Tuesday, December 16, 2008

Τα παιδιά ενάντια στη Βαστίλη


Τον Δημήτρη τον Μαριόλη τον έβρισκα πάντα πολύ ριζοσπαστικό. Με έχει κατατρομοκρατήσει αρκετές φορές η θέα του στην τηλεόραση, πρώτη μούρη απέναντι στα ΜΑΤ, δαρμένου και ψεκασμένου. Ένας τύπος που δεν τα πάει καλά με τον καναπέ του. Δάσκαλος, συνδικαλιστής, αγωνιστής χωρίς εισαγωγικά. Παντρεύτηκε κι ένα δικό μας κορίτσι, ο τυχερός, και προσπαθεί να κατατροπώσει και τα ψάρια μας, αλλά αυτά...αντιστέκονται, τα αφιλότιμα.
Σήμερα πρωί πρωί, έπεσα πάνω σε ένα κείμενό του στο alfavita. Ήταν από αυτά που παλιά με ευκολία θα τα χαρακτήριζα υψιπετή, υπερεπαναστατικά και θα έμενα μόνο στην αρτιότητα της έκφρασής τους. Τώρα, δεν έγινε έτσι. Δεν βρήκα το κουράγιο να αποστασιοποιηθώ, δεν ένιωσα ασφαλής στις απόψεις μου, ούτε καλοκαθισμένη στον καναπέ μου.
Κι έτσι σας το παραθέτω αυτούσιο ως μια μικρή εξιλέωση που δεν ήμουν εκεί και κυρίως που δεν πιστεύω ακόμη ότι μπορώ να είμαι εκεί.

Τα παιδιά ενάντια στη Βαστίλη



Του Δημήτρη Μαριόλη



Από την πρώτη στιγμή της δολοφονίας φάνηκαν ξεκάθαρα τα βαριά σύννεφα που κρέμονταν πάνω από τον ουρανό της Αθήνας. Όλοι οι θυμοί που ξεχείλισαν, το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη ενώθηκαν σε ένα ποτάμι νεανικής και κοινωνικής οργής και αγανάκτησης που παρέσυρε τα πάντα. Η κραυγή της εξέγερσης μπορεί να μας φαίνεται άναρθρη και πολιτικά αδιέξοδη. Όμως αυτή η εξέγερση είναι το ξέσπασμα της οργισμένης αλήθειας. Τα πεζοδρόμια που αναστατώνει πετούν σπίθες δικαιοσύνης. Και με ποιο δικαίωμα αλήθεια, θα παραστήσουμε τους εισαγγελείς εμείς και θα σηκώσουμε το δάχτυλο νουθετώντας ; Εμείς που δεν παραδώσαμε σ΄ αυτά τα παιδιά ούτε ίχνος κοινωνικού οράματος από όλα τα ευγενικά συλλογικά όνειρα που φλόγισαν τη νιότη μας ;

Όσοι είχαν κομματικό και κοινωνικό συμφέρον να σταθούν απέναντι σε αυτή την εξέγερση, κρύφτηκαν νωρίς – νωρίς πίσω από το Πένθος, μίλησαν με τη γλώσσα του Στυλιανίδη και του Κούγια κι ήταν το καλύτερο που μπορούσαν να κάνουν.

Όσοι δίστασαν μπροστά στα γεγονότα, έμειναν θεατές κι έκαναν μάθημα τις ημέρες που έπρεπε να παραδώσουν άλλου είδους μαθήματα – αυτοί έχουν το χρόνο να το ξανασκεφτούν και να τιμήσουν το παρελθόν τους .



Όμως, όσοι περπατούν αυτές τις μέρες στους δρόμους της φωτιάς, αντικρίζουν εικόνες που θα σημαδέψουν όλη τη ζωή τους. Μέσα από τις φλόγες και τους καπνούς της εξέγερσης ξεπροβάλλουν όλοι οι ήρωες του Βίκτωρα Ουγκώ. Ο Μάριος, ο Ενζολοράς και οι ευγενικές φυσιογνωμίες των εξεγερμένων φοιτητών. Ο Γιάννης Αγιάννης, ευθυτενής και ασπρομάλλης, να ορθώνει ειρηνικά τα εβδομήντα χρόνια του ανάμεσα στους μαθητές και τα ΜΑΤ μπροστά στο κοινοβούλιο. Ο τρομερός Ιαβέρης, σκοτεινή σκιά με τα χίλια πρόσωπα, ο Νόμος που κινείται ενάντια στο πλήθος σαν αρπαχτικό, με το πρόσωπο του «ακροδεξιού» ή του «αγανακτισμένου πολίτη». Ο μικρός Γαβριάς και τα χαμίνια του δρόμου, που βγάζουν τη γλώσσα τους στις λεγεώνες και απαντάνε στα δακρυγόνα με νεράντζια, στα γκλομπ με χαλικάκια. Κι ακόμη – γιατί να το κρύψουμε – οι Θερναδιέροι και οι λούμπεν, οι Άθλιοι των Αθηνών και οι πλιατσικολόγοι. Μόνο που οι αληθινοί Πλιατσικολόγοι της εποχής μας φορούν κοστούμια και είναι ευυπόληπτοι πολίτες, στο Πραγματικό Μεγάλο Πλιάτσικο σήμερα πρωταγωνιστεί η Σοφοκλέους και η Βασιλίσσης Σοφίας, όχι η Αιόλου, η Πειραιώς και η Αθηνάς.



Ολόκληρος ο στρατός των δημοσκόπων, των πολιτικών αναλυτών, των κοινωνιολόγων και των πολιτικών επιτελείων, ατενίζει από το ύψος της κοινωνικής του θέσης αυτή τη φλεγόμενη άβυσσο με ίλιγγο και δέος. Ολόκληρο (ή σχεδόν ολόκληρο) το πολιτικό σύστημα φοβερίζει, απειλεί, εκλιπαρεί για ηρεμία, τάξη και ασφάλεια. Οι πολιτικές ηγεσίες διαγκωνίζονται υπολογίζοντας κέρδη και ζημιές, μετρώντας ψήφους και ποσοστά. Όλες οι επίσημες πολιτικές δυνάμεις κοστολογούν και συμψηφίζουν τα κοινωνικά και εκλογικά αποτελέσματα της θύελλας – με θλιβερή εξαίρεση το ΚΚΕ που μετρά αποκλειστικά και μόνο ψήφους.



Ο Β. Ουγκώ έγραφε : «αν πιστέψει κανείς τα θέσφατα μερικών καταχθόνιων πολιτικών, μια ταραχή είναι ωφέλιμη στο καθεστώς. Το δυναμώνει χωρίς να το ανατρέπει. Δοκιμάζει την πίστη του στρατού, συγκεντρώνει την αστική τάξη, ξεμουδιάζει την αστυνομία, δοκιμάζει την αντοχή του κοινωνικού σκελετού». Η κυβέρνηση σήμερα παίζει το μόνο χαρτί που της απέμεινε. Το χαρτί του Σαρκοζί, τη συσπείρωση δηλαδή της γαλλικής πλειοψηφίας απέναντι στα παρισινά προάστια που φλέγονταν πριν τρία χρόνια και την άγρια καταστολή της εξέγερσης. Τραπεζίτες, καταστηματάρχες και ασφαλιστικές εταιρίες, έμποροι και νοικοκυραίοι, υπάλληλοι, κάτοικοι των αστικών κέντρων και γονείς σε νευρική κρίση επιδιώκεται να μπούμε όλοι στο ίδιο τσουβάλι και με μακρύ χέρι τον ακροδεξιό συρφετό και τις φασιστικές συμμορίες να «βάλουμε ένα τέλος σε όλα αυτά». Η καταστολή της νέας γενιάς από τη σιωπηρή πλειοψηφία είναι το μόνο σοβαρό κυβερνητικό σχέδιο, τα υπόλοιπα περί δήθεν παραιτήσεων υπουργών και εκφράσεων θλίψης για το 15χρονο είναι για τους αφελείς.

Γι' αυτό η αστυνομική βαρβαρότητα προχώρησε σε μια τρομερή ιεροσυλία χτυπώντας στο ψαχνό ακόμα και στην κηδεία του παιδιού. (Ούτε η Χούντα, ούτε οι Γερμανοί δεν χτυπούσαν την ώρα της κηδείας !)

Γι' αυτό, κάθε μέρα τα ΜΑΤ συλλαμβάνουν και κακοποιούν δεκάδες μαθητές ακόμα και στις πιο ειρηνικές διαδηλώσεις.

Μόνο που εδώ δεν είναι τα προάστια του Παρισιού, είναι ολόκληρη η χώρα κι είναι τα παιδιά, τα δικά μας παιδιά αυτά που «πρέπει να χτυπηθούν». Κι ακόμα δεν έχουμε 2005 αλλά 2008, οι φτωχοί και οι μικρομεσαίοι συμπιέζονται, δυσφορούν, αγανακτούν, αγωνιούν για το μέλλον που τους επιφυλάσσει η κρίση.



Το δίλημμα είναι εδώ μπροστά μας κι εξαρτάται κι από μας η εξέλιξη των γεγονότων. Να πάρουμε λοιπόν θέση. Απερίφραστα. Έμπρακτα. Με τα παιδιά, ενάντια στη Βαστίλη. Με τα πλατιά κοινωνικά δικαιώματα, ενάντια στο άδικο. Με τη δύναμη των πολλών, ενάντια στη δύναμη των ισχυρών. Ραντεβού στους δρόμους…

28 comments:

OnWine said...

Ηρθα εδώ επειδή αφησες ένα σχόλιο στο Blog μου... και ιδιαίτερα επειδή θυμήθηκα την ιδιότητά σου... εκπαιδευτικός...
...και βρήκα αυτό το κείμενο..

