Μην τρομάζετε, αναγνώστες μου, δεν παραφρόνησα μακριά σας το γιορταστικό δεκαπενθήμερο. Όλα καλά πήγανε, όλα έγιναν όπως έπρεπε, τηρήθηκαν οι παραδόσεις και πλαισιώθηκαν από αγαπημένους ανθρώπους μακρινούς και κοντινούς.
Αυτές τις μέρες όμως μαζί μου είχα ένα βιβλίο. Το λέρωσα με ζύμες και ζάχαρες, το πηγαινοέφερα σε ταξίδια, του χάρισα τις λίγες μεσημεριάτικες ώρες ανάπαυσης, γέμισα μ' αυτό όλες τις αναμονές των συναντήσεων. Ήταν το Κιβώτιο του Άρη Αλεξάνδρου, που με πρόταση του μαθηματικού μας, του Γιάννη του Μαρίνη- καλή του ώρα- θα μας απασχολήσει από την επόμενη συνάντηση στη Λέσχη Ανάγνωσης. Το είχα διαβάσει στα φοιτητικά μου χρόνια και το είχα καταγράψει ως ένα από τα πιο αξιόλογα βιβλία της νεοελληνικής πεζογραφίας. Ωραίο ράφι για να πιάσει τόνους...δαφνοστεφανωμένης σκόνης. Πού καιρός να ξαναδιαβάζεις, με τόσα βιβλία που στοιβάζονται πια στα προς ανάγνωση, λογοτεχνικά και μη. Όταν το είχα πρωτοδιαβάσει, ήμουν γεμάτη βεβαιότητες, πολιτικές, κοινωνικές, λογοτεχνικές. Δεν του επέτρεψα να τις υπερβεί, αναμετρήθηκε, αλλά το κάστρο έμεινε απρόσβλητο, οι ουτοπίες απροσμάχητες. Κι ήρθανε χρόνοι δίσεχτοι και μήνες οργισμένοι, πάνε οι ουτοπίες, παν' τα κάστρα κι οι σημαίες μόνο μεγάλα ερωτηματικά απεικονίζουν πια. Αυτή τη φορά η πολιορκία ήταν μοιραία, παραδόθηκε το κάστρο και το κατέχει τώρα ολοκληρωτικά η μαγεία του πιο εμπνευσμένου πεζογραφήματος της νεότερης λογοτεχνίας μας.
Πώς το "ξέχασα" όλα αυτά τα χρόνια και πώς μπόρεσα να γοητευθώ από τόσο κατώτερά του. Γιατί δεν το έβαλα φρουρό να με φυλάει από τη μετριότητα και την ευτέλεια τόσων και τόσων μόνο κατ' όνομα ομοτέχνων του;
Τι συνιστά την υπεροχή του;
Μα όλα όσα συνθέτουν το έργο τέχνης του γραπτού λόγου: η ιστορία, η αφήγηση, η γλώσσα, η δομή, η ποίηση, η ψυχή, το ανθρώπινο αποτύπωμα στην πιο βαθιά και διαχρονική του εκδοχή, σμιλεμένο μέσα σε μια κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα υπαρκτή και ιστορική, όσο και συμβολική και άχρονη.
Εντάξει...
Ήθελα μόνο να σας κάνω δώρο αυτή την προτροπή: Διαβάστε το ή ξαναδιαβάστε το. Ας αρχίσουμε σιγά σιγά με τη νέα χρονιά να καθαρίζουμε έτσι την ψυχή και το μυαλό μας από τα τοξικά υποπροϊόντα που μας παρέχονται εν αφθονία, με λογοτεχνικό μανδύα και υψηλές εκδοτικές και δημοσιογραφικές συστάσεις, ενώ παλιά μόνο τα περίπτερα καταδέχονταν να τα πουλάνε.
Καλή μας χρονιά, φίλοι μου...
39 comments:
ΜΕΤΑ 25 ΜΕΡΕΣ,
... ΑΥΤΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ!!
" Ο Αρης, απο τα νιατα του, στην Αθηνα, σταματουσε να μεταφραζει για ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ μερες. Εμενε σπιτι ξαπλωμενος, ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ, ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΩΝΤΑΣ - παγματικο φαρνιεντε!"
