Thursday, November 15, 2007

Ανοιχτή επιστολή σε καταληψίες και μη

Πάνε πολλά χρόνια που οι καταλήψεις γίνονται μέρος της σχολικής ζωής, όπως οι πενθήμερες εκδρομές και τα μαθητικά πάρτι σε κλαμπ. Για 2, 3 βδομάδες τα σχολεία αμπαρώνονται, απέξω στέκουν απελπισμένοι γονείς και λιγότερο απελπισμένοι καθηγητές και μέσα από τα κάγκελα χαρούμενοι και ενθουσιώδεις έφηβοι αναπτύσσουν τα αιτήματά τους, προσδοκώντας να φύγουν όλοι αυτοί να τους αφήσουν να παίξουν λίγη μπάλα, να ψήσουν καμιά κοπέλα...
Καθόλου δεν τους νοιάζει που ένα σωρό μεγάλοι αναλύουν οριζοντίως και καθέτως το φαινόμενο και αλληλοκατηγορούνται για τα χάλια της παιδείας. Ξέρουν πολύ καλά ότι καμιά κατάληψη- με εξαίρεση εκείνες επί Κοντογιαννόπουλου, που είχαν και τον νεκρό καθηγητή Τεμπονέρα- δεν έλυσε το παραμικρό πρόβλημα στην παιδεία. Εκείνα θέλουν ένα διάλειμμα! Όλο το βασίλειο της παιδείας για ένα διάλειμμα! Να βρουν λίγο χρόνο για μπάλα, για φλερτ, για χαβαλέ, για χάζεμα, βρε αδερφέ! Δεν ξέρουν ότι με τον τρόπο τους καταδεικνύουν το μεγαλύτερο πρόβλημα της παιδείας μας. Όχι τις ελλείψεις σε κτίρια, βιβλία και καθηγητές, ούτε, προπαντός ούτε, την προστασία της δήθεν δωρεάν δημόσιας παιδείας , αφού αυτήν την πληρώνουν πανάκριβα οι γονείς τους, εδώ και δεκαετίες. Το μεγαλύτερο πρόβλημά της είναι πως γίνεται όλο και περισσότερο απωθητική, αποκρουστική για τους..."πελάτες" της. Λες και όλοι κάνουν ό,τι μπορούν γι' αυτό, καθηγητές δημόσιοι υπάλληλοι που στενάζουν μέσα στα ασφυκτικά γραφειοκρατικά πλαίσια και τους ρίχνουν το κόκκαλο των πολλών διακοπών, του "χαλαρού" ωραρίου, της απουσίας οποιασδήποτε αξιολογικής διαδικασίας ή στοιχειώδους ελέγχου, για να τους αποζημιώσουν για τα λίγα λεφτά που παίρνουν, ένα Υπουργείο που κάθε φορά δικαιώνει απόλυτα με όλες τις αποφάσεις του το "κάθε πέρσι και καλύτερα" και κυρίως μια πολιτική πνευματική επιστημονική ηγεσία σε κατάσταση αφασίας και ιδιωτείας ως προς το ύψιστο αυτό θέμα. Είναι απίστευτη η ανεπάρκεια πολιτικών προγραμμάτων και θέσεων όλων των κομμάτων, συνδικαλιστικών ενώσεων εκπαιδευτικών, επιστημονικών ενώσεων, ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης ως προς τα μεγάλα θέματα της παιδείας. Λες και κανείς δεν οφείλει να καταθέσει τίποτε ουσιαστικό, λες και κανείς δεν έχει στρωθεί ποτέ να εκπονήσει ένα συνολικό όραμα παιδείας. Όλοι ασχολούνται κατά καιρούς με κάτι, με προτίμηση το εξεταστικό σύστημα, την τεχνική εκπαίδευση ή τις αλλαγές στα βιβλία. Γιατί; Έλα ντε! Μα αυτά είναι τα πιο "παραγωγικά" αντικείμενα. Παράγουν αναθέσεις, εργολαβίες, μίζες, ανακατανομή ιδιαίτερων και φροντιστηρίων, εισροή νέων ειδικοτήτων και διορισμούς στο δημόσιο.
Αν λοιπόν τα παιδιά θέλουν να μιλήσουν λίγο τη γλώσσα αυτών που αποφασίζουν για την τύχη τους. Αν θέλουν κάτι παραπάνω από λίγη ξεκούραση και χαβαλέ. Αν θέλουν να τους πάρουν επιτέλους στα σοβαρά. Ας δοκιμάσουν κάτι απλό: Να μποϋκοτάρουν όλες τις σχολικές εκδρομές για μια χρονιά. (Οι αγώνες θέλουν θυσίες παιδιά. Στις καταλήψεις δεν θυσιάζετε απολύτως τίποτε, κανείς δεν σας βάζει να κάνετε τα μαθήματα που χάσατε και το ξέρετε. ) Ίσως διαπιστώσετε πως όλοι αυτοί που τώρα σας αφήνουν να κλείνετε τα σχολεία και σφυρίζουν αδιάφορα για τις χαμένες ώρες διδασκαλίας, μόλις πάνε να χαθούν τα δισεκατομμυριάκια του μαθητικού τουρισμού, θα αφηνιάσουν κανονικά. Ίσως βρουν και λεφτά, ίσως ακούσουν και τα αιτήματά σας. Ίσως τότε καταλάβετε ότι κλείνοντας αυτό το έστω απωθητικό σχολείο σας, το καταδικάζετε απλώς να παραμείνει εσαεί απωθητικό και αναχρονιστικό και τους εαυτούς σας σε κάποια χρόνια να στέκονται έξω από τα κάγκελα, κοιτώντας απελπισμένα τους δικούς τους γιούς και κόρες- καταληψίες.