Σκέφτηκα πολύ αν θα έπρέπε να αφήσω κάποιο σχόλιο... και αυτό γιατί προβλέπω την ..συνέχεια, προβλέπω τα "πολιτικά ορθά" σχόλια που θα ακολουθήσουν... αυτά που αναγορεύουν τα δεκαπεντάχρονα παιδιά σε ...φορείς επάνάστασης κλπ. Προβλέπω επίσης τους χαρακτηρισμούς... συντηρητικός, φασίστας (παραπέμπω στο Blog μου όποιον θέλει να μάθει ποιός είμαι γενικότερα και τι πρεσβεύω)

Το εύλολο είναι να καλέσεις τα παιδιά να βγούν στους δρόμους... μιλάς κατ' ευθείαν στα φυσικά ένστικτα του παιδιού, και στην αθωότητα της ψυχής που εύκολα υιοθετεί άκρα, εύκολα νομίζει ότι διακρίνει μαύρο ή άσπρο, εύκολα παρασύρεται προς το "άσπρο", αν αυτό του το ...υποδείξουν... ιδιαίτερα οι δάσκαλοί του...

Είδα με τα μάτια μου "δασκάλους" επι κεφαλής "μαθητών" σε πετροβόλημα αστυνομικού τμήματος...

Τι "διδάσκουν" στα δεκαπεντάχρονα? Διδάσκουν ότι τα "δικαιώματά" τους (δικαιώματα πάντα, έτσι ΕΜΕΙΣ τα μάθαμε, αιτήματα ποτέ...) διεκδικούνται με την βία, με την καταστροφή της περιουσίας των άλλων, με ομηρεία και εκβιασμούς, με το κάψιμο της πόλης που ζούμε, του περιβάλλοντός μας...

Και είναι εύκολη αυτή η "διδαχή"...μα ΤΟΣΟ εύκολη... και τόσο "βολική" γιά τις τύψεις που κουβαλάει ο καταπιεσμένος δάσκαλος γιά την επανάσταση που δεν έκανε... ή καλύτερα γιά τους συμβιβασμούς που έκανε... η "άλλη" διδασκαλία είναι δύσκολη, το να μάθει τα παιδιά τι είναι δίκαιο, τι δικαίωμα, πως κατακτάται... αυτό είναι "δυσκολο" και ζούμε σε μιά κοινωνία που απεχθάνεται τα δύσκολα, λατρευει τα γρήγορα, τα "εδώ και τώρα", τα εύκολα, τα λόγια τα μεγάλα...

Το κείμενο που παράθεσες είναι ένα κακό κείμενο... και από άποψη γραφής αλλά και νοημάτων...

Ενα θα πω... οι επαναστάσεις δεν γίνονται από δεκαπεντάχρονα... οι επαναστάσεις γίνονται από ώριμους, συνειδητοποιημένους ανθρώπους, που θυσιάζουν την ΔΙΚΗ τους ζωή, και όχι την ψυχή των παιδιών τους... που έχουν τα πρόσωπά τους στο φως, και όχι κρυμμένα κάτω από κουκούλες, γιατί είναι ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ να δείξουν ποιοί είναι...

Οι "εξεγέρσεις" συνήθως ρίχνουν νερό στο μύλο των "κρατούντων" ...και ΠΟΤΕ εξέγερση δεν έγινε "επανάσταση"... ΠΟΤΕ... απλά έδωσε "δικαιώματα" στην καταστολή, στο σύστημα...

Είστε δάσκαλοι... θα έπρεπε να ξαίρετε ότι οι επαναστάσεις χτίζονται στα μυαλά... οι εξεγέρσεις του μυαλού οδηγούν κάποτε σε επαναστάσεις... και αυτό θα έπρεπε να διδάσκετε στα παιδιά... θα έπρεπε να φτιάχνεται "εξεγερμένα μυάλά" ενάντια σε αυτό που η κοινωνία μας έχει χτίσει...

Να διαβιβάσεις τα συλλυπητήριά μου στον συντάκτη του κειμένου...

gyristroula2 said...

Καλά έκανες και ήρθες, σχολιαστή, αλίμονο αν εδώ φιλοξενούσα μόνο τις απόψεις που μοιάζουν με τις δικές μου, άλλωστε και το κείμενο που παρέθεσα ανήκει σε έναν αξιόλογο συνάδελφό μου με του οποίου τις απόψεις διαφωνούσα ανέκαθεν.
Τον τελευταίο καιρό όμως, εμείς που προσπαθούμε να κάνουμε αυτά που μας προτείνεις, να δώσουμε ουσιαστική παιδεία, να διαμορφώσουμε ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους, αλλά και με σεβασμό στην ελευθερία του άλλου, νιώθουμε λίγο ότι έχουμε μείνει πίσω, ότι μας ξεπέρασε η ζωή. Αυτά που δίνουμε δεν φτάνουν. Όταν μπορεί ένας μπάτσος να σκοτώσει εν ψυχρώ ένα μαθητή μας. Όταν δεν ξέρουμε πώς θα προφυλάξουμε τους υπόλοιπους. Τι να τους πούμε, να μην συχνάζουν στα Εξάρχεια, να μην έχουν μακριά μαλλιά; Όταν ο δικός μας δρόμος, της παιδείας, του ανοιχτού σχολείου (εμάς είναι ανοιχτό συνεχώς), δεν απαντάει στα όλο και διογκούμενα προβλήματα των μαθητών μας, αλλά γίνεται όλο και περισσότερο φωνή βοώντος στην έρημο.
Ξέρεις, φίλε σχολιαστή, από ένα σημείο και μετά...όλοι υποκλίθηκαν όχι στη δική μας διαλλακτική προσέγγιση, αλλά στην ανεξέλεγκτη οργή, στην ανεξέλεγκτη βία. Κοτζάμ πρωθυπουργός χθες έκανε δήλωση μετανοίας, ενώ μέχρι τότε περί άλλα ετύρβαζε. Τα παιδιά απαντάνε στη γλώσσα της εξουσίας, ξέρουν πως στην κοινωνία που ζούμε, ο τσαμπουκάς, η επιβολή, το δίκιο του ισχυροτέρου κάνουν παιχνίδι. Και δεν τα έχει διαψεύσει κανείς μέχρι τώρα.
(Πάντως το κείμενο είναι καλογραμμένο, όσο κι αν διαφωνείς με το περιεχόμενό του, αυτό οφείλεις να το παραδεχτείς)

OnWine said...

Το μόνο που έχω να απαντήσω, είναι ότι όλα όσα λες είναι σωστά, τα ξέρω, αλλά υπάρχουν λειτουργήματα (οχι επαγγέλματα, ο δάσκαλος δεν είναι επάγγελμα) που πρέπει να υπηρετούνται από ανθρώους που δεν το βάζουν κάτω, που δεν πτοούνται...

Συμφωνώ εκ των προτέρων... ναι, οι δάσκαλοι είναι και αυτοί άνθρωποι, με τις αδυναμίες τους, τα προβλήματά τους, δεν είναι ήρωες... δεν ζητάω ηρωισμούς, ζητάω την μή ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ τους συμμετοχή στον βιασμό των αθώων ψυχών...ζητάω στην άθλια "δασκάλα" που είδα με τα μάτια μου να ...καθοδηγεί τα παιδιά στο πετροβόλημα να ΜΗΝ ΔΡΑΣΕΙ.... να κατανοήσει ότι δεν είναι αυτός ο δρόμος... αν δεν έχει τα κουράγια, αν δεν είναι "ήρωας" γιά τα δύσκολα, ας παραμείνει άνθρωπος... ας χαλιναγωγήσει την οργή της, ας μην διοχετεύσει τις αποτυχίες της στις ψυχές των παιδιών...

Οσο γιά τον Πρωθυπουργό που παραδέχτηκε το ...λάθος του και έκανε δήλωση μετανοίας, νομίζω ότι είναι ότι χειρότερο έχουμε βιώσει σήμερα, γιατί η αναδοχή ευθυνών συνεπάγεται παραίτηση...

Λυπάμαι που επιμένω, αλλά έχω την πεποίθηση ότι μόνο η παιδεία (η πραγματική, όχι αυτή που μπάζει θύματα στην ανθρωπομηχανή) μπορεί,μακροπρόθεσμα να μας βγάλει από τον βάλτο... η έλλειψή της κάνει τους δολοφόνους, τους κλέφτες, τα λαμόγια... αυτή και τους αδιάφορους, τους φοροφυγάδες, τους "ιδιώτες"... γι αυτό και οι ιδιαίτερες απαιτήσεις μου, και η -ελάχιστη, δυστυχώς- ευαισθησία μου...

gyristroula2 said...

Είναι φανερό, σχολιαστή, ότι δεν γνωρίζεις τα παιδιά της εφηβικής ηλικίας. Πίστεψέ με, δεν τους ταιριάζει καθόλου να "παίρνουν γραμμή" από τους μεγάλους, ιδίως τους δασκάλους τους. Αναζητούν ένα χώρο όπου δεν θα φθάνει το μακρύ χέρι των μεγάλων, όπου θα μπορούν να τους αφήνουν στην ησυχία τους. Όσο κι αν σε συμπαθούν, δεν θα σου επιτρέψουν να εισχωρήσεις στο άδυτό τους και καλά κάνουν. Αν μια καθηγήτρια- πού το ξέρεις ότι ήταν, θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο-ήταν επικεφαλής της πορείας τους και πετροβολούσε, μάλλον θα είχε...τάσεις παλιμπαιδισμού, για να το πω κομψά.
Πίστεψέ με όμως κι εγώ που έχω χρόνια να πάω σε πορεία, θα έμπαινα στον πειρασμό να πάω μαζί τους, αν η παρουσία μου μπορούσε να αποτρέψει τέτοια φαινόμενα ή να εξασφαλίσει την προστασία τους.
Γιατί για να έχεις παιδεία πρώτα απ' όλα χρειάζεσαι μαθητές.

caeser said...

"Δώσαμε..δώσαμε!" ή "μας τα'παν άλλοι..."? Όποια απάντηση και να διαλέξω, στη προτροπή του κ. Μαριόλη για το "ραντεβού στους δρόμους" το ίδιο νόημα έχει για μένα.

Θυμάμαι κάποτε, εκεί γύρω στα μέσα της δεκαετίας του '80 που ήταν της "μόδας" για τους αριστερούς της εποχής να ερίζουν με τους "αριστερούς" του ΠΑΣΟΚ, αλλά και άλλους "δημοκρατικούς", για το ποιος απ'όλους είχε πρωταγωνιστήσει ενεργά στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και να χρησιμοποιούν την "ενεργή τους δράση" προς άγρα δημοτικότητας και ψήφων (τότε ήταν "must" στα προεκλογικά τους φυλλάδια-που κατέκλυσαν τους δρόμους-να αναφέρουν στο βιογραφικό τους την οποιαδήποτε συμμετοχή τους στο Πολυτεχνείο... αληθινή ή όχι, δεν μπορούσε ποτέ να αποδειχθεί! Απο "εκεί" όμως πέρναγε το κριτήριο της "μαχητικότητάς" τους).

