Τα πολύχρωμα πρωτάκια μου

Είναι το πιο φασαριόζικο τμήμα της Πρώτης. Όλο αποβολές, τιμωρίες, επιπλήξεις. Τι κάνατε πάλι βρε σεις; Κυρία, δε φταίγαμε εμείς. Η μόνιμη επωδός. Ντρέπομαι πια να πω ότι σε μένα είναι ήσυχα και δεν δημιουργούν το παραμικρό πρόβλημα, ακόμα κι ένας που δεν μπορούσε να μείνει λεπτό ακίνητος, τώρα τελευταία ησύχασε, μόνο και μόνο για να μην του αλλάζω θέση. Τα μισά παιδιά είναι αλλοδαπά, από 4 διαφορετικές χώρες. Περισσότερα από τα μισά πολύ αδύνατοι μαθητές, χωρίς βάσεις από το δημοτικό, με μαθησιακές δυσκολίες αδιάγνωστες και παραμελημένες.
Εμείς περνάμε ωραία όμως, παίζουμε πολλά παιχνίδια στη Γλώσσα, έχω χορτάσει παιχνίδι με τα πρωτάκια μου.
Να σας πω μερικά: Μάθαμε την περιγραφή παίζοντας το μάντεψε ποιος: Έβαζες στο μυαλό σου ένα παιδί, το χαρακτήριζες με έναν προσδιορισμό κι όλο πρόσθετες γνωρίσματα που να μην τον φωτογραφίζουν, ώσπου κάποιος να τον βρει.
Αγαπήσαμε τους ποιητές υιοθετώντας ένα αδέσποτο ποιηματάκι, όπου το βρούμε, το αντιγράφουμε με ωραία γράμματα, το μαθαίνουμε να το διαβάζουμε ωραία και το φέρνουμε στην τάξη να γνωρίσει κι άλλα παιδιά.
Μετά βάλαμε τον πιο επαναστάτη της παρέας να μας αφηγηθεί τη συμμετοχή του στη μεγάλη πορεία των καταλήψεων και είδαμε πόσο ωραία αφηγείται κάποιος, όταν θέλει να μας πει κάτι ενδιαφέρον, ακόμα κι αν δεν γράφει ωραίες εκθέσεις συνήθως.
Ύστερα βάλαμε και τους γονείς να κάνουν καμιά δουλειά να μας ξεκουράσουν, μας είπανε τις ιστορίες τους οι μετανάστες γονείς, μας έμαθαν έθιμα των χριστουγέννων, μας περιέγραψαν παιχνίδια που έπαιζαν μικροί. Χρήσιμο πράγμα οι γονείς τελικά.
Ήρθε έπειτα η σειρά τους να μου μάθουν κάτι. Έμαθα 3 ξένες γλώσσες με τη μία! Αλβανικά, ρώσικα, πολωνέζικα, όπου να 'ναι θα μάθω μολδαβικά, ρουμάνικα και μερικά άλλα ψιλά. Α, συμφέρει δεν πλήρωσα τίποτε και τώρα ξέρω να πω καλημέρα και τι κάνεις και σ' αγαπώ πολύ. Ποτέ δεν είναι αργά να μάθεις κάτι, ειδικά αν έχουν υπομονή οι δάσκαλοί σου και οι δικοί μου έχουν γαϊδουρινή.
Α, και μετά τα Χριστούγεννα είχαμε μια μεγάλη σειρά επεισοδίων ενός ωραίου σήριαλ. Κάθε φορά κι άλλο βιβλίο λέγονταν και πριν από το μάθημα, ένας παρουσίαζε με λίγα λόγια ένα βιβλίο που είχε διαβάσει στις γιορτές. Εμείς δεν τον αφήναμε να λέει έτσι, του κάναμε ερωτήσεις, γιατί έκανε που έκανε τον κόπο, ας μη μας αφήσει απορίες.
Κάποια στιγμή το ρίξαμε στις συνεντεύξεις. Γίναμε ζευγάρια, ρωτάγαμε το διπλανό μας για τη ζωή του, τα ενδιαφέροντά του, τον "σκανάραμε" και του γράφαμε ένα ωραίο βιογραφικό στα μέτρα του. ΔΕΝ τσακωθήκαμε, νιώσαμε διάσημοι και ακατανίκητοι, ειδικά στην παρουσίαση ενώπιον όλων.
Τώρα τελευταία, σκεπτόμουν τι καινούριο παιχνίδι να βρω, για να γράφουν πιο ορεξάτα, αφού και στο γράψιμο, γράφοντας έρχεται η όρεξη, άσε που μαθαίνεις να γράφεις μόνο γράφοντας, κάτι σαν το ποδόσφαιρο, που αν δεν κλοτσήσεις μπάλα, θα είσαι άσχετος σαν καθηγήτρια φιλόλογος, οπαδός του ΠΑΟ, που μόνο από αποτέλεσμα σκαμπάζει.
Είπα λοιπόν, δεν κάνουμε ένα μπλογκάκι;
Αυτά τα παιδιά ξέρουν από τσατ, ιμέιλ, sms, πλέι στέισον, και άλλα πολλά αγγλικά ονόματα, αλλά μπλογκ δεν ξέρανε τι είναι.
Το έμαθαν όμως και αν και η τεχνολογία στο σχολείο μας είναι απρόσιτη, καταφέραμε να το στήσουμε και να το προχωρήσουμε. Το πρώτο πληθυντικό ταιριάζει μόνο για το ξεκίνημα, το στήσιμο. Κι εκεί, το όνομα, το προφίλ κι όλα τα μπλογκικά παραφερνάλια είναι δικά τους. Τώρα πια τους ανήκει όλο. Αυτοί γράφουν, αυτοί ανεβάζουν τα κείμενα, εγώ απλώς διαλέγω τι θα ήθελα να διαβάσω. Α, πολύ με βολεύει αυτό το σύστημα της παραγγελιάς. Σκεφθείτε θέματα να τους ζητήσω. Δεν κοστίζει τίποτε μόνο μερικές μοναδούλες, τσάμπα είναι...
http://fasariaa4.blogspot.com/