Sunday, December 6, 2009

epeidh m to zhthsate tha thn bgalw


Απόψε δεν θα μιλήσω για τον Αλέξη και την επέτειο. Ο Αλέξης δεν είναι συμβολικό πρόσωπο για να έχει επέτειο. Κανένα νεκρό παιδί δεν μπορεί να είναι σύμβολο για τίποτα. Σύμβολο είναι το δευτερεύον και επιμέρους που αντιπροσωπεύει το πρωτεύον και καθολικό, και ένα νεκρό παιδί δεν είναι ούτε δευτερεύον ούτε επιμέρους, είναι όλος ο κόσμος για τους γονείς του, για τα αδέλφια του, τους παππούδες του, τους φίλους του.
Και μόνο που στο όνομά του εκτονώνουν τα ιδεολογικά ή πολιτικά τους απωθημένα κάποιοι είναι ανατριχιαστικό. Και μόνο που κάποιοι ψάχνουν για δικαίωση μέσα σε τάφους παιδιών είναι ακόμη πιο ανατριχιαστικό.
Θέλω να μιλήσω μόνο για το Γ-Λ, τον περυσινό μαθητή μου, που έβγαλε από το facebook εκείνη τη φωτογραφία με την κουκούλα "epeidh m to zhthsate tha thn bgalw" και μου ευχήθηκε να πάει καλά αυτή η χρονιά για μένα.
Δεν υπάρχει τρόπος, Γ, να πάει καλά οποιαδήποτε χρονιά για μένα, για μας τους δασκάλους σας, παρά μόνο αν ξέρουμε ότι εσείς είστε γεροί και δυνατοί. Μόνο τότε θα έχουμε κι εμείς δύναμη να αγωνιζόμαστε για σας, μαζί με σας, για ένα καλύτερο σχολείο, για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Ξέρω πως έχεις/ έχετε χίλια δίκια να είστε θυμωμένοι για όλα αυτά που σας στερούν τη μόρφωση, την ελπίδα, τη χαρά, για μας που δεν κάναμε ό,τι μπορούσαμε, για να μη συμβεί αυτό. Μη μας τιμωρείτε όμως εκθέτοντας αλόγιστα τα νιάτα σας στην απελπισία της τυφλής βίας, δεν έλυσε ποτέ αυτή και ούτε θα λύσει κανένα πρόβλημα στην ανθρώπινη ιστορία. Αυτό που γίνεται ειρηνικά, με διάλογο, με αντίλογο, με μόχθο και επιμονή, με φαντασία και αγάπη είναι που προχωράει λίγο πιο μπροστά την κοινωνία κι εμάς τους ίδιους.
Σε σένα και στους υπόλοιπους της παρέας σου, που πέρυσι περάσαμε τόσο όμορφα μαζί (ακόμα κι όταν παρακολουθούσατε σε επανάληψη το ίδιο μάθημα αδιαμαρτύρητα) αφιερωμένο το τραγούδι που μιλάει για το δικό μου όνειρο που μοιάζει πολύ με το δικό σας.

12 comments:

Μαρίκα said...

Τα πιο όμορφα και γλυκά λόγια που θα μπορούσε ν' ακούσει ένας μαθητής...

Θα τα πάρω και για δικά μου! Ευχαριστώ :)

Δημήτρης Σπυρόπουλος said...

Φαντάσου...
Φανταζομαι λοιπόν ότι θέλω κι ότι θέλουμε.
Και η ευχή μου: να φανταστούμε, να προσεγγίσουμε τα πιό απροσπέλαστα όνειρά μας. Θάθελα να ακούσω το δικό σας ήχο....
Γένοιτο!!!

gyristroula2 said...

Είναι και δικά σου, Μαρίκα...

gyristroula2 said...

Αρκεί να αφήσουμε χώρο και για τα όνειρα των παιδιών, Δημήτρη, που τα έχουμε κάνει όλο και πιο εφιαλτικά.
Την καλησπέρα μου, φίλε

Λορελάη said...