13 comments:

Θερσίτης said...

Συναδέλφισσα,αγγίζεις την ουσία του εκπαιδευτικού προβλήματος με το σημείωμά σου αυτό: το σχολείο που υπηρετούμε δεν αρέσει, δεν πείθει, δεν καλλιεργεί, δεν προσφέρει τίποτε. Υπάρχει απλώς για να εισπράττουμε το μισθό μας και για να βγάζουμε ιδιαίτερα. Τόσο απλά και τόσο αληθινά είναι τα πράγματα.
Αύριο πώς θα βγουν στην απηνή κοινωνία; Πώς θα επιβιώσουν στον κυνισμό και το νοσηρό εγωκεντρισμό του περιβάλλοντός τους; Εμείς που θα μπορούσαμε να τα αφυπνίσουμε είτε έχουμε παραιτηθεί λόγω της απροθυμίας των γύρω μας είτε λειτουργούμε σαν κεντρική αρτηρία που αιματοδοτεί το κακοφορμισμένο σώμα της αντιδραστικής και εγωπαθούς κοινωνίας.
Υπάρχει λύση; Ναι. Να επιμείνουμε οι λίγοι Δον Κιχώτες να χαστουκίζουμε τους Φαρισαίους που καμώνονται τους δασκάλους και να σχίζουμε τις μάσκες των ελεεινών αλιτήριων που λυμαίνονται το κουφάρι του δημόσιου σχολειού, τους εκπορνευτές της αυριανής κοινωνίας.
Δες στην ιστοσελίδα μου (http://users.otenet.gr/~anmih1)το άρθρο μου για την αθλιότητα της πενθήμερης. Θα καταλάβεις -εσύ το γνωρίζεις, βέβαια- πόσο δίκαιο έχεις με την πρότασή σου για μποϋκοτάζ των εκδρομών.

giorgos_st said...

ΠΕΣ ΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ Ν'ΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ,μόνο που τα πες όλα, δεν άφησες και για μας κάτι! ή μάλλον άφησες, χώρο και σε μένα (τον μη εκπαιδευτικό)να κάνω τη θλιβερή πρόβλεψη πως αρκετοί από τους σημερινούς μαθητές πράγματι δε θα "επιβιώσουν εύκολα στον κυνισμό και το νοσηρό εγωκεντρισμό" του περιβάλλοντος που τους περιμένει, και τότε θα τα βροντήξουν αποστρεφόμενοι ένα κόσμο και ένα σύστημα που από παιδιά ακόμα "βολεύεται" στην πλάτη τους,και να η παραβατικότητα, να τα ναρκωτικά, να το αλκοόλ να και τα προβλήματα ψυχικής υγείας. Πάλι τότε θα μιλούν για πρόληψη οι τεχνοκράτες και οι "ειδικοί", δεν είναι δυστυχώς καθόλου ευχάριστη η συνάντησή μας αυτή. Αλλά για να ξαναγυρίσω (και να ελαφρύνω την ατμόσφαιρα) στο θέμα, βρείτε τα με τον thersites ποιόν να κάνουμε υπουργό και ποιόν υφυπουργό στην παιδεία? Το αντικείμενο το ξέρετε σε βάθος και το πονάτε πολύ περισσότερο από τους "αρμόδιους" ελάτε μην σας πιάνουν οι ντροπές!
ΥΓ. Πόλυ ωραία η πρόταση για τις σχολικές εκδρομές μακάρι τα παιδιά να το έκαναν πράξη.

fisherman said...

