tag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post1270285140111760784..comments2023-08-27T12:04:52.362+03:00Comments on anemomylos2: Αμαρτίες εξομολογημένες, ηδονές αναμάρτητες.gyristroula2http://www.blogger.com/profile/14290903315919916972noreply@blogger.comBlogger17125tag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-32909848833415998252009-05-20T06:14:03.063+03:002009-05-20T06:14:03.063+03:00Κέλα του χοίρου ή αλλιώς "χοιρόκελα" ή "χοιρόκιλα"...Κέλα του χοίρου ή αλλιώς "χοιρόκελα" ή "χοιρόκιλα" είναι το κελί που βάζουμε το χοίρο, ο στάβλος του, όπως λέγεται γενικά. Συνήθως βρίσκονταν κοντά στα σπίτια και τον τάιζαν με τα αποφάγια ή τα βρώσιμα απορρίμματα του νοικοκυριού. Ποιο θέμα αφορά η διάλεξή σας;gyristroula2https://www.blogger.com/profile/14290903315919916972noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-18944028867671904152009-05-19T19:25:00.000+03:002009-05-19T19:25:00.000+03:00καλησπέρα
επειδή με ενδιαφέρει για την διάλεξή μου...καλησπέρα<br />επειδή με ενδιαφέρει για την διάλεξή μου, είναι εύκολο να μου εξηγήσετε τι είναι η "κέλα" του χοίρου<br />ευχαριστώwindmanhttps://www.blogger.com/profile/03405576251032199580noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-32563868968000264422008-11-20T17:54:00.000+02:002008-11-20T17:54:00.000+02:00Αχ, λορελάη, το καημένο το γουρουνάκι! Το περίεργο...Αχ, λορελάη, το καημένο το γουρουνάκι! Το περίεργο είναι ότι εγώ ήμουν ευαίσθητο παιδάκι, λυπόμουν τα κατσικάκια που σφάζανε, τα κουνελάκια (όχι επειδή δε μου αρέσει το κρέας τους, αμέσως εσύ!), το χοίρο όμως τον βλέπαμε σαν σφάγιο, λες και δεν είχε ψυχή ο κακομοίρης. Λέω του χρόνου να κάνω χοιροσφάγια, ετοίμασε ποδίτσα και κοφτερό μαχαίρι.<BR/>ΥΓ Το εσλύσθνε είναι...ηχοποίητη λέξη, μην την ψάξεις στα λεξικά όμως!<BR/>Το ροσόλι είναι χειροποίητο λικέρ από βύσσινα ή βερίκοκα και ρακί. Θα μας πουν οι Λειβαδιανές, αυτές μου το θύμισαν.gyristroula2https://www.blogger.com/profile/14290903315919916972noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-83042071664934027652008-11-19T20:44:00.000+02:002008-11-19T20:44:00.000+02:00Φιλενάδα, βαρβαρούλα έπρεπε να σε λένε, όχι γυριστ...Φιλενάδα, βαρβαρούλα έπρεπε να σε λένε, όχι γυριστρούλα :))) Έ, τι περιμένεις τώρα να σου πω ότι τρελάθηκα με την εικόνα του μισοσφαγμένου χοίρου;... αλλά ξαναδιάβασα όλ' αυτά τα πρώτα με τις λιχουδιές και ίσιωσα!! Παναγία μου! Τρέχω να πάρω καμμιά σοκολάτα :)))<BR/><BR/>(αλήθεια τι σημαίνει "εσλύσθνε" -ούτε να το προφέρω δεν μπορω- και τι είναι το ροσόλι;)Λορελάηhttps://www.blogger.com/profile/03564350462383211000noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-70222282741330159402008-11-18T19:13:00.000+02:002008-11-18T19:13:00.000+02:00Ανεβάζεις τις μετοχές σου, ndn μου, στο πόσο ευπρό...Ανεβάζεις τις μετοχές σου, ndn μου, στο πόσο ευπρόσδεκτος θα ήσουνα στο νησί. Σμυρνιά γιαγιά , όχι χορτοφαγικές τάσεις, ούτε μεγάλες ζωοφιλικές ευαισθησίες. (Σκέψου τώρα εσύ ευαίσθητη ψυχή να κλαίει που χτυπούσε ο ψαράς το χταπόδι. Ακόμα γελάνε.) Ακόμα κι αυτό με τα γαλακτοκομικά έχει μια βάση. Σε πολλούς ντόπιους δεν αρέσουν τυριά και γάλατα κατσικίσια. Μεταξύ αυτών και οι δικοί μου. Αλλά μη μου πεις, Σαλονικιέ ότι δεν τρως καζάν ντιπί με βουβαλίσιο γάλα!gyristroula2https://www.blogger.com/profile/14290903315919916972noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-54159264054864052092008-11-17T21:06:00.000+02:002008-11-17T21:06:00.000+02:00Gyristroula υπέροχο το κείμενο σου.