Συζητώντας σήμερα με εκλεκτούς συναδέλφους σε έναν φιλόξενο διαδικτυακό χώρο για το θέμα της βαθμολογίας της έκθεσης, συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο είναι να απαγκιστρωθούμε, ακόμα και οι πιο υποψιασμένοι από μας, από τα φαντάσματα του παρελθόντος. Διδάσκουμε σε επικοινωνιακό πλαίσιο, επιδιώκουμε να είναι σε θέση οι μαθητές μας να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά μέσω του γραπτού τους λόγου και κατά βάθος τους ζητάμε να γράψουν έτσι που κανείς να μη θέλει να τους διαβάσει, παρά μόνο ένας διορθωτής, για να τους βάλει το καλά φυλαγμένο στο σεντούκι με τις αντίκες άριστα.
Ενώ δεν ζητάμε ποτέ να γράψουν δοκίμιο στις εξετάσεις- αν και διδάσκουμε δοκίμιο στην Γ΄Λυκείου- κατά βάθος περιμένουμε τα άρθρα ή οι ομιλίες που θα μας δώσουν να είναι μασκαρεμένα δοκίμια.
Τα περισσότερα κείμενα που δίνονται στις πανελλήνιες είναι δημοσιογραφικού χαρακτήρα, χωρίς απαιτητικό λεξιλόγιο και φιλοσοφικό περιεχόμενο. Ακόμα κι αν δοθεί δοκίμιο, εξομαλύνεται γλωσσικά και περιορίζεται σε έκταση δραματικά. Κι όμως, περιμένουμε από τους μαθητές να βάλουν τα γυαλιά στους συγγραφείς και να παραγάγουν κείμενα αρτιότερα γλωσσικά και νοηματικά από τα δοθέντα.
Ενώ έχουμε θητεύσει σε δοκιμιακά κείμενα* που αποθεώνουν τη χάρη της απλότητας και την καθιστούν ευθέως ανάλογη με την ποιητική αξία των συγγραφέων τους, αν βρεθούμε μπροστά σε ένα φρέσκο, αληθινό, αφτιασίδωτο νεανικό λόγο, τρομάζουμε και μαζευόμαστε κι αρχίζουμε να μετράμε με τσιγκουνιά τα κουκιά μας, μην πέσει κανένα παραπάνω και αλλοιώσει το βαθμολογικό μας κύρος.
Πάντως, τίποτε από όλα αυτά δεν γίνεται "χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ". Αναρωτιόμαστε, αμφιβάλλουμε, αναθεωρούμε, ανατρέπουμε. Εν μέσω ζοφερών πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων που απειλούν κι αυτή την επιβίωσή μας, εμείς προσπαθούμε να γίνουμε λίγο πιο καλοί, λίγο πιο δίκαιοι δάσκαλοι. Να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον, να βρούμε στήριξη και καθοδήγηση από φωτισμένους συναδέλφους μας. Μέσα σε διαδικτυακές ή εξωδιαδικτυακές κοινότητες. Τα δικά μας ασκηταριά, τα δικά μας εργαστήρια του αύριο.
Προετοιμάζουμε τη μέρα που θα απελευθερωθούμε πραγματικά από τα δεσμά του σχολαστικισμού και του ακαδημαϊσμού και θα απελευθερώσουμε το λόγο και τη σκέψη των μαθητών μας.
(Αφιερωμένο στον μαθητή μου που του έβαλα 11, ενώ η έκθεσή του μου άρεσε περισσότερο από όλες και δεν παραπονέθηκε καθόλου.)
* "Κοντά μου βρισκόταν ένας απόστρατος ανεμόμυλος. Μια μέρα είδα στην πόρτα του ένα μεσόκοπο άνθρωπο που πελεκούσε ξύλα.- "Τι φτιάνεις;" τον ρώτησα. -"Θα διορθώσω το μύλο' θέλουν να τον κάνουν να γυρίζει για τον τουρισμό." Πιάσαμε κουβέντα' έμοιαζε σπουδαίος στη δουλειά του' ένας από τους δυο μαστόρους αυτού του είδους που έμεναν ακόμη στην περιοχή' μου μίλησε με γνώση και λεπτομέρεια για όλα: το χτίσιμο των μύλων, τα ξύλα, τα φυσικά τους, τις αρρώστιες τους.- "Κι άμα τον τελειώσεις" ξαναρώτησα "ο μύλος θα γυρίζει μόνο για να τον βλέπουν' δεν θ' αλέθει;" Με κοίταξε σαν να μην του είχε περάσει από το νου τέτοιο αδιανόητο πράγμα και μου είπε, με τη λαχτάρα της ψυχής του: -"Δεν είναι σωστό' πρέπει ν' αλέθουν και λίγο σιταράκι".
Γ. Σεφέρης Δοκιμές Β΄σελ.154
(όπου '=άνω τελεία)
10 comments:
Ν' αλέθουν, ν' αλέθουν και λίγο σιταράκι οι μύλοι.Όχι όπως οι φιλόλογοι - οι καλοί μύλοι που όλα ( τα γραπτά ) τ' αλέθουν..
