Ξυπνώ και έχω μαζί μου ένα όνειρο. Ήμασταν, λέει, σε μια πόλη, δίπλα στη θάλασσα και μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο. Κάθε δωμάτιο είχε διαφορετικό χρώμα και μπορούσες να πηγαίνεις σε όποιο ήθελες, ανάλογα με τα κέφια σου. Αν ήθελες λύρες και μουσικές ωραίες και ατελείωτα γέλια και πειράγματα, πήγαινες στο γαλάζιο. Αν τραβούσε η ψυχή σου να στολιστεί με πετράδια πολύτιμα, να γίνει αβάσταχτα όμορφη και μαγευτική, πήγαινες στο κόκκινο. Αν πάλι ήθελες λίγα σοφά λόγια, πολλά βιβλία, και δύναμη να ξανακτίσεις τον κόσμο από την αρχή, πήγαινες στο πράσινο. Μα,αν ήθελες να ξαναγίνεις ανέμελο παιδί και να τρέξεις πίσω από ένα τόπι ένα απόγευμα Κυριακής, έπρεπε να πας στο πορτοκαλί δωμάτιο χωρίς δεύτερη σκέψη. Ε, ακόμα κι αν ήθελες μια ζεστή πετρούλα να ακουμπήσεις δίπλα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα σα ναυαγός, είχαμε το καφετί, μην το ξεχνάμε που είναι και παραπονιάρικο.
Εντάξει οι...πανέμορφες νεράιδες μπορούν να κάνουν πανέμορφα όνειρα, αλλά για να πραγματοποιηθούν χρειάζονται και λίγη βοήθεια από τους φίλους τους!
ΥΓ: Για όσους δυσκολεύονται με χρώματα και αποχρώσεις, δείτε εδώ και εδώ
21 comments:
Είναι κανείς που δεν θα πήγαινε στο πορτοκαλί;;..
υγ. Για κανένα καλό μεζεδάκι και πιοτί δεν είχε πορτούλα;;;
Απ' όλα έχει ο μπαξές Θανάση Ξ. ΄Σε βεβαιώνω....
Νεραϊδούλα μου τρυφερή εσύ με τα μαγικά δάχτυλα τα χρωμαιστά που βάφεις...
άντε λοιπόν ζυγώνει ο καιρός να βρεθούνε όλα τα νησάκια κι όλα τα χρώματα μαζί
...........................
θανάση, αλήθεια σου λέω, σε όλα θα ήθελες να πας, το καθένα κι ένας υπέροχος κόσμος και... λόγω τιμής, υπάρχουν δεν είναι παραμυθένια,
ΑΛΗΘΕΙΑΑΑΑ μεριλού; Πότε πότε;;;;;;;;;;
... ΚΙ ΕΓΩ!
ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ. ΟΧΙ paste:
http://monahikoskavalaris.blogspot.
com/2008/08/blog-post_22.html
ΥΓ. ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ links ΣΟΥ(ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ), ΜΑΛΛΟΝ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ!
ταξιδευτή,καλημέρα!
Είδα την ανάρτησή σου, χαίρομαι που ήμουν η αφορμή. Το πρόβλημα που αναφέρεις το έχω προσέξει κι εγώ.Συμβαίνει και με άλλα μπλογκ και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, ο blogger φταίει. Εσύ πάντως δοκίμασε να πατήσεις ξανά το ποστ κι ας μην έχεις κάνει αλλαγή στην ανάρτησή σου.
Σ... ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ, ΤΟΥΤΟ ΝΑ ΠΩ:
ΕΙΣΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ
ΠΑΡΑΜΥΘΑΤΖΟΥ!!!
ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ, Ν' ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ Σ' ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΤΟ
ΤΑΛΕΝΤΟ!!!
ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΙΣ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΣΟΥ ΑΥΤΑ, ΝΑ ΤΑ ΔΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ "ΚΙΜΟΝ" ΝΑ ΤΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΕΙ -ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΔΕ ΘΕΛΗΣΕΙ- ΟΠΟΤΕ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΕΓΩ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΠΟΙΟΝ/Α ΑΛΛΟΝ/Η.
ΝΑ ΤΑ ΠΑΣ ΜΕΤΑ Σ' ΕΝΑ ΕΚΔΟΤΗ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΙ,
ΝΑ ΤΑ ΕΚΔΩΣΕΙΣ!
