Ήρθε χθες στο σχολείο με τη μητέρα του να μας αποχαιρετήσει. Ένα ευγενικό και έξυπνο παιδί,ο Τζοντίλιο από την Αλβανία, μας φεύγει. Οι γονείς του δεν βρίσκουν πια δουλειά εδώ και επιστρέφουν στην πατρίδα τους. Ποια είναι όμως η πατρίδα του Τζοντίλιο; Πού βρίσκονται όλα όσα γεμίζουν τη ζωή ενός δεκατετράχρονου παιδιού; Οι φίλοι, οι συμμαθητές, το σχολείο, το γήπεδο, η πλατεία; Είναι αρκετοί οι συγγενικοί δεσμοί, η καταγωγή, η μητρική γλώσσα, να αναπληρώσουν τέτοιες απώλειες; Σίγουρα θα τα καταφέρει να προσαρμοστεί κι εκεί, όπως τα κατάφερε κι εδώ, άλλωστε τα παιδιά είναι ευπροσάρμοστα από τη φύση τους. Για μας σημασία έχουν τα δάκρυα που είδα στα μάτια του, όταν μας αποχαιρετούσε και το "ευχαριστούμε" της μάνας του. Ήταν χαρά μας που τον είχαμε στην τάξη και θα μας λείψει πολύ. Του ευχόμαστε καλή επάνοδο στην πατρίδα του και καλή σχολική χρονιά και περιμένουμε να μας γράψει, όπως μας υποσχέθηκε.
Tuesday, September 7, 2010
Αντίο, Τζοντίλιο!
Ήρθε χθες στο σχολείο με τη μητέρα του να μας αποχαιρετήσει. Ένα ευγενικό και έξυπνο παιδί,ο Τζοντίλιο από την Αλβανία, μας φεύγει. Οι γονείς του δεν βρίσκουν πια δουλειά εδώ και επιστρέφουν στην πατρίδα τους. Ποια είναι όμως η πατρίδα του Τζοντίλιο; Πού βρίσκονται όλα όσα γεμίζουν τη ζωή ενός δεκατετράχρονου παιδιού; Οι φίλοι, οι συμμαθητές, το σχολείο, το γήπεδο, η πλατεία; Είναι αρκετοί οι συγγενικοί δεσμοί, η καταγωγή, η μητρική γλώσσα, να αναπληρώσουν τέτοιες απώλειες; Σίγουρα θα τα καταφέρει να προσαρμοστεί κι εκεί, όπως τα κατάφερε κι εδώ, άλλωστε τα παιδιά είναι ευπροσάρμοστα από τη φύση τους. Για μας σημασία έχουν τα δάκρυα που είδα στα μάτια του, όταν μας αποχαιρετούσε και το "ευχαριστούμε" της μάνας του. Ήταν χαρά μας που τον είχαμε στην τάξη και θα μας λείψει πολύ. Του ευχόμαστε καλή επάνοδο στην πατρίδα του και καλή σχολική χρονιά και περιμένουμε να μας γράψει, όπως μας υποσχέθηκε.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Με τον Μάνο Λοΐζο, το 1979
Στον Άη Γιώργη στου Φαράλη, είδα το Μάνο Λοΐζο, τον Απρίλιο του 1979. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και είχε έρθει με την παρέα του Γιώργου του Δ...
-
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ: 1.ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 17 Ο ΚΑΙ 18 Ο ΑΙΩΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ...
-
Όταν πρωτομπήκε στο ίντερνετ, εκεί στα μισά της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, σκέφτηκε ότι είχε μια ωραία ευκαιρία να βελτι...
-
Στις μηχανές αναζήτησης μερικές από τις πιο συνηθισμένες λέξεις -κλειδιά που οδήγησαν στον Ανεμόμυλο ήταν "Γλώσσα Α΄λυκείου"....
4 comments:
Τα δάκρυα του αγαπημένου μαθητήσας πιστοποιούν την ποιότητα της δουλειάς σας στο σχολείο. Πόσο αλήθεια δύσκολο είναι αυτά τα παιδιά να αποφασίσουν ποια είναι η απτρίδα τους, ποια η εθνικότητά τους, ποιες οι αγάπες και ποιες οι επιθυμίες τους! Αυτή η εποχή που ζούμε είναι πολύ σκληρή για τα παιδιά κάθε εθνικότητας, κάθε πατρίδας, κάθε πίστης.
Καλή πατρίδα,Τζοντίλιο. Και μιρουπάφσιμ, σοκ.
ο ζωντανός ο χωρισμός
το λέει και το τραγούδι
παρηγοριά δεν έχει
.......
υπάρχουν - δυστυχώς - πολλοί Τζοντίλιο φέτος.
και θα κουβαλούν πάντα ένα κομμάτι ελλάδας μαζί τους. της ελλάδας που χαμογελά και της ελλάδας που πληγώνει....
Δεν ήθελε να φύγει,θερσίτη μου. Αναγκάστηκε. Αυτό είναι που μας πικραίνει, αλλιώς θα χαιρόμασταν που επιστρέφει στον τόπο του. Ελπίζω να πάνε όλα καλά γι' αυτόν, το αξίζει.
Dr Aparadekte, καλώς ήρθες στον ανεμόμυλο. Υπάρχουν πολλοί και θα γίνουν περισσότεροι όσο προχωράει η οικονομική κρίση. Ευκαιρία να συνειδητοποιήσει η ελληνική κοινωνία πόσο απαραίτητοι είναι οι μετανάστες. Ειδικά στα σχολεία, αν φύγει σημαντικός αριθμός παιδιών, θα υπάρξουν οδυνηρές συνέπειες: μείωση τμημάτων, οργανικών θέσεων,συγχωνεύσεις σχολείων και πάει λέγοντας.
Post a Comment