(Αφιερωμένο στους μαθητές μου από ξένες χώρες που μαθαίνουν ιστορία κι αρχαία στην τάξη μου με συγκινητικό ενδιαφέρον)
Το νεοελληνικό εκκρεμές έχει αρχίσει πάλι τη γνωστή διαδρομή άσπρο- μαύρο, σωστό- λάθος, προοδευτικό -συντηρητικό. Ο ακροδεξιός εσμός κραυγάζει εναντίον ενός βιβλίου, καρπού συλλογικής προσπάθειας, που στόχο έχει να διερευνήσει τις απόψεις εκπαιδευτικών περί έθνους και τελικά τον εθνοκεντρικό χαρακτήρα του εκπαιδευτικού συστήματος. Στοχοποιείται μια από τους μελετητές-επιστήμονες, γιατί τυχαίνει να είναι η Γ. Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ, Θάλεια Δραγώνα, και σε άλλες εποχές θα ήταν σίγουρα αλυσοδεμένη και φυλακισμένη ή σε κανένα ξερονήσι, να μάθει να συλλογάται εθνοκεντρικά.
Από την άλλη, κάθε νηφάλια άποψη για το περιεχόμενο του βιβλίου, και γενικά το νόημα του πατριωτισμού σήμερα στο πολυπολιτισμικό σχολείο, γίνεται βορά των αντιμαχομένων παρατάξεων. Κάποιοι υπερπροοδευτικοί ιστορικοί και διανοητές επ' ευκαιρία βγήκαν παγανιά κι όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν: Τι είναι η πατρίδα; Ιμπεριαλιστικό κατασκεύασμα, όπως το έθνος. Τι ήταν η οθωμανική αυτοκρατορία; Μια σημαντική και προοδευτική αυτοκρατορία που ίσως να της ζητούσαμε και μια συγνώμη που την πολεμήσαμε και σιγά τώρα που είμαστε έλληνες, τη γλώσσα μας τη μάθανε με το ζόρι- μωρέ δεν μας μάθαιναν και την αρχαία μια και καλή να ξεμπερδεύουμε;- Και οι ξένοι να το ξανασκεφτούμε λιγάκι, μήπως και από πάντα ήταν τελικά προστάτες μας; Και γιατί να χαλάμε καρδιές για τουρκοκρατίες, επαναστάσεις και μικρασιατικά, ας τα σβήσουμε εκεί με λίγο μπλάνκο να κολυμπήσουμε ανενόχλητοι με τους γείτονες στα γαλανά νερά του Αιγαίου. Τι δικά τους τι δικά μας, το ίδιο κάνει, μωρέ...
Κι όσο γι' αυτούς τους αιθεροβάμονες που άφησαν τα κοκκαλάκια τους να τα ασπρίζουν οι καιροί, στην καλύτερη ώρα της νιότης τους, για αυτή την πατρίδα, ας πρόσεχαν, ο θάνατος για την πατρίδα δεν είναι πια πολιτικά ορθός και δεν πρέπει να διδάσκεται ως ιστορικό γεγονός, γιατί γίνεται αναμοχλευτής μίσους και παθών.
Και σιγά σιγά κάθε προοδευτικός άνθρωπος αυτής της χώρας και μάλιστα δάσκαλος όλων των βαθμίδων, θα φοβάται ακόμα και να πει τη λέξη πατρίδα στα παιδιά μήπως και τον ταυτίσουν με τον Άδωνη και τον συρφετό του.
Κανείς από τους μονομάχους δεν σκέφτεται μέσα σε όλη αυτή τη θολούρα πόσο σημαντικό είναι για ένα προοδευτικό σχολείο να μπορεί διακρίνει τον εθνικισμό και το σωβινισμό από τη φιλοπατρία και τον πατριωτισμό. Να μη χάσει την πολιτιστική του ταυτότητα, την ιστορική του συνείδηση, για να μπορέσει να ανοιχθεί και σε άλλες ταυτότητες και να αγαπήσει κι άλλες πατρίδες. Και ότι η πραγματική πατρίδα όλων μας, το αληθινό καταφύγιο των λαών σ' αυτούς τους καιρούς τους δύσκολους, είναι ο πολιτισμός τους και η ιστορία τους και οι αξίες που αυτά διασώζουν μέσω της παιδείας.
Αλλιώς με κάθε πολιτιστική ιδιαιτερότητα που χάνεται στο βωμό της ομογενοποίησης των πάντων, χάνεται κι ένα μετερίζι αντίστασης σε μια τάξη πραγμάτων που μας θέλει όλους ίδιους, συμμορφωμένους, χειραγωγήσιμους και αξιοποιήσιμους.