Αυτό με τα κερά...Gyristroula υπέροχο το κείμενο σου.<BR/><BR/>Αυτό με τα κεράσματα που πηγαινοέρχονται συνέχεια το έχει η γιαγια μου που είναι Σμυρνιά.<BR/><BR/>Αποτροπιασμό από μένα δεν πρόκειτα να λάβεις φυσικά. Μπορεί να μην έχω δει να σφάζουν χοίρους παρά μόνο κοτόπουλα στο χωριό καθώς και να τα ξεπουπουλιάζουν στη σκαφη με το ζεστό νερό, αλλά θα ήθελα να δω, καθότι τα έθιμα κάθε τόπου αποτελούν την ιστορία του. Να είσαι επίσης σίγουρη οτι θα δοκίμαζα ότι περιεγραψες στο ποστ εκτός από τα γλυκά και ιδιαίτερα αυτά του βουτυρου! Με το γάλα δεν έχω και την άριστη σχέση!NdNhttps://www.blogger.com/profile/04310097125217743362noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-79766407922442648642008-11-17T18:04:00.000+02:002008-11-17T18:04:00.000+02:00θερσίτη μου, τι να κάνω, τα της εκπαίδευσης μας έπ...θερσίτη μου, τι να κάνω, τα της εκπαίδευσης μας έπεσαν πολύ βαριά τελευταία, χρειαζόμαστε μια ανάπαυλα.gyristroula2https://www.blogger.com/profile/14290903315919916972noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-8342796821395379962008-11-16T10:34:00.000+02:002008-11-16T10:34:00.000+02:00Τι είναι αυτά τα πράματα; Μετατρέψαμε τα μπλογκς σ...Τι είναι αυτά τα πράματα; Μετατρέψαμε τα μπλογκς σε λαογραφικά εργαστήρια; Αίσχος και ...ευχαριστίες για τη νοσταλγία που μοιράζεις αφειδώλευτα.Θερσίτηςhttps://www.blogger.com/profile/10874154623316678712noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-73494535855975964342008-11-16T09:49:00.000+02:002008-11-16T09:49:00.000+02:00Ήταν ένας άλλος τρόπος ζωής, γιώργο, εν κινήσει, α...Ήταν ένας άλλος τρόπος ζωής, γιώργο, εν κινήσει, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ακόμα και όταν κάθονταν δούλευαν, στις βεγγέρες καθάριζαν φασόλια, καλαμπόκια, αμύγδαλα.<BR/>Για να τα βρεις πια αυτά έτσι στο νησί, πρέπει να πας με τη μηχανή του χρόνου. Ακόμα και στα χοιροσφάγια που γίνονται, δεν κάνουν τόσα πολλά, γιατί δεν τρώγονται. Όλοι προσέχουν πια.<BR/>Κι εσύ, μέριλ, κι εσύ...<BR/>Θα σε βάλουμε να σφάξεις το χοίρο όμως να ξέρεις...gyristroula2https://www.blogger.com/profile/14290903315919916972noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-17919013199479848642008-11-16T08:03:00.000+02:002008-11-16T08:03:00.000+02:00Αχ, κι εγώ μωρέ...Αχ, κι εγώ μωρέ...merilhttps://www.blogger.com/profile/15086853979429049709noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-29143821585953270292008-11-15T21:07:00.000+02:002008-11-15T21:07:00.000+02:00Α και κάτι ακόμα, αυτό με τα κεράσματα μου φάνηκε ...Α και κάτι ακόμα, αυτό με τα κεράσματα μου φάνηκε πολύ δελεαστικό, μακάρι να μπορέσω να πάω κάποτε στην Ανδρο για να το δώ και από κοντά....giorgos_sthttps://www.blogger.com/profile/03510423512887983067noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-54611184732308979762008-11-15T20:10:00.000+02:002008-11-15T20:10:00.000+02:00Οι μνήμες σου είναι "αγροτικές" όπως και οι δικές ...