(απο το βιβλιο " Ο παππους μου, ο Αρης Αλεξανδρου" της εγγονης του Κατερινας Καμπανη)
*οι υπογραμμισεις δικες μου
ΕΣΥ ΤΟΝ... ΞΕΠΕΡΑΣΕΣ
ΑΚΟΝΙΣΕΣ ΤΟ...
ΜΑΧΑΙΡΙ ΠΟΛΥ ΚΟΦΤΕΡΟ!
Εεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!
Καλή χρονιά!
Ε, καλά, βρε παιδί μου, έπρεπε να μπεις μέσα σ' αυτό το κιβώτιο για να το διαβάσεις και σε χάσαμε;
Χαλάλι του!
Κι εγώ με κεφαλαία το έχω σημειωμένο, αλλά επίσης από τα φοιτητικά μου χρόνια. Απορίες μου βάζεις για την τωρινή του πρόσληψη. Απορίες και προκλήσεις.
Χαλάλι σου, γεννηθήτω το θέλημά σου. Αλλά να έχεις υπομονή, μέχρι να το ξαναδούμε.
Άντε, καλά ξεκινήματα!
Καλή Χρονιά Γυριστούλα, με χαρά σε υποδεχόμαστε απ' το εορταστικό 'ταξίδι'..
Δεν το έχω διαβάσει, θα το ψάξω, υπόσχομαι. Για να λες εσύ πως αξίζει τόσο, πάει να πει πως έτσι θα είναι...
Καλή επιστροφή γυριστρούλα...ωραίο και πρωτότυπο θέμα διάλεξες.
Εγώ το διάβασα στο πανεπιστήμιο στα πλαίσια του μαθήματος Θεωρία της Λογοτεχνίας μαζί με ένα ακόμη κορυφαίο κατά τη γνώμη μου , τις Ακυβέρνητες Πολιτείες του Τσίρκα.
Με άγγιξαν βαθιά και τα δύο.
Σύντροφε ανακριτά...
Χαίρομαι, Γυριστρούλα, που σε ξαναβρίσκω, χαίρομαι που σε βρίσκω αγκαλιά με το "Κιβώτιο"...
Εχω διαβάσει το "Κιβώτιο" 3 φορές... σημαδιακές γιά εμένα φορές. Την πρώτη, το "ελαβα υπ' όψη"...που καιρός γιά περισσότερα, ο τόπος έβραζε.
Τη δεύτερη, γιά να επιβεβαιώσω μια στροφή 180 μοιρών... για να δικαιολογήσω τα ...δικαιολογημένα, έτσι και αλλοιώς, για να επιβεβαιώσω αποφάσεις και στάσεις, ίσως και για να αποφύγω τον τρόμο της απόλυτης μοναξιάς... το "μαντρί" αν θυμάσαι κάτι από τα όσα έχω γράψει, μόλις το είχα αφήσει...
Την τρίτη φορά το διάβασα πρόσφατα, πριν δύο περίπου χρόνια... και το διάβασα για να επιβεβαιώσω ότι πάντα παραμένει πρωτότηυπο, πάντα επίκαιρο. Για να διαπιστώσω ότι, τελικά, είναι πέρα και επάνω από την "αριστερά", από τα ειδικά της προβλήματα, ότι μιλάει για τους πάντες και τα πάντα, και αφορά τους πάντες και τα πάντα...
Οποιος το διαβάσει αλληθωρίζοντας προς τα αριστερά, προσωπικά τον προτρέπω να διαβάσει Τσίρκα...
Σε ευχαριστώ, Γυριστρούλα, που μου τον θύμησες... σε ευχαριστώ Γυριστρούλα γενικότερα, κάποτε είχα γράψει κάτι γιά εσένα που μου το επιβεβαιώνεις κάθε φορά που σε διαβάζω...
Να που μας γύρισες και αντικομμουνίστρια. Με τον Αλεξάνδρου εναντίον της ορθοδοξίας. ΚΑλή χρονιά.