29 comments:
ΑΝ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΘΜΙΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ Ε Σ Υ!!!ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΘΑ ΤΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΒΑΖΕΙΣ ΤΟΥΣ''ΓΛΥΚΟΥΣ''ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ''ΠΛΑΣΙΕ''''ΙΔΕΩΝ''ΤΟΝ ''ΥΠΕΡΠΑΤΡΙΩΤΗ'' ΑΔΩΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΙΠΟ ''ΣΚΥΛΟΛΟΙ''[ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΦΟΙΒΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ''ΒΡΙΖΩ''ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥ]. ΑΛΛΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!
Σε παραπέμπω να διαβάσεις το χτεσινό άρθρο του κ. Γκαζμέντ Καπλάνι από ΤΑ ΝΕΑ στο οποίο παραπέμπω με τη χτεσινή μου ανάρτηση "Δε μου έμαθε ποτέ να μισώ".
Πολλά αναθεώρησα στη ζωή μου γι αυτές τις λεπτές κι ευαίσθητες έννοιες της πατρίδας, της θρησκείας, της δημοκρατίας, της παιδείας.
Αναζήτησα κι αναζητώ την αλήθεια. Ταπεινός περιηγητής θέλω να είμαι και των πιό απόκρυφων πτυχών της κάθε έννοιας...
Πάντως ένα είναι σίγουρο για μένα. Δεν είμαστε εκείνο που ήθελαν να λέμε πως είμαστε. Εχοντας ζήσει στη διάρκεια της εφηβείας μου στο εξωτερικό (πήγα σε ελληνικό σχολείο μιας ελληνικής κοινότητας) έζησα, είδα, συνέκρινα...
Και τώρα πιά καταθέτω συμπεράσματα στα ερμαρια της σκέψης μου, πάντα έχοντας κι από κοντά ένα φρουρό, όπως εύστοχα είπες χτες, να φυλάει την αυθεντικότητα των εννοιών και των συνεπαγωγών...
Η βιβλιοθήκη της δικής μου Αλεξάνδρειας, εμπλουτίζεται συνεχώς... Και φυσικά παραμένει η μουσική για την πόλη στο blog μου,νόστος αμείωτος μιας εφηβικής επίσκεψης, όταν γνώρισα τη ζεστασιά και την γλυκύτητα της έκφρασης των Αράβων.
Έτσι μας καταντήσανε οι χαρτογιακάδες των υπουργείων και τα Μ.Μ.Ε της κακιάς ώρας...να μην τολμούμε να μιλήσουμε για την πατρίδα μας στους μαθητές μας.Τα παιδιά έχουν ένστικτο , ωστόσο , γυριστρούλα , ξέρουν να ξεχωρίζουν τον φασίστα καραγκιόζη από τον προβληματισμένο και αληθινό καθηγητή. Αληθινό με την έννοια της γνησιότητας...ό,τι σπέρνουμε , θερίζουμε
Δημήτρη, κι εμείς οι δάσκαλοι αναζητούμε νέες ισορροπίες στην τάξη, και δεν είναι μόνο λόγω των φασιστοειδών που έχουν καπηλευθεί κάθε έννοια πατριωτισμού, για να την κάνουν όργανο μίσους και απόρριψης του "άλλου", είναι και επειδή κι εμείς είμαστε φορείς μιας κεκτημένης πατριδολατρίας ή προγονολατρίας, που μπορεί ασυνείδητα να περιθωριοποιήσει τα παιδιά άλλης εθνικότητας. Θέλει προσοχή και εγρήγορση, για να ενώνεις κι όχι να χωρίζεις, και κυρίως, για να μπορείς να μεταδώσεις αυτά τα στοιχεία του πολιτισμού μας, που μόνο "δικά" μας δεν είναι, αλλά ανήκουν εξίσου ή και περισσότερο σε όσους τα ενστερνίζονται και τα εφαρμόζουν.
(Αρκεί να σου πω, για παράδειγμα, πως κάποιοι από τους καλύτερους μαθητές μου στην ιστορία, κατά καιρούς, ήταν αλλοδαποί.)
Δημήτρη Σπυρόπυλε, ακριβώς έτσι. Αυτό το άρθρο, που είναι στην ουσία γράμμα αναγνώστριας της στήλης του Καπλάνι, συνοψίζει με πολύ ουσιαστικό τρόπο αυτό το περιεχόμενο της "πατρίδας", που οφείλουμε να διασώζουμε και να προσφέρουμε, γιατί είναι η μόνη πατρίδα του ανθρώπου κι όχι των θηρίων.
Ευτυχώς,σγουρό μου, που έχουν ένστικτο, αλλά έτσι μυρίζονται από δέκα μίλια μακριά τον ρατσιστή δάσκαλο, ακόμα κι αν δεν κάνει κηρύγματα και αντιδρούν, αλλοδαπά και ημεδαπά. Πολλά από τα προβλήματα στις σχέσεις μαθητών καθηγητών τα τελευταία χρόνια έχουν τη ρίζα τους σ' αυτό. Καλό είναι πάντως που τα παιδιά έχουν κατακτήσει στην πράξη την αποδοχή και τη συνύπαρξη.