Σωστά όλα αυτά … που γράφεις οι «πελάτες» δεν πάνε πια στο μαγαζί γιατί αυτό δεν έχει τίποτε να τους προσφέρει. Πάνε μόνο για να έχουν παρουσίες για το τέλος. Σε μία συζήτηση στο blog μου «ψάρεψα» και μία απάντηση που δε περίμενα… Κάνουν κατάληψη για να ξεκουραστούν! Δεν τους δίνω άδικο… τρέχουν όλη μέρα.
Ελάτε τώρα … παιδιά πάνω στην εφηβεία είναι και δεν έχουν χρόνο ούτε για ένα καφέ! Μη το βλέπετε τρελό ένας λόγος είναι και αυτός. Συνήθως η αντίδραση αποτελεί έκφραση του τελικού συναισθήματος αυτού που αντιδρά… δηλαδή:
Το σύστημα είναι άχρηστο => το φροντιστήριο απαραίτητο => ο χρόνος ελάχιστος Άρα τι μας χρειάζεται χρόνος , τι δε μας χρειάζεται … το πιο άχρηστο => «τράβα» μία κατάληψη να ξεκουραστούμε και να βρούμε λίγο χρόνο για ‘μας…
Προτάσεις που μπορεί να έχουν ενδιαφέρον έχει και το www.efakeloi.blogspot.com να το εγραψα σωστά. Αν όχι στο blog μου έχω Link.

gyristroula2 said...

Στον Thersites: μου άρεσε η σελίδα σου, την "ξεφύλλισα" όλη. Τώρα που έχεις σίγουρη αναγνώστρια, περιμένω κι άλλα δημοσιεύματα. Νομίζω ότι έχεις να πεις πολλά.
Στον giorgos_st: Να 'σαι καλά για την εμπιστοσύνη, αλλά κι εγώ και, τολμώ να πω, κι ο Thersites δεν θα αλλάζαμε το δασκαλίκι ούτε με υπουργικό θώκο.
Στον fisherman: Δεν το βλέπουμε καθόλου τρελό να θέλουν οι έφηβοι να ξεκουραστούν λίγο από αυτό το εξοντωτικό σύστημα. Κάθε χρόνο βλέπουμε παιδιά να καταρρέουν ψυχολογικά, να εμφανίζουν διάφορες παθήσεις, πχ τενοντίτιδες από το πολύ γράψιμο, γαστρίτιδες από καφέδες, άγχος και ξενύχτια. Φτάνουν στις πανελλήνιες ράκη σωματικά και ψυχικά και φυσικά επιβιώνει ο πιο ανθεκτικός, όχι αναγκαστικά ο καλύτερος. Κλείνοντας το σχολείο, έχουν μόνο το φροντιστήριο κι έτσι παίρνουν μια ανάσα!

loyk said...

Συμφωνω στα περισσοτερα που γραφεις.
Ειμαι κι΄΄ εγω ενας απο τους ΄΄απελπισμενους''γονεις.
Ξερεις ολες αυτες τις μερες της καταληψης ,διαπιστωσα κατι σοβαρο.
Ειδα το γιο μου και τους φιλους του[οχι και φανατικους καταληψιες]να ειναι πραγματικα χαρουμενοι,να γυριζουν απο το παιχνιδι στο γηπεδο[το αυτοσχεδιο παιχνιδι,οχι το οργανωμενο]και να ειναι γελαστοι.
Για προβληματιστητε γιατι τα παιδια μας ειναι χαρουμενα μακρια απο το σχολειο;γιατι θελουν το αυθορμητο παιχνιδι,που καποτε εμεις δεν το ειχαμε στερηθει.
Μηπως το σχολειο εχει γινει απεχθες,μηπως απο την πρωτη δημοτικο ΄΄πρεσαρουμε''τα παιδια μας χωρις λογο;μηπως ολο το συστημα της παιδειας θελει μπουρλοτο και φωτια;;
Μηπως ξεχασαμε οτι τα παιδια μας θελουν και να παιξουνκαι δεν εχουν καμμια σχεση με τις δικες μας φιλοδοξιες και αποτυχημενα ονειρα.

vagnes said...

Τα σημερινα σχολεια αφαιρουν τον πολυτιμο ελευθερο χρονο των μαθητων οπως αλλωστε και τα φροντιστηρια. Δεν κανουν ομως καταληψεις στα φροντιστηρια τα θεωρουν χρησιμα για την περαιτερω πορεια τους ενω τα σχολεια οχι.