Τώρα, λοιπόν, οι μνήμες μου αυτές παραλληλίζονται με τους συνομήλικούς μου, 40ρηδες-50ρηδες που "...είδαν φως και μπήκαν" (και προτρέπουν κι άλλους να μπουν)και αργότερα, αν τυχόν τα πράγματα πάνε καλύτερα, θα είναι έτοιμοι να διαλαλήσουν "ενεργό δράση"!
Ώπα, βρε παιδιά! Αν εμείς είχαμε δώσει εκείνο το "ραντεβού στους δρόμους" όταν έπρεπε (ή με το τρόπο που έπρεπε), τώρα ίσως εκείνο το αδικοχαμένο παιδάκι να ζούσε! Δεν ζει όμως... επειδή εμείς κάναμε ζάπιγνκ στη "τι-βι" (και άλλα "συναρπαστικά" πράγματα), και δεν πήγαμε ποτέ σε εκείνο το "ραντεβού στους δρόμους"...

Γιατί δεν αφήνουμε τα παιδιά ΜΑΣ να κάνουν το ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ αγώνα, ΤΩΡΑ, με τον τρόπο που αυτα θέλουν και νομίζουν και να βιώσουν και τα όποια αποτελέσματα?

Όψιμοι ρηξικέλευθοι επιδαψιλεύστε μεγαλοψυχία, ψυχραιμία, ωριμότητα, παρατήρηση και συμβουλές και αφήστε τα ραντεβού στους δρόμους!

Διονύσης Μάνεσης said...

Γεια σας.

Έπεσα πάνω στην "αντιπαράθεση" πάνω που είχα αρχίσει να προβληματίζομαι ιδιαίτερα από την υπερπαραγωγή ευαισθησίας ημὠν των μεγάλων. Κείμενα,άρθρα, παλιά τραγούδια και στίχοι, καινούργια ποιήματα, πινέλα, κάρβουνα, μολύβια, πήραν φωτιά με τις φωτιές.

Συμμετέχω κι εγώ, να το ξεκαθαρίσω.

Αλλά, απ' την άλλη, σκέφτομαι, τι είδους άτεχνη προσπάθεια απενοχοποίησης είναι κι αυτή; Πώς βρεθήκαμε, εμείς, λέω, στις γωνίες και στους δρόμους, στη συγκέντρωση που ανάβει; Ή μήπως στην πιο βολική γωνία, την πάνω δεξιά, εκεί που leave your comment, του υπολογιστή μας;
Δεν ξέρω. Δηλώνω μπερδεμένος.
Καλό βράδυ, γυριστρούλα.

Θανασης Ξ. said...

Και τώρα πρέπει δηλαδή να πάρουμε θέση με ποιόν είμαστε με τον Δημήτρη ή με τον Σχολιαστή; Α βρε Γυριστρούλα τι μας κάνεις, τι μας κάνεις...
Θα χυθεί αίμα στον Ανεμόμυλο χα χα..

Ο 'Σχολιαστής' λοιπόν είναι 'αμυντικός'. Κάτι σαν σεντερ-μπακ. Κατ' αρχήν κλείνει τους χώρους (Σκέφτηκα πολύ..προβλέπω την συνέχεια..προβλέπω χαρακτηρισμούς, θα με πούνε συντηρητικό, φασίστα, δείτε στο μπλογκ μου τι πρεσβεύω κλπ κλπ).

Πέραν όμως όλων αυτών των εξωτερικών γνωρισμάτων που άλλωστε λίγο πρέπει να μας ενδιαφέρουν η κεντρική του θέση είναι:
"Δεν πρόκειται ασφαλώς για επανάσταση, και δεδομένης της από όλες τις πάντες εκμετάλλευσης της εξέγερσης αυτής πρέπει εμείς οι μεγάλοι να προστατεύσουμε τα 'δεκαπεντάχρονα', να μην τα σπρώχνουμε στην βία κλπ κλπ".

Με ενοχλεί αγαπητέ 'Σχολιαστή' το ενώ στην αρχή του κειμένου σας ξορκίζετε τις 'πολιτικά ορθές' απόψεις, στην συνέχεια δεν κάνετε τίποτε άλλο απ' το να μιλάτε 'πολιτικά ορθώς': άλλο ΔΙΚΑΙΩΜΑ κι άλλο ΑΙΤΗΜΑ, μην σπάτε τις ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ, μην καταστρέφετε την ΠΟΛΗ ΜΑΣ, όχι στην ΒΙΑ, μη πετροβολάτε τα ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ, μην καταστρέφετε το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, μην φοράτε ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ, ΔΑΣΚΑΛΟΙ εντός εισαγωγικών, ΜΑΘΗΤΕΣ επίσης εντός εισαγωγικών, ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΑ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΕΥΚΟΛΗ ΔΙΔΑΧΗ, και πιό κάτω ξανά τα ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΑ αυτή τη φορά σε αντιδιαστολή με τους ΩΡΙΜΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ (έδώ γελάνε ?), ταμπέλες, ταμπέλες παντού που -θα μου επιτρέψετε αγαπητέ Σχολιαστή- φτάνουν ενίοτε και στην αγένεια (ΚΑΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ ΜΟΥ).

Κάνει λάθος ο Σχολιαστής θαρρώ. Αυτός που βγαίνει στον δρόμο λίγο ενδιαφέρεται αν θα τον βαφτίσουμε εμείς όλοι 'επαναστάτη' ή 'εξεγερμένο'. Του διαφεύγουν αυτές οι λεπτές αποχρώσεις. Μπορούμε επίσης να τον πούμε αλήτη, κουκουλοφόρο, πρεζόνι, αθώο, ανεγκέφαλο, θύμα, πάλι δεν θα τον νοιάξει.
Αυτός που βγαίνει στον δρόμο, αγαπητέ Σχολιαστή μου, δεν επηρεάζεται όσο εύκολα νομίζετε εσείς απ' τον κομπλεξικό του δάσκαλο, απ' τον καταπιεστικό του πατέρα, απ' τον κομματικό του ινστρούκτορα, απ' τον πρόεδρο της ομαδάρας του, απ' τον αρχιεπίσκοπο ή απ' τον Θεό τον ίδιο.
Και ασφαλώς αυτός που βγαίνει στον δρόμο, δεν θα περιμένει πρώτα να πάει στα δεκαοκτώ, ούτε θα κάνει ..περιβαλλοντική μελέτη πριν σπάσει και πριν κάψει, ούτε θα μελετήσει την παγκόσμια τρίτομη ιστορία των 'πολιτικά ορθών' επαναστάσεων και μετά θα βγεί.
Κι όσο για τα ΄εξεγερμένα μυαλά', αφενός δεν νομίζω πως 'χτίζονται' και αφετέρου το ζήτημα του εάν ακολουθούν ή προηγούνται των όποιων ρίξεων συζητείται ακόμη και μάλλον οι ιστορικοί δεν θα καταλήξουν και πολύ σύντομα.

Από την άλλη είναι το κείμενο της αρχικής ανάρτησης, του κου Δημήτρη Μαριόλη.
Θα μπορούσε να κρεμάσει κανείς εύκολες ταμπελίτσες και να το ξορκίσει. Θα μπορούσε κανείς να το βαφτίσει ουτοπικό, ανεδαφικό, ρομαντικό, επιπόλαιο, όψιμα επαναστατικό, επικίνδυνο, αυτοκαταστροφικό, εύκολα, πολύ εύκολα.

Δεν είναι 'τυφλός' ο κος Μαριόλης. Ξέρει από μέσα και τα κόμματα, και τα παιχνίδια της εξουσίας, φαίνεται αυτό παντού, ξέρει και την κοινωνία μας, και τον ωχαδελφισμό μας, ξέρει, πιστεύω ξερει πως δεν έχει απέναντί του κάτι τόσο απλό όσο η Βαστίλη, ξέρει πως οι Άθλιοι έχουν γίνει τηλεοπτικό σήριαλ και κάθε δεκαπέντε λεπτά πουλάνε αμάξια με δόσεις και αυτοκόλλητες σερβιέτες, ξέρει πως εκείνο το 'φάντασμα' που πλανιώταν κάποτε 'πάνω απ' την Ευρώπη' έχει γίνει ένα είδος νοσταλγικής ατραξιόν -πικρό Δημήτρη, μα πίκρα δεν έχουμε στα χείλη μας;- τα ξέρει όλα αυτά, δεν μπορεί να μην τα ξέρει κι όμως:
Μας γνέφει εκεί απ' το πεζοδρόμιο !!
ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΚΕΙ !!!

Γιαυτό αγαπητέ μου Σχολιαστή το επαναδημοσίευσε η Γυριστρούλα.

Καταλάβατε τώρα;

Γιατί όλη αυτή την 'αναίτια' όπως εσείς θεωρείτε βία δεν την 'παράγουν' οι 'δεκαπεντάχρονοι'. Την παράγει η απουσία της κυβέρνησης, η απουσία σύσσωμης της αντιπολίτευσης, η απουσία των 'ώριμων συνειδητοποιημένων μεγάλων', η απουσία η δική μου και η δική σας, που καθόμαστε εδώ στον θεωρητικό μας καναπεδάκο και 'σχολιάζουμε'.

Κι αν αυτός ο Δημήτρης (που δεν είναι δεκαπεντάχρονος) τα κατάφερε και βγήκε στο πεζοδρόμιο, τουλάχιστον εμείς οι υπόλοιποι ας ντεπόμαστε και λιγάκι..

vagnes said...