Καλημέρα Γυριστρούλα..
Τόλμησες να κάνεις αυτήν εδώ την ανάρτηση, να ισορροπήσεις ανάμεσα στο ένα και στο άλλο, χαμένη υπόθεση απ' την αρχή: Καθένας έχει την δική του εικόνα για το τι είναι η 'πατρίδα', για το τί είναι 'ρατσισμός'.
Ότι και να γράψεις, για τις ίδιες ακριβώς σκέψεις, άλλοι θα σε θεωρήσουν 'αναρχική', άλλοι 'εθνικίστρια' (χρησιμοποίησα τις πιο ευγενικές λέξεις)...
Τί απομένει; Μόνο οι 'πράξεις'. Μια 'στηριξη' στην κυβέρνηση στο opengov. Ένα χαμόγελο στον 'ξένο' που μας φέρνει τις πίτσες στο σπίτι. Τέλος πάντων ό τι περνά απ' το χέρι του καθενός μας (κι εσείς οι δάσκαλοι, έχετε πολλές και καλές ευκαιρίες στα σχολεία)..
Για άλλη μια φορά θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.
Δυστυχώς όμως και με τον Θανάση Ξ. για το "προαποφασισμένο" των κρίσεων, καταλήγοντας κι εγώ ότι όλα πια εξαρτώνται από την επιμέρους συμβολή του καθενός μας στο μικρό μερίδιο που μας αναλογεί.
Η (δια)τήρηση, τόσο των κανόνων του Συντάγματος (ανεξιθρησκεία, ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα κλπ.), όσο και του πλούτου του πολιτισμού και της ιστορίας μας, επαφίεται στον... πατριωτισμό μας.
Να καταθέσω το σεβασμό μου,gyristroula,[γιατί όχι άραγε κ'το θαυμασμό μου;]για ετούτα τα μεστά ήμερου πάθους κείμενα που μας κερνάς."Με λογισμό και μ'όνειρο".
Να 'σαι καλά.
Όταν είσαι απέναντι από 10 ή 20 ζευγάρια παιδικά μάτια μόνο την αλήθεια σου μπορείς να μεταδώσεις. Τα εφόδια που θα χρειαστούν στη ζωή τους δεν έχουν σχέση με εθνικισμούς και πατριδοκαπηλείες. Υποψιασμένους πολίτες θέλουμε σ'αυτή τη Χώρα, πολίτες που δεν θα ξέρουν μόνο να απαριθμούν νίκες στα πεδία των μαχών αλλά να κατανοούν τις συνθήκες κάθε εποχής,να συνθέτουν απόψεις και να μην καταπίνουν αμάσητο ότι σερβίρεται.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ-1
Προς κ. Στέφανο Ληναίο - 21.12. 2009
Αγαπητέ μου Στέφανε,
Προχτές το βράδυ στην ΝΕΤ ο Νίκος Δήμου στην εκπομπή «Στα άκρα» επαναλάμβανε τις γνωστές απόψεις Ρεπούση-Λιάκου-Κουλούρη-Άννας Φραγκουδάκη και του νέου «φρούτου», της κ. Δραγώνα, τ. βουλευτού του ΠΑΣΟΚ και «ειδικής γραμματέως του Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων» δηλαδή στην καρδιά της διαμόρφωσης της σκέψης, των γνώσεων και του ήθους των Ελλήνων του μέλλοντος. Στην «παρέα»,συμμετέχει και ο κ. Νίκος Μουζέλης, σύζυγος της κ. Θ. Δραγώνα, καθηγητής του LSE (?) και επιστημονικός υπεύθυνος του «Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ»!!! Άλλο ένα πόστο-κλειδί. Το 1999 συναντάμε την κ. Δραγώνα μαζί με τους «επιφανέστερους Έλληνες αναθεωρητές ιστοριογράφους» σε διεθνές συνέδριο στην Χάλκη του CDRSEE (Κέντρο για την Δημοκρατία και την Συμφιλίωση στην Νοτιοανατολική Ευρώπη) και του ΕΛΙΑΜΕΠ (έδρα του κ. Βερέμη) με θέμα την «Εθνική Μνήμη» (δηλ. λέω εγώ, «πώς θα καταργήσουμε την εθνική μας μνήμη»).
Η κ. Δραγώνα στο βιβλίο της «Τι είν' η πατρίδα μας;» πιάνει τον ...ταύρο από τα κέρατα (θαύμασε ύφος γραφής): «Η ελληνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού. Κοντολογίς κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν τον 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχθήκαμε για να κονομήσουμε (!!!) πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων».