Εντάξει, να σοβαρευτώ. Αλλά λέμε λέμε τόσα χρόνια και άκρη δε βγάζουμε. Κι όχι μόνο δε βγάζουμε, αλλά συνεχίζουμε το παραδοσιακό: τη συστηματική αποξήρανση των λιβαδιών που δακρύζουν. Δύσκολα περιμένω κάτι από τις οδηγίες. Εγωιστικά πια αυθαιρετείς, πειραματίζεσαι, δοκιμάζεις. Και ευτυχώς, δεν είσαι ποτέ μόνος.
Και γιατί του έβαλες 11; Γιατί δεν του έβαλες τον βαθμό που πιστεύεις ότι αξίζει το γραπτό του; Ας του έλεγες ότι στις πανελλήνιες θα έπαιρνε 11. Πού είναι το πρόβλημα;
για την άνω τελεία δοκίμασε τα:
alt + 0183
ctrl + alt + 183
Αν δε σου βγει πες το μου.
Διονύση, δεν παίρνω όρκο αλλά κάτι αλλάζει με το καινούριο σύστημα. Ένα αεράκι μωρέ... Δεν ξέρω αν φτάνει για το σιταράκι όμως...
Έλα ντε, Οδυσσέα! Να σε βάλω λίγο στα μυστικά της κουζίνας μας. Πήρε 11, 55 δηλαδή, γιατί έχοντας αδιάγνωστες μαθησιακές δυσκολίες, δίνει ένα γραπτό με πιο πολλά λάθη από τις λέξεις και αυτό επηρεάζει και τα υπόλοιπα θέματα του διαγωνίσματος, γλωσσικές ερωτήσεις, ερωτήσεις κατανόησης κειμένων κλπ. Τα πιο πολλά μόρια τα πήρε από την έκθεση, αν θυμάμαι καλά. Στις πανελλήνιες θα έπαιρνε κανένα 40 (8), το πολύ.
Δεν μου βγάζουν άνω τελεία ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Για δοκίμασε και το Alt+0183 για την άνω τελεία. Εξαρτάται από τον υπολογιστή. Αν δε σου πιάσει ψάξε στο διαδίκτυο.
Τα λάθη του είναι μόνο ορθογραφικά ή τρώει και γράμματα και κάνει κι άλλα παρεμφερή λάθη;
Δυστυχώς δεν λειτουργεί ούτε αυτό. Την έχουν εξορίσει από το πληκτρολόγιο την άνω τελεία.
Ο μαθητής κάνει πολλά λάθη κάθε είδους, αλλά δεν παραλείπει γράμματα.
Μπορείς πάντως να του πεις ότι γράφει καλά, αν δεν το έχεις πει ήδη — μεταξύ μας πιστεύω ότι το έχεις κάνει. Από την άλλη, δεν είμαι σίγουρος ότι έχει μαθησιακές δυσκολίες. Μπορεί κάτι να στράβωσε στο Δημοτικό, το οποίο τώρα δε μαζεύεται. Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έχουν μια τάση να κάνουν περίεργα λάθη. Π.χ. άπσρο αντί άσπρο. Μπορεί όμως να τα έχει ξεπεράσει σε αυτήν την ηλικία. Από 'κεί και πέρα δεν μπορείς να κάνεις και πολλά.
Κατανοώ την αγωνία και συμμερίζομαι τη δειλη αισιοδοξία σου. Όλα είναι ζήτημα δασκάλων και συμβούλων. Αν οι δεύτεροι είναι άξιοι οδηγοί και οι πρώτοι υπεύθυνοι δάσκαλοι, θα δούμε τα πράγματα να στρώνουν.
Οδυσσέα, ασφαλώς και του το είπα! Αλίμονο, εδώ ψάχνουμε κάτι καλό να πούμε να ενισχύσουμε ακόμα και τον πιο αδύνατο μαθητή, τώρα που έχουμε κάτι τόσο φανερό, θα το αφήσουμε να πάει χαμένο; Ναι, αυτό είναι το πιθανότερο, υπήρξε ελλιπής γραμματισμός στο δημοτικό και τώρα λείπουν οι βάσεις στο γραπτό λόγο.
Αν υπάρχει κάποιος μικρός βαθμός δυσλεξίας, στην εφηβεία μπορεί να εκδηλωθεί μόνο με μεγάλη ανορθογραφία και δυσγραφία. Το δεύτερο όμως δεν ισχύει καθόλου, γράφει ευανάγνωστα.
Θερσίτη, υπάρχουν κι από τα δύο είδη αρκετοί, ας τους λύσουν όμως τα χέρια με ένα πιο αντικειμενικό και ρεαλιστικό βαθμολογικό σύστημα. Ας πάψουμε επιτέλους να βαθμολογούμε την κατάκτηση της μητρικής γλώσσας σαν να βαθμολογούμε την πρόοδο στον φιλοσοφικό και επιστημονικό στοχασμό. Αυτός ο μαξιμαλισμός δίνει έναν εφηβικό λόγο σαν κι αυτόν της Βουλής των εφήβων, ξύλινο, γεροντίστικο, παπαγαλισμένο από λυσάρια, στρυφνό. Έτσι μιλάνε οι νέοι σήμερα; Έτσι σκέπτονται;
Post a Comment