θα προσπαθήσω να βγάλω συμπεράσματα.
1) Η κινητοποίηση των νέων παιδιών δεν μας αρέσει, είναι αυθαίρετο να συμπεραίνω ότι μας αρέσει η αδράνεια τους;

2)Η κινητοποίηση δεν είναι ώριμη αφού δεν προέρχεται από ώριμες ηλικίες! Να συμπεράνω πως ετοιμάζονται ώριμες κινητοποιήσεις;
Πάντως από την τελευταία ώριμη κινητοποίηση πέρασαν 35 χρόνια (1973) και πάλι λίγοι ήταν οι ώριμοι που συμμετείχαν.

3) Οι κινητοποιήσεις ήταν παραπάνω από όσο έπρεπε βίαιες. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να σταματήσει η βία ή οι κινητοποιήσεις ή και τα δύο μαζι;

4)Οι καθηγητές μπαίνουν μπροστά και παρασέρνουν τα παιδιά! Τι να υποθέσω τελικά, ότι φταίνε τα παιδιά ή οι ώριμοι καθηγητές;

Όλοι παραδεχόμαστε πως η κοινωνία μας η χώρα μας έχει πολλά προβλήματα έχει διαπλοκή και διαφθορά στο έπακρον, έχει συγκάλυψη σκανδάλων, έχει αναξιοκρατία και ρουσφέτια, έχει κακή υγεία και παιδεία, ανεργία, έχει ένα σωρό άλλα κουσούρια.
Αυτά υπάρχει κάποιος τρόπος ήπιος και ήρεμος, που μπορούμε να ακολουθήσουμε ώστε να λυθούν ή έστω να βελτιωθούν;

Αν υπάρχει αυτός ο τρόπος γιατί δεν μας τον λέει αυτός που τον ξέρει, να τον ακολουθήσουμε και πάμε κάθε μέρα από το κακό στο χειρότερο;

Αν δεν υπάρχει αυτός ο τρόπος, γιατί θα πρέπει τα νέα παιδιά να συμβιβάζονται όπως όλοι εμείς;

Θέλουμε μια συμβιβασμένη νέα γενιά για να την κατηγορούμε εκ του ασφαλούς ως αδρανή;

Ή θέλουμε μια γενιά που μέσα από αγώνες θα ωριμάσει και θα βρει το δικό της και ίσως και το δικό μας δίκιο και με λιγότερο βίαιες αντιδράσεις;
Η νέα γενιά με τις κινητοποιήσεις αυτές έδειξε πως έχει τα κότσια να αγωνίζεται.
Ήδη όλοι την υπολογίζουν πιο πολύ, ήδη κατάφερε να ακούγεται η φωνή της, αύριο η φωνή της θα ακούγεται και με λιγότερο βίαιες αντιδράσεις, αλλά αυτό θα το αποφασίσει η ίδια η νεολαία όχι οι δικές μας καναπεδικές, κομματικές και καθωσπρεπικές αναστολές.

gyristroula2 said...

Καταρχάς, να δηλώσω υπερήφανη για όλους τους σχολιαστές αυτής της ανάρτησης, ανεβάσατε τον πήχη πολύ, πολύ πέρα από τα πολιτικώς ορθά και αναμενόμενα. Επιτέλους, αρχίζω να ακούω "μη αντικειμενικούς παρατηρητές", αυτό το είδος δεν το αντέχω. Δεν ξέρω για αίμα, θανάση, αλλά πολλά αυγά σπάσανε στον ανεμόμυλο.
Δεν είναι τυχαίο. Ο Δημήτρης μας προκάλεσε. Δεν μας επέτρεψε να μείνουμε εκεί στη γωνίτσα, διονύση, και με το θεό και με το Μαμμωνά. Και κυρίως, μας έβαλε απ' την αρχή- ο άθλιος, τα κάνει κάτι τέτοια- με το Μαμμωνά, κι άντε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε, εμείς οι κουρασμένοι, συμβιβασμένοι, πρώην αγωνιστές και και αμφισβητίες και οιωνεί πρωτοπορία εκ του ασφαλούς.
Με έπιασε από τα μούτρα το κείμενό του, γιατί κι εγώ, πριν από όλα αυτά, ταυτιζόμουν απόλυτα με τις θέσεις του σχολιαστή, ήμουν από τους πιο ενθουσιώδεις οπαδούς του δόγματος: "εγώ είμαι εδώ για να σας μάθω γράμματα, μπορώ να το κάνω καλά, τι άλλο θέλετε;"
Να πω τώρα ότι δεν μου πέφτει λίγο στενό τις τελευταίες μέρες, θα το πιστέψετε; Ασφυκτικά στενό είναι η αλήθεια.
Ο διονύσης μπορεί να καταλάβει απόλυτα, σε κάθε λέξη του διαβάζω το δίλημμά μου. Και στα μπλογκ του, επίσης.
Και να που σου έχω "σκονάκια", συνάδελφε. Εδώ έχουμε 4 ανθρώπους εκτός εκπαίδευσης που κανείς δεν μασάει τα λόγια του, 4 διαφορετικές οπτικές γωνίες, 5 με του Δημήτρη.
Σύμφωνα με τον σχολιαστή καλά κάνουμε που παραμείναμε στην τάξη κάνοντας μάθημα, αυτός είναι ο ρόλος μας όχι να πρωτοστατούμε στις πορείες, ο caeser (καλώς μας ήρθες, τιμή μας) μας λέει να αφήσουμε τους νέους στον αγώνα τους, εμείς τα έχουμε κάνει θάλασσα, έτσι κι αλλιώς.
Ο θανάσης, όπως πάντα εμπνευσμένος στις αναλύσεις του, όπως ο Δημήτρης δεν μας τη χαρίζει. Εντάξει κι εγώ μια από τα ίδια είμαι,λέει, αλλά κάποιος τόλμησε, μην τον πετροβολάτε κιόλας.
Ο vagnes, πάντα το βαρύ πυροβολικό του ακραιφνώς πολιτικού λόγου, βάζει τα πράγματα ρεαλιστικά στη θέση τους. Αυτό είναι το πολιτικό στίγμα των γεγονότων και έχει παγιωθεί πλέον χωρίς να κοιτάζει τη δική σας μελαγχολία.
Σας ευχαριστώ όλους, μπορεί να μην με απενοχοποιήσατε, ούτε να με ξεμπερδέψατε, αλλά ξέρω ότι δεν είμαι μόνη.

kostasst said...

Άσχετο με το θέμα σου, αλλά βρήκα αυτόν τον τρόπο να σου το στείλω:

Διαβάζοντας το εκπληκτικό βιβλίο της Sue Palmer “Τοξική” παιδική ηλικία (εκδόσεις Κριτική), συνειδητοποίησα με ποιόν τρόπο δηλητηριάζουν τα παιδιά μας κάποιες εταιρίες τροφίμων και αναψυκτικών.
Μεταφέρω επιγραμματικά κάποια μικρά αποσπάσματα:
“…Αυτού του είδους η διατροφή έχει καταστροφικές επιδράσεις στον εγκέφαλο, κάτι που δεν συζητείται επαρκώς…’Ισως στο μέλλον βρεθούμε αντιμέτωποι με εκφυλιστικές παθήσεις του εγκεφάλου…”
“…τα παιδιά έχουν εθιστεί στο γρήγορο φαγητό…”
“…οι τεχνικές του μάρκετινγκ έχουν πλέον εξελιχτεί σε τέτοιο βαθμό, που οι γονείς συχνά δεν συνειδητοποιούν πόσο καταλυτικά επηρεάζονται τα παιδιά τους…”
“…Η κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών δεν απειλεί μόνο τη σωματική τους υγεία, αλλά και τη χημέια του εγκεφάλου τους και επομένως την ικανότητά τους για μάθηση…”
“…(η ζάχαρη από αναψυκτικά μπισκότα, σοκολάτες κλπ)δίνει ένα άμεσο αίσθημα τόνωσης το οποίο μπορεί να κάνει πολλά παιδιά υπερκινητικά και παρορμητικά, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ησυχάσουν στο σχολείο και να παρακολουθήσουν το μάθημα…”
“…Σε μια αξιολόγηση 283 δημοφιλών σνακ για παιδιά που πραγματοποιήθηκε το 2004, διαπιστώθηκε ότι περιέχουν κατά μέσο όρο περισσότερα από πέντε πρόσθετα. Το 70% περιέχει βελτιωτικά γεύσης και το ένα τρίτο χρωστικές ουσίες…”
“…οι έρευνες για τις επιδράσεις των διατροφικών παραγόντων στη λειτουργία του εγκεφάλου είναι ελάχιστες (σε έναν κόσμο που χρηματοδοτείται κυρίως από τις μεγάλες εταιρίες είανι δύσκολο για τους επιστήμονες να διασφαλίσουν τα απαραίτητα κεφάλαια)…”
“…αυτά τα είδη τροφών -λίπη και ζάχαρη- ευθύνονται για τις διαταραχές στη συμπεριφορά, την παχυσαρκία, ενώ η επίδραση τους στον εγκέφαλο φαίνεται να είναι εθιστική…”

Επειδή εμείς οι γονείς είναι αδύνατον να αντιμετωπίσουμε τα αποτελέσματα που πετυχαίνουν εις βάρος των παιδιών μας οι μεγάλες επιχειρήσεις ξοδεύοντας δισεκατομμύρια για να διαφημίσουν τα προϊόντα τους και να εθίσουν σε αυτά τα παιδιά μας (από την ηλικία των 2 ετών!), ο μόνος τρόπος που καταλήγω ότι μπορεί να αντιδράσουμε, είναι να ζητήσουμε την απαγόρευση της διαφήμισης.
Μου είναι αδύνατον να καταλάβω γιατί απαγορεύονται οι διαφημίσεις τσιγάρων και επιτρέπονται οι διαφημίσεις προϊόντων που καταστρέφουν την υγεία των παιδιών.
Πήρα την πρωτοβουλία μέσα από το facebook, αλλά και διαδίδοντας το μήνυμα στη blogοσφαιρα, ώστε να συγκεντρώσουμε υπογραφές γι’ αυτό το ζήτημα και να πιέσουμε τους αρμόδιους που ασχολούνται με την προστασία των καταναλωτών.
Αν συμφωνείτε, διαδώστε κι εσείς το μήνυμα αυτό, όπως μπορείτε…

OnWine said...

