινωνικές και συναισθηματικες δεξιότητες. Γνωρίζω πολύ υψηλά ιστάμενους μάνατζερ,που διευθύνουν πολυεθνικές, οι οποίοι θέλουν άτομα που να γνωρίζουν πχ ιστορία, ποίηση,καλά ελληνικά, μαθηματικά κι ας μην έχουν 10 μεταπτυχιακά. Έχουν απηυδήσει με τους καταρισμένους και εξειδικευμένους που δεν μπορούν να κάνουν μισή πρωτότυπη σκέψη, να αυτενεργήσουν, να επικοινωνήσουν, να συνεργαστούν.
Βρέθηκα σε ένα σεμινάριο στελεχών,όπου ο εκπρόσωπος της μεγαλύτερης πολυεθνικής απήγγειλε Καβάφη, ανέφερε φράσεις του Αριστοτέλη στο πρωτότυπο και μας είπε ιδιαιτέρως πως διαβάζει αρχαία ελληνικά.
Υπάρχει μια ανερχόμενη τάση επιχειρηματικής κουλτούρας άλλου τύπου, η αγορά δεν είναι κάτι απόλυτα μονοσήμαντο και μονολιθικό. Είναι ζωντανή, ανταγωνιστική και εξελίξιμη και οφείλουμε να μην τη δαιμονοποιούμε, γιατί δεν έχουμε κάτι άλλο-ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ- να βάλουμε στη θέση της.
Η παιδεία όμως δεν αποκτάται όπως η κατάρτιση βραχυπρόθεσμα και σε οποιαδήποτε ηλικία ή φάση της ζωής, θέλει...βραδύτητα, βαθύτητα, επένδυση χρόνου, ενέργειας,ψυχικών και πνευματικών δυνάμεων και κυρίως και πάνω από όλα ΘΕΜΕΛΙΑ. Εκεί είναι ο ρόλος μας. Ή δεν είναι...
Αυτοί που δεν φταίνε τώρα, θανάση, μεγάλη πολύ μεγάλη κουβέντα...
Τόση φοροδιαφυγή, τόσο χρήμα κλεμμένο, τόσος πλούτος, τόση διαφθορά δεν γίνεται μόνο σε επίπεδο κορυφής. Η διάβρωση πέρασε σε όλα τα στρώματα. Κι όσοι τη γλιτώσαμε, δεν παίρνω όρκο αν είναι από βούληση ή από τύχη.
Κάνε μια βόλτα σε σχόλια ενημερωτικών σάιτ και πολιτικών μπλογκ. Μαζί με τα αναθέματα, πίσω από τις γραμμές, υποβόσκει ο θυμός γιατί τα φάγανε αυτοί κι όχι εμείς. Κάπως σαν να ζητάει αυτή η κοινωνία το δικαίωμα στην κλοπή, στην ανομία για όλους. Αυτό εμένα με συνθλίβει, με το ΔΝΤ και τις περικοπές το παλεύω κάπως...
Post a Comment