Νάσαι καλά Αναστασία μου! Νάσαι καλά! αυτό μόνο. Γιατί μόνο άνθρωποι σαν εσένα μπορούν να δώσουν απαντήσεις στις ερωτήσεις που καίνε τους νέούς ανθρώπους.
την καλημέρα μου και τη βαθιά μου εκτίμηση.

NdN said...

Γυριστρούλα μου θα συμφωνήσω σε όλα όσα γράφεις. Και στο ότι δεν υπάρχει καμία επέτειος για να "γιορταστει", αλλά και στο ότι θα πρέπει η κοινωνία να υποστηρίξει τα όνειρα των νέων κυρίως ανθρώπων. Για να μπορέσουν και αυτοί με τη σειρα τους να υποστηρίξουν τα όνειρα της επόμενης γενιάς.

vagnes said...

η αλήθεια της γλώσσας,
η αντιστοιχία λόγων, διαθέσεων και έργων
είναι παραπάνω από φανερό πως αποτελεί το κλειδί
για μια πολιτισμένη και ειρηνική συνύπαρξη όλων.

Όμως, όμως, έλα που τα συμφέροντα και το κέρδος, χαλάνε αυτή τη συνταγή διαρκώς μονότονα και επίμονα...

gyristroula2 said...

λορελάη, το μόνο που μπορώ σίγουρα να δώσω είναι ότι υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι για να εκδηλώσεις το θυμό σου, την αντίθεσή σου, πολύ πιο αποτελεσματικοί από το να πετάς πέτρες στα ματ και να κλείνεις τα σχολεία. Αυτό δεν αρκεί να το λέμε όμως, πρέπει και να το δείχνουμε έμπρακτα. Δοκιμαζόμαστε όλοι, φίλη, και γι' αυτό κάθε συμπαράσταση ευπρόσδεκτη.

gyristroula2 said...

Ndn, όσο ποτέ άλλοτε είναι αναγκαίο να υποστηρίξουμε τα όνειρα των νέων, εμείς που είμαστε μέσα στα σχολεία ξέρουμε πως αυτό που συνέβη πέρυσι και- ευτυχώς- δεν συνέβη φέτος, καιροφυλακτεί, ακόμα κι όταν δεν δίνει συμπτώματα. Δεν μπορούμε πια να κάνουμε πως δεν υπάρχει και να συνεχίζουμε το διάλογο κωφών. Δες τα αιτήματά μας στην Υπουργό, όλα τείνουν στη διαιώνιση του παρόντος συστήματος στην πράξη. Στα λόγια...τι δωρεάν παιδεία, τι ίσες ευκαιρίες...στην πράξη...μη μου τους κύκλους τάραττε.

gyristroula2 said...

vagnes, ας ελπίσουμε όχι αυτή τη φορά...

Anonymous said...

απίθανα συγκινητικό το κείμενο σου ,πηγαίο,μέσα πραγματικά από την ψυχή βγαλμένο.
Να 'σαι καλά και να τολμάς να λες "φτάνει πια ,αφήστε αυτούς που πενθούν να μπορέσουν να απαλύνουν τον πόνο τους ,μην τους κάνετε να υποφέρουν πιο πολύ !!!"
κοράκια γινήκαμε οι άνθρωποι που περιμένουμε ένα κουφάρι για να το ξεσκίσουμε...

Nαι θα είμαστε καλά μόνον εάν αυτοί που αγαπάμε θα 'ναι καλά,και τα πιαδιά τα αγαπάμε πολύ,γιατί είναι το μέλλον μας ,η συνέχειά μας.

καλό βράδυ

gyristroula2 said...

Ανώνυμε/η πολύ συγκινητικό και το δικό σου σχόλιο. Κάτι μου λέει πως είσαι του χώρου μας κι εσύ...

Cyber Sex

  Όταν πρωτομπήκε στο ίντερνετ, εκεί στα μισά της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, σκέφτηκε ότι είχε μια ωραία ευκαιρία να βελτι...