(Τρέμετε άθλιοι «κονομάκηδες» Σεφέρη και Ελύτη, που στην ομιλία σας κατά την απονομή του βραβείου Νόμπελ υμνήσατε την συνέχεια του ελληνικού έθνους από τον Όμηρο έως σήμερα). Στο εν λόγω βιβλίο της η σύμβουλος της κ. Άννας Διαμαντοπούλου αναφέρει σχετικά: «Η αρχαιότητα χρησιμοποιείται σαν πρότυπο υπεριστορικό (!) με αποτέλεσμα να "αποδεικνύει" την αναξιότητα της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτισμού της».
Επίσης το Έθνος περιγράφεται ως «οντότητα υπερχρονική και στατική» με αποτέλεσμα "να ναρκοθετείται η έννοια της εξέλιξης και να καλλιεργούνται αντίθετα με τις αξίες της εποχής μας εθνοκεντρισμός και ξενοφοβία". Ο μόνος που απάντησε δημοσίως σ' αυτά απ' ό,τι γνωρίζω, είναι ο Κώστας Γεωργουσόπουλος σε τελευταίο άρθρο του στα «ΝΕΑ», ο οποίος προς τιμήν του απαντώντας σε σχετικό με τα παραπάνω άρθρο της κ. Άννας Φραγκουδάκη, στενής φίλης και ομοϊδεάτισσας της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας:
"Η κ. Φραγκουδάκη θεωρεί πως κάθε αναφορά σε πατρίδα, πατριωτισμό, έθνος είναι συντηρητική, δεξιά και σχεδόν φασιστική πολιτική (...). Έτσι καλό θα είναι να απαλειφθούν από τα σχολικά βιβλία όλα τα ποιήματα, τα διηγήματα και τα δοκίμια που αναφέρουν θετικούς χαρακτηρισμούς ως έννοιες «πατρίδα», «έθνος». Πρέπει ευθύς να αφαιρεθούν από τα σχολικά εγχειρίδια όλες οι αναφορές που υπάρχουν στο έργο του Σολομού και ιδίως στον πατριδοκαπηλικό «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» στις έννοιες «πατρίδα» και «έθνος». Αν δεν γίνεται να καταχωνιαστεί η «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» του Παπαρηγόπουλου, καλό θα είναι να καεί. Οπωσδήποτε όμως θα πρέπει να καεί και μάλιστα δημοσίως το φασιστικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα «Για την Πατρίδα». Να εξοβελισθούν τα δεκατετράστιχα του Παλαμά «Πατρίδες» (...). Εντός σύντομης προθεσμίας πρέπει να αλλάξουν όνομα η ποδοσφαιρική ομάδα «Εθνικός», το «Εθνικό Θέατρο», η εφημερίδα «Έθνος», το «Πατριωτικό Ίδρυμα», το «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών», το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, η Εθνική Λυρική Σκηνή κλπ. κλπ.".
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ-2
Όπως καταλαβαίνεις, μπροστά σ' αυτή την βαρυχειμωνιά που μας προέκυψε ξαφνικά, ένας μονάχα κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη. Εκτός πια κι αν όλοι οι Έλληνες, ανώνυμοι και επώνυμοι, έχουν περιπέσει σε χειμερία νάρκη ή έχουν (έχουμε) χάσει τα ανακλαστικά μας ως Έλληνες πατριώτες. Νομίζω ότι ήρθε ο καιρός, πρώτον να ενημερώσουμε όσο γίνεται πιο πλατειά, πιο υψηλά και πιο βαθειά τους Έλληνες πολίτες, ανεξάρτητα από μόρφωση, ιδιότητα, ειδικότητα, επάγγελμα και αξίωμα. Δεύτερον να αποκαλύψουμε τη συνωμοσία και τους συνωμότες έναν-έναν, να αποκαλύψουμε τις απόψεις, τις προσπάθειες, τις πράξεις και τα έργα τους και κυρίως αυτούς που κρύβονται πίσω τους, που φαίνεται ότι είναι τόσο ισχυροί και επικίνδυνοι, ώστε να έχουν ως τώρα κατορθώσει να τους προωθήσουν στα νευραλγικότερα σημεία της εθνικής μας ζωής και ειδικά στην Παιδεία, στα ΜΜΕ, ακόμα και στο Κέντρο όπου σχεδιάζεται η εξωτερική μας πολιτική, στο Υπουργείο Εξωτερικών! Τρίτον, να