Γιατί ποίηση είναι η χαρά της ζωής, το παιχνίδι, το γέλιο, ο έρωτας...
Και γιατί αυτός ήξερε να παίζει υπέροχα...
Το Πλεονέκτημα μιας Κόρης είναι η Χαρά του Ανδρός της Εμπειρίκος Aνδρέας
Πριν πέσει η άγκυρα της ακταιωρού στην θάλασσα
Kαι σύρουν την επιτελίδα της τάλογα των Kαρχηδονίων
Tα δροσερά φανάρια των ακρωτηρίων
Δέχονται τον αφρό και τις φωνές των γλάρων
Δέχονται τα δώρα που προσφέρουνε στους μελλονύμφους
Tώρα που η σάλπιγξ αντηχεί και σκάνε τα σαλπίσμα-
τα σαν ρόδια
Γιατί το σκότος διερράγη
Kαι το ξημέρωμα στο κέντρον του νησιού
Θυμίζει τους ανέμους που σηκώνουν
Tους πέπλους μιας νύφης σε χώρα τροπική
Aπαλά σαν κουνουπιέρες θερινού καταυλισμού
Aπαλά σαν χείλη που υποθρώσκουν επί λευκής σαρκός
Aπαλά σαν δάχτυλα που εμβαπτίζονται σε γάλα
Tέλος λύνει την κόμη της η νύφη
K' οι λεμονιές μεθούν τ' αηδόνια
Tα έντομα μαζεύουν τα πτερά τους
Tα καταρρίπτει επί του χώματος η ζέστη
H δόνησις των εκρήξεων ογκώδους ηφαιστείου
Διέρχεται δια των χειλέων της διώρυγος
Παρά τας ιαχάς δύο βουκόλων
Tώρα που παραμερίζονται τα κράσπεδα των βουνών από
την λάβα
Eνώ η εγκαρτέρησις του ενός και η ανυπομονησία του
άλλου
Πλαγιοδρομούν μπροστά στο σήκωμα της κεφαλής μιας
άρκτου.
(από την Eνδοχώρα, Άγρα 1980)
13 comments:
Μάλιστα, από τη Σαμαρίνα στον Εμπειρίκο ωραίο άλμα,είναι από κείνα που μ'αρέσουν και εμένα,όσο για το πλεονέκτημα μιάς κόρης? δε ξέρω, ύμνος σε κόρες και μη μου φάνηκε, ύμνος ερωτισμού τελικά.
Αυτά τα άλματα είναι που μας κάνουν δεκτικούς σε τέτοια ποιήματα, giorgo, δεν το ξέρεις;
Δεν είναι ύμνος ερωτισμού απλώς, είναι η καθαρότερη ποιητική έκφρασή του κατά τη γνώμη μου.
Σας ζηλεύω όλους σας που ξεδιαλλέγετε και προσφέρετε στους λοιπούς τα όμορφα και τα υψηλά....
Τα λοιπά περιττά
Να σαι καλά Γυριστρούλα
Αυτός ο jon μάλλον είναι ιός. Διωξ' τον, χωρίς να τον ανοίξεις.
καλησπέρα. Έβαλες τα μεγάλα μέσα λοιπόν, τους εφοπλιστάδες του νησιού σου.
θα σου απαντήσω αύριο με δικά του λόγια, αυτού του αθυρόστομου αιώνιου έφηβου.
θερσίτη, πρέπει να παραδεχτείς ότι πολύ θα ήθελαν οι εφοπλιστάδες "μου" να τον αποκηρύξουν αυτόν κατά καιρούς. Τους προκάλεσε με παντοίους τρόπους.
Το ξέρεις ότι με τόσα αρχοντικά δικά τους στο νησί, δεν είχε σπίτι δικό του και νοίκιαζε στο Μπατσί τα καλοκαίρια;
meril, μου εμείς είμαστε διαμεσολαβητές, εσύ μας δίνεις τη δική σου ομορφιά απλόχερα.
Στους φίλους συν-ιστολόγους: Μη διαβάσετε προσεκτικά το ποίημα, γιατί θα κοκκινίσετε από τα αναίσχυντα υπονοούμενα. Γιώργο, προστάτευσε την αγνότητά σου. Θα μας διαφθείρει όλους αυτή. Θε μου, συχώρα με!
Ο ερωτικός, ο εκρηκτικός Εμπειρίκος...
Αν και σήμερα έρχομαι από το χθεσινοβραδυνό κόκκινο φεγγάρι και είμαι, σε... άλλη τροχιά..., αν και πρέπει να ομολογήσω πως η φωνή του Εμπειρίκου είναι πολύ ηχηρή για την δική μου ακοή, σ' ευχαριστώ γι' αυτούς τους πραγματικά ωραίους στίχους.
Και κάτι ακόμα. Χαίρομαι με την παρέα σου... Σε αισθάνομαι σαν μια ατέλειωτη λιακάδα, στην πλατεία του μεσημεριού, δίπλα στη θάλασσα... :)
Νάσαι καλά
λορελάη, με εντυπωσίασες! Κανείς δεν με έχει περιγράψει έτσι κι όμως δεν υπάρχει τίποτε πιο δικό μου από μια λιακάδα καταμεσήμερο δίπλα στη θάλασσα. Πουθενά αλλού δεν είμαι τόσο πολύ στα νερά μου όσο εκεί.
θερσίτη, πες μου ότι είστε αγνοί κι αθώοι εσύ κι ο giorgos να πάω προσκυνήτρα στην Αγιά Λεούσα να εξιλεωθώ η αμαρτωλή.
Για μένα μην έχεις πρόβλημα (η αγνότητα έχει χαθεί ανεπιστεπτί) αλλά αν είναι να σε δώ στην αγία Λεούσα ξαναγίνομαι αγνός και αμόλυντος. Τι έχω ακόμα να μάθω μαζί σας που έμπλεξα? Θερσίτη μεταξύ μας, μη μας ακούσουν, εμένα μου άρεσε αλλά δεν το λέμε.
...βουτηξα και γω στη "διαφθορα" σας και αντι κακια να σας κρατω αλλοιως αισθανομαι
...τι μου συμβαινει γιατρε μου;
Αλίμονο, giorgo, να μη σου αρέσει! Και επίσης ωραίο που δεν το λες. Εσύ κι ο θερσίτης είστε οι ιδεώδεις αναγνώστες του Εμπειρίκου, για σας έγραψε.
vagnes, θα σε διαφθείρουμε κι εσένα ποιητικά, δεν πειράζει μ' αυτή τη διαφθορά δεν πέφτεις από μπαλκόνια, ανεβαίνεις.
καταπληκτικός
Post a Comment