Wednesday, September 9, 2009

Μια σχολική χρονιά σε καραντίνα.


Στους μαθητές μου και στους συναδέλφους μου (παλιούς, νέους, αξέχαστους κι αγαπημένους)

Μεθαύριο αρχίζει μια ακόμα χρονιά, στραβά όπως πάντα, από το βάρος των προβλημάτων που κουβαλάει, μα φέτος και "φαγωμένη" από τον κακό λύκο της γρίπης.
Αυτή όμως η χρονιά μην το ξεχνάμε είναι δική μας γι' αυτό τη λένε σχολική. Τώρα που αρχίζει μπορούμε μαζί με τον ιό να κλείσουμε απέξω από το σχολείο κι άλλα πολλά ζιζάνια.

Πρώτο και χειρότερο, η μιζέρια, αυτό το ύπουλο σαράκι όλης της κοινωνίας μας, που το μεταφέρουμε και μέσα στο σχολείο. Αυτό που μας βάζει κάτι μαύρα γυαλιά κι από την πρώτη μέρα, τίποτε καλό δε βλέπουμε. Χάλια οι αίθουσες και τα βιβλία. Πού με βάλανε και κάθισα δίπλα σ' αυτό το φυτό. Τι τμήμα μου δώσανε, το χειρότερο. Τι καθηγητή έχουμε στα μαθηματικά, θα πήξουμε. Στην πορεία, αν δεν ήμασταν τόσο γκρινιάρηδες, ίσως ανακαλύπταμε ότι το φυτό είναι πρώτο παιδί κι ο μαθηματικός εξηγημένος και δίκαιος. Μιζέρια είναι να μην βλέπεις τίποτε καλό πουθενά, με αποτέλεσμα να χαλάς κι ό,τι καλό είναι να σου συμβεί. Έξω λοιπόν αυτή, με τον απήγανο ξορκισμένη. Μάτι ανοιχτό, καρδιά ανοιχτή, χαμόγελο και...την εξολοθρέψαμε, να' ταν κι άλλη!

Δεύτερη μα όχι λιγότερο σημαντική, η πιο ύπουλη γρίπη που ταλανίζει το ελληνικό σχολείο και πολλά άλλα ελληνικά...παρόμοια: Η τεμπελιά. Ύπουλη γιατί κρύβεται: Βρίσκει μάσκες διάφορες και φοράει: της μαγκιάς, της αντίδρασης, της έλλειψης ενδιαφέροντος, των προβλημάτων κάθε είδους. Κατά βάθος είναι καθαρή τεμπελιά και το ξέρει. Εξολοθρεύεται μόνο με ένα αντίδοτο: την προσπάθεια, την επιμέλεια, το μόχθο, ακόμα και για πράγματα που δεν μας αρέσουν, αλλά είναι αναγκαία, ή ακόμα κι όταν έχουμε ένα σωρό δικαιολογίες και ελαφρυντικά, για να μείνουμε αδρανείς.
Δυστυχώς, είναι άκρως κολλητική, την κολλάμε όλοι μας, δάσκαλοι και μαθητές εξίσου, και κανένας μας δεν έχει αποκτήσει ανοσία. Αντίθετα, το περιβάλλον του δημόσιου σχολείου είναι εξαιρετικά νοσογόνο γι' αυτή την ίωση.
Συμπτώματά της τα τετράδια που ξεχνιούνται, οι αμήχανες σιωπές, τα κενά που γίνονται Καιάδας για τη γνώση και- γιατί όχι-το βαρετό ανέμπνευστο, μηχανικό μάθημα, σε συνδυασμό με απλανή και ονειροπόλα βλέμματα στο ακροατήριο.
Αυτή βέβαια έχει αμείλικτους διώκτες κάτι τύπους με γυαλιά και μάτι που γυαλίζει, αλλά πού να τους βρεις πάντα αυτούς!

Τρίτο παθογόνο μικρόβιο του ελληνικού σχολείου, που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, είναι η ανία, η βαρεμάρα, που δεν πρέπει να τη συγχέουμε με την τεμπελιά, αν και συχνά συνδέονται ποικιλοτρόπως. Η ανία ελλοχεύει σε μύριες όσες επιφάνειες, στα βιβλία, στον πίνακα, στους άδειους τοίχους, στην έδρα που έχει επάνω ένα κασετόφωνο πατημένο πάντα στην ίδια κασέτα, στην τάξη που είναι παγωμένη στο χρόνο με τα ίδια ανύπαρκτα μέσα, τις ίδιες αμετακίνητες θέσεις των θρανίων, τις ίδιες ασκήσεις, την ίδια παπαγαλία των ίδιων σελίδων. Που φυλακίζει τη ζωντάνια και την ενέργεια των νέων παιδιών σε έναν ξύλινο πάγκο όλη μέρα σαν να παίζουν αναπληρωματικοί σε ένα παιχνίδι που ποτέ δεν λαβαίνουν μέρος.
Αυτή η λοιμογόνος μόλυνση δεν αφήνει τίποτε όρθιο, ωραία ποιήματα, κωμωδίες, τραγωδίες, ιστορίες και παραμύθια, μετατρέπονται σε ένα σιχαμερό λαπά που κανένας δεν θέλει να φάει ούτε με εντολή γιατρού.