Καλημέρα και καλή χρονιά.Πέρα από την λογοτεχνική αξία στον Αλεξάνδρου αυτό που είναι σπουδαίο είναι η στάση ζωής του σε καιρους δύσκολους. Έχει επίσης γράψει εξαιρετικά ποιήματα και κάνει μεταφράσεις. Τα "ανεπίδοτα γράμματα" είναι από τους δίσκους σταθμούς της εποχής του.
Ταξιδευτή, ούτε που τις μέτρησα τις μέρες. Ήταν πολύ γεμάτες με πολλά. Το βιβλίο όμως απλώθηκε παντού, δεν έκλεινε ακόμα κι όταν το έκλεινα κι ακόμα ανοιχτό είναι...
Δεν ακόνισα κανένα μαχαίρι, φίλε μου, ψωμάκι έκοψα μ' αυτό και κοινώνησα.
Διονύση μου καλέ, σε σκεπτόμουν όταν το διάβαζα, πώς θα ήθελα να ήσουν στη λέσχη μας να το συζητήσουμε. Θα περιμένω με μεγάλη υπομονή να το ξαναδιαβάσεις να δω πώς θα σου φανεί.
θανάση, καλή χρονιά και σε σένα, καλώς σε βρίσκω.Να το πάρεις και να του δώσεις πολύ χρόνο, είναι απαιτητικό βιβλίο, δεν προσφέρεται για ανάλωση χρόνου. Σαν τις μουσικές σου κι αυτό...
Σγουρό μου, καλή χρονιά. Εμείς δεν προλάβαμε να ασχοληθούμε. Δεν είχε καταξιωθεί, όταν ήμουν εγώ φοιτήτρια. Πράγματι, ο Τσίρκας είναι ο μόνος που μπορεί να θεωρηθεί του ιδίου αναστήματος πεζογράφος. Αυτόν όμως δεν έχω 25 χρόνια να τον διαβάσω.
Σχολιαστή, γιατί δεν μου κάνει εντύπωση που έχεις θητεύσει σε τέτοια αναγνώσματα τρις. Το κουβαλάς το κιβώτιο κι εσύ και δεν βλέπω να μπορείς να το απιθώσεις.
Τουλάχιστον κρατήσου από την ομορφιά του για να πορεύεσαι.
θερσίτη, φιλαράκι μου, καλή χρονιά. Για αντικομμουνίστρια δεν ξέρω πια το νόημα του όρου. Ο Αλεξάνδρου, φερ' ειπείν, έζησε με την πιο ακέραιη κομμουνιστική ηθική αν και "αιρετικός", νομίζω.
Γιώργο μου, καλή χρονιά επίσης, το είδα το αφιέρωμά σου, σ' ευχαριστώ για την ανταπόκριση. Φιλιά!
Καλώς την! Καλώς την! Μού έλειψες πολύ!! Όλα τ' άλλα τα είπες εσύ. Να σημειώσω μόνο ότι όσα λες στο τέλος της ανάρτησης είναι ο κυριότερος λόγος που διαβάζω όλο και λιγότερο πεζογραφία... δυστυχώς... Να συμπληρώσω ωστόσο ότι αυτό δεν με απογοητεύει ιδιαίτερα, γιατί η Ελλάδα έχει παράδοση στην ποίηση, όχι στην πεζογραφία. Οπότε από τους ποιητές περιμένω τα μεγάλα έργα, και μόνο κατ' εξαίρεση από τους πεζογράφους.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! (που νομίζω πως θα την έχεις, έτσι που έχεις πάρει φόρα :))
ΜΠΡΑΒΟ ΤΑΣΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΚΑΡΑΜΑΝΛΗ,ΟΠΟΙΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 30 ΤΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΗΤΑΝΕ ΧΑΖΟΣ,ΟΠΟΙΟΣ ΜΕΤΑ ΤΑ 30 ΤΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΕΜΕΙΝΕ ΧΑΖΟΣ!ΚΑΚΟ ΠΡΑΓΜΑ ΟΙ''ΠΡΑΣΙΝΟΡΟΖ''ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ''ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΗΚΕΣ''.ΙΣΩΣ Η ΠΟΛΛΗ ''ΑΣΦΑΛΕΙΑ''ΤΟΥ ΜΗ ΑΓΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΣΕ ΕΝΤΥΣΕ ''ΒΕΛΟΥΔΙΝΑ''ΨΑΞΕ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΣΟΥ ΣΟΥΣ''ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΣΟΥ''ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ''ΣΩΤΗΡΙΑ''ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ.ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΜΠΑΝΑΛ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΟΥΣ ''ΠΑΜΠΑΛΑΙΟΥΣ''ΚΑΙ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΟΥΣ ''ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΣΟΥ''ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ[ΨΩΜΙ,ΓΛΥΚΑ,ΔΙΑΒΑΣΜΑ,Κ.Λ.Π]ΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΤΟΤΕΜ ΤΩΝ''ΑΓΡΙΩΝ''ΚΑΙ ΑΝ ΣΕ ''ΒΑΛΟΥΝ''ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΝ GR ΜΕΓΑΛΕΙΑ!Η ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ!ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΓΙΑ ''ΜΑΓΔΑΛΗΝΕΣ''ΕΙΠΑΜΕ ΕΚΑΤΣΕΣ ΣΤΟΝ''ΠΑΓΚΟ''ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΗ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ''ΣΗΜΑΙΑ''ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ''ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΝΙΚΙ ΣΕ ΤΡΑΒΑ ΨΑΧΝΕΙΣ ΑΛΛΟΘΙ.ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ,ΑΓΑΠΗ,ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΘΙΚΟ ΣΟΥ ''ΕΚΜΑΥΛΙΣΤΗ''ΤΟΝ ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ.
Λορελάη, καλώς σε βρίσκω, κι εσύ μου έλειψες κι όχι μόνο μπλογκικώς...
Ξέρεις διαπιστώνω τον τελευταίο καιρό πως και η ξένη πεζογραφία υστερεί πολύ σε ποιότητα, κυρίως αυτή η...ευπώλητη και πολυδιαφημισμένη. Δεν είναι μόνο ελληνικό το φαινόμενο. Η παραλογοτεχνία έχει αναχθεί σε ντε φάκτο λογοτεχνία, ενώ παλιότερα ακόμα και η παραλογοτεχνία είχε προδιαγραφές ποιότητας.
Δημήτρηηηη! Σε κατάλαβα,παλιόφιλε από τις παλιές καλές εποχές!
Κι εσύ μπλογκάρεις, λοιπόν;
Πάει χάλασαν και τα καλύτερα παιδιά κι αντί να αγωνίζονται στους δρόμους, σερφάρουν στις εικονικές λεωφόρους;
Φιλιά στην Κατερίνα και στον γλυκούλη τετράποδο Φοιβάκο (να μας έρχεστε και το χειμώνα, έχουμε καλό κρασί, καλό ρακί, και θέλουμε καλή παρέα!)
Η ΓΝΩΣΤΗ ΜΑΣ ΤΑΣΙΑ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ''ΠΕΙΣ''ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΓΛΥΚΑ,ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΤΥΧΕΡΟ ΄΄ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ΄΄.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ,ΑΛΛΑ Ο ΔΡ ΜΑΣΤΟΡΗΣ ΜΕ ΓΕΜΙΣΕ ΜΕ ΠΕΣΚΕΣΙΑ.ΦΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΙΝΑΚΙ ΚΑΙ ΓΛΩΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΙΒΟ.
Μακάρι, Δημήτρη, να μπορούσαν να με...πειράξουν τα πολιτικά σου πειράγματα. Βρε συ,εδώ δεν με πείραζαν τότε που δεν ίσχυαν, τώρα τι να μου κάνουν πια;
Άσε που το Κιβώτιο είναι εξόχως πολιτικό και "αντιστασιακό" σε ό,τι μας κατάντησε πιο σκυλάκια του καναπέ από τον φοιβάκο.
... ΜΟΝΟ ΠΟΥ, ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΓΕΡΟΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΗΤΑΝ "ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ" ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ... ΠΡΙΝ ΑΠ' ΑΥΤΟΝ!
... ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ, ΕΛΑΣΙΤΕΣ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ, ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΩΝ ΕΓΓΛΕΖΩΝ, ΜΕΤΑ ΤΟ ΞΕΜΠΑΡΚΟ ΤΟΥ(ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ) ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΙΚΤΖΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΣΤΗ Μ. ΑΝΑΤΟΛΗ, ΣΕ ΑΠΟΜΕΡΗ ΑΚΤΗ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ, ΕΨΑΞΑΝ, ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΝ ΚΑΙ, ΤΟΝ ΠΡΟΩΘΗΣΑΝ ΑΣΦΑΛΩΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ(Μ. ΑΝΑΤΟΛΗ)!
... ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ... ΚΑΙ,
ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ ΜΟΥ.
ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ!
Τι να πω βρε παιδιά;
Πώς χαίρομαι τη ...φόρα της φίλης ή την ανταπόκριση των επισκεπτών;
Τι θέλει να πει ο ποιητής μ' αυτό ρωτώ η μικρά....
Και με βάζεις στη διαδικασία να το ξαναδιαβάσω
Πολύτιμες αυτές οι παρεμβολές σου, ταξιδευτή... Την καλημέρα μου από μια... ανοιξιάτικη Άνδρο.
μεριλού, έχω την αίσθηση πως όλη μας η μπλογκοπαρέα με την ευρύτερή της εκδοχή, παρά τις εύλογες διαφορές, έχει κοινό τόπο αυτή την αναζήτηση ποιότητας και αυθεντικότητας και σε βιβλία και σε ιδέες και σε ανθρώπους. Είμαστε πολύ δεκτικοί λοιπόν και σε τέτοια αναγνώσματα. Να το διαβάσεις ξανά...
Γυριστρούλα καλή χρονιά!
Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, αλλά θα το κάνω μιας και το προτείνεις με τόση θέρμη.
Στα ζορικα και στα όμορφα μας ρίχνεις Γυριστρούλα, με τα χέρια βουτηγμένα μεσα στην άχνη ακόμα.
Γιατί άραγε να έγραψε μονο ένα πεζό ο Αλεξάνδρου; Αυτός που γενιές και γενιές του εμπιστευτηκαν για να τους χώσει στον κόσμο του Ντοστογιεφσκυ και του Μαγιακόφσκυ;
Αυτός ο ποιητής που έγραφε «Με τις λέξεις σου να είσαι πολύ προσεκτικός, όπως είσαι ακριβώς μ’ έναν βαριά τραυματισμένο που κουβαλάς στον ώμο», αυτός που ένοιωθε «προδότης για τη Σπάρτη και για τους είλωτες σπαρτιάτης».
Είχα διαβασει πρωτα τα ποιηματα του, στον πρωτο μου έρωτα είχα γράψει «Όλο μιλάω για γραμμές, επίπεδα και πέτρες/για να μην τύχει και προσέξεις πόσο διστάζω να σε αγγίξω» και όταν διαβασα το Κιβώτιο, ήμουν στην φάση (που ειμαι πάντα δηλαδή) να παλευω να κατανοήσω τι ειναι η ζωή, για ποιο πραγμα ...παλευω, για ποιο λόγο ξυπνάω το πρωί, κουραζομαι, αγωνιώ, χαιρομαι ή λυπάμαι, τι είναι η νίκη και τι η ήττα.
Και οι μεγάλοι, σαν καλή ώρα τον Αλεξάνδρου, σου κάνουν μια πολύ μεγάλη χάρη. Ενα τεραστιο δώρο. Σου χαριζουν τα γραπτά τους, να μπεις μέσα, να τα δεις με την δική σου αλήθεια, με την δική σου αναρωτηση, να δώσεις τις δικές σου απαντήσεις. Είναι οι μεγάλοι που δνε σου δειχνουν με το δάχτυλο το σημείο, αλλά σου δινουν ...τον χάρτη. Σε αφήνουν, σου επιτρέπουν να χαθείς...
Έμεινα λοιπόν, κι αυτό κρατάω ακόμα, ότι στην ζωή το Κιβώτιο λέει... «χρειαζεται» σκοπός, «χρειαζεται» αγώγι, «χρειαζεται» να νομιζεις ότι βλέπεις κορφη για την πέτρα σου που όλο κυλάει κάτω, κι όλο εσύ την ανεβάζεις. Με λίγα λόγια «χρειαζεσαι» σκηνικό.