Πόσοι αραγε καθηγητες θεωρουν τα σχολεια χρησιμα; Οι επιδοσεις πολλων καθηγητων ειναι αξιοζηλευτες στα απογευματινα αμοιβομενα ιδιαιτερα μαθηματα τους και ουδολως στα πρωινα.

Αυτη την υποκρισια τα παιδια εχουμε την εντυπωση πως δεν την αντιλαμβανονται;

Ποια κυβερνηση εσκυψε σοβαρα να βρει τροπο να καταργησει την ιδιωτικη παραπαιδεια; Ειναι τοσο δυσκολο αραγε; Πόσοι καθηγητες θελουν να καταργηθει τα φροντιστηρια;

Τα φροντιστηρια χρειαζονται:
για την κυβερνηση να εισπραττει φορους και να μειωνει την ανεργια,
για τους καθηγητες Δ.Υ. να εισπραττουν τα μαυρα εισοδηματα τους,
για τους ιδιωτες καθηγητες να διατηρουν ευρωστες οικονομικα επιχειρησεις.

Μετα ολοι οι πιο πανω ζητανε ευθυνες γιατι οι μαθητες κανουν καταληψεις. Καταλαμβανουν εναν χωρο αχρηστο, ενα χωρο που ηδη εχουν "καταστρεψει" πολιτικα κομματα, ασυνειδητοι καθηγητες και εξυπνοι(;) επιχειρηματιες.
Λυπαμαι αλλα την αληθεια δεν μπορουμε να την κρυψουμε απο τα ματια των παιδιων ποσο μαλλον των πιο μεγαλων (παιδιων)...
Αυτα φιλη anemomyle με καλη προθεση και με αληθινα λογια

Προτασεις υπαρχουν πολλες οπως στο: http://efakeloi.blogspot.com/ αλλά και οι καθηγητες μπορουν να προσφερουν περισσοτερες γιατι ομως τιποτε δεν λεει να κινηθει;;;

gyristroula2 said...

Ακριβώς, φίλε vagnes, αυτή η κατάσταση συντηρείται γιατί εξυπηρετεί πολλούς, να είσαι βέβαιος γι' αυτό. Για τον ίδιο λόγο διαιωνίζεται και το χάλι των δημόσιων νοσοκομείων ή της εφορίας. Είναι πολλοί που βολεύονται κι αν αυτοί που πλήττονται δεν μπορούν να δράσουν οργανωμένα, μένει σ' αυτούς που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον, η ευθύνη της αλλαγής. Κι εδώ όμως το πολιτικό κόστος κάνει παιχνίδι. Γιατί μας κάνει εντύπωση; Αφού το πολιτικό κόστος συντηρεί "κολομβίες" εντός των συνόρων, στα φροντιστήρια θα κολλήσει;

vagnes said...

Δηλαδη δεν πρεπει να μου κανει εντυπωση, αφου ολα ειναι χάλι να μη μου κανει εντυπωση που και η παιδεια ειναι χάλι!
Ειπες... "κι αν αυτοί που πλήττονται δεν μπορούν να δράσουν οργανωμένα..." ας μεινουμε εκει που ειμαστε, λεω εγω!!
Δεν θελουν να δρασουν οργανωμενα οχι δεν μπορουν, υπαρχει μια "μικρη" διαφορά και μια μεγαλη διαφθορα σ' αυτο. Και αν αυτοί που πλήττονται εστω δεν μπορούν να δράσουν οργανωμένα, μένουμε στα ιδια;
Φιλη gyristroula μου τα γυρνας λιγο αναποδα τα πραγματα.
ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΑΡΧΙΚΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ; Το πρωτο βημα ειναι η καταργηση των Πανελληνιων λοιπον, που φυσικα βελτιωνει και την παιδεια γιατι στρεφει αναγκαστικα το ενδιαφερον του νεου προς τα Δημοσια σχολεια. Αυτο δεν ειναι κατ' αρχην ωφελιμο; Μηπως προτιμαμε τα φροντιστηρια μεχρι να φτιαξει η παιδεια; Μηπως αυτος ειναι ο λογος που δεν μπορουμε να δρασουμε οργανωμενα;
Απο κει και περα ας δουμε τι βελτιωσεις θα προτεινετε εσεις κυριως ως καθηγητες και μεις ως παροικουντες.
Καθε προσπαθεια ξεκινά με το πρωτο βημα, αρκει να ειστε διθατεθειμενοι να το κανετε. Εμεις παντως θα σας στηριξουμε στις προτασεις σας αν ειναι προς τη σωστη κατευθυνση.

gyristroula2 said...