προβάλουμε τις λεπτομερείς αποκαλύψεις του «ΡΕΣΑΛΤΟ» και του «ΑΡΔΗΝ» για την ΕΛΙΑΜΕΠ, που φαίνεται ότι παίζει τον ρόλο της ραχοκοκκαλιάς απ' όπου εκπορεύονται οι ειδικευμένες ομάδες των συνωμοτών. Τέταρτον, να περάσουμε όσο γίνεται περισσότερο στην αντεπίθεση, αφού πρώτα πεισθούν όλοι ότι η πατρίδα μας αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο ίσως κίνδυνο στην ιστορία της, γιατί αυτή τη φορά προέρχεται από τα μέσα και όχι από έξω, όπως έως τώρα. Δεν αντιμετωπίζουμε εχθρικούς στρατούς με όπλα που τραυματίζουν και σκοτώνουν τα σώματα αλλά την ψυχή μας! Γιατί έχουμε μέσα στο σώμα μας έναν καρκίνο, που αν τον αφήσουμε να γενικευθεί, το αποτέλεσμα θα είναι να καταστραφούν τα ευαίσθητά μας «όργανα», δηλαδή οι αξίες, πάνω στις οποίες στηρίζεται η ίδια η ζωή του «σώματος», που είναι η ελληνική κοινωνία, η ελληνική πατρίδα και το ελληνικό έθνος, που κατ' εικόνα και ομοίωσή τους γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και γίναμε αυτοί που είμαστε -καλοί, κακοί αλλά είμαστε εμείς και όχι κάποιοι απρόσωποι, όπως επιχειρούν ως φαίνεται να μας κάνουν ξένοι και ντόπιοι συνωμότες, για τα δικά τους συμφέροντα.
Επειδή γνωρίζω ότι συμφωνείς μ' αυτές τις απόψεις, σου στέλνω μαζί με το γράμμα αυτό (που αν νομίζεις μπορεί να πάρει δημοσιότητα), μια προσωπική έκκληση προς τους συμπατριώτες μας, με τον τίτλο «Για την υπεράσπιση της εθνικής μας συνείδησης».
Πιστεύω ακράδαντα ότι όπως στην εποχή της Εθνικής Αντίστασης ο κύριος στόχος ήταν η Ελευθερία της πατρίδας και τον καιρό της Αντίστασης κατά της Χούντας η Δημοκρατία, σήμερα που προβάλλουν όλο και πιο πολύ οι κίνδυνοι, τόσο εξωτερικοί όσο και εσωτερικοί, για την ακεραιότητα της πατρίδας μας (κάθε μορφής), ο κύριος στόχος όλων των Ελλήνων, ανεξάρτητα από ιδεολογίες και κόμματα, θα πρέπει να είναι ο Πατριωτισμός.
Σε χαιρετώ με αγάπη,
Μίκης Θεοδωράκης
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ...
ΓΕΙΑ ΣΟΥ -ΡΕ-ΔΑΣΚΑΛΑ...
ΜΠΡΑΒΟ!
θανάση, αυτό που αποστρέφομαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είναι το να με αναγκάζουν να είμαι με κάτι ή κάποιους, αλλιώς να με θεωρούν εναντίον τους. Το έχω πληρώσει ποικιλοτρόπως αυτό, από τις παιδικές φιλίες που έπρεπε να συμπαθώ το Γιωργάκη και όχι το Γιαννάκη, έως τους ...ποδοσφαιρικούς διαχωρισμούς, τους εκτός ποδοσφαίρου και εντός ιδεών, απόψεων, αισθητικών προτιμήσεων και κοινωνικών συναφειών. Δεν καταλαβαίνουν κάποιοι κατά τα άλλα προοδευτικοί και δημοκρατικοί άνθρωποι πως ο πλουραλισμός και η δημοκρατικότητα κρίνονται κυρίως από το δικαίωμα στη διαφωνία και την τοποθέτηση εκτός προδιαγεγραμμένων διαχωριστικών γραμμών. Αλλά σιγά μη μασάω...
Άννα,καλώς όρισες, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Με συγκινούν οι "χωρίς προφίλ" σχολιαστές που εμφανώς γράφονται μόνο για να αφήσουν σχόλιο. Να είσαι καλά.
Γιώργο, συνοψίζεις σε λίγες λέξεις το ουσιαστικό περιεχόμενο της παιδείας, που εμπεριέχει και τον ορισμό του Σολωμού ότι "Το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό". ...
Απλώς, έχει χαθεί πια μέσα στην πόλωση η νηφάλια αναζήτηση του αληθινού, ιστορικά ή πνευματικά.
PISTE, καλώς όρισες στο μπλογκ μου κι ευχαριστώ για τα επαινετικά σχόλια.