Αφού Θανάση Ξ, έγραψες τι σε ενοχλεί σε ότι έγραψα, θα μου επιτρέψεις, ίσως, να πω και εγώ τι με ενόχλησε στην δική σου απάντηση...

Πρώτα απ' όλα, η παράθεση λέξεων από τη απάντησή μου, απομονωμένων από το κείμενο μέσα στο οποίο γράφτηκαν, έτσι... γιά να πάρουν το νόημα του "πολιτικά ορθού"... προσεκτικά επιλεγμένες και απομονωμένες, γιά να ...ξυπνήσουν στον αναγνώστη την ...εγγενή του αντίδραση στον "συντηρητισμό" που εκπέμπουν... ωραία μέθοδος, γνωστή από το παρελθόν...

Στη συνέχεια... η "απαξίωσή" μου... σε σύγκριση με τον Δημήτρη, που "τα κατάφερε και βγήκε στο πεζοδρόμιο"(!) και το "τσουβάλιασμά" μου "τουλάχιστον εμείς οι υπόλοιποι ας ντεπόμαστε και λιγάκι.."

Οταν έγραφα στο πρώτο σχόλιο τι περιμένω, το έγραψα ΑΚΡΙΒΩΣ γιά κάποιους σαν το Θανάση Ξ, που έχουν μιά σαφή, "προκατ" εικόνα του ατόμου που λέει όσα λέω, και που έτσι "χαρακτηρίζεται"... και από εκεί και μετά βγαίνουν "συμπεράσματα" γιά ...καναπέδες, αδράνειες κλπ. κλπ.... μόνο 'ένας ακραιφνής συντηρητικός, θα έγραφε "άλλο ΔΙΚΑΙΩΜΑ κι άλλο ΑΙΤΗΜΑ, μην σπάτε τις ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ, μην καταστρέφετε την ΠΟΛΗ ΜΑΣ, όχι στην ΒΙΑ, μη πετροβολάτε τα ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ, μην καταστρέφετε το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, μην φοράτε ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ"...παράδειγμα το ΜΗ ΦΟΡΑΤΕ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ που στο κέιμενό μου περιέχεται στην φράση "οι επαναστάσεις γίνονται από ώριμους, συνειδητοποιημένους ανθρώπους, που θυσιάζουν την ΔΙΚΗ τους ζωή, και όχι την ψυχή των παιδιών τους... που έχουν τα πρόσωπά τους στο φως, και όχι κρυμμένα κάτω από κουκούλες, γιατί είναι ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ να δείξουν ποιοί είναι..." ...τελείως διαφορετικό το νόημα... δεν νομίζετε...

Ξέρεις, φίλε Θανάση Ξ, όσο περίεργο και αν σου φαίνεται, όσο και αν βρίσκεται έξω από τα "στερεότυπα" με τα οποία πιθανόν να έχεις μάθει να σκέφτεσαι, ολα τα παραπάνω, όλες οι λέξεις με τις οποίες με "τσουβάλιασες" μπορεί να λέγονται ΚΑΙ από κάποιον "επαναστάτη"... δεν το λέω εγώ,το έχουν πει πολλοί ...αποδεδειγμένοι επαναστάτες...

Ημουν στο δρόμο όταν είδα τη δασκάλα να ...καθοδηγεί τους δεκαπεντάχρονους μαθητές της στο πετροβόλημα αστυνομικού τμήματος ...και ΞΕΡΩ ότι ήταν δασκάλα γιατί την ρώτησα ποιά είναι και γιατί το κάνει... το γράφω και γιά σενα, και γιά τον Vagnes και γιά την Γυριστρούλα... και οι "καναπέδες" στους οποίους, από ότι ομολογείς, κάθεσαι, δεν ήταν ποτέ της ...αρεσκείας μου...

Ωριμοι συνειδητοποιημένοι ενήλικες είναι και οι εικοσάρηδες φοιτητές, και οι δεκαοχτάρηδες που έχουν γνωρίσει την βιοπάλη... την καταπίεση του αφεντικού, το ζόρι του μεροκάματου... ΔΕΝ είναι ώριμα τα δεκαπεντάχρονα των μεσοαστών με εμπειρίες από Playstation, πως να το κάνουμε... οι διαφορές σ' αυτές τις ηλικίες ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ..


Τώρα... αν τα σημερινά παιδόπουλα των δεκαπέντε χρόνων έγιναν ξαφνικά τα ...υποδείγματα της ...επαναστατικής σκέψης, πρότυπα ωριμότητας... αυτά τα βλέπουν μόνο εκείνοι που τους πνίγουν οι ενοχές τους γιά την αδράνειά τους, γιά τους "καναπέδες" που πέρασαν μιά ζωή, γιά τις αξλίες που έφτιαξαν, γιά την ατολμία τους να αντιπαραταχθούν στην εξουσία... αστα, φίλε... είναι γνωστά αυτά...

Αν απορίπτεις με τόση ευκολία την πιθανότητα να "χτίζονται εξεγερμένα μυαλά" θα σου πω ότι ναι, χτίζονται με την παιδεία.. όχι την παιδεία με την ένοια που της έχουμε δώσει σήμερα , αλλά την πραγματική παιδεία που πιστεύω ότι δάσκαλοι χωρίς εισαγωγικά φιλοδοξούν να δώσουν στους μαθητές τους...

Ειλικρινά, δεν κατάλαβα τι προτείνεις, ή τι θεωρείς σωστό... υποθέτω, από όσα έγραψες, ότι συμφωνείς οτι μόνο ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ υπάρχουν, οτι καλώς ΣΠΑΝΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ, ότι ορθώς ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Η ΠΟΛΗ... να συνεχίσω?

Και ότι... ζούμε επανάσταση... ή όχι? Και ότι όλα όσα γίνονται, δεν είναι νερό στο μύλο της συντήρησης... δεν έχουν εξεγερθεί οι "νοιυκοκυραίοι"... δεν θα γίνει η κοινωνία μας ποιό φοβική, ποιό συντηρητική... ΠΑΝΤΑ αυτού του είδους οι "εξεγέρσεις" ε'ίτε καπελόνωνται από ...ειδήμονες που έχουν τους δικούς τους σκοπούς... μήπως είδες τι έγινε στη Γαλλία... μήπως θυμάσαι ποιός ωφελήθηκε?... μήπως ο τότε υπουργός έγινε ...πρωθυπουργός ή όχι?

Θα μπορούσα και εγώ, εύκολα, να αναμασήσω την επαναστατική "πιπίλα"... αυτό είναι σήμερα το "πολιτικά ορθό" ...γιατί αυτό είναι ο εύκολος δρόμος, γιατί "περιποιεί" ...τιμή και δόξα σ' αυτόν που παίρνει την εύκολη θέση..

Ευτυχώς... δεν είσαι δάσκαλος...

OnWine said...

Συγγνώμη που επανέρχομαι... κάτι γιά τον παλίό μου φίλο Vagnes... η σκέψη "άσπρο-μαύρο" δεν οδηγεί πουθενά, η δε ερωτήσεις που "υπονοούν" την απάντηση, που την βάζουν "με το ζόρι" στο στόμα του ερωτώμενου, εμένα προσωπικά μου θυμίζουν τον αλήστου μνήμης Κουτσόγιωργα... πάντως Σωκράτη δεν μου θυμίζουν...

loyk said...

ΓΥΡΙΣΤΡΟΥΛΑ
ΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΣΑΛΑΤΑ Ο ΦΙΛΟΣ
ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ.
ΤΑ ΕΧΕΙ ΜΠΛΕΞΕΙ ΟΛΑ,ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΜΟΛΩΤΟΦ ,ΠΛΑΤΣΙΚΟ,ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΣΠΡΟ ΜΑΥΡΟ ΤΙ ΝΑ ΠΩ;
ΠΑΝΤΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΝΑ ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΕ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΣΤΑ ΜΟΥΛΩΧΤΑ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ,ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΑΝ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ ΠΟΥ ΕΝΑ ΚΡΥΟ ΠΡΩΙΝΟ ΣΕ ΕΝΑ ΑΣΑΝΣΕΡ ΣΤΟΝ ΤΙΤΑΝ ,ΕΓΙΝΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ,ΤΟΝ ΠΗΓΑΝ ΣΤΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΑ,ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΔΙΝΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ,ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΙ ΚΑΣΤΙΖΕΙ Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΕΡΓΑΤΗ.

vagnes said...

...γυριστρούλα παρ όλο που δεν είναι σωστό να τα λέμε εδώ που μας φιλοξενείς κάνοντας τον ανεμόμυλο, ανεμοστόβιλο, θα μου επιτρέψεις να πω δυό λόγια στον φίλο μου...

Σχολιαστή αν δεν ήξερα ότι σου αρέσουν γενικά τα ανάποδα θα έλεγα ότι κάτι έχεις μαζί μου.
Αλλά γνωρίζω ότι με αγαπάς και ευτυχώς γνωρίζεις πως τα αισθήματα είναι αμοιβαία.

Θεωρώ πάντως με λίγα λόγια (πως αγώνες χρειάζονται σε τούτη τη χώρα και μάλιστα για τα περισσότερα, που είναι αυτονόητα σε άλλες χώρες, αλλά πριν από όλα χρειάζεται συνεννόηση μεταξύ μας και αυτή δεν επιτυγχάνεται με αφορισμούς και προσωπικούς χαρακτηρισμούς.

Κάνω μια υπόθεση για να συνεχίσουμε μια συζήτηση αν το επιθυμεί η παρέα και εσύ.

Είσαι 17 χρονών ακούς πως οι κόποι σου για μόρφωση θα ανταμειφθούν στο μέλλον με ανεργία ή το πολύ-πολύ με 500 ή 600€, ακούς πως για να πάρεις αυτά τα 600€ πρέπει να έχεις και κάποιο ακριβοπληρωμένο μεταπτυχιακό, βλέπεις πως όλα αυτά μπορεί να τα πετύχεις σπαταλώντας και όλο τον ελευθερο χρόνο σου, ακούς πως πρέπει και να προσκυνήσεις κάποιους για να πάρεις αυτή την άθλια αμειβόμενη θέση, ακούς πως είσαι υποχρεωμένος να πληρώνεις για τη σύνταξη σου κάποια χρήματα και συγχρόνως ακούς πως δεν σου εξασφαλίζει το κράτος ότι θα πάρεις στα 65 χρόνια σου αυτή τη σύνταξη και ταυτόχρονα ακούς ότι και οι πολιτικοί που σε κυβερνούν βάζουν χοντρά το χέρι τους στη δημόσια περιουσία, στη τσέπη σου δηλ. χωρίς να τιμωρούνται, ακούς ακόμη και κάποιους πυροβολισμούς και βλέπεις και ένα νεκρό, ακούς και τόσα πολλά άλλα που θα ήταν άσκοπο να τα περιγράψω γιατί νομίζω πως και συ και όλοι μας τα ξέρουμε.

