Όταν τα βάλαμε όλα αυτά τα στρυφνά στη διδασκαλία της γλώσσας, είδαμε την τάξη μας να ανθίζει, το λόγο των μαθητών προφορικό και γραπτό, να αναπτύσσεται όσο ποτέ άλλοτε. Απαλλαγμένοι από μηχανιστικές άγονες γλωσσικές γυμναστικές, του τύπου "συνώνυμα/αντώνυμα", εκτός περιστάσεων επικοινωνίας και κοινής λογικής, στραφήκαμε σε κείμενα, κλασικά και πολυμεσικά, αξιοποιήσαμε την τεχνολογία, δουλέψαμε με ομάδες, μέσα σε ένα θεματικό πλαίσιο, που όμως μας έδινε την ελευθερία να το προσεγγίσουμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
Και μετά, όπως συμβαίνει συνήθως στην ελληνική εκπαίδευση, όλο αυτό θυσιάστηκε εν μια νυκτί στο βωμό της Τράπεζας Θεμάτων. Η ύλη περιλαμβάνει συγκεκριμένες σελίδες του βιβλίου (όλες), τα θέματα πέρυσι και φέτος με τον παλιό γνωστό τρόπο των πανελλαδικών: ασκήσεις μηχανιστικής λογικής, ξεκομμένες από την περίσταση επικοινωνίας, τυποποιημένες, ανούσιες, σε πλήρη αναντιστοιχία με το ΠΣ. Πάνε οι ρόμβοι, πάνε και οι γραμματισμοί, οι νέες θεωρίες διδασκαλίας, οι πρωτοποριακές διδακτικές πρακτικές. Back to basics, στη νεαντερτάλεια λογική του: "βάλε μωρέ εκεί 5 λέξεις να τις βάλουν σε προτάσεις" και προπαντός η διδακτέα ύλη του διδακτικού εγχειριδίου, σελίδα προς σελίδα.
Ποιος ασχολήθηκε με αυτό το θέμα;
Μέσα στη λαίλαπα που κτυπάει την εκπαίδευση, ποιος νοιάζεται για τη διδασκαλία της Γλώσσας;
Η φροντιστηριακή λογική ταιριάζει μια χαρά με την Τράπεζα. Τα θέματα είναι "εύκολα" και βαθμολογούνται "αντικειμενικά", οπότε όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Όλοι;
Η Π.Ε.Φ πήρε τίποτα είδηση ή μόνο όταν βγαίνει ένα μάθημα από τις Πανελλήνιες ξυπνάει από τον λήθαργο;
Η επιτροπή που εισηγήθηκε αυτό το ΠΣ (νομίζω με προεξάρχοντα τον κ. Ματσαγγούρα), γιατί το εγκατέλειψε έτσι άσπλαχνα στους δρόμους και "διαδρόμους", χωρίς έστω έναν μικρό επικήδειο:
"Το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας του 21ου αιώνα ενθάδε κείται λιγόχρονο και ατυχές. Οι τεθλιμμένοι συγγενείς παρακαλούνται να επιστρέψουν ολοταχώς στο παρελθόν.
Το Νέο Λύκειο θριαμβεύει."