Πρόσεξε όμως, διαφωνώ εδώ και κάτι χρόνια με την Άννα Φραγκουδάκη, διαφώνησα με την ιστορία της Μαρίας Ρεπούση και με τις απόψεις αυτού του κύκλου διανοουμένων και επιστημόνων. Όμως, ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ με σένα και με μένα, να καταλαμβάνουν κυβερνητικούς θώκους, να παίρνουν χρήματα για έρευνες, να γράφουν βιβλία, να διαλέγονται δημόσια και να αμφισβητούν και το Μίκη και τον Γεωργουσόπουλο. Και, όχι, δεν πιστεύω ότι το να έχεις διαφορετική άποψη για την έννοια της πατρίδος σε καθιστά λιγότερο πατριώτη. Η πατρίδα που εγώ αγαπώ και διδάσκω στην τάξη μου, θεμελιώθηκε πάνω στο: "ἐλευθέρως δὲ τά τε πρὸς τὸ κοινὸν πολιτεύομεν καὶ ἐς τὴν πρὸς ἀλλήλους τῶν καθ' ἡμέραν ἐπιτηδευμάτων ὑποψίαν, οὐ δι' ὀργῆς τὸν πέλας, εἰ καθ' ἡδονήν τι δρᾷ, ἔχοντες, οὐδὲ ἀζημίους μέν, λυπηρὰς δὲ τῇ ὄψει ἀχθηδόνας προστιθέμενοι." Δηλαδή: "Ζούμε ελεύθερα, και ως πολίτες στον δημόσιο βίο και ως άτομα στον ιδιωτικό, στις επιδιώξεις μας της καθημερινής ζωής, κατά τις οποίες δεν κοιτάμε ο ένας στον άλλον με καχυποψία, δεν θυμώνουμε με τον γείτονά μας, όταν κάνει σύμφωνα με την ευχαρίστησή του, ούτε παίρνουμε μια φυσιογνωμία σκυθρωπή, η οποία μπορεί να μην βλάπτει τον άλλο, πάντως όμως είναι δυσάρεστη."
Ούτε καν στραβομουτσουνιάζουμε, λέει ο Περικλής, ΠΙΣΤΕ, 2.500 χρόνια πριν, με την αντίθετη άποψη. Κι αν δεν μπορούμε να το κάνουμε πράξη αυτό και αναζητούμε συνωμοσίες και κρυμμένα συμφέροντα, να ξέρεις ότι οι σκοτεινοί κύκλοι κάθε είδους δεν τρέφονται από τις απόψεις και τις διαφωνίες, από την έλλειψη ανοχής και το σκοταδισμό τρέφονται.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ, ΜΕ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ, ΤΗΝ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟΨΕΩΝ, Σ' ΑΥΤΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΚΕΛΕΤΟ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΟΥ, ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!
ΟΜΩΣ, ΕΠΙΤΡΕΨΕ ΜΟΥ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΜΟΥ.
-ΠΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΣ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ;
ΚΥΡΙΩΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ, ΒΑΣΙΚΑ, ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΛΛΑ, ΚΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ!
ΦΛΕΓΟΝ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ.
-ΕΠΙΣΗΣ, ΠΟΥ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ;
-ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ, Ο ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΙΣ "ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ"!
ΕΙΝΑΙ, ΟΜΩΣ, ΕΠΑΡΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙ' ΑΥΤΟ Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ Η ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ;
ΥΠΑΡΧΕΙ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ-ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ, ΓΕΝΙΚΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΠΛΕΓΜΑΤΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ;
ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ/ΟΥΝ "ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ/Α", ΟΠΩΣ ΕΥΣΤΟΧΑ, Η ΛΟΡΕΛΑΗ, ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ;
( ΕΙΝΑΙ, ΑΡΑΓΕ, ΣΗΜΕΡΑ, ΔΥΝΑΤΗ Η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ/ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΩΝ-ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ Ε.Ε.- ΑΠΟ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥΣ;
Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΛΟΡΕΛΑΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΙΣ!)
ΥΓ. Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ!
ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΚΟΠΙΜΟ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΘΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥΕΤΗΣΕΙΣ, ΚΑΤΑ ΠΩΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ!
ΣΗΜ. Η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΣΤΗΝ Κα ΔΡΑΓΩΝΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝ ΣΤΟ... ΜΗ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΚΟΡΘΙ!
ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΆ!
(ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΟΝΑΚΙ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΜΟΥ... ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ!
ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ :)
ΙΔΩΜΕΝ! )
Νηφάλιες οι διαπιστώσεις..
Γυριστρούλα, αρχίζεις να δημιουργείς σχολή..διακρίνω μιμητές σου..