Λοιπόν ακούς όλα αυτά και είσαι 17αρης όχι κάποιος 50αρης ή 60αρης και αντιδράς σύμφωνα με το σχόλιο σου;

Αν ήσουν λοιπόν 17αρης θα σήμαινε, πρώτα απ όλα, ότι θα είχες μπροστά σου να ζήσεις άλλα 70 χρόνια και εγώ τουλάχιστον (αν ημουν πιό νέος απ ότι είμαι!!) σίγουρος είμαι, πως δεν θα ήθελα να συνεχίσω να ζω κάτω από αυτές τις συνθήκες που περιέγραψα και νομίζω οι περισσότεροι από μας το ίδιο.

Τι απομένει λοιπόν;
Αγώνας, ναι σύμφωνοι με λιγότερη βία, ναι χωρίς κουκουλοφόρους (αστυνομικούς!!!!!!!!!! γι αυτό που θέλει πολύ κουβέντα δεν είπαμε τίποτα), ναι χωρίς κουκουλοφόρους μαθητές, ναι χωρίς παράπλευρες απώλειες, ναι βελούδινοι αγώνες αν είναι δυνατόν, αλλά αγώνες...
...ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον σ αυτό

Όσο για τους τρόπους του αγώνα κυρίαρχο λόγο έχουν αυτοί που αγωνίζονται και όχι εμείς που σχολιάζουμε, γιατί οι κριτικές είναι εύκολες, οι αγώνες παρουσιάζουν δυσκολίες και γι αυτό άλλωστε δεν τις τολμούν και οι μεγαλύτερες και ωριμότερες ηλικίες...

OnWine said...

Καλέ μου φίλε Vagnes,

Μηπως με ...παρεξήγησες? Θα σε παρακαλέσω να διαβάσεις τι έχω γράψει, και εδώ και στο blog μου... ουδέποτε κατηγόρησα τα δεκαπεντάχρονα γιά την επαναστατικότητά τους... κατηγόρησα όσους τα ΠΡΟΤΡΕΠΟΥΝ, τα καθοδηγούν προς εξεγέρσεις που αποδεδειγμενά πιά γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης με την πρόκληση επεισοδίων... ζήτησα την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ των μικρών παιδιών και όχι την εκμετάλλευσή τους, βγάζοντάς τα στους δρόμους...

Εν τέλει, εμάς κατηγόρησα, Vagnes, όχι τα 15χρονα...

Αλλά πέρα από αυτό... όλα τα παραδείγματα που δίνεις μετά το "Κάνω μιά υπόθεση..." άλλες γενιές δεν τα έχουν βιώσει με πολύ χειρότερο τρόπο? Οταν εσύ, όταν εγώ είμασταν 15ρηδες, είμασταν λιγότερο ...αδικημένοι, λιγότερο αποπροσανατολισμένοι, με μεγαλύτερες βεβαιότητες γιά το μέλλον από ότι οι σημερινοί 15ρηδες?

Ζήσαμε πολύ πιό άγριες εποχές... αλλά βγήκαμε στους δρόμους συνειδητοποιημένοι φοιτητές, όχι στα δεκαπέντε μας... και βγήκαμε στους δρόμους εποχές που οι "ζαρντινιέρες" ήταν ...πλημελήματα, εποχές που πίσω από κάθε αστυνομικό δεν έτρεχαν τα συvεργεία της τηλεόρασης... εποχές που το πιστόλι έβγαινε εύκολα...
...αλλά όχι στα δεκαπέντε μας... τότε στέλναμε τα "πιτσιρίκια" σπίτια τους.. δεν τα στέλναμε στη φωτιά καθισμένοι στους "καναπέδες", οπως κάνουν σήμερα...

...και δεν θυμάμαι να καίγαμε μαγαζιά, να καταστρέφαμε, να λεηλατούσαμε... θέλαμε τον κόσμο μαζί μας, όχι εναντίον μας... και ας έρθει κάποιος αγωνιστής αριστερός να μας θυμήσει καταστάσεις σαν τις σημερινές...

gyristroula2 said...

Εμένα πάντως μ' αρέσει...
Όχι, δεν τρίβω τα χέρια μου για πολιτικό καυγά, όπως αυτοί στα παράθυρα για...μπλογκοθέαση. Χαίρομαι που μέσα εδώ ξεδιπλώνονται απόψεις που ασφυκτιούν στα δημόσια φόρα, όπου όλοι φροντίζουν να...αρέσουν. Να μην προκαλέσουν τουλάχιστον.
Θεωρώ εκ των προτέρων δεδομένη την αληθινή αγωνία όλων μας για αυτό τον τόπο και για τα παιδιά του. Και ναι, είμαι σίγουρη ότι όλοι θα δίναμε το ένα μας χέρι για να τους εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο. Ξέρουμε ότι ΔΕΝ μπορούμε, καλοί μου φίλοι, ότι τρώμε τα δανεικά του μέλλοντός τους, ότι φάγαμε την προίκα τους στα καπηλειά. Εντάξει...αφήσαμε να τους τη φάνε...
Σ' αυτό διαφέρουν τα πιτσιρίκια μας, σχολιαστή, από μας. Εμείς μπορεί να είχαμε τόσα κι άλλα τόσα προβλήματα, ανελευθερία, ανεργία, ελάχιστα καταναλωτικά αγαθά, μα είχαμε ΕΛΠΙΔΑ. Ξέραμε: Θα βγούμε στους δρόμους, να πέσει η χούντα, να έρθει η δημοκρατία, ο σοσιαλισμός, θα έχουμε δουλειά, χρήματα, κοινωνική θέση. Και έτσι έγινε, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς. Ό τι μας υποσχέθηκε το σύστημα, κουτσά στραβά, μας το έδωσε. Σπουδές, επάγγελμα, σταθερό εισόδημα, μικρή ή μεγαλύτερη ευμάρεια, ελευθερία, δικαιώματα. Καλά στο σοσιαλισμό λίγο μας τα χάλασε, βέβαια, μα...βολευτήκαμε και χωρίς αυτόν.
Τώρα δεν έχουμε να τους δώσουμε τίποτα.
Μόνο χρέη, στρίμωγμα, ψέματα, μεγάλα λόγια, διαφθορά, απελπισία.
Αν νομίζουμε ότι αυτό μπορεί να απαντηθεί με σωστή παιδεία, ειρηνικές διαδηλώσεις και σαβουάρ βιβρ είμαστε μακριά νυχτωμένοι.
Ας βρούμε λοιπόν έναν τρόπο να ενώσουμε αυτή την αγωνία μας για το μέλλον τους. Ας μην είναι το μέλημά μας το κόμμα μας, η άποψή μας, η πάρτη μας, αλλά το πώς θα τα βγάλουμε από αυτή την απελπισία.
Γιατί, σχολιαστή, θανάση, vagnes, loyk, caeser, διονύση, γυριστρούλα κι άλλες δημοκρατικές δυνάμεις, μας βλέπω να πετροβολούμε τους καθρέφτες μας οσονούπω.

meril said...

Όλοι εδώ έχουμε αγωνίες ερωτήματα και πολλές αμφιβολίες...
Για το μόνο που μάλλον είμαστε βέβαιοι είναι πως δεν υπάρχει απόλυτο στα ανθρώπινα...

Τα παιδιά είναι οι αποδέκτες της έντασης που υπάρχει...
Ακόμα κι αν δεν τα βάζουμε στο παιχνίδι, αυτά είναι μέσα -δε ζουν σε γυάλα...-
Συνεπώς δεν είναι να εκπλήσσεται κανείς με τις αντιδράσεις τους που κυμαίνονται και διαβαθμίζονται κατά περίπτωση
Τα παιδιά μα γενικότερα μιλώντας οι άνθρωποι, από της γεννήσεως τους εκπαιδεύονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έμμεσα ή άμεσα, συνειδητά ή όχι για να παίξουν κάποια στιγμή το παιχνίδι των ενηλίκων

Αντί να σπαρασόμαστε για το ποια στάση πρέπει να κρατήσουμε, ας είμαστε κοντά στους φόβους και τις αγωνίες τους
Αν είμαστε ειλικρινείς σ'αυτό που πιστεύουμε και κινούμαστε δίχως σκοπιμότητες νομίζω μπορούμε να περιμένουμε την αλλαγή.

OnWine said...

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που άκουσα σήμερα από τον SKY μιά συζήτηση γιά το θέμα που συζητούμε με τον παρουσιαστή του σταθμού και τον Χρήστο Γιανναρά... έχω πολλές φορές διαφωνήσει με τις βασικές του ιδέες, αλλά η συζήτηση αυτή νομίζω ότι έθιξε καποια καίρια σημεία του προβλήματος.

Θα αναφέρω τούτο που σημείωσε: Οτι έχουμε απεμπολήσει την διδακτική διαδικασία με την έννοια της προετοιμασίας του παιδιού να γίνει ΠΟΛΙΤΗΣ... και έχοντας παραιτηθεί από την διαδικασία αυτή -σαν κοινωνία και, κατ' επέκταση, σαν δάσκαλοι, έχουμε αφαιρέσει και από τα παιδιά την αίσθηση του "λόγου" γιά τον οποίο βρίσκονται εκεί, στο σχολείο... έχουμε ουσιαστικά εξαναγκάσει τα παιδιά να γίνουν πολίτες "ανεκπαίδευτοι" πριν την ώρα τους.... και σαν "ανεκπάιδευτοι", καταφεύγουν στα "πρότυπα" των "μεγάλων" ... στις καταλήψεις... στις ομηρίες, στην βία...