Για να μην τινάξεις τα μυαλά σου στον αερα. «Χρειαζεσαι»...ΣΚΟΠΟ. Χρειαζεσαι» ...Κιβώτιο. Και τι εχει μέσα το κιβώτιο... τίποτα. Ότι ακριβώς και η πετρα που όλο κυλάει και όλο ζωνεσαι και ανεβάζεις.
Γραφτηκαν πολλά...λίγοι μπορουσαν να αμφισβητησουν την αξια του Αλεξάνδρου, ακόμα λιγοτεροι να τον πουν προδότη (πάγια τακτική) και ακομα λιγοτεροι να τον κάνουν κομματική σημαια (αν και προσπάθησαν).
Κάποιοι επιχειρησαν και επιχειρουν να τον ερμηνευσουν, να τον κάνουν κομματακια λέξη τη λέξη, να πουν πχ. ότι οι συνθήκες που περιγραφει ο Αλεξάνδρου παραπεμπουν περισσότερο στον Ισπανικό Εμφυλιο παρά στον Δημοκρατικό Στρατό.
Όμως πάνω απο όλα ο Αλεξάνδρου είναι ποιητής. Δεν σε καθοδηγεί. Ειναι ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ. Δεν ειναι «αριστερός». Κοινώς ειναι διαρκώς ευαισθητος, σου αποθέτει το κιβωτιο σου, που είναι ο ...ανυπαρκτος σκοπός της ζωής του καθενος μας.
Απο την άλλη, μου φαινεται περιεργο να κάνω εγώ κριτική στο έργο του Αλεξάνδρου. Σαφώς ειστε πιο ειδικοί. Εσείς τον μελετησατε, εγω ...τον πήρα ...του κεφαλιου, του μυαλου και της ψυχής μου.
Καλη σου χρονια Γυριστρούλα μου, όλα να έρθουν όπως σου αξιζουν. Όμορφα!!!
Κι αναρωτιόμουνα με το που είδα τον τίτλο,ποιο κιβώτιο σε συντρόφευε Γυριστρούλα μου...
Άξιζε τον κόπο όμως,συμφωνώ με την κριτική σου.Και με αφορμή την παρότρυνσή σου θα το ξαναδιαβάσω.
Καλή χρονιά!
ndn καλή χρονιά και σε σένα και όσο γίνεται με λιγότερη...ταλαιπωρία, ξενιτεμένο μας. Ακόμα δεν συνήλθα από την τελευταία σου ανάρτηση.
Και το Κιβώτιο έχει την ταλαιπωρία του, δεν είναι a piece of cake, που λέτε κι εσείς οι αγγλομαθείς.
Αλλά όπως λέμε κι εμείς οι καθαρευουσιάνοι, τα αγαθά κόποις κτώνται.
Κοίτα να δεις μια μη ειδική!
Κατερίνα, τόσο καιρό σε διαβάζω, και ακόμα με ρίχνεις από τη μια αποκάλυψη στην άλλη. Τώρα θες δε θες αυτό θα το κλέψω για τη λέσχη ανάγνωσης.
Η λογοτεχνία, καλή μου, δεν είναι για τους "ειδικούς" ανατόμους, σφαγείς και διακορευτές της, είναι γι' αυτούς που την έχουν ανάγκη, που τη βάζουν να τους δείξει δρόμους, που τη χρησιμοποιούν για να ζήσουν.
Για σένα δηλαδή...
Καλώς την την ομότεχνη εκ Κύπρου.
Νομίζω ότι είναι μια καλή στιγμή για να ξαναδιαβαστεί αυτό το βιβλίο, Εύα. Η συγκυρία η πολιτική και η κοινωνική έχουν διαμορφώσει ένα αδιέξοδο σαν κι αυτό που υπάρχει εκεί, και δι'ελέου και φόβου, μπορούμε πάλι με το γνωστό πανάρχαιο τρόπο να δούμε λίγο πιο καθαρή την ψυχή μας και τη σκέψη μας.