Φίλε, vagnes, δεν εκπροσωπώ σ' αυτή τη συζήτηση, αλλά και γενικότερα,κανέναν παρά μόνο τον εαυτό μου. Ναι, θέλω ΧΘΕΣ να καταργηθούν τα ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια και θα συστρατευόμουν και με το διάβολο για να το πετύχω. Το τι πρεσβεύουν οι καθηγητές ως συνδικαλιστικό κίνημα ή ως κοινωνική ομάδα είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία και θα γίνονταν αυτό το μπλογκ "ιερεμιάδα", για να το εξιστορήσει. Πάντως ΔΕΝ είμαστε όλοι έτσι, αυτό μην το ξεχνάς ποτέ, γιατί κάπου εκεί ενεδρεύει ο κίνδυνος της ισοπέδωσης και τελικά της παραίτησης.

vagnes said...

Αν πιστευα οτι ολοι οι καθηγητες ειναι ιδιοι, ουτε το δημοσιο σχολειο θα υποστηριζα, ουτε στο ιστολογιο σου θα εκανα σχολιο...

ΥΓ: θα με "σκοτωνε" αλλωστε η κουνιαδα μου, που ειναι μια απολυτα ευσεινηδητη καθηγητρια Γαλλικων της μεσης εκπαιδευσης

vagnes said...

Οι φακελοι προτασεων φιλοδοξουν (δεν ξερω αν θα το πετυχουν) να προτεινουν λυσεις κυριως και οχι να κανουν κριτικη. Δεν μας αρεσει και πολυ ο καταγγελτικος λογος.
Η βοηθεια των ειδικων παντα θα ειναι πολυτιμη.
ΣΤο τελευταιο σχολιο σου, δινω μια συνεχεια στους φακελους που θα ηθελα να μου πεις τη γνωμη σου.

http://efakeloi.blogspot.com/

loyk said...

Καλοι φιλοι,πολυ ενδιαφερον ο διαλογος.
Δεν πιστευω οτι εχει ουσια,π.χ οπως να καταργησουν τα παιδια απο μονα τους τις εκδρομες ειναι σαν να λεμε να σταματησουν να παιζουν και οταν λεμε να κοπουν τα φροντιστηρια απο τους εκπαιδευτικους,ειναι σαν να λεμε μερικα παδια [των εκπαιδευτικων]να μεινουν νηστικα ,ξερεις καλε φιλε ποσοι οικογενειακοι προγραμματισμοι βασιζονται πανω στα λεφτα αυτα;
Οποτε δεν καταληγουμε πουθενα.
Ξερετε ποιο ειναι το ΠΡΟΒΛΗΜΑ που το βλεπουμε μερικοι και αλλοι κανουμε οτι δεν το βλεπουμε;;
ΟΤΙ ΤΟ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΡΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΧΤΙΣΙΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.
Τα παντα βρισκονται σε ΣΗΨΗ, σε ολους τους τομεις της Ελληνικης κοινωνιας και τα επιμερους ζητηματα οπως της παιδειας ειναι μια μικρη παρανυχιδα στο σωμα που αιμοραγει.

Θερσίτης said...

προς loyk: Κάθε προσπάθειά μας να καταξιωθούμε κατ' αρχάς στα μάτια τα δικά μας και έπειτα και στα μάτια και των άλλων απαιτεί θυσίες. Κι όταν λέμε θυσίες, εννοούμε πολύ απλά ... θυσίες. Η στέρηση ή η ...αυτο-στέρηση της εκδρομής είναι ένα ηχηρό χαστούκι στα αναίσχυντα εκείνα μάγουλα που απειλούν με το κόψιμο των εκδρομών και ζητούν από τους μαθητές υποταγή. Και ένα τέτοιο χαστούκι ίσως μπορεί να ξυπνήσει μερικούς δημόσιους υπαλλήλους που κοιμούνται στις αίθουσες διδασκαλίας.
Και για τους εκπαιδευτικούς, όχι για τους κοιμώμενους: Ξέρουμε πως η δουλειά μας δεν μπορεί να πληρωθεί δίκαια, όσο κι αν ανέβει ο μισθός μας. Επομένως πάντα αδικημένοι είμαστε. Κι αν ήταν προς όφελος της δημόσιας εκπαίδευσης το κόψιμο των ιδιαίτερων, θα έπρεπε να το κάνουμε αμέσως και χωρίς αντίρρηση. Σε μια κοινωνία ατομικισμού και οχαδελφισμού η επίδειξη αλληλεγγύης είναι πραγματικά επαναστατική πράξη.

Cyber Sex

  Όταν πρωτομπήκε στο ίντερνετ, εκεί στα μισά της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, σκέφτηκε ότι είχε μια ωραία ευκαιρία να βελτι...