Friday, October 23, 2009

Χρόνια πολλά αστέρι μου

Ήρθες σε καλή ώρα, μωρό μου
πάνω που άρχιζα να εντοπίζω και να συντηρώ τις εύκολες χαρές μου
μου ΄μαθες πως η μεγάλη χαρά είναι πόνος.

Πάνω που άρχιζα να ανακαλύπτω την αξία της μοναξιάς
μου 'δειξες ξανά το δρόμο της συνύπαρξης

Μ' ένα τόσο δα μικρό χεράκι
Πώς μπόρεσες να ξεχαρβαλώσεις το δείχτη που έδειχνε πάντα εγώ.

Και είχα αρχίσει να πιστεύω
πως αρκεί μια σιδερένια πανοπλία και μια σημαία
για να βγαίνεις πάντα νικητής.

Αλλά να που μπορείς να αγωνίζεσαι
αγωνιώντας πάνω από ένα μικρό τρυφερό
σώμα ανθρώπου.
13/3/89

12 comments:

meril said...

Κορίτσι μου γλυκό και τρυφερή μανούλα (τα λέω καλά;)
και οι δικές μου οι ευχές για το αστέρι σου

gyristroula2 said...

μεριλού μου, καλημέρα! Με πρόλαβες!
Ευχαριστώ πολύ!

Anwtatos said...

Στον τελευταίο στίχο το "ανθρώπου" είναι πλεονασμός.

Boul_boul said...

"Πώς μπόρεσες να ξεχαρβαλώσεις το δείχτη που έδειχνε πάντα εγώ"
Υπέροχο!
Πολλές ευχές, χρόνια πολλά

sgouro said...

Να την χαίρεσαι...

Διονύσης Μάνεσης said...

Έναν ουρανό για το πρωινό άστρο σου..

Λορελάη said...

Όλα τ' αστέρια να φωτίζουν το αστέρι σου καλή μου!!!
φιλιά κι ευχές και στις δυο!:):):)

Δημήτρης Σπυρόπουλος said...

Χρόνια πολλά και από το Μαραθώνα. Κι ας είναι τούτο το αστέρι το δικό σου, το πιό φωτεινό στο δικό σου ουρανό!!! Να ξέρεις πως αν και μείωσα την επικοινωνία μου , η αιτία δεν είναι κάτι άλλο παρα η ενασχόληση με μια καθημερινότητα που κάθε μέρα γίνεται όλο και πιό διαβρωτική. Θα επανέλθω δριμύτερος, όμως. Που θα πάει!!!

gyristroula2 said...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους και επιφυλάσσομαι για το κέρασμα με την πρώτη ευκαιρία.

NdN said...

Και τις δικιές μου ευχές για την κούκλα σου, Γυριστρούλα μου!

kimon said...

μα τι έγινε; Γέννησες;
Πολύ όμορφο!
Το τρίτο post (promang) είναι πλεονασμός.

gyristroula2 said...

Ndn, kimon, ευχαριστώωωω!

Με τον Μάνο Λοΐζο, το 1979

  Στον Άη Γιώργη στου Φαράλη, είδα το Μάνο Λοΐζο, τον Απρίλιο του 1979. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και είχε έρθει με την παρέα του Γιώργου του Δ...