Τέταρτο και τελευταίο λοιμώδες σχολικό νόσημα στην παρούσα ανάρτηση (μη γίνουμε και ιατρικό σύγγραμμα)
είναι η...συμμόρφωση. Η προσπάθειά μας να εφαρμόσουμε διαταγές, εντολές, γραφειοκρατίες, αναλυτικά προγράμματα και εγκυκλίους, υποδείξεις και ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή της διοικητικής ιεραρχίας, που αγωνίζεται παντοιοτρόπως να κάνει τα σχολεία να ξεχάσουν την παιδεία και να ασχοληθούν με ό,τι πιο αλλότριο και ξεκομμένο απ' αυτήν. Ένα απλό παράδειγμα: ξέρετε πόσα στατιστικά ζητάνε κάθε τρεις και λίγο διάφοροι αρμόδιοι και αναρμόδιοι , ενώ θα μπορούσαν με ένα κλικ να τα δουν όλα στο διαδίκτυο;
Ένα λιγότερο απλό παράδειγμα: Για να παρακάμψουμε τον κυκεώνα των νέων βιβλίων της γλώσσας, που μάλλον όργανα βασανισμού μαθητών και καθηγητών αποβαίνουν, χρειάστηκε να δοθεί η υπόδειξη από σύμβουλο (καλή της ώρα): "Αγνοήστε τη διάταξη της ύλης και χρησιμοποιήστε τα επιλεκτικά, δίνοντας και δικό σας υλικό" Πόσοι έχουν τα κότσια να το κάνουν αυτό ανά την επικράτεια;
Εδώ η θεραπεία είναι επώδυνη και θέλει μεγάλες αντοχές και αλληλοϋποστήριξη: Ανυπακοή. Παράκαμψη. Καλένδες. Γείωση. Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Με λίγα λόγια να μη σπεύδουμε να παραδοθούμε αμαχητί σε όλες τις εντολές και τους εντελλομένους, όταν δρουν εξόφθαλμα σε βάρος του σχολείου και της παιδείας.
Κι εδώ ένα πρόχειρο παράδειγμα, μαζί και γρίφος, που όμως δεν θα απαντηθεί:
Ποιος διευθυντής κατάφερε κάποτε να αλλάξει η ύλη των πανελληνίων, αρνούμενος να πιέσει τον καθηγητή, που άργησαν να του στείλουν στο σχολείο, να βγάλει την ύλη ενός μαθήματος άρον άρον. Πίεσαν, φώναξαν, τους είπε να περιμένουν προσφυγές των γονέων για ακύρωση των εξετάσεων και υποχώρησαν. Η ύλη σταμάτησε στη σελίδα που είχε φθάσει εκείνο το σχολείο.
Ας μείνουμε σ' αυτά τα ολίγα. Είναι αρκετά για μια πιο υγιή σχολική κοινότητα, για μια πιο δημιουργική και ενδιαφέρουσα χρονιά.
Γιατί για τη νοσταλγία των παλιών κι αγαπημένων μαθητών και συναδέλφων, που θα μας λείπουν πολύ μεθαύριο, φάρμακο δεν έχει.

19 comments:

Θανασης Ξ. said...

Αυτόν τον ..ιό του ονείρου, τι όμορφα που τον μεταδίδεις Γυριστρούλα ! Μας χρειάζονται τέτοιες ...πανδημίες..

leondokardos said...

Να ευχηθώ λοιπόν μια πολύ καλή…… διδασκαλική χρονιά, δίχως παθογένειες.
Τώρα βέβαια εγώ όταν ακούω θέματα εκπαιδευτικά, διερωτώμαι για ποιο λόγο δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα σωστό, σύγχρονο και αποτελεσματικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Πιθανόν γιατί «σωστό, σύγχρονο, αποτελεσματικό» είναι χαρακτηριστικά που λείπουν από τόσα πολλά άλλα …συστήματα σ΄αυτή την άμοιρη χώρα μας.

Θερσίτης said...
This comment has been removed by the author.
Θερσίτης said...

