2010... γυναίκες της Άνδρου: Ημερολόγιο γυναικών Κορθίου

Το κρατώ στα χέρια μου από χθες βράδυ και δεν το χορταίνω το ημερολόγιό μας. Οι γυναίκες του Κορθίου μού χαμογελάνε μέσα από τις σελίδες του με κείνη την αλλοτινή αθωότητα των ανθρώπων στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Τα όμορφα κορίτσια στις αυλές και στα πανηγύρια, οι άξιες γυναίκες του τόπου μου παρούσες σε όλες τις δουλειές, αγροτικές και σπιτικές, οι γιαγιάδες στο κέντρο της ζωής της οικογένειας σαν αρχαίες μητριαρχικές θεότητες, τα παιδιά χορτασμένα παιχνίδι και ξεγνοιασιά πιο πολύ κι από φαΐ, τα σχολιαρόπαιδα με τα ξυπόλητα πόδια που παλιότερα είχαν γίνει το θέμα της πιο επιτυχημένης ανάρτησης του ανεμόμυλου, και οι άνδρες που στέκουν το ίδιο καμαρωτοί δίπλα στα δροσερά κορίτσια και στις ηλικιωμένες συντρόφους της ζωής τους, γεμίζουν τις σελίδες, παντρεύοντας τις μέρες που θα 'ρθουν, μ' αυτές που έφυγαν, αφήνοντας τις ασπρόμαυρες μνήμες τους.
Το ωραίο είναι πως πίσω από αυτό το όμορφο λεύκωμα, βρίσκονται δυο "εξ αγχιστείας" Κορθιανοί, που αγάπησαν αυτόν τον τόπο- όπως πολλοί άλλοι σύζυγοι, άνδρες και γυναίκες- περισσότερο από μας τους ντόπιους. Η Βάσω Καραντζοπούλου- Μπενά, η δική μας ηπειρώτισσα πρόεδρος, που χωρίς αυτήν ούτε σύλλογο θα είχαμε, ούτε δραστηριότητες συλλογικές, και ο Παναγιώτης Αναστασόπουλος, των εκδόσεων ergo, που έβαλε την ιδέα, την τέχνη του και τη χορηγία του, σ' αυτή την έκδοση.
Επίσης σημαντική είναι η προσφορά του φωτογράφου μας Δημήτρη Αντωνέλλου, που μας διέθεσε το πολύτιμο αρχείο του, και πολλών γυναικών μελών μας που σκάλισαν παλιά συρτάρια και μας έφεραν αυτούς τους θησαυρούς.
Δεν υπάρχει, θαρρώ, πιο ιδεώδης τρόπος για να ξεκινάει ένας Σύλλογος γυναικών ενός τόπου μια νέα χρονιά, την πρώτη ουσιαστικά της ζωής του με βάση τα νομικά δεδομένα, παρά αντλώντας δύναμη και έμπνευση από τους ανθρώπους του και το παρελθόν τους.
Αφού αυτός ήταν εξαρχής και ο λόγος της δημιουργίας του συλλόγου μας, να βοηθήσουμε να γίνει λίγο καλύτερη η ζωή των ανθρώπων που ζουν σ' αυτόν τον τόπο.