Μου έκανε επίσης εντύπωση η επισήμανση του "παραλογισμού" των καταλήψεων των σχολείων από τους ίδιους τους μαθητές... είπε "πως είναι δυνατόν να κάνει κανείς κατάληψη στο ίδιο του το σπίτι" γιά να διαπιστώσει, στη συνέχεια, την απαξίωση του σχολείου σαν "σπίτι" των μαθητών, την αίσθηση της "ανευ λόγου" καθημερινής παρακολούθησης κλπ. κλπ.

Κάπου θίχτηκε το θέμα της ηγεσίας... "Μας χρειάζεται ένα Πούτιν" είπε, όχι κόμματα, τα κόμματα ε΄χουν απαξιωθεί πλήρως... ενας πραγματικός "ηγέτης" χρειάζεται... και βέβαια, υπερθεμάτισε την "απαγορευση" της επίκλησης της αριστεράς από τον Κύρκο, επισημαίνοντας την τεράστια αντίφαση της υποστήριξης από την λεγόμενη "αριστερά" της υποστήριξης των εκβιαστικών "μειοψηφιών" που διακδικούν με την βία την επιβολή των "δικαιωμάτων" τους στην κοινωνία, κατ' αντιδιαστολή με την υποχρέωση της αριστεράς να υποστηρίζει το κοινωνικό σύνολο...

Ελπίζω να δημοσιευτούν κάπου οι απόψεις του Γιανναρά... αν έχει κατι γράψει σχετικά, και κάποιος φιλος το γνωρίζει, ας έχει την καλοσύνη να μου το επισημάνει...

Γυριστρούλα,

"Αν νομίζουμε ότι αυτό μπορεί να απαντηθεί με σωστή παιδεία, ειρηνικές διαδηλώσεις και σαβουάρ βιβρ είμαστε μακριά νυχτωμένοι."
Κανείς δεν μίλησε γιά σαβουαρ βίβρ, κανείς δεν το ζήτησε από τα παιδιά... αλλά με την "κυριολεκτική" έννοια του όρου "γνώση του πως να ζεις"...και κατ' επέκταση και του πως να συμπεριφέρεσαι, ναι, χρειάζεται ...σαβουαρ βιβρ σε εμάς τους ίδιους...

Πληροφοριακά, έτσι... μήπως και βοηθήσω στην κατανόηση των όσων γράφω διά της μεθόδου που ...απεχθάνομαι (πες μου ποιός είσαι γιά να ...συμφωνήσω μαζί σου) θα σου πω ότι ΦΑΝΑΤΙΚΑ δεν ανήκω σε κανένα κόμμα, και ότι τους "καθρέφτες" μου τους έχω προ πολλού σπάσει... και θυμούμενος τα "παλιά"... Πολυτεχνεία, "114" παλιότερα, τις μεταχουντικές "ελπίδες" που τσακίστηκαν από τους ίδιους που μας τις έδωσαν με τον χυδαιότερο τρόπο ... θα σου πω ότι δείχνω ΤΕΡΑΣΤΙΑ αυτοσυγκράτηση παίρνοντας τις θέσεις που παίρνω...
αλλά είναι οι θέσεις που διδάχτηκα τότε.

caeser said...

Sxoliastis

Φίλε σχολιαστή, ίσως εδώ βρεις μερικές απο τις απόψεις του Γιανναρά: http://giannaras.wordpress.com/

Anonymous said...

Σε ευχαριστώ, Caeser...

Βρήκα και αποσπάσματα της συνέντευξης που αναφέρομαι, και παραθέτω το LinkQ

http://www.skai.gr/master_story.php?id=104635

Luna93 said...

Αχ ολοι εσεις οι ενηλικες ποτε θα καταλαβετε; Δν προκειται ουτε για επανασταση, ουτε για εξεργεση, ουτε για εμφυλιο που λενε μερικοι... Προκειται για εμας...τους νεους πολιτες αυτου του τοπου, τους ξυπνιους οπως αποδειχτηκε κ οχι τους φιλησυχους... Για ολους εμας που δν δεχομαστε να ζησουμε τη ζωη που παραδιδουν ετοιμη, οπως τη θελουν αυτοι, στον καθενα απο μας. οι γονεις πληρωνουν τοσα στα φροντιστηρια που πραγματικα ειναι πεταμενα λεφτα, καθως οσα πτυχια και ναχεις, οσο εξυπνος κι αν εισαι, οσες σπουδες κι αν εχεις κανει στο εξωτερικο θα καταληξεις ανεργος και στην καλυτερη περιπτωση σερβιτορος...
Δυστυχως ομως δν ειναι μονο η παιδεια το προβλημα...απο να αρχισω κ που να τελειωσω...
Διαφθορα, παντελους ελλειψη ασφαλειας,πολιτικα "θα" και υποσχεσεις που ποτε δν πραγματοποιηθηκαν κ ουτε προκειται(το εχουμε παρει αποφαση πλεον), ανεργια, ατιμωρισια( το κρατος θυμαται μονο την τιμωρια, τα δικαστηρια κ τις ποινες μονο οτν προκειται να τιμωρησει προσφυγες χωρις να εχουνε δημιουργησει προβληματα), μιζες, πολικοι-αληθινοι κλεφτες που "πλιατσικωνουν" τον κοσμακη και αλλα πολλα που δν θα τα γραψω για να μην σας κουραζω...
Το θεμα ειναι οτι μας μεγαλωσατε χωρις να μας μαθετε να μιλαμε, να σκεφτομαστε, να ονειρευομαστε. Ελα ομως που τα ονειρα ειναι φυσικη αναγκη ενος ανθρωπου! η ζωη ειναι δυσκολη...το καταλαβαινω. σκυψαται το κεφαλι, φιλισαται κατουρημενες ποδιες για ν μας μεγαλωσετε και σας ευχαριστουμε για αυτο... ομως πρεπει να δωσουμε ενα τελος σαυτην τν μακροχρονια σιωπη...ο θανατος του Αλεξη ηταν το γεγονος που ξεχειλισε το ποτηρι... εμεις... τα δικα σας παιδια κυκλοφορουμε με οργη, αηδια μεχρι εμετου για ολα αυτα που ακουμε...
Οταν μεγαλωσω, το ονειρο μου δν ειναι ν βγαλω πολλα λεφτα, αλλα να κανω μια ωραια οικογενεια με πολλα παιδια και θα κανω τα παντα για να αλλαξω αυτο τον κοσμο προς το καλυτερο και θα κανω τα παντα για να μν τους παραδωσω αυτον τον κουβα σκατα πους μας παραδωσατε (εδω σε λιγα χρονια δν θα εχουμε νερο να πιουμε εξαιτιας του χρηματος που εσεις οι ιδιοι επιτρεψατε να σας παρει το μυαλο)...
Ομως ειμαι ανθρωπος με οραμα (και οπως εχει αποδιχτει και απο τν νεοτερη ιστορια μας)θα το πληρωσω ακριβα... Ειτε θα με χωσουνε στη φυλακη ειτε θα με σκοτωσουνε...
Συγγνωμη αν σας κουρασα...

υ.σ. Θελετε να πειτε κωλοπαιδο, αντιεξουσιαστρια κ αναρχικη(χαχαχα), τσογλανι, πουτανακ... εγω ειμαι απλα ενα 15χρονο κοριτσι με αγαπη για τη ζωη και τν ελευθερια!!!!

giorgos_st said...

Καλησπέρα, με τη luna, που γεννήθηκε προφανώς το 93 έχω συναντηθεί έγω ο γεννημένος το 59 πολύ περισσότερες φορές από όσες με άλλους πιό κοντά στην ηλικία μου, luna όταν περάσει ο θυμός κοίτα να κρατήσεις αυτό το πάθος.

gyristroula2 said...

μέριλ, μας έλειπε η νηφαλιότητά σου, εδώ οξύνθηκαν τα πνεύματα, πού ήσουν;
Έχεις δίκιο τα παιδιά δεν περιμένουν καθοδηγητές, μην ξεχνάς όμως ότι πια δεν συμπεριφέρονται σαν παιδιά, όταν βγαίνουν άοπλα στους δρόμους να αντιμετωπίσουν μολότοφ, πέτρες, σφαίρες. Είναι όμως παιδιά, ιδέα δεν έχουν από διαδηλώσεις, περιφρούρηση, αλυσίδες. Πώς να δεχτείς ότι έγιναν ξαφνικά ισότιμοι "εταίροι" πολιτικά, αυτά τα μειράκια που στα διαλείμματα δεν τολμάς να τα αφήσεις λεπτό χωρίς επιτήρηση;
Μη μου λες, σχολιαστή, για το Γιανναρά κι άλλους σαν κι αυτόν, πνευματικούς ανθρώπους εγνωσμένης αξίας και εμβέλειας.
Έχουν τεράστια ευθύνη για τα χάλια της παιδείας. Ποτέ δεν στάθηκαν στο ύψος του ρόλου τους ως πνευματικοί ταγοί. Δεν ένωσαν τις δυνάμεις τους να δώσουν ένα υπερκομματικό και συλλογικό όραμα παιδείας. Ο καθένας το κλαμπ του, το κοινό του, την έδρα του κι όλο κριτική εκ των άνω για όσα δεν κάνουν οι άλλοι.
Γνώρισα προσωπικά κάποτε τον πανεπιστημιακό που εισηγήθηκε το έκτρωμα Αρσένη. Αυτό με τα 28 μαθήματα πανελλήνιες και τα multiple choice στην ποίηση του Ελύτη. Όταν κατέφθασαν οι πρώτοι εισαχθέντες με αυτό το σύστημα στα πανεπιστήμια, αφού είχαν κάψει τα εγκεφαλικά τους κύτταρα στην αποστήθιση άχρηστων γνώσεων, μου παραπονέθηκε ότι ΤΟΥΣ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΠΑΠΑΓΑΛΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΦΘΟΥΝ! Μα, το θεό! Ναι, αυτό είναι θράσος.
Πώς το έλεγε ο Μπρεχτ; Μας καίνε τα βιβλία και μας κατηγορούν για αγράμματους!
Luna, καλώς μας ήρθες, κορίτσι μου.
Ναι, ξέρω, γι' αυτό κι εγώ και οι άλλοι εδώ δεν κάνουμε φιλολογική συζήτηση, όπως ίσως φαίνεται στα μάτια σου.
Μεταφέρουμε την αγωνία και τον προβληματισμό μας για σας, για μας. Ό, τι και να πεις έχεις δίκιο, μα μη μας τιμωρείτε εκθέτοντας τον εαυτό σας σε κίνδυνο, είναι το χειρότερο που μπορείτε να μας κάνετε. Αλλάξτε μας τα φώτα, στο σχολείο, στο σπίτι, στη δουλειά. Διεκδικείστε καλύτερο μάθημα, καλύτερη μεταχείριση, δικαιώματα, ζωή. Αυτά που σας χρωστάμε. Γκρεμίστε όλα όσα χτίσαμε για να σας μαντρώσουμε, αραχνιασμένες ιδέες, βόλεμα, μιζέρια. Μη ξεσπάτε σε πράγματα, διοχετεύστε την οργή σας για να αλλάξετε αυτά που σας πονάνε.
Μην τους επιτρέπετε να σας λένε αγράμματους, απαίδευτους. Και σερβιτόροι να γίνετε η μόρφωση θα σας δώσει άλλες προοπτικές, άλλα φτερά. Χωρίς αυτήν και δουλειά και λεφτά να έχετε, γρήγορα θα γίνετε σαν τους χειρότερους από μας.
Το καλύτερο όπλο σας απέναντι στο αβέβαιο και σκοτεινό μέλλον είναι η ουσιαστική παιδεία. Μην την αφήσετε σε λάθος χέρια, διεκδικείστε την από σωστούς δασκάλους, βιβλία, έργα τέχνης.
Και...συγνώμη για όλα.
γιώργο, εννοείται εσύ με ποιον θα ταίριαζες; Δεν αμφιβάλλαμε καθόλου.