Δύναμη και υπομονή σάς εύχομαι. Να ξέρεις πως σας σκέφτομαι συνέχεια, εσένα και τον Κ., και σας έχω στο μυαλό μου σαν δύναμη για τη δουλειά που φέτος αναλαμβάνω.
Ευτυχώς αύριο έρχοntαι τα παιδιά στο σχολείο και θα φωνάξουμε σχολειό ανέστη.
Οι σκέψεις σου μοιάζουν κλεμμένες από τις δικές μου. Ή εγώ τις έκλεψα. Τώρα πια δεν ξέρω ποιος κλέβει ποιον.
Εύστοχα το λέει ο Θανάσης: ιός του ονείρου, που μακάρι να μεταδοθεί ως λοιμώδες νόσημα και στους ανίατα ...υγιείς.
Εγώ δεν πρόκειται να μειώσω την ορμή μου, να φτιάξω το σχολείο όπως το ονειρεύομαι. Είναι απίθανα δύσκολο, γιατί πρέπει να αλλάξουμε ανθρώπους 40, 50 και 60 ετών και να απολακτίσουμε ζώα αειθαλή από το χώρο του σχολείου. Δε θα υποχωρήσω όμως. Κι εσύ, που εύχομαι να είναι ευνοϊκές οι συνθήκες που αντιμετωπίζεις: Πιάσε τους νέους συναδέλφους και δίδαξέ τους τη φλόγα που έχεις. Κι ασφαλώς στα γλωσσικά μαθήματα αυτό που σας είπε η σύμβουλος είναι το δέον: διδάσκουμε γλώσσα όχι το εγχειρίδιο.
Φιλιά

gyristroula2 said...

θανάση, ξέρεις πολύ καλά πως είσαι φορέας όχι μόνο επειδή είσαι σε μπλογκοπαρέα εκπαιδευτικών και σε κολλήσαμε, αλλά... sui generis, που θα έλεγε κι ο θερσίτης.

gyristroula2 said...

Λεοντόκαρδε, σ' ευχαριστούμε πολύ.
Αν με ρωτάς προσωπικά, θα σου απαντήσω ωμά: ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΛΕΨΑΜΕ ΑΡΚΕΤΑ, αν και το θέλαμε πολύ και πολλοί. Κι όσοι δεν το θέλουν, αυτό το σωστό εκπαιδευτικό σύστημα, αποδεικνύονται αποτελεσματικότεροι...μέχρι τώρα τουλάχιστον.

gyristroula2 said...

Ε, λοιπόν, θερσίτη, μερικές φορές αυτό λέω κι εγώ για κάποιους μαθητές μου "με κλέβουν ή τους κλέβω;"
Έχω λίγο αλτσχάιμερ, αλλά δεν ξεχνώ ποτέ μια καλή σκουντιά, όταν μου έρχεται την κατάλληλη στιγμή.
Να κάνεις όλα όσα ονειρεύεσαι, φιλαράκι μου, φέτος, να δώσεις και να πάρεις, γιατί κι αυτό το χρειάζεσαι.
(Κι όταν έρχομαι στην Αθήνα να πηγαίνουμε και κανένα Μέγαρο και με το Μαράκι.)
Όσο για τους εδώ, είμαι τυχερή, πετάει η ομάδα!

NdN said...

Γυριστρούλα και εγώ με τη σειρά μου σου εύχομαι καλήσ χολική χρονιά. Μακάρι να γινόντουσαν όλα υατά που αναφέρεις στο κείμενο και ιδιαιτερα να μην μας πείραζαν τα πάντα. Να μην τα βρίσκαμε όλα μαυρα. Το ζήτημα είναι να προσπαθείτε όλοι εσείς οι εκπαιδευτικοί που έχετε αυτές τις απόψεις και ακόμα και 5 να σώσετε από τη μιζέρια, πάλι κέρδος είναι.

Βραχονησίδα said...

Καλή μας χρονια. Φιλιά πολλά.

meril said...

Καλή χρονιά γλυκιά μου...
Σου έχω εμπιστοσύνη
(τι στο καλό το χεις κοτζαμάν ραβδί άμα δεν κάνει δουλειά;)

gyristroula2 said...

Ακριβώς αυτό ΔΕΝ είναι μιζέρια ndn, το να μην χρησιμοποιείς ως άλλοθι για την απραξία τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζεις στο χώρο της δουλειάς σου. Αυτό το διακρίνεις αμέσως μόλις ζητήσεις από τον όποιο διαμαρτυρόμενο να κάνει έστω κάτι απλό, για να βρει μια διέξοδο στο πρόβλημα. Οι μίζεροι συνεχίζουν τη γκρίνια και αδρανούν, οι άλλοι ενεργοποιούνται.
Για μένα, μόνο οι δεύτεροι αξίζουν προσοχής, οι άλλοι με αφήνουν αδιάφορη.

gyristroula2 said...