Τι; Η Κυρία Άννα Διαμαντοπούλου έπιαδε ήδη πάτο; Όλα ήταν μια φούσκα; το ΠΑΣΟΚ πάει από το κακό στο χειρότερο; Η "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση" είναι παρελθόν; Η Κυρία Λορελάη συνεχίζει να γράφει παρά τις συστάσεις της Έμπνευσης; Ο Κίμωναρτ θέλει γυναίκα απεγνωσμένα, για να μη βασανίζεται απο φαντασιώσεις νον στοπ; Το κιβώτιο που καταταλαιπώρησε τόσους φοιτητες θα παρουσιαστεί σε λέσχη αναγνωσης στα 14χρονα;
Ε ΤΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ...
promang, άρχισες πάλι το παραλήρημα...
Η λέσχη ανάγνωσης που θα ασχοληθεί με το Κιβώτιο, ΦΥΣΙΚΑ είναι ενηλίκων κι όχι μαθητών.
Όσο για τη λορελάη και τον Κίμωνα, σε καταλαβαίνω, κι εγώ τους ζηλεύω όσους δημιουργούν, μα όχι με τέτοια πίκρα.
Κάνε κάτι μ' αυτή την πικρία, θα αυτοδηλητηριαστείς έτσι και δαγκώσεις τη γλώσσα σου.
(Η Διαμαντοπούλου πού κολλάει;)
... ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΚΟΡΘΙ, ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ,
ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ!
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ,
ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ,
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ,
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ,
ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΑΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ,
ΛΕΣΧΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ,
... ΛΕΩΦΟΡΟΙ,
ΝΕΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ... ΜΕ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ Κ.ΛΠ.
... ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ,
ΜΕ 'ΓΕΙΑ ΤΟ ΤΖΟΥΚ ΜΠΟΞ ΣΟΥ!
ΠΕΡΥΣΙ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ,
ΗΡΘΑ, ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΠΡΩΙΝΟ(ΤΑΞΕΙΔΙ ΑΣΤΡΑΠΗ), ΣΤΟ ΚΟΡΘΙ.
ΚΑΘΗΣΑ ΣΤΟ ΔΙΠΟΡΤΟ, ΤΟΥ ΜΠΙΛΛΥ, ΓΙΑ ΚΑΦΕ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑ ΚΑΦΕ ΚΑΙ... ΤΣΙΓΑΡΟ, ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΟΜΟΡΦΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΕ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΕΝΤΑΣΗ!
ΡΩΤΗΣΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΜΠΙΛΛΥ(ΕΚΕΙΝΟΣ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΣΥΝΗΘΙΖΕΙ, ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗ ΤΟΥ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ).
ΟΧΙ, ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ.
ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ!
ΠΟΛΛΟΙ "ΠΟΙΟΤΙΚΟΙ"
ΕΧΕΤΕ ΜΑΖΕΥΤΕΙ ΣΤΟ ΚΟΡΘΙ!
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ... ΑΠ' ΤΟΝ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ
ΣΧΟΙΝΙΑ!
Καλημέρα, ταξιδευτή!
Και στο Κόρθι τα πράγματα αλλάζουν κι όχι πάντα προς το καλύτερο. Ο Μπίλλυ το άφησε το μαγαζί και απολαμβάνει τις πεζοπορίες του απερίσπαστος. Θα ανοίξει με άλλον ιδιοκτήτη, μα για την ώρα είναι κλειστό.
Γίνονται πράγματα- να απόψε έχουμε την τρίτη προβολή μας με την κινηματογραφική ομάδα, μεθαύριο θα συναντηθεί η λέσχη ανάγνωσης, αλλά το πρόβλημα είναι ότι είμαστε λίγοι, πολύ λίγοι. Αν κάποιος χρειαστεί να λείψει, πχ ο υπεύθυνος του ραδιοφωνικού σταθμού εδώ και καιρό, χάνεται η συνέχεια, διαλυόμαστε.
Θα ήταν ευχής έργο, άνθρωποι σαν κι εσένα να ζούσαν μόνιμα εδώ. Και για κάποιο "μυστήριο" λόγο χρειαζόμαστε κάποιους "ξένους" να μας παρακινήσουν και να μας ξεκουνήσουν. Ας πούμε φέτος δεν ξέρω αν θα ήταν ίδιο το τοπίο χωρίς δυο "ξένες" γυναίκες ντόπιων, την πρόεδρο του συλλόγου γυναικών κι την οργανώτρια της κινηματογραφικής ομάδας. Κι έχει πολύ χώρο ακόμα. Σκεφθείτε το όλοι...
