Thursday, March 13, 2008

Δεκαεφτά μέρες μοναχά



Στον Αυγουστή, που θα ταξιδέψει αύριο, γαμπρός, με τα βιολιά και τις λαμπάδες, και στους αγαπημένους του που θα τον κατευοδώσουν.

Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
27 ΙΟΥΝΙΟΥ 1906, 2 μ.μ.

Σαν το 'φεραν οι Χριστιανοί να το κρεμάσουν
το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί,
η μάνα του που στην κρεμάλα εκεί κοντά
σέρνονταν και χτυπιούνταν μες στα χώματα
κάτω απ' τον μεσημεριανό, τον άγριον ήλιο
πότε ούρλιαζε, και κραύγαζε σα λύκος, σα θηρίο
και πότε εξαντλημένη η μάρτυσσα μοιρολογούσε
«Δεκαεφτά χρόνια μοναχά με τα 'ζησες παιδί μου».
Και όταν το ανέβασαν την σκάλα της κρεμάλας
κι επέρασάν το το σκοινί και το 'πνιξαν
το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί,
κι ελεεινά κρεμνιούνταν στο κενόν
με τους σπασμούς της μαύρης του αγωνίας
το εφηβικόν ωραία καμωμένο σώμα,
η μάνα η μάρτυσσα κυλιούντανε στα χώματα
και δεν μοιρολογούσε πια για χρόνια τώρα.
«Δεκαφτά μέρες μοναχά», μοιρολογούσε,
«δεκαφτά μέρες μοναχά σε χάρηκα παιδί μου"

(Ανέκδοτα ποιήματα, εκδ. Ίκαρος 1982)

9 comments:

meril said...

Γυριστρούλα τι να πω που οι λέξεις όλες άδειες....

Λορελάη said...

Γυριστρούλα μου, μόνο σιωπή εις μνήμην...

Θερσίτης said...

Το χάσατε το παλικάρι. Γι' αυτό η σιωπή σου. Στη μνήμη του και η δική μας.

giorgos_st said...

βοηθείστε όσο μπορείτε τους γονείς και τ'αδέλφια. Για την ώρα η σιωπή μιλάει καλύτερα.

vagnes said...

...μα τοσο τραγικα ασχημη ηταν η κατασταση;
Σήμερα μαύρος ουρανός σήμερα μαύρη μέρα,
σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπιούνται …

Το μοιρολοϊ της Παναγιας για το παλικαρακι

loyk said...

Το αιωνιο παιχνιδι της Ζωης και του θανατου.
Να μας θυμιζει ποσο μικροι και ευαλωτοι ειμαστε.
Γυριστρουλα η σιωπη σου ειναι και σιωπη μας.
Καλο ταξιδι αγνωστε φιλε.

Θερσίτης said...

Ελπίζω πως είσαι καλά και περνάς κάπου ευχάριστες στιγμές.

Δανδής said...

Αγαπημένη μου φίλη σε αυτές τις περιπτώσεις τα λόγια είναι περιττά.
Θα σου θυμίσω όμως ένα στίχο κάποιου άλλου ποιητή που θα είναι στην μνήμη του παιδιού.

ΣΤΙΣ ΛΟΧΜΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Ντυμένος με ανταύγειες από φως
σηκώθηκες απ’ τον κόσμο πιο ψηλά.
Έφυγες για την αγκαλιά των άστρων.
Θέλησες να μεθύσεις από σύμπαν
στους γαλάζιους αμπελώνες.
Θέλησες να μεταλάβεις τον ήλιο,
να αναπαυτείς στις λόχμες των ονείρων
……………..

gyristroula2 said...

Αυτή η φωτογραφία είναι από τη web κάμερα του Κορθίου εκείνη τη μέρα. Έχετε δει πιο πένθιμη θάλασσα;

Με τον Μάνο Λοΐζο, το 1979

  Στον Άη Γιώργη στου Φαράλη, είδα το Μάνο Λοΐζο, τον Απρίλιο του 1979. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και είχε έρθει με την παρέα του Γιώργου του Δ...