Οι μνήμες σου είναι "αγροτικές" όπως και οι δικές μου, απλά σήμερα τα βλέπουμε όλα αυτά μέσα από το σημερινό τρόπο ζωής σε πόλεις και χωριά....κι αυτό δημιουργεί ανάκατα συναισθήματα, εκείνο όμως που είναι πραγματικά άξιο λόγου είναι αυτή η αξιοσύνη των γυναικών εκείνης της εποχής, δεν σταματούσαν ούτε μια στιγμή να δουλεύουν σκληρά στο χωράφι,στο μαγείρεμα, στα παιδιά τους, και όλα γινότανε με φυσικότητα και αβίαστα, θαρρείς και ήταν από σίδερο.giorgos_sthttps://www.blogger.com/profile/03510423512887983067noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-31134537557144937782008-11-15T15:27:00.000+02:002008-11-15T15:27:00.000+02:00Ακριβώς από μένα ε;Καλάα....Τι να γίνει καλή μου ό...Ακριβώς από μένα ε;<BR/>Καλάα....<BR/><BR/>Τι να γίνει καλή μου όπως λες και συ γαλουχήθηκα με συγκεκριμένες πορφυρού χρώματος αξίες και μ' όλη μου το οικολογικό κλπ. λούστρο προφανώς δεν καταφέρνω να κρύψω και πολλάmerilhttps://www.blogger.com/profile/15086853979429049709noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-87212604440315723112008-11-15T11:17:00.000+02:002008-11-15T11:17:00.000+02:00Μεριλού μου, ευχαριστώ, αλλά δεν περίμενα αποδοκιμ...Μεριλού μου, ευχαριστώ, αλλά δεν περίμενα αποδοκιμασίες ακριβώς από σένα...<BR/>εεεε...σίγουρα τα χοιροσφάγια δεν είναι το πιο άγριο που έχεις ζήσει εκεί στο Μυλοπόταμο...gyristroula2https://www.blogger.com/profile/14290903315919916972noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-8634158625542420892008-11-15T09:06:00.000+02:002008-11-15T09:06:00.000+02:00Αποτρπιασμό; Τι λες γλυκιά μου ...Μας πρόσφερες τέ...Αποτρπιασμό; Τι λες γλυκιά μου ...<BR/>Μας πρόσφερες τέτοιο γευστικό ταξίδι που εγώ τουλάχιστον σου είμαι ευγνώμων<BR/>Και μου φερες και μνήμες <BR/>ά γυριστρούλα...merilhttps://www.blogger.com/profile/15086853979429049709noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-67628049619018744812008-11-15T09:03:00.000+02:002008-11-15T09:03:00.000+02:00Καλημέρα, διονύση. Με χτυποκάρδι κοίταξα τα σχόλια...Καλημέρα, διονύση. Με χτυποκάρδι κοίταξα τα σχόλια πρωί πρωί. Περίμενα αποδοκιμασίες και αποτροπιασμό. Σ' ευχαριστώ, φίλε, έκανες καλό ποδαρικό. Ελπίζω η συνέχεια...gyristroula2https://www.blogger.com/profile/14290903315919916972noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1555200385432288559.post-42915173446721109542008-11-14T23:38:00.000+02:002008-11-14T23:38:00.000+02:00Υπέροχο κείμενο κάτω από υπέροχη φωτογραφία..Κάποι...Υπέροχο κείμενο κάτω από υπέροχη φωτογραφία..<BR/>Κάποια στιγμή και εκ του αντιστρόφου ο συνειρμός μου με πήγε στο "αστειάκι" με το παιδάκι της πόλης, που βλέποντας στην εξοχή ένα ζωντανό κοτόπουλο παρατηρεί πως "μπαμπά, κοίτα, το κοτόπουλο άνθισε".<BR/><BR/>Ακόμα κι εγώ, μεγαλωμένος σε συνοικία της Αθήνας, αλλά στον αιώνα που οι δρόμοι ακόμα ήταν χωμάτινοι, έχω στη μνήμη μου αυτό το αποτύπωμα της παιδικής σκληρότητας στην επαφή με τα ζώα και τα ζωάκια των πέριξ, αυτό που έτσι κι αλλιώς είναι ζωή, πέρα από τα πολιτικά ορθά που εύστοχα επισημαίνεις. <BR/>Πολλά...<BR/>Καλό σου βράδυ, ανδρεία!Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.com