Πολλά ερωτήματα θέτεις, ταξιδευτή,που ξεφεύγουν από τα χωρικά ύδατα ενός ιστολογίου χωρίς περγαμηνές επιστημονικής ή πολιτικής ιστοσελίδας. Απλά θα σου απαντήσω λοιπόν, ότι υπάρχει πρώτα από όλα μια σαφέστατη διαχωριστική γραμμή για μένα μεταξύ πατριωτισμού και εθνικισμού ή σοβινισμού, η αγάπη για την πατρίδα που δεν γίνεται μίσος ή φόβος ή υπεροψία απέναντι σε άλλες πατρίδες κι άλλες κουλτούρες. Ίσα ίσα που η αγάπη για την πατρίδα γίνεται το απαραίτητο εφόδιο για να θέλεις να γνωρίσεις κι άλλες πατρίδες και να τις αγαπήσεις, γιατί τελικά αγαπώντας την πατρίδα σου, τον άνθρωπο αγαπάς και τα όσα δημιούργησε, όπως κι όταν αγαπάς το παιδί σου ή τους μαθητές σου, αγαπάς κι όλα τα παιδιά του κόσμου.
Πιστεύω ακόμη ακράδαντα, και έχω και μύριες όσες ιστορικές αποδείξεις γι' αυτό, ότι ό,τι μας προχώρησε ως εθνότητα, χώρα, πολιτισμό, ήταν η επαφή μας, το ανακάτεμά μας με άλλους λαούς ή πολιτισμούς, οπότε όχι μόνο δεν φοβάμαι μην...αλλοιωθεί ο πολιτισμός μας από τους ξένους που ζουν στη χώρα μας, αλλά αντίθετα είμαι σίγουρη ότι αν η παιδεία σταθεί στο ύψος που πρέπει, μόνο καλά πράγματα θα προκύψουν.
Τα καλύτερα ελληνικά,για παράδειγμα, τα γράψανε ορισμένοι άνθρωποι που δεν είχανε τα ελληνικά ως μητρική γλώσσα, όπως ο Αλεξάνδρου του Κιβωτίου ή που εκπαιδεύτηκαν σε άλλες κουλτούρες και γλώσσες, όπως ο Σολωμός και ο Καβάφης.
Και πάντως όλοι οι σημαντικοί συγγραφείς μας είχανε μια στέρεη "ξενόφερτη" παιδεία, δεν αναμηρύκαζαν την "ελληνικότητα" σαν μόνη και αγνή τροφή.
Ακόμη θα άξιζε να ακούσεις ένα ουκρανάκι που έχω στην τάξη μου να μεταφράζει σε αστραφτερά ελληνικά ένα "άγνωστο" αρχαίο κείμενο,για να αναρωτηθείς τι θαύματα μπορούν να βγουν από μια τέτοια...ποικιλότητα.
συνεχίζω...
Τώρα,δεν περιμένεις να απαντήσω στα περί...φυλετικής αλλοίωσης και τις μπούρδες των ρατσιστών,που όπως έλεγα σε έναν τέτοιο νεάντερνταλ αν ήταν φυλετικά απόγονος των αρχαίων, θα ήταν ηλίθιος από την αιμομικτική προέλευση. Ακόμη και με τα δικά τους βιολογικά κριτήρια υπεροχής, θα έπρεπε να επιδιώκουν επιμειξίες, μπας και γλιτώσουν τουλάχιστον οι επίγονοι τον κρετινισμό. (προκαταβολικά ζητώ συγνώμη γι' αυτά που λέω από τα πλάσματα που δεν διαθέτουν τους δείκτες νοημοσύνης των "ευφυών" κι όμως μόνο κρετίνοι δεν είναι συναισθηματικά και ανθρωπιστικά.)
Οι αρχές του Περικλή, τώρα, και τότε και στην εποχή μας ως ιδανικά λειτουργούσαν. Απείχε πολύ και η αθηναϊκή δημοκρατία, εύλογα, και τα δικά μας συστήματα, ως μη όφειλαν, από αυτές τις αρχές.
Συνωμοσίες εναντίον μας αποκλειστικά δεν θεωρώ ότι υπάρχουν,άλλωστε μια χαρά αυτοκαταστρεφόμαστε, γιατί να μπουν στον κόπο;
Γενικότερα όμως η τάση της παγκοσμιοποίησης να ομογενοποιεί και να εξαλείφει ιδιαιτερότητες είναι αδιαμφισβήτητη. Αυτό συμβαίνει ντε φάκτο από την εξέλιξη πχ των μέσων επικοινωνίας, δεν χρειάζεται να συνωμοτήσει κανείς. Αντίθετα, αν δεν "συνωμοτήσουμε" ως χώρα και ως κοινωνία,για να μη χάσουμε το πρόσωπό μας, δε μας βλέπω καλά.
(ωραία ιδέα το κονάκι, ταξιδευτή, ξεκίνα το!)
Καλημέρα...
Μακριά από μένα οι σχολές, Promang, μου αρκεί το σχολείο.
Ευχαριστώ...
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ!
ΟΛΑ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ...
ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ:
"... ΑΝ Η ΠΑΙΔΕΙΑ
σταθει στο υψος που πρεπει... "
ΠΟΥ ΘΕΤΕΙΣ ΣΑΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ,
ΠΟΛΥ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ!
