Μπήκαμε ήδη στην τροχιά των γιορτινών ημερών.
Τα Χριστούγεννα έτσι όπως έχει καθιερωθεί να γιορτάζονται στον Δυτικό χριστιανικό κόσμο είναι πια μια γιορτή της κατανάλωσης και τίποτε περισσότερο.
Τα σύγχρονα "κοριτσάκια με τα σπίρτα", οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι χαμηλόμισθοι όλο και πληθαίνουν, ο πλούτος όλο και σε λιγότερους καταλήγει κι όμως όλοι αναμασάμε τα ίδια στερεότυπα, δώρα, ατέλειωτα κουτιά με πολύχρωμες κορδέλες, δέντρα, στολίδια, λουκούλεια δείπνα. Οι παλιότερες κοινωνίες είχαν λιγότερες ενοχές, γιατί πίστευαν ότι οι φτωχοί "φταίνε" για τη φτώχεια τους, είτε γενετικά, είτε κοινωνικά. Εμείς που πια οδυνηρά καταρρίψαμε το μύθο, γιατί εξακολουθούμε να μην ντρεπόμαστε για την πολυτέλεια και την απληστία μας;
Γιατί οι πιο ευαισθητοποιημένοι πολιτικά και κοινωνικά δεν αντιστεκόμαστε; Γιατί δεν προωθούμε έναν ουσιαστικότερο και λιτότερο εορτασμό; Πιο κοντά στους ανθρώπους, με λιγότερα πράγματα;
Δεν αρκεί να καταγγέλλουμε τις αυξήσεις στα εορταστικά είδη, αξιότιμοι κύριοι εκλεκτοί του λαού και πνευματικοί ταγοί μας, κάπου αλλού είναι το νόημα!
Wednesday, December 6, 2006
Subscribe to:
Posts (Atom)
Με τον Μάνο Λοΐζο, το 1979
Στον Άη Γιώργη στου Φαράλη, είδα το Μάνο Λοΐζο, τον Απρίλιο του 1979. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα και είχε έρθει με την παρέα του Γιώργου του Δ...
-
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ: 1.ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 17 Ο ΚΑΙ 18 Ο ΑΙΩΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ...
-
Στις μηχανές αναζήτησης μερικές από τις πιο συνηθισμένες λέξεις -κλειδιά που οδήγησαν στον Ανεμόμυλο ήταν "Γλώσσα Α΄λυκείου"....
-
Δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με τους αποχαιρετισμούς. Από τότε που ο ναυτικός πατέρας μου ετοιμαζόταν για ταξίδι, κατέβαινε η βαλίτσα από το β...