ΣΙΓΟΥΡΑ, ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΚΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ.
ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!
... ΚΙ ΑΣΧΟΛΗΣΟΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΜΕ ΤΗΝ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ" ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ :)
ΚΑΝΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΣΑΝ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ, ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΕ ΚΑΤΙ Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ :)
ΜΕΙΝΕ ΑΠΛΑ, ΜΙΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ
Δ Α Σ Κ Α Λ Α!!!(ΟΧΙ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ...)
ΚΑΙ
Π Α Ρ Α Μ Υ Θ Α Τ Ζ Ο Υ!!!
ΑΥΤΟ ΤΟ "Σ", ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ ΜΟΥ, ΑΓΝΟΗΣΕ ΤΟ.
ΑΠΟ ΠΟΥ ΞΕΦΥΤΡΩΣΕ, ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ!
Oσονούπω καλή μου...
Οι αγέρηδες στέλνουν μηνύματα...
Και βέβαια θα συμφωνήσω με τον ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗ...............
Αλήθεια, ταξιδευτή, σου αρέσουν τα παραμύθια μου; Ααα, πολύ χαίρομαι, ευκαιρία να διαβάσεις κι ένα ακόμη καλύτερο. Μείνε συντονισμένος!
μεριλού! ανυπομονώωωωωωωωωω
...διαλέγω κήπο...
είναι ολόχρωμος
Νάτα νάτα τα νεραϊδοκαλέσματα, και πώς ν' αντισταθούμε;;;....
vagnes, κι εγώ τα θέλω όλα τα χρώματα, δεν μπορώ τις μονοχρωμίες!
λορελάη, να μην αντισταθείτε,να υποκύψετε!
Ε ρε Σκαρίμπας που σας χρειάζεται...
ΑΓΑΠΗΤΗ ΑΝ Ε ΣΤΑΣΙΑ,
ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ
ΠΕΡΙΜΕΝΩ!
Η ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΧΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΦΩΣ, ΕΧΕΙ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΙ ΝΕΟΙ!
ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ, ΔΛΔ. ΠΑΡΑΜΥΘΙ΄Α , ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ!
ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ/ΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ/ΠΑΡΑΜΥΘΑΤΖΟΥΔΕΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ!
ΑΠΟ ΚΑΘΗΓΗΤΑΔΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΗΞΕΙ!
ΞΕΚΙΝΑ ΛΟΙΠΟΝ!
Γιώργο,ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ! Επιτόπου όμως...
ταξιδευτή, δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω αυτά που η φιλόφρονη διάθεσή σου με προτρέπει,αλλά θα δοκιμάσω να σου πω ένα ωραίο παραμύθι, "που δεν το πιστεύουνε", πάρε το καφεδάκι,κάθισε αναπαυτικά και άκου την επόμενη ανάρτηση.
ΜΠΟΡΕΙΣ!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΦΡΟΝΗΣΗ.
Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΠΟΡΕΣΕ ΚΑΙ ΤΑ 'ΒΑΛΕ ΜΕ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ... ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΓΓΟΝΗ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΠΕΝΑ;!
ΠΡΙΝ 2-3 ΜΕΡΕΣ ΠΙΝΑΜΕ ΚΑΦΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠ. ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΣΥΝΗ ΣΟΥ!
ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!
ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΛΟΓΙΑ...!!!
Ξέρεις, ταξιδευτή; Δεν έχω καμμιά ιδιαίτερη...έπειξη να γράψω. Αν κάτι με εμπνεύσει, ή μάλλον όχι κάτι, κάποιος/οι, τότε το γράψιμο γίνεται ένας τρόπος άμεσης επικοινωνίας και τίποτα παραπάνω. Δεν ξέρω αν θα αλλάξει αυτό κάποτε, μα για την ώρα, μου αρέσει έτσι.
Το μόνο πράγμα που πραγματικά θα ήθελα να "σώσω" γράφοντας είναι οι αληθινές ιστορίες των πραγματικών ανθρώπων που έζησα και κυρίως τα λόγια τους. Αυτό όμως σκοντάφτει στην αδύνατη μνήμη μου, δυστυχώς.
Post a Comment