ΚΙ, ΑΚΟΜΗ,
ΠΙΟ ΠΟΛΥ!
ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ,
ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ ΑΓΓΕΛΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ:
"... εχει σημασια ΝΑ αποκτησουμε συνειδηση των ΥΠΟΓΕΙΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ, που Ε Ξ Υ Φ Α Ι Ν Ο Ν Τ Α Ι
Ε Ρ Η Μ Η Ν
ΤΩΝ Β Ο Υ Λ Η Σ Ε Ω Ν ΜΑΣ,
και ΝΑ προσπαθησουμε ΝΑ στρεψουμε... "
... ;;;
ΥΓ. ΧΕΙΜΩΝΙΑΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ! :)
Πόσο χαίρομαι που σε βρήκα .
Πόσο θα ήθελα να σε έχει δασκάλα το παιδί μου.
Πόσο θα ήθελα να είχαμε χιλλιάδες σαν και σένα .Τα παιδιά έχουν τέτοιο αίσθημα δικαίου μέσα τους που χρειάζονται τεράστιες δυνάμεις για να το διαστρεβλώσεις.Όπως τεράστια είναι η δύναμη της τηλεόρασης που καταπίνει την δυνατότητα να σκέφτεσαι και ακολουθούν εύκολα όλα τα δεινά.Ας κάνουμε ότι μπορούμε για να διασώσουμε το υπέροχο μυαλό των παιδιών μας.
σ'ευχαριστώ.
Παντοτινέ Ταξιδευτή, να απαντήσω στο ερώτημα που μου απευθύνεις λέγοντας ότι από στενά νομική άποψη, το Εθνικό Σύνταγμα κάθε Ευρωπαϊκής χώρας είναι υπεράνω της Ευρωπαϊκής νομιμότητας, όπως και αν αυτή διατυπώνεται στις αποφάσεις των επιμέρους οργάνων της. Άλλωστε οι θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματός μας (και τέτοιες είναι αυτές που ανέφερα) δεν έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα δεν τίθεται νομικό ζήτημα.
Ο πατριωτισμός που αναφέρεται στο ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματός μας υποδηλώνει κάτι που όλοι οι πολίτες πρέπει να έχουμε κατά νου: ότι κανένας νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί αν οι ίδιοι οι πολίτες στο σύνολό τους δεν επιθυμούν την τήρησή του. Άρα πάνω από το νόμο υπάρχει η κοινωνική συνείδηση, η οποία είναι σε τελική ανάλυση η μόνη εγγύηση για μια ευνομούμενη κοινωνία.
Να διευκρινίσω ακόμη, προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης, ότι το "προαποφασισμένοι" το ανέφερα σε σχέση με τις κρίσεις και τις αντιλήψεις που κάποιοι έχουν παγιωμένες μέσα στο κεφάλι τους, και καθόλου δεν υπονοούσα κάποιου είδους "συνωμοσίες".
Τέλος να σε ευχαριστήσω για την προσεκτική ανάγνωση του κειμένου μου και τα ευνοϊκά σου σχόλια:)
Ναι, ταξιδευτή μου, προϋπόθεση για το τι πατρίδα θα έχουμε, ξενοφοβική, σοβινιστική, κλειστή και μίζερη ή αντίθετα ανοιχτή στον Άλλο, στο Άλλο, με ιστορική μνήμη και γλώσσα και πολιτισμό, είναι η παιδεία. Προπαντός. Για μας και για τους "άλλους".
ξωτικό, καλώς μας ήρθες, τιμή μου να ακούω τέτοια καλά λόγια από μία μουσικό, αν κατάλαβα καλά από το μπλογκ σου.
Ναι, ευτυχώς τα παιδιά έχουν αντιστάσεις και εκπλήττομαι ακόμα, μετά από τόσα χρόνια, πόσο εύκολα κερδίζονται και διασώζονται από την τηλεοπτική αποχαύνωση. Στην πραγματικότητα, ξωτικό μου, διψάνε για καλά πράγματα, βιβλία, μουσικές, ταινίες, αρκεί να ξέρεις πώς θα τους τα δώσεις.
ταξιδευτή, λορελάη, ο διάλογός σας δικαιώνει αυτό τον ταπεινό ανεμόμυλο, καραβάκι σε μεγάλα πελάγη τον κάνει. (Βρε σεις, ζαλίζομαι!)
καλά το κατάλαβες αν και "πρώην" πια,και ναι έχεις δίκιο οτι διψάνε, αλλά επειδή στους γονείς αντιδρούν για μεγάλα διαστήματα,είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του δάσκαλου !!γι αυτό σε ξαναευχαριστώ !!
Post a Comment