Εδιορίσθην στην νησον Συμη καποια στιγμη..
Περα απο την πανακριβεια, το πολιτιστικο επιπεδο ειχε αφεθει πληρως εις τας στιβαρας χειρας των νεοδιοριστων εκπαιδευτικων..
Μια λεσχη αναγνωσης δημιουργηθηκε απο νεοδιοριστους, συντομα παρηκμασε λογω της προσελευσης τελωνειακων και αγροφυλακων που εψαχναν γκομενα..
Εγινε ομως και μια μινι κινηματογραφικη λεσχη με προβολες καθε Σαββατο..απο τα 10 ατομα που πηγαιναν,οι 9 ηταν ξενοι..
Το σχολειο ειχε μια εξαιρετη δανειστικη βιβλιοθηκη..που τη χρησιμοποιουσαν κατα κυριο λογο οι ξενοι.
Φραπε, Νοβα τιβι, το σαββατο μπαρακι,και μετα κυνηγι του τουριστα με το ψαροντουφεκο..αυτο ηταν το μοτιβο του συμιακου.
Ηταν ολοι οι δασκαλοι εκει αραγε πολιτιστικα ευαισθητοποιημενοι; Οχι, αλλα κι οσοι ηταν αργα η γρηγορα εχαναν την πιστη τους..
Ολα αυτα συνεβαιναν καπου στον 21ο αιωνα..
"Γιατί δεν έβαλα φρουρό να με φυλάει;..."
Πολύ μου άρεσε αυτή η φράση σου καλή μου φίλη. Να βάλεις λοιπόν και να στέκεσαι ορθή πάντα. Δίχως επιδρομές συμπεριφορών και σκέψεων...
Με έβαλες στο πειρασμό να το διαβάσω κι εγώ και θα το πάρω με τη πρώτη κάθοδο στην Αθήνα.
Επί του παρόντος σε διαβάζω σερφάροντας, άνωθεν του οικισμού Μπέη Μαραθώνα, ατενίζοντας με ελπίδα την πεδιάδα της ιστορικής μάχης..., της οποίας γιορτάζουμε φέτος την 2500η επέτειο!!!
Κάπου στα τέλη του 20ου αιώνα, promang, στη Σύμη στο σχολείο αυτό, δεν υπήρχε ούτε ένα βιβλίο της προκοπής. Αυτή η εξαίρετη βιβλιοθήκη έγινε με τα χεράκια μας και με χίλιες δυο απογοητεύσεις και δυσκολίες. Μέχρι που υποσχέθηκα να ανοίξω όλα τα κιβώτια μόνη, να τα καταγράψω, να τα ταχτοποιήσω, να διακινώ τα βιβλία, για να με αφήσουν να κάνω ενέργειες για να αποκτήσουμε αυτά τα βιβλία.
Αν έμενα στις μεμψιμοιρίες και στο τι έκανα εγώ τι εσύ τι ο χατζηπετρής δεν θα είχες ούτε ένα βιβλιαράκι να ακουμπήσεις τα κρύα (όχι και τόσο κρύα βέβαια στη Σύμη) βράδια του χειμώνα.
Όπερ πάει να πει, άσε την γκρίνια και κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς, όσο μικρό κι αν σου φαίνεται ή όσο κι αν δεν γίνεται αποδεκτό.
Να που εγώ η ταπεινή γυριστρούλα έκανα κάτι για να το εισπράξει ένας συνάδελφός μου κι ας μην χρωστάει να πει καλή κουβέντα για άνθρωπο.
Χαλάλι...
Εσύ μου χρωστάς το μυστικό της αστείρευτης ενεργητικότητας, Δημήτρη, μόνο μη μου πεις ότι πρέπει να κάτσω να διαβάσω μαθηματικά.
Καλή δύναμη, κ διευθυντά του Μαραθώνα.
Post a Comment