Βραχονησίδα, φιλιοσάκι μου, καλή χρονιά και σε σένα. Αχ, αυτή η νονά σου δεν σου έφερε ούτε σάκκα Μπάρμπι, ούτε κασετίνα ασορτί. Αχ!

gyristroula2 said...

μεριλού μου, καλή χρονιά επίσης!
Σήμερα μάλλον Αλίκη ήμουνα στη χώρα των θαυμάτων...

Διονύσης Μάνεσης said...

Ευτυχώς που δε στέκεσαι μόνο στην πικροχαρίεσσα ( αν μας πάρουνε είδηση οι φιλόλογοι της παρέας για τις λέξεις που γράφουμε, θα μας αποκηρύξουν, γυριστρουλία..), στην πικροχαρίεσσα, λέγαμε, συμπτωματολογία και προχωράς και στα ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ.
Ας τα πάρουμε, λοιπόν, τα μετράκια μας. Όπως τα οινοπνευματώδη μαντιλάκια που θα φέρουμε στις τσαντούλες μας για τη νέα γρίππη.
Ή μήπως η πανδημία θεωρείται δεδομένη και η ελληνική ανθρωπότης έχει ήδη καταστραφεί; Μπα..Δε μου φαίνεται - όσο δεν είσαι κι εσύ και (αρκετοί, θέλω να πιστεύω) άλλοι φαντάσματα...
Ο χρόνος που μετράει σε ένα χρόνο δε θα'ναι εδώ.
Φύγαμε;

gyristroula2 said...

Διονύση, από ποιους φιλόλογους θα την πρωτοβρούμε δεν ξέρω, από τους αρχαιολάγνους ή τους αρχαιοκτόνους, εμένα με κυνηγάνε και οι δυο. Κι ο θερσίτης καπάκι για τα λατινικά.
Είδες όμως που δεν έβαλα φάρμακα κατά της ανίας;
Αυτό θα ήταν πολύ ανιαρό αν το είχα σε συνταγή.
Είσαι να βάζουμε εμβολιάκια σε μικρές δόσεις;
(με έχει πιάσει το...ιατρικό μου, γιατί είμαι στην επιτροπή υγείας:)))

Λορελάη said...

Αχ, Γυριστρούλα μου, να ήταν όλοι σαν εσάς... κι όχι... "λωλοστεφανήδες"!!!!! (με τρέλανες μ' αυτόν τον χαρακτηριμό!)))))))

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ κι από μένα σε όλη την εκπαιδευτική παρέα! Μη μασάτε! (που θα έλεγαν κι οι μαθητές σας) Είστε πιο δυνατοί απ' όλους τους... λωλοστεφανήδες, τους τεμπέληδες, τους ανιαρούς, τους μίζερους του κόσμου! Για τον απλό λόγο ότι η γνώση είναι ωραίο ταξίδι! είναι μεγάλο ατού αυτό :)

gyristroula2 said...

Αχ, λορελάη, την έχουμε και μεις τη λωλάδα μας, αλλιώς δεν θα τη βγάζαμε καθαρή, μέσα στο...λοιμοκαθαρτήριο.
Ευτυχώς άλλου είδους κι όχι απ' αυτή του λωλοστεφανή που διοικεί τα σχολεία με τρόπο που τα ακυρώνει ως τέτοια.
Τώρα προεκλογικά, έχουν τρελαθεί να δίνουν αποσπάσεις, σκασίλα τους αν δημιουργούν προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων.
Καλό σου βράδυ, φίλη.

Eva Neocleous said...

Καλή Χρονιά Γυριστρούλα!
Μακάρι να είχαμε καταγραφές κρουσμάτων του "ιού" του ονείρου, γιατί από τον άλλο ιό... "άρχισαν τα όργανα" κιόλας.Κι ήταν αναμενόμενο με το άνοιγμα των σχολείων.
Θα΄ναι μια ιδιαίτερη δύσκολη τούτη η χρονιά, από κάθε άποψη.
Καλή δύναμη για όλους μας...

gyristroula2 said...

Εύα, καλή χρονιά σε όλους σας εκεί στην όμορφη Κύπρο. Θα αμυνθούμε στις προσβολές, παίρνουμε κι από σας ιδέες να ξέρεις...

Cyber Sex

  Όταν πρωτομπήκε στο ίντερνετ, εκεί στα μισά της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, σκέφτηκε ότι είχε μια ωραία ευκαιρία να βελτι...