Θανασης Ξ. said...

'Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά, και στο Χρισσό κριάρια,
και 'δω στον Ανεμόμυλο σφάζονται παλληκάρια'..

Αχ, Γυριστρούλα μου, στα 'πα εγώ θα χυθεί αίμα, δεν μ' άκουσες. Νά τώρα !

Διαβάζοντας ξανά τα σχόλια αυτής της εκρηκτικής αρχικής ανάρτησης καμιά φορά μου 'ρχεται να γελάσω.

Σαν άλλοι Δονικιχώτες επιτεθήκαμε σε ..ανεμόμυλους (σύμπτωση όμως ε;), πετάξαμε γάντια και τα σηκώσαμε, ξιφουλκήσαμε στον αέρα, κάποιες φορές υπερβήκαμε και τα όρια.

Όλοι μας, προς Θεού δεν βγάζω την ουρά μου απ' έξω.

Προσέξατε το όνειρο της Luna93;

Προσωπικά, με πονάει που δεν ξέρω να της πω πώς ακριβώς μπορεί να το πραγματοποιήσει.
Το υποπτεύθηκε κάποτε κι ο Νιόνιος: 'Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά..'..

Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσυπογράψω εκατό τοις εκατό την συγνώμη που της ζητά στο εμπνευσμένο της κείμενο η Γυριστρούλα.

Η Γυριστρούλα που πάντως έδοσε ρέστα ..φιλοξενείας, διάβασε όλα τα κείμενα με οξυδέρκεια και προσοχή, έσκυψε και μας κατάλαβε, έδειξε πόσο ξέρει πάνω απ' όλα να ακούει..

Εντάξει, εντάξει, και να παίρνει δυναμικά τον λόγο, αλλά αυτό είναι πιό εύκολο..

vagnes said...

Γυριστρούλα σχολιαστή μου και άλλοι συνομιλητές εμένα τουλάχιστον δεν μου φαίνεται πως η luna93 έχει παρασυρθεί από εμάς για να κάνει τον αγώνα της.

Γνωρίζει τα προβλήματα της κοινωνίας που την απασχολούν και το κυριότερο είναι σίγουρη πως οι συνέπειες των προβλημάτων αυτών θα πέσουν αναλογικά περισσότερο στο δικό της από ότι στο δικό μας κεφάλι.

Αντιλαμβάνεται τα σοβαρά αυτά προβλήματα, για τα οποία και εμείς κάθε μέρα συζητάμε και τα παραδεχόμαστε πως υπάρχουν και δεν χρειάζεται κάποιους μεγάλους να την παρασύρουν για να αγωνιστεί.

Έχει την θέληση και αρχίζει να ωριμάζει πολύ γρηγορότερα από ότι εμείς και να συνειδητοποιεί πως μόνο με τον αγώνα της θα μπορέσει να αλλάξει προς όφελος της μερικά απαραίτητα πράγματα.

Τον καλό και πιο αποδοτικό τρόπο που θα κάνει τον αγώνα της, θα τον βρει μέσα από τα δικά της λάθη και ελάχιστα από τις δικές μας συμβουλές, προτροπές και παραινέσεις.

Καλό είναι, δεν έχω αντίρρηση, οι αγώνες αυτοί σχολιαστή μου να γίνονται όπως λες... από ώριμους, συνειδητοποιημένους ανθρώπους, που θυσιάζουν την ΔΙΚΗ τους ζωή, και όχι την ψυχή των παιδιών τους... που έχουν τα πρόσωπά τους στο φως, και όχι κρυμμένα κάτω από κουκούλες, γιατί είναι ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ να δείξουν ποιοι είναι...

Ακριβώς γιατί αυτοί οι ώριμοι (που είναι κρυμμένοι άραγε αυτοί;) δεν ξεσηκώνονται και άρα δεν μπορούν να αποτελούν τα πρότυπα τους, παίρνουν τα ηνία στα τρυφερά τους χέρια πιο νωρίς από ότι εμείς.

Ακριβώς γιατί το μέλλον τους κινδυνεύει πιό πολύ απο ότι κινδύνευε το δικό μας (έχεις απόλυτο δίκιο γυριστρούλα), είναι υποχρεωμένοι να αρχίσουν πιό νωρίς τον αγώνα.

Ακριβώς γιατί έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε μας, μπαίνουν μπροστά χωρίς να μας ρωτάνε και χωρίς να μας πολυ-υπολογίζουν ούτε εμας ούτε τα κόμματα ούτε τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ.

Ακριβώς γιατί πρέπει εμείς να παμε πιό κοντά στη θέση τους για να νοιώσουμε την αγωνία που τους δημιουργούν τα προβλήματα τους, εχω αυτές τις απόψεις.

gyristroula2 said...

Ναι, ναι, θανάση...δεν σ' άκουσα.
Ωραία ήτανε, έτσι; Ξέρεις τι λένε στο χωριό μου; Όποιος πονεί, γαϊδουρινά φωνάζει. Το μόνο που δεν μπορείς να μας καταλογίσεις ολωνών, από τον Δημήτρη μέχρι τον σχολιαστή, για να πάρω τα δύο άκρα, είναι ότι δεν πονάμε. Ότι μιλάμε από καθέδρας.
Και το θέμα είναι, θανάση μου, ότι για όσους εμπλεκόμεθα άμεσα είτε ως δάσκαλοι είτε ως γονείς, το θέμα δεν θα κλείσει ούτε την επόμενη 10ετία. Θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε μεγάλα διλήμματα και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Καλή δύναμη να 'χουμε!
vagnes, η κεντρική ιδέα είναι ότι δεν μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας, γιατί πια, όσο και να μας αγαπάνε μερικούς, δεν μας εμπιστεύονται το μέλλον τους. Προς τα εκεί πρέπει να το παλέψουμε. Ζητείται αξιοπιστία και φερεγγυότητα. Ο ευρών αμειφθήσεται. Πληροφορίες: Το μέλλον, το προ των πυλών.

Luna93 said...

φιλε γιωργο, αν μου επιτρεπεις να σε λεω γιωργο (ουτως η αλλως δν υπαρχει κατι που να μας χωρισει, ολοι ειμαστε ανθρωποι) ειμαι 15 χρονων κ ομως εχω φτασει στην ενιληκιωση πολυ πριν τν ωρα μου, οποτε αυτη η φωτια που καιει μεσα μ δν προκειται ν σβησει. γυριστρουλα εχεις απολυτο δικιο αλλα εχουμε φτασει σενα σημειο που δν αντεχουμε αλλο να πνιξουμε αυτην την οργη...το υφος μου μαλλον ηταν επιθετικο αλλα απο αυτα που ακουω συνεχεια...

gyristroula2 said...

Δεν φαντάζεσαι, Λίνα μου (α στο καλό, εσύ είσαι;), πόσο μας αρέσει αυτή η επιθετικότητα. Είναι η μόνη μας ελπίδα. Δεν είστε μια γενιά καμμένη, έχετε μυαλό, καρδιά, ψυχή. Ε, κάποιοι δεν το πίστευαν αυτό. Όχι, εγώ πάντως...
Όμως...
Μην υποστείλετε την οργή σας μόλις καταλαγιάσουν οι φασαρίες, οι διαδηλώσεις. Η πραγματική μάχη θα κερδηθεί όταν σβήσουν τα φώτα και οι φωτιές και γυρίσετε στην καθημερινότητα της τάξης, του δωματίου σας. Τότε τα ναι και τα όχι που θα πείτε φροντίστε να τα βουτάτε σ' αυτή τη φωτιά που σας καίει τώρα. Πείτε όχι σ' αυτόν που σας βάζει να παπαγαλίζετε, σ' αυτόν που θέλει να συμμορφώνεστε χωρίς να σκέφτεστε, σ' αυτόν που σας λέει τι να αγοράσετε, για να είστε ευτυχισμένοι, στο χαμένο χρόνο μπροστά σε βλακώδεις οθόνες. ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ ΠΟΥ ΠΕΤΑΤΕ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΧΑΥΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ, είναι κερδισμένο γι' αυτούς που τώρα τους πολεμάτε και σας περιμένουν στη γωνία να σας κάνουν άβουλα και τρομαγμένα ανθρωπάκια.
Ναι...σαν κι εμάς...ακριβώς...

Cyber Sex

  Όταν πρωτομπήκε στο ίντερνετ, εκεί στα μισά της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, σκέφτηκε ότι είχε μια ωραία ευκαιρία να βελτι...